Έχουμε υπολογιστή και πρόγραμμα bit perfect για αναπαραγωγή των καλών μας φλακ.
Έχουμε και ψηφιοαναλογικό μετατροπέα συνδεδεμένο στη γιου-εσ-μπι.
Η usb είναι «ασύγχρονη», δεν ξέρουμε γιατί, αλλά αφού έτσι πρέπει και έτσι λένε όλοι, τι να κάνουμε;
Σφηνώσαμε στο ντακ (κανονικά θα έπρεπε να λέμε ο ντακ, αλλά δεν μου κάθεται καλά), ένα σούπερ τροφοδοτικό
με 2 τοροειδείς, 3 τετράγωνους και καμιά 50αριά πανάκριβους πυκνωτές.
Τι μας φταίει τελικά και δεν είμαστε ευχαριστημένοι;
Ρολόγια – Clock και η κακιά μάγισσα που τη λένε Jitter.
Κάθε ψηφιακό προϊόν ήχου έχει μια καρδιά.
Είναι το ρολόι του, το clock (αν δεν γράφουμε την ορολογία στη γλώσσα της κρατούσας κουλτούρας,
δεν γινόμαστε πάντα κατανοητοί), που χρονίζει τα πολύτιμα δεδομένα μας.
Έλα όμως που το ρολογάκι δεν είναι απόλυτο σε ακρίβεια.
Θες γιατί δεν προλαβαίνει, θες λόγω κακής σχεδίασης, ή λόγω πολυπλεξίας των δεδομένων, ή γιατί είναι ρολόι αλλά Σαλβαντόρ Νταλί ξαπλωμένο
σε πολυθρόνα, κάνει λάθη χρονισμού και αυτά μεταφράζονται σε αντιληπτά από τον εγκέφαλό μας ακουστικά παρατράγουδα, το επονομαζόμενο Jitter.
Οι ανακρίβειες του χρονισμού στα διάφορα ρολόγια δειγματοληψίας που χρησιμοποιούνται σε όλο το ψηφιακό σύστημα ήχου είναι το Jitter.
Το φαινόμενο δεν εμφανίζεται μόνο στους ψηφιοαναλογικούς μετατροπείς, που μας ενδιαφέρουν, αλλά και στους A / D μετατροπείς
(οι ανακρίβειες χρονισμού επηρεάζουν τα ρολόγια δειγματοληψίας). Αν στο ρολόι δειγματοληψίας του A / D μετατροπέα , οι τιμές (δείγμα – sample)
λαμβάνονται είτε πολύ νωρίς, είτε λίγο αργά, το αποτέλεσμα είναι η παραμόρφωση της κυματομορφής και της δημιουργίας παρασιτικών συνιστωσών.
Έχουμε και ψηφιοαναλογικό μετατροπέα συνδεδεμένο στη γιου-εσ-μπι.
Η usb είναι «ασύγχρονη», δεν ξέρουμε γιατί, αλλά αφού έτσι πρέπει και έτσι λένε όλοι, τι να κάνουμε;
Σφηνώσαμε στο ντακ (κανονικά θα έπρεπε να λέμε ο ντακ, αλλά δεν μου κάθεται καλά), ένα σούπερ τροφοδοτικό
με 2 τοροειδείς, 3 τετράγωνους και καμιά 50αριά πανάκριβους πυκνωτές.
Τι μας φταίει τελικά και δεν είμαστε ευχαριστημένοι;
Ρολόγια – Clock και η κακιά μάγισσα που τη λένε Jitter.
Κάθε ψηφιακό προϊόν ήχου έχει μια καρδιά.
Είναι το ρολόι του, το clock (αν δεν γράφουμε την ορολογία στη γλώσσα της κρατούσας κουλτούρας,
δεν γινόμαστε πάντα κατανοητοί), που χρονίζει τα πολύτιμα δεδομένα μας.
Έλα όμως που το ρολογάκι δεν είναι απόλυτο σε ακρίβεια.
Θες γιατί δεν προλαβαίνει, θες λόγω κακής σχεδίασης, ή λόγω πολυπλεξίας των δεδομένων, ή γιατί είναι ρολόι αλλά Σαλβαντόρ Νταλί ξαπλωμένο
σε πολυθρόνα, κάνει λάθη χρονισμού και αυτά μεταφράζονται σε αντιληπτά από τον εγκέφαλό μας ακουστικά παρατράγουδα, το επονομαζόμενο Jitter.
Οι ανακρίβειες του χρονισμού στα διάφορα ρολόγια δειγματοληψίας που χρησιμοποιούνται σε όλο το ψηφιακό σύστημα ήχου είναι το Jitter.
Το φαινόμενο δεν εμφανίζεται μόνο στους ψηφιοαναλογικούς μετατροπείς, που μας ενδιαφέρουν, αλλά και στους A / D μετατροπείς
(οι ανακρίβειες χρονισμού επηρεάζουν τα ρολόγια δειγματοληψίας). Αν στο ρολόι δειγματοληψίας του A / D μετατροπέα , οι τιμές (δείγμα – sample)
λαμβάνονται είτε πολύ νωρίς, είτε λίγο αργά, το αποτέλεσμα είναι η παραμόρφωση της κυματομορφής και της δημιουργίας παρασιτικών συνιστωσών.
Last edited: