Re: Απάντηση: Αμυντικἀ θέματα
Εδώ και αρκετές δεκαετίες ο Έλληνας ΔΕΝ θέλει καν να σκεφτεί οτι μπορεί να πολεμήσει.
Για όλους σχεδόν, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ο στρατός είναι είτει ένα αναγκαίο κακό είτε μια μορφή δημοσίου.
Δεν τίθεται θέμα να διαβάσεις και να χειριστείς πολύπλοκα συστήματα.
Είναι θέμα του κατά πόσο έχεις (έχουμε) συναίσθηση οτι αυτό που κάνεις είναι κάτι περισσότερο από μια απλή «βάρδια» στο εργασιακό σου περιβάλλον.
Όταν γίνει αυτό τότε θα έρθουν και τα υπόλοιπα.
ο στρατός σε όλες τις δημοκρατικές κοινωνίες είναι αναγκαίο κακό,
και οι περισσότεροι θέλουν να αποφύγουν να πολεμήσουν
ακόμη και στο περιβόητο ισραήλ, είδατε τι έγινε τελευταία με την αλλαγή νόμου που θα καταργούσε την απαλλαγή στράτευσης για τους υπερορθόδοξους εβραίους
ή στις ΗΠΑ, Γαλλία κλπ
ποιοι πάνε στο στρατό; αυτοί που δεν βρίσκουν εύκολα αλλού δουλειά
(πάντα βέβαια υπάρχουν και εξαιρέσεις , και αυτοί που γουστάρουν)
και για αυτό υπάρχει ο στρατός με τη δομή που υπάρχει, ώστε όταν έρθει η ώρα, θα πολεμήσουν αναγκαστικά και αυτοί που θέλουν και αυτοί που δεν θέλουν
ας έχουμε εθνική συνείδηση, στην καθημερινή ειρηνική μας ζωή, υποστηρίζοντας όσο μπορούμε τη χώρα
και με τη δουλειά μας, και με τις καταναλωτικές συνήθειές μας και με την ψήφο μας και με τη συνολική συμπεριφορά μας,
και όταν παραστεί η ανάγκη πολέμου, θα υπάρξει και το ανάλογο φρόνημα
(δεν υποτιμώ και αυτό που θέλετε να πείτε, αλλά δυστυχώς έτσι είναι, όσο πιο καλά περνάς στη ζωή σου, τόσο πιο πολύ φοβάσαι,
και το ανάποδο, για αυτό πχ οι κούρδοι έχουν αποδειχτεί τόσο αξιόμαχοι τα τελευταία χρόνια )