Εγώ εκείνο που θελω να πω ως διαπίστωση, αν και φυσικά έχει επαναληφθεί στο παρελθόν, είναι ότι η μουσική ακρόαση είναι μοναχικό άθλημα και οι προτιμήσεις του καθενός διαφέρουν πάρα πολύ όπως και το τι βρίσκουν σε μια μουσική ή στο πως την προσλαμβάνουν.
Δεν υπάρχει ποτέ λόγος σύγκρισης, ποιό είναι καλύτερο ή χειρότερο, αλλά το τί ίσως μπροεί να σταθεί μαζί με κάτι άλλο στην διαμόρφωση της σύγχρονης μουσικής ιστορίας.
Εκείνο που δεν μου αρέσει (δεν μου άρεζε ποτέ) και τείνει να εμφανίζεται όλο και περισσότερο στις σελίδες αυτές, και φυσικά είναι η αιτία της φυλλοροής όλων των μελών που κάποτε θέλανε να συεισφέρουν και να ανεβάσουν αυτή την κατηγορία και το φόρουμ είναι η διαρκής διάθεση να κατατάξει κάποιος τα ακούσματα του καθενός στο περιθώριο, να τα απαξιώσει και να τα ρίξει στην πυρά, υπέρ των δικών του καθαρών και αμόλυντων δειγμάτων.
Εδω έχουμε μια τέτοια περίπτωση που εμφανίζεται εμβόλιμα σε μια άγνωστη ουσιαστικά ταινία που αποπειράται να αποδομήσει ένα ολόκληρο κεφάλαιο της ροκ των 70'ς αυτό του progressive rock, ή stage rock, χωρίς κανένα σοβαρό λόγο, απλά και μόνο για να κάνουμε ΠΛΑΚΑ.
Δυστυχώς δεν έχουν όρεξη όλοι για πλάκα, όταν το φόρουμ έχει καταντήσει ένα αποκούμπι κάποιες ώρες που είμαστε φορτωμένοι από όλα αυτά που βιώνουμε.
Το αποτέλεσμα θα είναι η όλο και πιό αραιή συμμετοχή με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα.
Συνεπώς θα έλεγα όπως υπάρχουν νήματα για ομάδες (ναι δυστυχώς θα ποδοσφαιροποιήσουμε και τη μουσική) όπου μπορούν κάποιοι να συζητήσουν για την ομάδα τους, θεωρώ ότι μπορούμε όσοι βρήκαμε κάτι θετικό στους genesis το 1970 ή αρνητικό να το συζητήσουμε. Δεν μου αρέσει όμως να μπώ στο νήμα αυτό για να θάψω τα πάντα με πρόσχημα τον Phil Collins. Που στο κάτω κάτω ο ίδιος έχει αναρωτηθεί σε συνεντεύξεις "γιατί να φταίω που έγινα διάσημος και να πρέπει να απολογούμαι?" και εχει απόλυτο δίκιο.
Αν θέλουμε να υπερθεματίσουμε για κάτι άλλο, σίγουρα μπορεί να γίνει σε ένα άλλο νήμα....