Συμφωνώ με τον Τάσο, αλλά αυτό δεν είναι πάντα εφικτό.
Αν ήταν οι αντι-εμβολιαστές και τα φασιστοειδή τύπου "θεματοφύλακες" θα ήταν εύκολο.
Αλλά, όπως είπαμε, άλλο οι φανατικοί αντιεμβολιαστές και άλλο οι ανεμβολίαστοι. Είναι εντελώς διαφορετικά πράγματα.
Συμφωνώ στο ότι δεν έχουν όλοι τα ίδια κίνητρα, ούτε τις ίδιες τακτικές. Δεν μπορούν να μπουν κάτω από την ίδια ομπρέλα.
Η βασική ζημιά που κάνουν στην κοινωνία είναι η ίδια όμως, Ανεξαρτήτως κινήτρου, ιδεολογίας κ.λπ.
Είναι η βιολογία που το κάνει.
Τι κάνουμε όταν πρόκειται για τον πατέρα μας, τη μάνα μας, κάποιο από τα αδέλφια μας;
Όταν είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, ή ακόμα δυσκολότερα, οι ανθρωποι της δικής μας πόρτας;
Κηρύσσουμε πόλεμο; Εξαπολύουμε εναντίον τους κατάμουτρα το κατηγορητήριο για την επικινδυνότητα της συμπεριφοράς τους; Τους διώχνουμε από το σπίτι;
Δεν είναι εύκολα πράγματα αυτά.
Είναι διαφορετικά πράγματα που μπορείς να κάνεις. Άλλο "
οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας" (σε αυτούς κλείνεις την πόρτα σου, τους αφήνεις ήσυχους και σε αφήνουν ήσυχο), άλλο οι άνθρωποι της δικής σου πόρτας. Στους ανθρώπους της δικής σου πόρτας ακριβώς επειδή υπάρχει ο στενός δεσμός, αυτό σου επιτρέπει να επιμένεις μέχρις σιχάσεως για να τους σώσεις. Επίσης η σχέση είναι αμφίδρομη. Πρέπει να σκεφτούν και εκείνοι τους δικούς σου προβληματισμούς. Μήπως με την στάση τους σου κλείνουν εκείνοι την πόρτα σε εσένα? Αν εκείνοι επιμένουν να είναι ανεμβολίαστοι και εσύ έχεις ένα σοβαρό θέμα υγείας, δεν σου κλείνουν την πόρτα στα μούτρα? Δεν βάζουν την πραγματικά επικίνδυνη δική σου κατάσταση σε 2η μοίρα σε σχέση με την δική τους
Υπάρχουν και πιο δύσκολα. Γνωρίζω τουλάχιστον δύο ζευγάρια. Στο πολύ στενο περιβάλλον μου αμφότερα. Και στα δύο ο ένας μόνο των συζύγων πλήρως εμβολιασμένος, ο άλλος ανεμβολίαστος. Τι γίνεται σε τέτοια περίπτωση; Χωρίζουν μετά από είκοσι-τόσα χρόνια γάμου και παιδιά;
Δικό τους θέμα να το λύσουν. Το πόση ασυμβατότητα μεταξύ τους, μπορεί να αντέξει/ανεχθεί ένα ζευγάρι είναι δικό τους ζήτημα. Πάντως ακούσαμε για αιτήσεις διαζυγίου όπου ανεμβολίαστοι γονείς ζητήσαν διαζύγιο από τους συντρόφους τους γιατί πήγαν και εμβολίασαν τα παιδιά.
Προσωπικά ως εμβολιασμένο, δεν με αφορούν καθόλου αυτές οι καταστάσεις. Δική τους η σχέση, δική τους και η διαχείρισή της. Όπως για τα πάντα που αφορούν τις σχέσεις.
Το να θεωρητικολογούμε εμείς για τη σχέση άλλων δεν έχει κανένα νόημα.
Δυστυχώς δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο. Και δεν υπάρχει μία συνταγή για όλες τις περιπτώσεις. Στην πραγματικότητα βρίσκουμε χιλιάδες ενδιάμεσες αποχρώσεις του γκρι. Κάθε μία με τις ιδιαιτερότητες της. Και έτσι τις αντιμετωπίζουμε.
Μακάρι να ήταν απλά τα πράγματα, αλλά δεν είναι.
Είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις που τα πράγματα είναι άσπρο-μαύρο. Η πραγματικότητα είναι έτσι.
Ή κάτι είναι αληθές ή κάτι είναι ψευδές. Γιατί δεν πρόκειται για απόψεις αλλά για γεγονότα για τα οποία η επιστήμη έχει αποφανθεί.
Δεν πρόκειται για γνώμη ώστε να είναι συζητήσιμη.
Σε ότι με αφορά προσωπικά έχω επιλέξει ελαχιστοποίηση κοινωνικών και προσωπικών επαφών και αυστηρή τήρηση των μέτρων προφύλαξης. Ειδικά το τελευταίο το θεωρώ αδιαπραγμάτευτο.
Υ.Γ. Χρήστο, έχεις παρόμοιες περιπτώσεις στο δικό σου περιβάλλον; Πως τις αντιμετωπίζεις;
Δυστυχώς έχω (είχα) 2 τέτοιες περιπτώσεις.
2 πολύ καλών φίλων. Έξυπνοι, μορφωμένοι κ.λπ. Τους είπα τη γνώμη μου και έπεσα σε τοίχο.
Ο τοίχος ήταν όχι φτιαγμένος από λογικά επιχειρήματα ώστε να μπορεί να συζητηθεί η κατάσταση.
Όταν για παράδειγμα σου λέει ο άλλος : "το πολύ να πεθάνω τώρα από covid και όχι σε 10-20 χρόνια από καρκίνο" καταλαβαίνεις ότι δεν υπάρχει πεδίο συζήτησης.
Αυτό που έκανα ήταν να κόψω κάθε φυσική επαφή μαζί τους (όχι τηλεφωνική ή μέσω ιντερνετ) γιατί
ΕΙΧΑ ΤΟΝ ΦΟΒΟ, ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ μήπως τύχει και τους μεταφέρω χωρίς να ξέρω τον ιό και πάθουν κάτι. Δεν θα μπορούσα να ζήσω μετά από κάτι τέτοιο..
Η επιλογή μου ήταν σοφή στο να προστατεύσει τη συνείδησή μου.
Ο ένας κόλλησε και πέθανε περίπου 2 εβδομάδες πριν τα Χριστούγεννα (ο Τασος send) ξέρει. Έφυγε ένας καταπληκτικός άνθρωπος 50 χρονών και άφησε πίσω τέσσερα (4) ανήλικα παιδιά. Έχω τρόμερή στενοχώρια και θυμό. Δεν είχε το δικαίωμα να ρισκάρει όταν 4 υπέροχα παιδάκια εξαρτώταν από αυτόν. Έκλαψα γιατί έχασα δικό μου άνθρωπο και είμαι και θυμωμένος. Τόσο χάλια.
Για τον άλλον προσεύχομαι να την βγάλει καθαρή.
