Μια άποψη για το τι είναι κινηματογράφος - Martin Scorsese

[GKalantas]

Άν κάτι έχει εξαφανιστεί με τον καταιγισμό των franchises δεν είναι το ανεξάρτητο σινεμά.
Αυτό έχει το κοινό του,τον τύπο που το υποστηρίζει,τα δικά του βραβεία,και την όψιμη-αλλά όχι ανιδιοτελή-"συμπάθεια" της Ακαδημίας και των συν αυτώ.
Αυτό που την έχει πατήσει αγρίως και έχει εντελώς εξαφανιστεί είναι το mainstream σινεμά των δημιουργών.Αυτών που μέσα από το mainstream έκαναν προσωπικό σινεμά και έλεγαν ιστορίες που αφορούσαν μεγάλο κοινό.
Έχω την εντύπωση ότι σε αυτό το σινεμά αναφέρεται ο Μάρτιν και όχι στο μικρό ανεξάρτητο,γιατί είναι και το δικό του σινεμά. και τον πονάει.
Ένα σινεμά ακριβού προυπολογισμού,για να θεωρηθεί indie,προσωπικού δε όσον αφορά το δημιουργό του,με συγκεκριμένη υπογραφή.
Αυτό υποφέρει πιο πολύ απ'όλα τα είδη γιατί τα στούντιο,δεν δίνουν το μπάτζετ που χρειάζεται πια για ταινίες που απλά θα βγάλουν τα λεφτά τους.Αν δεν υπάρχει προοπτική μεγιστοποίησης του κέρδους απλά δεν ενδιαφέρει τα στούντιο πια.
Έτσι πια το σινεμά του Σκορτσέζε,του Κόπολα,του Μάκλ Μαν και νεότερων όπως ο Φιντσερ,οι Άντερσον (Πολ Τόμας και Γουές),ο Ταραντίνο ακόμα και μεγαλύτερων εμπορικών ονομάτων (Σπήλμπεργκ-Νόλαν) γίνεταιι όλο και πιο ακριβοθώρητο γιατί είναι ακριβό γι'αυτά που επιστρέφει στα στούντιο που ρισκάρουν όλο και λιγότερο και προτιμούν τα σίγουρα λεφτά των φραντσαιζ είτε είναι Μαρβελ-DC,είτε Γκοτζίλες,είτε Mission Impossible.
Το ότι ο Φιντσερ υπέγραψε αποκλειστικό συμβόλαιο με το Netflix ή το ότι ο ίδιος ο Scorcese έβγαλε την τελευταία του ταινία από την ίδια πλατφόρμα (όπως και οι αφοί Κοέν) δείχνει προς τα που πάνε τα πράγματα γι'αυτό το σινεμά.Κρίμα γιατί από αυτό το σινεμά βγήκαν πάρα πολλές από τις σημαντικότερες ταινίες του κινηματογράφου.

Πολύ καλή η συμβολή σου, αν και αυτό γράφω σε όλα τα ποστ παραπάνω, από την αρχή, σε αυτό αναφέρετε και το αρχικό βίντεο και σε αυτό αναφέρομαι όταν γράφω λαϊκός κινηματογράφος. Ο indie/low budget/ανεξάρτητος δεν επηρεάζεται ιδιαίτερα.

Σε αυτόν τον λαϊκό κινηματογράφο λέει ο Μάρτιν ότι δεν υπάρχει χώρος και έχει απόλυτο δίκιο. Όχι στο αν είναι καλό ή κακό, ότι υπάρχουν οι marvel ταινίες και αν θα πρέπει να τις δει κάποιος ή όχι.

 

[chris73]

Είπε:
"We can’t depend on the movie business, such as it is, to take care of cinema. In the movie business, which is now the mass visual entertainment business, the emphasis is always on the word 'business,' and value is always determined by the amount of money to be made from any given property — in that sense, everything from Sunrise to La Strada to 2001 is now pretty much wrung dry and ready for the 'Art Film' swim lane on a streaming platform."

εκτός και αν έχω χάσει κάποιο επεισόδιο, νομίζω ότι "the emphasis WAS AND IS always on the word 'business,'" στον χώρο τουλάχιστον μέσα από τον οποίο γνωρίσαμε τον Σκορσέζε.
Αυτός και η γενιά του τώρα που μεγάλωσαν μήπως ξεχνάν με ποιανού τα χρήματα έκαναν ότι έκαναν και σε ποια ακριβώς περίοδο, την περίοδο που το κλασσικό Χόλυγουντ είχε πεθάνει, και για να βγει το παντεσπάνι έπρεπε να βρεθεί κάτι άλλο, οτιδήποτε.

Και το timing αποδείχθηκε το καταλληλότερο για να περάσουμε σε κάτι νέο για τότε. Τα μεγάλα στούντιο δεν το έκαναν για την ψυχή της μάνας τους, ούτε γιατί έπαθαν τότε καμιά καλητενχήτιδα στα ξαφνικά, αλλά γιατί και τότε η έμφαση ήταν στις business (as usual). Business να είναι και ότι να είναι (όσο αποδίδουν φυσικά) και οι παλιές οι business δεν απέδιδαν.

Βρήκαν λοιπόν τους "Σκορσέζε", τους δοκίμασαν, είδαν ότι είχαν αποτέλεσμα και τους χρησιμοποίησαν, όπως όμως και οι "Σκορσέζε" χρησιμοποίησαν τη βιομηχανία από την άλλη. Win-Win που έλεγε και ο παππούς μου, τίποτα λιγότερο ή περισσότερο.

Σημεία των καιρών τότε, και όπως έχει ήδη ειπωθεί σημεία των καιρών και τώρα.

 

[Kosh]

Aνατρεχοντας στις ταινιες του Μαρτιν βλεπει κανεις οτι τα τελευταια χρονια εκανε και αυτος το Hugo.

Κλασικη mainstream οικογενειακη ταινια με παρα πολλα εφφε βγαλμενη θαρρεις απο την Disney , εχει κανει ας πουμε remake ταινιας φτιαγμενη σαν blockbuster της εποχη του με σουπερ σταρς της εποχης (The Color of Money ) και τελος προσφατα εκανε το the IrishMan που χρησιμοποιησε ολη την τεχνολογια που εχουν τα blockbusters ( εντελως αποτυχημενα για εμενα ) για να παιξουν οι παλιοφιλοι του γερασμενοι πλεον ηθοποιοι τους ρολους που απαιτουντο

. Και με τι μπατζετ ? 159 εκατομυρια δολλαρια (μινιμουμ μπορει να πηγε πολυ παραπανω αλλα δεν το μαθαμε ποτε επισημως τουλαχιστον αλλα υπολογιστηκε οτι η ταινια κοστισε στο Netflix σε τιμες αγορας πανω απο 280 εκατομυρια δολλαρια τελικα !! )

Ο αναμαρτητος πρωτος τoν λιθoν βαλετω Μαρτιν .

( για την ιστορια η ταινια αυτη αν και βγηκε και στις αιθουσες πριν ή παραλληλα με την προβολη της στο netflix δεν μαζεψε πανω απο 8 εκατομυρια δολλαρια κατι που προφανως ενοχλει εναν δημιουργο και προφανως κανει πολυ δυσκολο να ξαναζητησει παρομοια μπατζετς για μια ταινια του στο μελλον )

Commentary: Can best picture Oscar nominee ‘The Irishman’ make money for Netflix? It’s complicated.

If a movie was released in theaters, you can find its box office reported. “The Wizard of Oz” made $969,000 internationally when it came out in 1939. Type a title into Box Office Mojo a…

www.chicagotribune.com

 

[GKalantas]

Μα αυτό ακριβώς λέει... Το Hugo και το Irishman είναι δύο τελείως διαφορετικές ταινίες με διαφορετικά θέματα και προσέγγιση και "ρισκάρει" και αυτός φτιάχνοντας τις και οι παραγωγοί που δίνουν τα χρήματα.

Τα στούντιο, που κοιτάνε μονο νούμερα εισητηρίων και έσοδα (ποτέ δεν τους ενδιέφεραν ιδιαίτερα το καλλιτεχνικό κομμάτι) γίνονται ακόμα πιο συντηρητικά και δεν ενδιαφέρονται να δείξουν διαφορετικές ταινίες και να πάρουν ρίσκο δίνοντας χρήματα σε άλλη θεματική και διαφορετικές ταινίες.

Γυρίζουν την ίδια ταινία εσαεί.. avenger 1, 2 , 3, 13...23 και με όλο το άλλο σύμπαν με τους υπερήρωες που είναι πάνω κάτω η ίδια ταινία, αισθητική κτλ

Βρήκαν την χρυσή συνταγή και μέχρι να τελειώσουν τα burger και το pop corn, θα βγάζουν το ένα marvel μετά το άλλο. Δηλαδή εσαεί..

μέχρι το "θα πάω σήμερα κινηματογράφο" (για mainstream πάντα) να σημαίνει "θα πάω να δω Marvel"

Κανείς δεν είπε ότι ο Martin έκανε indie κινηματογράφο art film, καλό λαϊκό mainstream κινηματογράφο έκανε που απευθυνόταν σε όλους..αλλά τώρα τα στούντιο δεν ενδιαφέρονται ούτε για αυτόν ούτε για τον οποιοδήποτε νέο γιατί δεν θέλουν να παίρνουν ρίσκο.. αυτοί που έχουν δισεκατομμύρια.. λες και άμα χάσουν κάποια εκατομμύρια που είναι σπάνια περίπτωση, θα αλλάξει κάτι.

 

[Cicadelic Ranger]

Μου κανει εντυπωση οτι σχεδον ολοι ( εκτος σουπερφλαϋ και Καλαντας ) ειναι εκτος θεματος ( offtopic το λεμε ; ) ...
Αλλα να μην επαναλαμβανομαστε.
Απλα δειτε ποιοι γινονται κατοχοι (ιδοκτητες) των αιθουσων σινεμα.

Αλλα βεβαια θα μου πει καποιος "τι μας νοιαζει ; Σε Web DL 1080 θα τα δουμε οπως ολα. Ποιος χeSt#*e για τις αιθουσες σινεμα".

Ακομα και εγω που το επισημενω εω τρια τεσσερα χρονια να παω. Απλα το επισημενω.

Απλα μετα να μη ν εχουμε κλαψες τυπου... "ααα παλι video game θα βαλουν για φιλμ στην συνδρομη !; "

Κατα τ'αλλα οτι γουσταρει το κοινο και οτι του εχουν μαθει να γουσταρει. Εχω να δω και να ξαναδω φιλμ (στην ΤΒ μου και ξπλα) ηδη για τρεις ζωες. Ας κοψουν το κεφαλι τους.
Για τους μελλοντες ρομαντικους του τι σημαινε αιθουσα σινεμα ας επιβληθει το τμημα αρχαιολογιας του υπουργειου πολιτισμου.

 

[opsim]

Μα αυτό ακριβώς λέει... Το Hugo και το Irishman είναι δύο τελείως διαφορετικές ταινίες με διαφορετικά θέματα και προσέγγιση και "ρισκάρει" και αυτός φτιάχνοντας τις και οι παραγωγοί που δίνουν τα χρήματα.

Τα στούντιο, που κοιτάνε μονο νούμερα εισητηρίων και έσοδα (ποτέ δεν τους ενδιέφεραν ιδιαίτερα το καλλιτεχνικό κομμάτι) γίνονται ακόμα πιο συντηρητικά και δεν ενδιαφέρονται να δείξουν διαφορετικές ταινίες και να πάρουν ρίσκο δίνοντας χρήματα σε άλλη θεματική και διαφορετικές ταινίες.

Γυρίζουν την ίδια ταινία εσαεί.. avenger 1, 2 , 3, 13...23 και με όλο το άλλο σύμπαν με τους υπερήρωες που είναι πάνω κάτω η ίδια ταινία, αισθητική κτλ

Βρήκαν την χρυσή συνταγή και μέχρι να τελειώσουν τα burger και το pop corn, θα βγάζουν το ένα marvel μετά το άλλο. Δηλαδή εσαεί..

μέχρι το "θα πάω σήμερα κινηματογράφο" (για mainstream πάντα) να σημαίνει "θα πάω να δω Marvel"

Κανείς δεν είπε ότι ο Martin έκανε indie κινηματογράφο art film, καλό λαϊκό mainstream κινηματογράφο έκανε που απευθυνόταν σε όλους..αλλά τώρα τα στούντιο δεν ενδιαφέρονται ούτε για αυτόν ούτε για τον οποιοδήποτε νέο γιατί δεν θέλουν να παίρνουν ρίσκο.. αυτοί που έχουν δισεκατομμύρια.. λες και άμα χάσουν κάποια εκατομμύρια που είναι σπάνια περίπτωση, θα αλλάξει κάτι.

Ακριβώς όπως τα γράφεις είναι, ο Scorcese δεν είναι Jodorowski, Tarkowski ή ακόμα Jarmusch, οι ταινίες του απευθύνονται στο ευρύ κοινό, μπορεί για εμένα η τελευταία του μεγάλη ταινία να είναι το king of comedy, για τον Πάνο (superfly) το Good Fellas, αλλά δεν παύει να είναι ένας σκηνοθέτης που προσπαθεί να πει κάτι μέσα από τις ταινίες του όπως και οι άλλοι προαναφερθέντες από τον Πάνο. Οι "ανεξάρτητοι", αν και ο όρος είναι λάθος, είχαν πάντα το πεπερασμένο κοινό τους και το ίδιο ποσοτικά έχουν και τώρα. Το μόνο που έχει αλλάξει εσχάτως σε σχέση με παλιότερα είναι η αυξημένη απληστία των μεγάλων στούντιο που απαιτούν περισσότερα κέρδη με μηδενικό ρίσκο ("Πύλη της Δύσης" δεν θα ξαναδούμε ποτέ πια), κάτι παραπλήσιο που βιώσαμε πρόσφατα στον χώρο του ποδοσφαίρου με την απόπειρα δημιουργίας της ESL. Όσο για το επιχείρημα που φέρουν ως πρόκριμα ότι "αυτό θέλει ο κόσμος" με την ίδια συλλογιστική κανένας γονέας δεν θα πρέπει να προτρέπει το παιδί του να μάθει ανάγνωση και γραφή μια που αυτό προτιμά να παίξει αντί να διαβάσει.

 

[superfly]

. Και με τι μπατζετ ? 159 εκατομυρια δολλαρια (μινιμουμ μπορει να πηγε πολυ παραπανω αλλα δεν το μαθαμε ποτε επισημως τουλαχιστον αλλα υπολογιστηκε οτι η ταινια κοστισε στο Netflix σε τιμες αγορας πανω απο 280 εκατομυρια δολλαρια τελικα !! )

Μου θυμίζει τις κουβέντες που κάνουμε στα ποδοσφαιρικά που οι μισοί θέλουν παιχταράδες χωρίς να τους ενδιαφέρει το κόστος,ενώ οι άλλοι μισοί μιλάνε για μπάτζετ και για την άδεια τσέπη του προέδρου.
Ως θεατή δεν με ενδιαφέρει το μπάτζετ,αρκεί η ταινία να αξίζει.Στην περίπτωση του Ιρλανδού η άποψη μου είναι ότι είναι λεφτά καλώς ξοδεμένα καθώς η ταινία ήταν εξαιρετική.
Όπως και πάρα πολλές της ίδιας φιλοσοφίας που δεν έφεραν τα λεφτά τους.Το οποίο βέβαια είναι κάτι σχετικό,καθώς πολλές φορές δεν λαμβάνεται υπόψη η αντοχή στο χρόνο μιας ταινίας,το οποίο ομολογουμένως είναι δύσκολο έως αδύνατο να μετρηθεί,από την άλλη όταν το Goodfellas τριάντα χρόνια μετά ακόμα προβάλεται στην τηλεόραση,με πολύ καλές ακροαματικότητες σημαίνει ότι η ταινία συνεχίζει να φέρνει λεφτά στο στούντιο.
Το κακό δυστυχώς είναι ότι μια ταινία πλέον χαρακτηρίζεται επιτυχημένη ή αποτυχημένη οικονομικά από τις εισπράξεις του πρώτου σαββατοκύριακου προβολής της,πράγμα το οποίο είναι παρανοικό.
Το να περιμένεις να αποσβέσεις το κόστος μιας ταινίας (ή έστω να κρίνεις την επιτυχία της) από ένα τριήμερο προβολής είναι σαν να κάνεις 2-3 μεταγραφές αεροδρομίου τον Αύγουστο και να είσαι σίγουρος ότι τον επόμενο Ιούνιο θα έχεις σηκώσει τα πάντα.Δεν γίνεται και δεν πρόκειται να γινει ποτέ,ο κινηματογραφος όσο και αν παλεύουν να τον κάνουν προιόν-και το έχουν πετύχει εν μέρει- παραμένει τέχνη και ως τέτοια θα αιφνιδιάζει τα λογιστικά φύλλα και τις στατιστικές προβλέψεις αποδόσεων.
Οπότε ας χαλαρώσουν λίγο οι χαρτογιακάδες και ας δουν καμμιά ταινία της ομύγηρης του Σκορτσέζε μπας και αποκτήσουν αισθητήριο.Θα τους βοηθησει την επόμενη φορά που μπουν σε δίλλημα αν θα δώσουν πράσινο φως για ένα ακόμα Justice League αντί ενός καινούριου Φίντσερ...

 

[Kosh]

Μου θυμίζει τις κουβέντες που κάνουμε στα ποδοσφαιρικά που οι μισοί θέλουν παιχταράδες χωρίς να τους ενδιαφέρει το κόστος,ενώ οι άλλοι μισοί μιλάνε για μπάτζετ και για την άδεια τσέπη του προέδρου.
Ως θεατή δεν με ενδιαφέρει το μπάτζετ,αρκεί η ταινία να αξίζει.Στην περίπτωση του Ιρλανδού η άποψη μου είναι ότι είναι λεφτά καλώς ξοδεμένα καθώς η ταινία ήταν εξαιρετική.

Eμενα παλι με ενοχλησε αφανταστα ο τροπος που διαλεξε να παρουσιασει τον Ντε Νιρο με τα ειδικα εφφε. Εξ'ου και μεσα μου εθαψα την ταινια στην μετριοτητα.

Η βασιστηκε τυφλα στους vfx supervisors του ο Μαρτιν ή σταματησε να το εχει σε πολυ περιπλοκα τεχνικο επιπεδο κατι που αδυνατω να πιστεψω.

Aν δεν ειχε κανει το Hugo εσχατως ( πανε και 10 χρονια βεβαια) θα ελεγα οτι προκειται για το δευτερο.

Το αν αξιζε η ταινια η συγκεκριμενη ειναι αρκετα περιπλοκο.

Για εμενα που εχω να δω κατι πραγματικα καλο απο αυτον απο το 2006 και το The Departed ηταν χαμενα λεφτα. Για το καναλι που ηθελε πρεστιζ και μεγαλη ταινια στην γκαμα του οχι.

Προτιμω να κανει αυτο που ξερει οχι αυτο που δεν ξερει (εννοω με τα μεσα που δεν ελεγχει απολυτα)

Αν μπορει πλεον γιατι δεν ειναι στην πρωτη του νεοτητα, φυσιολογικο ειναι να φθινει.

Το κακό δυστυχώς είναι ότι μια ταινία πλέον χαρακτηρίζεται επιτυχημένη ή αποτυχημένη οικονομικά από τις εισπράξεις του πρώτου σαββατοκύριακου προβολής της,πράγμα το οποίο είναι παρανοικό.

Ta 8 εκατομυρια $ που εγραψα πιο πανω αφορουν ολες τις εβδομαδες προβολης......οχι μονον τον πρωτο weekend που νομιζω οτι ηταν κατω απο μισο μυριο $.......

Αυτο ειναι κατι που προφανως δεν ειναι η Πυλη της Δυσεως για μια ταινια που κοστισε 159 μυρια δολλαρια εως 280 μυρια δολλαρια (αληθινος υπολογισμος) αλλα σιγουρα δεν θα ειναι στα συν του Σκορτσεζε για να βρει ξανα αναλογο μπατζετ για ταινια .

Και για να πω και την αληθεια δεν το χρειαζεται. Αυτος εκανε το Goodfellas με 25 εκατομυρια δολλαρια πριν απο 30 χρονια αν νιωθει αρκετα δυνατος μπορει να το ξανακανει.

 

[superfly]

Ναθ τα ΣΚ τα ανέφερα γενικά όχι για τον Ιρλανδό.
Και όπως σου είπα ως θεατή δεν με ενδιαφέρει αν φέρει πίσω τα λεφτά της η ταινία.Κι ο Νόλαν την πάτησε με το Τένετ,αλλά ακόμα και αν δεν τρελάθηκα με δαύτο,προτιμώ τα λεφτά να τα δίνουν στον Νόλαν παρά στο επόμενο Suicide Squad.

 

[Kosh]

Και εγω το ιδιο .



Παροτι ο μεγαλυτερος φαν εδω μεσα τουλαχιστον με χρονια υποβαθρο στα αμερικανικα κομικς οι ταινιες που θα ξαναβλεπα ολα αυτα τα χρονια (DC και Marvel μαζι) δεν ειναι πανω απο 10.

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

O Scorcese kαυτηριάζει με λάθος ίσως τρόπο ένα πραγματικό φαινόμενο. Ο συχωρεμένος Billy Wilder το είχε πει αλλιώς: "παλιά γυρίζαμε ταινίες με σενάριο και ηθοποιούς. Τώρα απλά χτίζουν ένα σκηνικό και το γκρεμίζουν". Και να σκεφτεί κανείς ότι όταν πέθανε το 2002 οι ταινίες γυρίζονταν μπροστά σε ένα πράσινο πανί, ούτε καν σκηνικό δε χρειάζεται...

Ας δούμε λίγο τι γινόταν τη δεκαετία του 60, δείτε ένα παλιό τρέιλερ. Προσπαθούσαν να κάνουν τον κόσμο να μπει στο σινεμά λέγοντας του τι φοβερή ηθοποιία θα περιμένει, τι απρόσμενες ανατροπές κρύβει το σενάριο, τι εμπειρίες περνάνε οι χαρακτήρες κλπ. Αυτό πέρασε. Τώρα προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο να πάει στο σινεμά για να δει διαστημόπλοια, υπερήρωες, τέρατα και εξωγήινα τοπία. Το σενάριο, η σκηνοθετική ματιά και η ηθοποιία σαν πόλος έλξης του κοινού έχουν "εκτοπιστεί" στην τηλεόραση.

Αυτό δε σημαίνει ότι το είδος "Υπερήρωας" δε μπορεί να παράγει αριστουργήματα. Και το γουέστερν έχει τεράστιους περιορισμούς (περιορισμένη θεματολογία, στερεοτυπικούς χαρακτήρες, περιορισμό σε ένα πολύ συγκεκριμένο τόπο και χρονική περίοδο κλπ.) αλλά αυτό δεν εμπόδισε εμπνευσμένους δημιουργούς να παράγουν εκπληκτικές ταινίες. Αρκεί μια αλλαγή της οπτικής για να μας δώσει ένα Τζόκερ ή το Wandavision (τηλεοπτικό έτσι που παρα τις όποιες αδυναμίες τους δύσκολα χωράνε στο καλούπι του Scorcese.

Και κάτι άλλο: Ειπώθηκε ότι "αυτά θέλει ο κόσμος, αν δεν τα ήθελε δε θα τα έπαιζαν τα σινεμά". Δεν είναι ακριβώς έτσι. Οι εταιρείες διανομής υποχρεώνονται, όταν υπογράφουν συμβόλαια με τα μεγάλα στούντιο, να εξασφαλίζουν συγκεκριμένη έκθεση στα blockbuster. Ένα μίνιμουμ χ ημερών προβολής, σε χ οθόνες κλπ. Που σημαίνει ότι ο ιδιοκτήτης μιας αίθουσας δεν έχει το ελεύθερο να δείχνει ότι θέλει, αν θέλει να προβάλει Marvel ας πούμε, θα προβάλει Marvel για συγκεκριμένες ημέρες, καθώς και όλα τα Β'Διαλογής παράγωγα της ίδιας εταιρείας. Δε μπορεί π.χ. να δείξει μια εβδομάδα Avengers και μια εβδομάδα κορεατικό κινηματογράφο.

 

[PetVoul]

Αυτό που λείπει σήμερα και στο οποίο - κατά την άποψή μου - ο Scorsese επικεντρώνεται είναι η δημιουργικότητα ή μάλλον η (συν)δημιουργικότητα όπως αυτός την βίωσε και υπό όρους αυστηρά κινηματογραφικούς ίσως να έχει δίκιο. Η ανεξέλεγκτη χρήση της τεχνολογίας κάπου «έσπασε» την κινηματογραφική αλυσίδα με τη μορφή με την οποία οι μεγαλύτεροι από εμάς, όπως και ο ίδιος, την έχουν γνωρίσει. Ωστόσο κανείς δεν μπορεί να προϊδεάσει αυτό που θα έλθει. Όχι αυτό που προωθείται και είναι εμφανές τώρα, αλλά αυτό που θα έρθει. Λόγου χάριν ήδη το 2009 το Avatar του Cameron υπήρξε ένα αθώο παραμυθάκι με μια πρώτη ανάγνωση αλλά και ένας αντιιμπεριαλιστικός και αντιπολεμικός ύμνος με μια δεύτερη, με πετυχημένη πορεία, κερδίζοντας 3 Oscar (νομίζω είχε και άλλες πέντε ή έξι υποψηφιότητες) και χρησιμοποιώντας όλη την διαθέσιμη υπολογιστική τεχνολογία (και μέσα και έξω από την ταινία). Ας περιμένουμε...

 

[Cicadelic Ranger]

....

Και κάτι άλλο: Ειπώθηκε ότι "αυτά θέλει ο κόσμος, αν δεν τα ήθελε δε θα τα έπαιζαν τα σινεμά". Δεν είναι ακριβώς έτσι. Οι εταιρείες διανομής υποχρεώνονται, όταν υπογράφουν συμβόλαια με τα μεγάλα στούντιο, να εξασφαλίζουν συγκεκριμένη έκθεση στα blockbuster. Ένα μίνιμουμ χ ημερών προβολής, σε χ οθόνες κλπ. Που σημαίνει ότι ο ιδιοκτήτης μιας αίθουσας δεν έχει το ελεύθερο να δείχνει ότι θέλει, αν θέλει να προβάλει Marvel ας πούμε, θα προβάλει Marvel για συγκεκριμένες ημέρες, καθώς και όλα τα Β'Διαλογής παράγωγα της ίδιας εταιρείας. Δε μπορεί π.χ. να δείξει μια εβδομάδα Avengers και μια εβδομάδα κορεατικό κινηματογράφο.

Γιαυτο ειπα παραπανω

Αλλα να μην επαναλαμβανομαστε.
Απλα δειτε ποιοι γινονται κατοχοι (ιδοκτητες) των αιθουσων σινεμα.

Οποιος πονηρευτηκε λιγο καταλαβε και εψαξε ποιοι ειναι πλεον οι ιδιοκτητες των μεγαλων συμπλεγματων αιθουσων.
Αλλα και οι σχετικα ανεξαρτητες σαλες δεχονται συγεκριμενη πιεση προωθησης απο distribution. Αλλα ηδη η ιδιοκτησια αιθουσων απο Ντισνεϋ η δεν ξερω γω τι αλλο... τεραστειο θεμα.

Kαι για αυτο μιλησε ο Σκορτσεζε. Δεν νομζω οτι ειναι γιατι ειναι..."παραπονιαρης".

 

[GKalantas]