Κώστας Γκαβάκος
AVClub Enthusiast
Ο Strauss (Θάνατος και εξαΰλωση, 4 τελευταία τραγούδια) με τον οποίο ξεκίνησε η συζήτηση είναι ένας φανταστικός δίσκος.
Είναι μια ας το πούμε έτσι <δύσκολή μουσική>. Όποιος μη εξοικειωμένος τον αγοράσει για την ποιότητα ηχογράφησης θα κάνει λάθος, ή να το διατυπώσω αλλοιώς θα φρικάρει.
Η Emil Berlin είχε κάνει remaster και remix για τα sacd της Ιαπωνικής Universal μόνο με remaster δεν εξηγείται η βελτίωση του ήχου στα sacd. Τώρα αν τα επανέλαβε ή έκανε καινούργια δεν γνωρίζω ούτε τις ακριβείς διαδικασές γνωρίζω ούτε με πολυενδιαφέρουν. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι τι ακούω.
Έχω αντίθετη άποψη με τον φίλο μου Ζάγγογιάννη. O ήχος του βινυλίου δεν ήταν καλύτερος από το sacd. Σίγουρα δεν ήταν στα τραγούδια στο συμφωνικό δεν ξέρω, ποιό καλό ποιό καλύτερο που λέει και ο λαός μας.
Είναι μια ας το πούμε έτσι <δύσκολή μουσική>. Όποιος μη εξοικειωμένος τον αγοράσει για την ποιότητα ηχογράφησης θα κάνει λάθος, ή να το διατυπώσω αλλοιώς θα φρικάρει.
Η Emil Berlin είχε κάνει remaster και remix για τα sacd της Ιαπωνικής Universal μόνο με remaster δεν εξηγείται η βελτίωση του ήχου στα sacd. Τώρα αν τα επανέλαβε ή έκανε καινούργια δεν γνωρίζω ούτε τις ακριβείς διαδικασές γνωρίζω ούτε με πολυενδιαφέρουν. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι τι ακούω.
Έχω αντίθετη άποψη με τον φίλο μου Ζάγγογιάννη. O ήχος του βινυλίου δεν ήταν καλύτερος από το sacd. Σίγουρα δεν ήταν στα τραγούδια στο συμφωνικό δεν ξέρω, ποιό καλό ποιό καλύτερο που λέει και ο λαός μας.