Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ...

Γιαννη οπως αναφερθηκες στο σινεμα του παππου σου (post #1) μου θυμισες το θερινο της γειτονιας μου γυρω στο '80 (στη θεση του τωρα 8-οροφη) οπου ο φραχης του συνορευε με κεραμοσκεπη εγκαταλειμενου υφαντουργειου. Η μαριδα στην κεραμοσκεπη να μη χασει τζαμπα το πρωτο Μαντ Μαξ κι ο σινεματζης να πεταει τα αδεια μπουκαλια Κοκα-Κολα απ'το κυλικειο να μας φοβερισει :popcorn: + :food-smiley-005: = :dead: !

Παλιος σινεφιλ γαρ δυσκολο ν'απομονωσω μια και μονη ταινια, αλλα αν αρκεστω μονο στα πολυ παιδικα χρονια θα ξεχωρισω την Εβδομη Σφραγιδα, που με ειχαν παει γυρω στα 10-11. Μαθαινα και σκακι τοτε, οποτε η υποθεση του Σταυροφορου Ιπποτη που πειθει το Θανατο να του χαρισει τη ζωη αν τον κερδισει σε μια παρτιδα σκακι ακρως υποσχομενη.

Το πως ο Θανατος ανακαλυπτει το σχεδιο του Ιπποτη ενα βημα πριν αυτος του κανει ματ θα μου μεινει για παντα αξεχαστο. Οπως και η εμβληματικη φιγουρα του ηθοποιου που τον επαιζε.
 
Last edited:
Απάντηση: Re: Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ...

Γιαννη οπως αναφερθηκες στο σινεμα του παππου σου (post #1) μου θυμισες το θερινο της γειτονιας μου γυρω στο '80 (στη θεση του τωρα 8-οροφη) οπου ο φραχης του συνορευε με κεραμοσκεπη εγκαταλειμενου υφαντουργειου. Η μαριδα στην κεραμοσκεπη να μη χασει τζαμπα το πρωτο Μαντ Μαξ κι ο σινεματζης να πεταει τα αδεια μπουκαλια Κοκα-Κολα απ'το κυλικειο να μας φοβερισει :popcorn: + :food-smiley-005: = :dead: !
Παλιος σινεφιλ γαρ δυσκολο ν'απομονωσω μια και μονη ταινια, αλλα αν αρκεστω μονο στα πολυ παιδικα χρονια θα ξεχωρισω την Εβδομη Σφραγιδα, που με ειχαν παει γυρω στα 10-11. Μαθαινα και σκακι τοτε, οποτε η υποθεση του Σταυροφορου Ιπποτη που πειθει το Θανατο να του χαρισει τη ζωη αν τον κερδισει σε μια παρτιδα σκακι ακρως υποσχομενη.

Το πως ο Θανατος ανακαλυπτει το σχεδιο του Ιπποτη ενα βημα πριν αυτος του κανει ματ θα μου μεινει για παντα αξεχαστο. Οπως και η εμβληματικη φιγουρα του ηθοποιου που τον επαιζε.

...υπάρχει καλύτερη ταινία στην ζωή μας απο αυτήν;....και δεν πρόκειται να την ξαναζήσουμε γαμώτο...
 

Larry

Μέλος Δ.Σ.
Staff member
17 June 2006
20,873
ετσι ειναι Γιαννη σε 10 χρονια θα μας λενε τα παιδια μας
"καλα μπαμπα μου βαλανε το τσιπακι στον εγκεφαλο με την νεα ταινια και επαθα την πλακα μου σε 1 λεπτο ειχε "κατεβει" και σε 3 λεπτα ειχε τελειωσει
super ουαουυ λεμε....
 

Dion999

AVClub Addicted Member
13 November 2006
1,759
Athens-προς τα βορεια
Re: Απάντηση: Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ...

ετσι ειναι Γιαννη σε 10 χρονια θα μας λενε τα παιδια μας
"καλα μπαμπα μου βαλανε το τσιπακι στον εγκεφαλο με την νεα ταινια και επαθα την πλακα μου σε 1 λεπτο ειχε "κατεβει" και σε 3 λεπτα ειχε τελειωσει
super ουαουυ λεμε....

Θριλερ!!!!!!! (σε 10 χρονια δε νομιζω να εχουν καταληξει ακομα μεταξυ blue-ray και hd-dvd!!!) :flipout:
 

AFam

AVClub Fanatic
11 September 2006
26,961
Ταινίες άπειρες, αλλά αυτή που μου έμεινε ίσως λόγω ηλικίας είναι Ο Ακέφαλος Καβαλάρης που την είδα σε ένα θερινό στο Κιάτο το 1977 ή 1978.
 

Stergito

Μέλος Σωματείου
11 November 2006
14,527
Θεσσαλονίκη
Με είχε πάρει στα 11 μου (1993) η ξαδέρφη μου και είδαμε το "Εις το όνομα του πατρός" του Jim Sheridan. Την ταινία δεν την έχω ξαναδεί από τότε αλλά τη θυμάμαι σχετικά καλά. Θυμάμαι ότι είχα βάλει τα κλάματα όταν πέθανε ο Giuseppe Conlon στη φυλακή και πετούσαν οι κρατούμενοι αναμμένα χαρτιά από τα παράθυρα...
 
22 June 2006
1,097
Sweden
Από τη "Σιωπή" ως το "Stalker" και από το "Blade Runner" ως τα "Τραγούδια από τον δεύτερο όροφο" η ταινία που με σημάδεψε για πάντα όσο καμία άλλη είναι το "Subway (1985)" για την ελευθερία, τον εφηβισμό, τον αντικομφορμισμό, τον ρομαντισμό και κυρίως για την wanna be περσόνα του Κριστόφ Λαμπέρ
 

gou-tsou

Senior Member
22 August 2006
383
''τα παιδια του σουινγκ''
δεν ξερω γιατι,αλλα καθε φορα που την βλεπω δεν μπορω να την αφησω.ισως επειδη βασιζεται σε αληθινη ιστορια...και ισως γιατι αυτοι που επεξαν τα νιατα τους κορωνα γραμματα ηταν στην ηλικια μου...πριν 60 χρονια
 

Stergito

Μέλος Σωματείου
11 November 2006
14,527
Θεσσαλονίκη
Απίστευτη ταινία. Ειδικά το σκηνικό που σπάνε το χέρι του γυαλάκια κάτι νεολαίοι ναζί και αυτός λέει: "They forgot about Django".
 

yiannakas

AVClub Addicted Member
28 September 2006
1,714
σε μικρη ηλικία όταν πρωτοείδα το Drunken Master με τον Jackie Chan, η ταινία που έμεινε θρυλικη στο χωρο του ασιατικου σινεμα. Την ξαναειδα σε προβολέα φετος με upscaling και έμεινα με το στόμα ανοικτο!
 

spcav

AVClub Fanatic
18 August 2006
16,598
Mulholland Dr.
Δεν θυμάμαι να έχω μαγευτεί τόσο από ταινία.
Και η μαγεία της έγκειται στο ότι δεν μπορώ να προδιορίσω απόλυτα το τι με κόλλησε.
Όταν τελείωσε η ταινία συνειδητοποίησα ότι τόση ώρα έβλεπα ταινία και επέστρεψα σε μία μίζερη πραγματικότητα.
Το γεγονός μάλιστα ότι μία ταινία που είδα ''άντα'' μου και όχι στα 15-20 με καθήλωσε όσο καμία άλλη κάτι μου λέει....
Ο ανθρωπος είναι απλώς μάστορας
 
Last edited:

Lepton

Supreme Member
19 June 2006
5,346
Γλυφάδα
spcav, είναι και η δική μου αγαπημένη ταινία. Δεν ξέρω όμως αν θα την αποκαλούσα ταινία της ζωής μου (μάλλον δεν υπάρχει τέτοια).
 

LEO09

Senior Member
28 January 2007
639
Athens
Πολλες θα μπορουσα να αναφερω που εχω ξεχωρησει μεχρι τωρα
αλλα αυτη που ξαναειδα μεσα σε κοντινο χρονικο διαστημα ειναι
το 2046.Σε πολλους μαλλον δεν αρεσει αλλα εμενα ειναι η ταινια
που με εβαλε να δω τις υπολοιπες ασιατικες παραγωγες (ΟLD BOY-
Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΜΙΑΣ ΚΥΡΙΑΣ-ΤΟ ΤΟΞΟ-ΓΛΥΚΟΠΙΚΡΗ ΖΩΗ-ΤΟ ΝΗΣΙκλπ)
Παρολα αυτα δεν ξεχνω LES CHORISTES-H ZΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ αλλα
& το περσινο CRASH.Σορυ για την ζαλαδα αλλα δεν μπορω να ξεχωρησω
μονον μια ταινια, ο επομενος παρακαλω...-bye-
 

Kosh

Μέλος Σωματείου
7 September 2006
91,130
Εκεί ψηλά.....
Συνηθιζω να λεω....οτι η καλυτερη ταινια που εχω δει ειναι το RAN ακομα κι αν ηταν remake του βασιλια Ληρ.Οτι πιο καλο και ολοκληρωμενο εχω δει ποτε μου.
Ομως αυτη που ονομαζω η αγαπημενη μου ταινια ειναι το EXCALIBUR του JOHN BOORMAN.
Οτι κι αν ειχα φανταστει ποτε μου σαν παιδι ηταν μεσα σε αυτην την ταινια...Η απολυτη φαντασια και η απολυτη μυθοπλασια.
 

mr_rebelos

Μέλος Σωματείου
10 July 2006
11,508
Κερατσίνι
Να πω και εγω. Την ταινια δεν την θυμαμαι αλλα θυμαμαι οτι ηταν με τον Τσιτσο και τον Φρανκο. Ημουν 4-5 χρονων και με πηγαν σινεμα οι δικοι μου. Το εργο δεν μπορεσα να το καταλαβω και ετσι ημουν ανυσηχος (ζηταγα πατατακια, αναψυκτηκα, πηγαινα περα δωθε, μουρμουραγα κτλ.). Στα μισα της ταινιας οι απο πισω :)furious3: ) αρχισαν να παραπονιουντε και καποιος που....ης :)violent-smiley-030: )φωναξε "πνιξτο ρε". Αυτο ηταν. Με αρπαξε ο πατερας μου και με εβγαλε εξω σηκωτο. Εφαγα και ενα χαστουκι :)slapface: ) που ακομα το θυμαμαι. Μπορει να μην μπορω να θυμηθω τιποτα αλλο σχετικα με την ταινια αλλα μου εμεινε αξεχαστη. Ηταν η ταινια της ζωης μου :)damnyou: )
Ολα τα αλλα εργα απο εκει και περα παγερα αδιαφορα ..:flipout: :flipout: :flipout: :flipout:
 
Έτσι απλά, χωρίς να το πολυσκεφτώ:

"Ατέλειωτοι αρραβώνες"

Για μένα η ερμηνεία της Audrey ήταν ανεπανάληπτη.

Με αποκορύφωση την τελευταία σκηνή όπου και από σίδερο να είσαι...λυγίζεις.
Τουλάχιστον εγώ.
Αυτή η ταινία με έχει υπερβεί.
 

Kosh

Μέλος Σωματείου
7 September 2006
91,130
Εκεί ψηλά.....
και να μην ξεχασω να αναφερω την πιο ωραια ταινια-ιστορια αγαπης που εχω δει στο σινεμα....

ΟΙ ΓΕΦΥΡΕΣ ΤΟΥ ΜΑΝΤΙΣΟΝ

για οσους εχουμε ζησει τετοιες στιγμες μας εκανε να κλαιμε με αναφιλητα.....νασαι καλα ρε CLINT
 

Photis

Supreme Member
4 July 2006
4,796
behind the camera
Θυμάμαι πως και εμένα στη σκηνή που ο Κλιντ κοιτάζει απο τον καθρέπτη του αυτοκινήτου τη Μέρυλ Στριπ, στο τέλος με τη βροχή, με είχαν πάρει τα ζουμιά.

Αν πάντως μπορεί να υπάρχει μια ταινία που να μπορώ να αποκαλέσω ταινία της ζωής μου, αυτή θα ήταν μάλλον η Καζαμπλάνκα. Κυρίως γιατί διαμόρφωσε εν πολλοίς τις απαιτήσεις που έχω από μια κινηματογραφική ταινία, σε όλα της τα επίπεδα.
 

Stergito

Μέλος Σωματείου
11 November 2006
14,527
Θεσσαλονίκη
Να σου πω την αλήθεια Φώτη, όταν είδα τη Μπέργκμαν να παίζει, μου φάνηκε σαν αποκάλυψη.
Για φαντάσου ένα πιτσιρικά που είχε συνηθίσει σε ταινίες από το '80 και μετά να βλέπει ξαφνικά ένα αριστούργημα...