Όντως ενδιαφέρουσα σκέψη, έχω όμως κάποιες αντιρρήσεις...
Ίσως όσοι ξεκίνησαν με ροκ να βρίσκουν οικείο τον Stravinsky λόγω του σκληρού ακούσματος που έχει, οι μελωδίες και οι αρμονίες του όμως είναι πολύ προχωρημένες για κάποιον με ερεθίσματα από την ροκ. Στην πράξη, εχω δει πολλούς μεταλλάδες να ακουν ευχάριστα (τα) Requiem και γενικά θρησκευτική μουσική, αλλά σπάνια πάνε σε ακούσματα που τείνουν στην ατονικότητα, όπως Stravinsky, Prokofiev. Aπό την άλλη πλευρά, όσο κι αν ο Bach, ο Mozart και ο Beethoven δεν έχουν καμία σχέση, εκ πρώτης όψεως, με τον Stravinsky, είναι η βάση της δυτικής μουσικής κι επομενως, λίγο ή πολύ ο Stravinsky, ξεκινά από αυτούς. Από αυτή την άποψη, πιο εύκολα θα προσεγγίσει κανείς τον Stravinsky όταν έχει εμπειρία απο Beethoven κλπ.
Βέβαια τα παραπάνω δεν εξηγούν γιατι αρέσει(ή δεν αρέσει) μια μουσική σε κάποιον. Αυτό είναι αρκετά πολυπλοκότερο γι αυτό κι ενίοτε έχουμε εκπλήξεις στη μουσική κατηγορία