Μετά από σχεδόν 10 ημέρες αποφάσισα να γράψω για τον ατμοποιητή που έχω στα χέρια μου, τον taifun gt-2.
Η αλήθεια είναι ότι με μπριζωσε ο ρεμπελος αρχικά και την τελική ώθηση μου την έδωσε φίλος με τον οποίον έχω ταύτιση στο ατμιστικο γούστο.
Εν συντομία πρόκειται για έναν άσχημο, χοντρό, τεράστιο και ακριβό ατμοποιητή, ο οποίος παράλληλα είναι ότι καλύτερο έχω δοκιμάσει μέχρι στιγμής.
Δίνω τεράστια σημασία στον αέρα καθως και στην υφή του ντουμανιου. Ο αέρας του gt-2 είναι μάλλον ότι πιο σωστό κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή. Οι άνθρωποι διδάσκουν κατασκευαστικα στο κομμάτι αυτό προσφέροντας παράλληλα πολυ ήσυχο άτμισμα. Το ντουμανι έχει μια βελουδινη υφή η οποία θυμίζει κάτι από mesh.
Θέλει λίγο παιχνίδι με το στήσιμο καθώς πρέπει να προσαρμοστεί ανάλογα με τα υγρά που κάνει ο καθένας, αλλά σε γενικές γραμμές δεν πρόκειται να παιδεψει τον κάτοχο.
Παραθέτω και μια πρόχειρη φώτο πάνω στο epetite DNA40 v5:
Από μέρα σε μέρα περιμένω και το Bell cap του mun, το οποίο τον ομορφαινει πάρα πολύ μειώνοντας όμως και πολύ τα 5 παρά ml που χωράει με το μαμά κουστούμι του.
