Μετά από δυο βδομάδες, να κάνω ένα update.
Δυστυχώς, παραμένουμε ακόμη μακριά από τον στόχο. Όχι απλώς δεν έχω καταλήξει, αλλά δεν έχω καν πλησιάσει, έχω μπερδευτεί πολύ.
Έκανα άλλη μία ακρόαση, όπου άκουσα τα Borea (τα 07 ήταν διαθέσιμα, όχι τα 08), σε αντιπαράθεση με τα Elac DFR52, ενώ βάλαμε στο τέλος και λίγο το KEF Q750 και ένα Audio Monitor που δεν θυμάμαι τώρα μοντέλο αλλά αυτής της κλάσης τιμής. Οτι βάλαμε τα Kef και τα ΑΜ ήταν λάθος, φάνηκε η απειρία μου στις ακροάσεις, το ότι άκουσα πολλά ηχεία με μπέρδεψε και φεύγοντας είχα ένα κεφάλι καζάνι. Πραγματικά έχω μπερδέψει τι έχω ακούσει...
Τέλος πάντως, τα Borea νομίζω ότι όντως έρχονται πιο κοντά σε αυτό που έχω στο μυαλό μου ως ιδανικό σε σχέση με τα Antal Esprit που είχα ακούσει πριν. Χάνουν λίγο δυναμισμό και ενέργεια, αλλά όχι πολύ, είναι αποδεκτός συμβιβασμός για να μαλακώσουν οι ψιλές, δεν ήταν καθόλου ενοχλητικά. Τα Elac επίσης μου φάνηκαν αρκετά πειστικά. Ισορροπημένα, δεν ένιωσα να χάνουν σε λεπτομέρειες σε σχέση με τα Borea, ίσως ο ήχος τους να ήταν συνολικά πιο γλυκός και πιο στρογγυλεμένος, και δεν το λέω για κακό αυτό. Φεύγοντας από το μαγαζί ήμουν στο 50-50 για αυτά τα δύο, αν ήταν να αποφασίσω ανάμεσά τους θα έπρεπε να τα ξανακούσω, και κατά προτίμηση με τον Yamaha.
Το πιο ενδιαφέρον πάντως που θέλω να μοιραστώ ήταν η συνέχεια. Πέτυχα πριν λίγες μέρες μια αγγελία για κάτι μεταχειρισμένα Proac Studio 140 MK2, στα 1100. Στα Proac έχω μια μικρή εμπειρία γιατί ένας φίλος μου έχει τα Studio 100 και είπα να ξεπεράσω τον φόβο μου για τα μεταχειρισμένα και να τα δοκιμάσω. Ο άνθρωπος τα έφερε σπίτι μου και τα άκουσα στο σύστημά μου, αλλά.... απογοήτευση. Δεν ξέρω αν ήταν ο χώρος μου ή ο Yamaha μου, πάντως -με μία λέξη- προβληματικός ήχος. Πρώτα από όλα, έδειχναν τελείως αναίσθητα, για να αρχίσεις να τα ακους έπρεπε να πας τουλάχιστον στη 10 ώρα το ποντεσιόμετρο. Επιπλέον, δυναμώνοντας ένταση, στο 12, ξεκίναγε να μπουμάρει και στη 1 το έκλεινες, άκουγες βουητό. Αυτό κάπως βελτιώθηκε όταν βουλώσαμε τις οπές που έχουν στη βάση, αλλά και πάλι... Συνολικά, ο ήχος πολύ σκληρός, με απώθησε, έντονα τα άκρα, κάπου χάνονταν τα μεσαία. Ηταν αναλυτικά, αλλά επικρατούσε η σκληρότητα. Και προσωπικά δεν είδα καμιά φοβερή σκηνή, όπως είχα διαβάσει. Το επαναλαμβάνω, ίσως ο χώρος μου, το ξύλινο παλιό πάτωμα (τα είχαμε στις ακίδες του - σίγουρα χρειάζονται κάποια πλάκα γρανίτη από κάτω), ίσως ο Υamaha να μην τα οδηγεί σωστά; Δεν ξέρω... Πάντως τα απέρριψα, δεν μου μίλησαν. Και πραγματικά κρίμα, είχα ψηθεί πολύ ότι βρήκα τη λύση σε ικανοποιητική τιμή.
Συγνώμη αν τα λέω πολύ μπερδεμένα, είμαι όντως μπερδεμένος. Και απογοητευμένος.... Έχω χάσει την μπάλα, δεν ξέρω τι ακούω, τι μου αρέσει να ακούω, τι ψάχνω τελικά...