Αν ορίσεις τα κριτήρια, όσο δύσκολο και αν είναι αυτό, μπορείς να φτάσεις σε κάποια συμπεράσματα ,αν και προσωπικά πιστεύω πως όταν "κρίνουμε" εντος και εκτός εισαγωγικών χρονιές είναι δύσκολο ουσιαστικά να ξεφύγουμε από την παγίδα του να μην κρίνουμε αναμνήσεις η βιώματα
Αν λοιπόν δούμε αυστηρά τα δεδομένα του thread το 1969 είναι καλύτερο
Με ποιο κριτήριο όμως(?) με το κριτήριο αυστηρά του Νίκου που το δημιούργησε
Αν παρατηρήσεις ειδικά την λίστα με τα 45άρια μιλάμε κυρίως για κομμάτια πρώτης γραμμής (mainstream)
O Σαββόπουλος που δεν είναι και πολύ του γούστου μου έχει πει κάτι τρομακτικό. Πως από την σημερινή μουσική λείπει η βσωματικότηταβ
Καταλαβαίνω τι εννοεί, εγώ επιφανειακά εντελώς θα σου πω για παράδειγμα πως σε 9/10 mainstream κομμάτια του 2019 χρησιμοποιείται autotune
Από την άλλη ένας δίσκος σαν αυτόν δεν θα μπορούσε να κυκλοφορήσει το 1969 απλά γιατί η αντίληψη για το τι είναι mantra/tribal ήταν εντελώς διαφορετική
Οπότε είναι καλύτερο το 2019 γιατί μπορεί να δημιουργεί υβρίδια με σύγχρονη αντίληψη ήχου και ύφους
Δεν ειναι ετσι και μπορω να στο αποδειξω.
Πιανεσαι απο εναν ορο Maistream για να χαρακτηρησεις κομματια με
impact δεκαετιων και να αποδωσεις ετσι τον ορο στην εποχη.
Δεν ειναι ομως ετσι.
Γιατι ο ορος δεν ειναι σωστα χρησιμοποιουμενος.
Το Maistream προυποθετει μια πλατεια μιντιακη διαδωση, στην εποχη των likes οπου οι πληροφοριες τρεχουν... και το αντικειμενο ( το προϊον καταναλωσης στην ουσια) δεν εχει διαρκεια στην ψυχη η μαλλον λαθος, στα λαϊκς των ανθρωπων.
Οποτε και οι μεγαλυτερες επιτυχιες τοτε οχρουν ως προς τον τροπο μεταδωσης και την μαζικοποιηση της πληροφοριας με ολλους αυτους τους πολους αναμεταδωσης που ειναι τα σοσιαλμυδια κλπ.
Δεν πρεπει να συγχαιουμε επιτυχια και μενστρημ, οπως επιτυχια παρωδικη (μοδα) και διαρκεια.
Δευτερον αν παρατηρησεις το πατσγουρκ που εθεσα παραπανω που ειναι μακραν του να ειναι αποκλειστικο (ανακαλυπτω συνεχεια στους δισκους μου "1969" ) πολλα δεν ειναι οχι μονο επιτυχιες αλλα ουτε καν ευρεως γνωστα. Και ομως τα ακουμε και πολλοι που τα ανακαλυπτουν τα αγοραζουν ακομα αρκε να δεις τις επανεκδοσεις και πωλησεις στις Μπουτικ του Ημπεϋ η του Ντισκογκς.
Τριτον εαν παρουμε σαν σημειο σημαντικοτητας τον υβριδισμο που αναφερεις ισως σαν υπερτατη μουσικη αρετη, ας υποθεσουμε... ως προς τι οποιοδηποτε απο αυτα που εβαλες ειναι πιο υβριδικο απο αυτο που εσυ ο ιδιος εβαλες πιο πανω...εννοω τον δισκο του Michel Portal.
Δυσκολα βρισκω μια ερμηνεια της λεξης υβριδικο περισσοτερο χαρακτηριστικη απο αυτο το αλμπουμ.
Και πως στο καλο ενα τετοιο αλμπουμ μπορεσε να κυκλοφορησει το 69 ??? Γιατι συν τοις αλλοις δεν ειναι και μουσικη του ασανσερ οπως πολλα σημερινα υβριδια αλλα απλα σχεδον "δεν ακουγεται".
Οσο για το "ειναι καλυτερο γιατι δημιουργημενο με συγχρονη αντιληψη ηχου και υφους" μπορει να να ειναι αναστρεψιμο, και καποιος να πει ειναι καλυτερο γιατι... με τοτε αντιληψη ηχου και υφους".