Μαύρα Διαμάντια: Καλές ηχογραφήσεις κλασσικής μουσικής σε βινύλιο.

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Χμμμ

Παντος μεχρι σημερα δεν έχω δει η ακουσει τιποτα τυπωμένο σε δισκογραφια απο Σκαλκώτα.

Δε μας παρακολουθείς. Διάβασε το νήμα αυτό από την αρχή. Δεν είναι τίποτα, 60 σελιδούλες, κατά μεγάλο μέρος φωτογραφίες. Έχει πράματα και θάματα.

Αμα πας από Παρίσι μεριά να πας οπωσδήποτε στη La Dame Blanche. Αν δεν είναι το μεγαλύτερο δισκάδικο εξειδικευμένο σε κλασική μουσική της Ευρώπης είναι σίγουρα το δεύτερο, μετά το Blue Danube της Βιέννης.

 

[Cicadelic Ranger]

Για καιρο δεν ειχα μπει στο νημα γιατι ειχα παρεξηγησει τον τιτλο.
Οποτε και η καθυστερηση στην ανάγνωση (60 σελίδες ! )

Θα το κοιταξω το δισκάδικο που λές.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Ο λόγος είναι για τον τρελό αλλά τόσο σπουδαίο Ιταλό πιανίστα Arturo Benedetti Michelangeli

Με την σπανιότητα κάποιων original εκδόσεων ο μουσικόφιλος καταφεύγει σε ανατυπώσεις. Κάποιες είναι πολύ καλές αλλά υπάρχουν και πολλές που πρέπει να αποφεύγονται
Μια απαράδεκτη ανατύπωση που πρέπει να αποφεύγεται σύμφωνα με προσωπική μου εμπειρία, είναι η περίφημη εκτέλεση του Michelageli στο 4ο κονσέρτο του Rachmaninov και στο κονσέρτο για πιάνο του Ravel.
Στην φωτογραφία είναι η δεύτερη έκδοση της EMI που ακούγεται πολύ καλύτερα σε σχέση με την τελευταία επανέκδοση της EMI σε χοντρό βινύλιο με το ίδιο εξώφυλλο που είναι και ακριβότερη.






Αντίθετα πολύ καλός ήχος σε μια εξαιρετική ερμηνεία της αγαπημένης σονάτας No.32 op 111 του Beethoven και έργα των Galuppi και Scarlatti σε γιαπωνέζικη επανέκδοση της εταιρίας King από το 1969.
Η πρωτότυπη έκδοση της Decca είναι σπάνια και αρκετά ακριβή. Δυστυχώς δεν έχω ακούσει μια εκτέλεση του Gilels αλλά ανάμεσα στις εξαιρετικές εκτελέσεις που έχω ακούσει είναι και αυτή με τον Michelangeli.





Η καλλιτεχνική αξία της ερμηνείας των πρελούδιων του Debussy δεν υπηρετήθηκε από την εγγραφή της DG και είναι κρίμα. Δίσκοι του 1978 και 1988.




Μια σχετικά άγνωστη εγγραφή είναι τα δύο κονσέρτα για πιάνο του Haydn με την ορχήστρα δωματίου της Ζυρίχης και τον Edmond de Stroutz. Είναι δύο ύστερα κονσέρτα, που αντίθετα με τα πρώιμα, το πιάνο δεν αρκείται στο να ακολουθεί την ορχήστρα αλλά έχει πια δικό του ανεξάρτητο ρόλο. Και μια λεπτομέρεια. Η cadenza του δεύτερου κονσέρτου είναι του Nino Rota. Συστήνεται

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Κώστα, για κάποιο λόγο οι επανατυπώσεις δίσκων της ΕΜΙ δεν ήταν ποτέ καλές, καμιά σχέση με τις επανατυπώσεις Living Stereo, Decca, Mercury κλπ. Ο λόγος; υποθέτω γιατί η ΕΜΙ δεν αφήνει τις αναντικατάστατες μπομπίνες να βγουν από τις εγκαταστάσεις της, κάνει η ίδια το mastering για λογαριασμό των εταιρειών που εμπορεύονται τις επανεκδόσεις. Από ότι φαίνεται όμως δεν το "έχει" πλέον. Ενώ στις επανεκδόσεις της Living Stereo το mastering έκανε η Classic Records, των Decca/Mercury η Speacers Corner κλπ.

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

O Benedetti-Michelangeli δεν ήταν ποτέ από τους αγαπημένους μου πιανίστες. Βέβαια ποτέ δεν είναι αργά. Την ηχογράφηση της Decca την έχω σε φτηνή γερμανική επανέκδοση από τη σειρά Meister der Musik. Στη συγκεκριμένη έκδοση (που ακούω τώρα) ο ήχος δεν είναι καλός, το πιάνο ακούγεται πολύ μακρινό και τσίγκινο, χωρίς καθόλου σώμα. Ίσως η χειρότερη Decca που γνωρίζω.

[RESIZE]

[/RESIZE]

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Μένω για λίγο ακόμη στις εξαιρετικές επανεκδόσεις της King.


Έχεις τον Monteux και την Φιλαρμονική της Βιέννης να παίζουν αυτά τα <σουξέ> τι άλλο να ζητήσεις ?
Χοντρό βινύλιο decca wide band επανεκτύπωση της King από το 1977.
Τον ίδιο δίσκο τον έχω δει μια φορά σε living stereo (δεύτερη φωτογραφία) και απαγορευτική τιμή.





Ο Ruggiero Ricci original εδώ και χρόνια είναι δυσεύρετος και δεν έχω ακούσει τις σύγχρονες επανεκδόσεις.
Παίζει η London Symphony Orchestra με διεύθυνση των Gamba και Sargent. Πρόκειται για πολύ παλιά επανέκδοση της King με τσιρότα στο εξώφυλλο.
Πως κατάφεραν να χωρέσουν τα δύο κονσέρτα σε έναν δίσκο δεν γνωρίζω.
Ποιότητα ήχου?
Για να καταλάβουν οι φίλοι του ψηφιακού. Σαν να ακούς sacd της esoteric από μεταφορά της decca.

 

[ln()]

Ευτυχώς η HiQ έχει βγάλει μερικές καλές επανεκδόσεις από τα αρχεία της ΕΜΙ. Όμως το mastering γίνεται στο Abbey Road. Μάλλον λοιπόν έχετε δίκιο ότι η ΕΜΙ δεν αφήνει τις ταινίες να βγουν από το Λονδίνο!

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Ευτυχώς η HiQ έχει βγάλει μερικές καλές επανεκδόσεις από τα αρχεία της ΕΜΙ. Όμως το mastering γίνεται στο Abbey Road. Μάλλον λοιπόν έχετε δίκιο ότι η ΕΜΙ δεν αφήνει τις ταινίες να βγουν από το Λονδίνο!

Έχεις ακούσει καμμιά επανέκδοση της HiQ; Θα με ενδιέφερε να ακούσω κάποια γνώμη, γιατί τις βλέπω τόσα χρόνια στα φόρα και τα καταστήματα, δεν έχω διαβάσει όμως ούτε μιά κριτική, ούτε ένα ποστ κάποιου που να έχει αγοράσει ή ακούσει. δίσκο της εταιρείας. Το σκέφτηκα κάποιες φορές εγώ, αλλά είτε δε με ενδιέφερε το ρεπερτόριο, είτε μπορούσα να το βρω πιό φτηνά μεταχειρισμένο.

 

[ΚΥΡΙΤΣΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ]

Απάντηση: Re: Μαύρα Διαμάντια: Καλές ηχογραφήσεις κλασσικής μουσικής σε βινύλιο.

Βέβαια για να κρίνεις την επανέκδοση πρέπει να έχεις το πρωτότυπο, κομματάκι δύσκολο. Πάντως καναδυό που έχω ηχητικά είναι πολύ καλές. Το απόγευμα θα γραψω ποιές έχω.

 

[ln()]

Ναι. Συστήνω το Pineapple Roll. Και οι πλανήτες του Holst ήταν καλοί. Το Bolero δυστυχώς είχε θόρυβο στην αρχή της α' πλευράς, το αντικατέστησα, είχε το ίδιο πρόβλημα, το επέστρεψα και πήρα κάτι άλλο.

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Ναι. Συστήνω το Pineapple Roll. Και οι πλανήτες του Holst ήταν καλοί. Το Bolero δυστυχώς είχε θόρυβο στην αρχή της α' πλευράς, το αντικατέστησα, είχε το ίδιο πρόβλημα, το επέστρεψα και πήρα κάτι άλλο.

:a0210:

Ok. Θα δοκιμάσω κι εγώ λοιπον

 

[superfly]

Απάντηση: Re: Μαύρα Διαμάντια: Καλές ηχογραφήσεις κλασσικής μουσικής σε βινύλιο.

:a0210:

Ok. Θα δοκιμάσω κι εγώ λοιπον

Κωστα σαν εγγραφη ειναι καλη (εχω τους Πλανητες).Δεν τα κλαις τα λεφτα σου...

 

[ΚΥΡΙΤΣΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ]

Ο Πρώτος Hi-Q Records Supercuts, που βρήκα είναι το τριπλό κονσερτο του Beethoven με σολιστ τους David Oistrakh. Mstislav Rostropovich, Sviatoslav Richter και την Φιλαρμονική του Βερολίνου με τον Karajan. H κοπή εγινε στo Abbey Road απο τα original analogue master tapes. Ακούγεται πολύ καλά και αξίζει τα λεφτά του.

 

[ln()]

Αλλά δεν μου αρέσει αυτή η εκτέλεση...

 

[ΚΥΡΙΤΣΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ]

Απάντηση: Re: Μαύρα Διαμάντια: Καλές ηχογραφήσεις κλασσικής μουσικής σε βινύλιο.

Ατύχησες πας για original οπότε ή βαζεις βαθύτεροα το χέρι στην τσέπη ή παίρνεις χειρότερη ποιότητα λογω μεταχειρισμένου.:ernaehrung004:

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Re: Απάντηση: Re: Μαύρα Διαμάντια: Καλές ηχογραφήσεις κλασσικής μουσικής σε βινύλιο.

Ατύχησες πας για original οπότε ή βαζεις βαθύτεροα το χέρι στην τσέπη ή παίρνεις χειρότερη ποιότητα λογω μεταχειρισμένου.:ernaehrung004:

Μα αφού δεν του αρέσει η εκτέλεση, δε θα βάλει καθόλου το χέρι στην τσέπη . Εδώ που τα λέμε κι εγώ δεν καταλαβαίνω μερικές επιλογές τους. Για παράδειγμα, αφού επανεξέδωσαν το Requiem του Faure γιατί δεν επέλεξαν την περίφημη ηχογράφηση του Cluytens, που είναι και πολύ καλά γραμμένη; Τι τον θέλανε τον Wilcocks.;

 

[ΚΥΡΙΤΣΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Μαύρα Διαμάντια: Καλές ηχογραφήσεις κλασσικής μουσικής σε

Μα αφού δεν του αρέσει η εκτέλεση, δε θα βάλει καθόλου το χέρι στην τσέπη . Εδώ που τα λέμε κι εγώ δεν καταλαβαίνω μερικές επιλογές τους. Για παράδειγμα, αφού επανεξέδωσαν το Requiem του Faure γιατί δεν επέλεξαν την περίφημη ηχογράφηση του Cluytens, που είναι και πολύ καλά γραμμένη; Τι τον θέλανε τον Wilcocks.;

Δίκιο έχεις Κώστα, αλλά εννοούσα οτι όποια άλλη εκτέλεση του αρέσει δεν υπάρχει σε επανεκτέλεση Hi-q όπότε μάλλον πάει original..................

 

[ln()]

Α, κάτι ακόμα, ο Kletzi στην 2η συμφωνία του Σιμπέλιους δεν έχει καλό ήχο. Οπότε δεν νομίζω ότι αξίζει τα λεφτά για HiQ.

Η ερμηνεία του Previn στους Πλανήτες μου αρέσει πάρα πολύ. Θεωρώ μάλιστα το Bolero του κορυφαίο, κρίμα που δεν μπόρεσα να το κρατήσω.

Βρήκα κι εδώ μια συζήτηση για αυτές τις επανεκδόσεις:
http://forums.stevehoffman.tv/threads/hi-q-supercuts-emi-classical-180g-lp-reissues.260154/
Λένε και άλλοι για θορύβους στα βινύλια αυτά, δεν είμαι ο μόνος που είχα πρόβλημα. Επίσης λένε ότι σκάρτοι ηχητικά είναι ο Μουσσόργκσκυ με Μούτι και ο Ρίχτερ-Μάαζελ.

Αυτό που πρέπει να ελέγξω είναι αν άλλαξε το εργοστάσιο εκτύπωσης. Γιατί η ποιότητα του βινυλίου ανάμεσα στο Pineapple Roll και το Bolero είχε πολύ μεγάλη διαφορά.

Πάντως αν ένας EMI έχει "Walter Legge" ή "Christopher Bishop & Christoper Parker" για παραγωγούς πρέπει αμέσως να είναι υποψήφιος για αγορά!

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Τη βδομάδα που μας πέρασε παράγγειλα ένα βινυλιάκι από Ιαπωνία.
[RESIZE]

[/RESIZE]

Μιά υπέροχη ηχογράφηση της Σουΐτας από το Κορίτσι της Αρλ του Bizet. Ο Andre Cluytens και η Ορχήστρα των Κοντσέρτων του Ωδείου του Παρισίου (αμάν, τι όνομα σιδηρόδρομος ήταν αυτό) δίνουν ρέστα. Ο ήχος εξαίρετος, η ερμηνεία η καλύτερη που έχω ακούσει, καλύτερη ακόμα και από του Beecham. Oι Γάλλοι βγάζουν τη μελαγχολία και το δράμα που ενυπάρχει σε αυτή την υπέροχη μουσική. Ο δίσκος στην πρωτότυπη έκδοση είναι πανάκριβος. Η ιαπωνική εκτύπωση ήταν προσιτή μόνο γιατί ήταν σε κατάσταση VG. ήταν λίγο ρίσκο, αλλά τελικά οι Απωανατολίτες βαθμολογούν πολύ αυστηρά, το βινύλιο έχει μόνο μερικές επιφανειακές γρατσουνιές. Και είναι και κόκκινο!
[RESIZE]
[/RESIZE]

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Σήμερα έκανα μιά τσάρκα σε μιά από τις τοπικές υπαίθριες αγορές. Έφυγα με δύο τσάντες γεμάτες δίσκους μεταξύ των οποίων και αυτός



Ήταν σχετικά ακριβός, 3 ευρώ, προς στιγμήν σκέφτηκα να το παζαρέψω, αλλά ντράπηκα.