- 17 June 2006
- 49,356
Ορισμένα πράγματα στη ζωή περνάνε μέσα από ένα πέπλο εξιδανίκευσης ιδίως όταν τα βλέπει κανείς με τα μάτια της προεφηβικής ηλικίας.
Κάπου εκεί στα 11...12...13 ξεκίνησε η συλλογή με τα matchbox.
Είχα γράψει εδώ
https://avclub.gr/forum/showthread....είτε-!?p=1057652414&viewfull=1#post1057652414
όλα είχαν τη δική τους ιστορία.
αλλά αυτό με το 20 ήταν από τα μυστήρια, διότι αποδείχτηκε ότι ήταν αυτό που λέγαμε πρωτότυπο.
Μια άλλη ερμηνεία της λέξης ήταν (εκείνη την αγνή εποχή) το "αυτοκίνητο του μέλλοντος", κυρίως διότι είχε κατασκευαστεί ένα μονο ή ακόμα χειρότερα ήταν μόνο σχέδιο σε χαρτί.
Κι όμως αυτό ήταν one-off που λένε.
Εκείνη την εποχή οι πληροφορίες ελάχιστες.
Αργότερα έμαθα...
Η Lamborghini Marzal σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε το 1967 ως τετραθέσιο μοντέλο, λίγο μετά την Miura, φτιάχτηκε μόνο μιά άσπρη και κυκλοφόρησε ελάχιστα. Όμως γνώρισε φήμη από τις ρέπλικες που κατασκευάστηκαν από εταιρείες όπως η matchbox για παιχνίδια.
Σχεδιάστηκε από την ομάδα του Bertone και συγκεκριμένα από τον Marcello Gandini, ο οποίος έβαλε τα δυνατά του, αν και τελικά λέγεται οτι ο ίδιος ο Ferrucio Lamborghini δεν ενθουσιάστηκε με το σχέδιο και ιδίως την χρήση γιαλιού καθώς έλεγε δεν πρόσεφερε διακριτικότητα και μια κυρία δεν θα μπορούσε να κρύψει τίποτα...
Το χαρακτηριστικό του αυτοκινήτου ήταν φυσικά οι gullwing πόρτες που άνοιγαν προς τα πάνω, η απίστευτη χρήση γιαλιού κάπου 5 τετραγωνικά μέτρα και φυσικά ότι ήταν τετραθέσια.
Κινητήρα είχε τον μισό της Miura, δηλαδή έναν δίλιτρο που έβγαζε γύρω στα 180 άλογα που έδινε κίνηση πίσω από τις 4 θέσεις.
Αλλο χαρακτηριστικό η χρήση του εξαγωνικού μοτίβου σχεδόν παντού, από τις πόρτες, στο πίσω μέρος, στο καντράν, στα καθίσματα κλπ.
Χρησιμοποιήθηκε μια και μόνη φορά για τον εναρκτήριο γύρο του γκραν πρι του Μονακό το 1967 από την Grace και τον πρίγκηπα.
20 χρόνια μετά σε μιά έκθεση και το 2011 πουλήθηκε σε έναν ελβετό σε δημοπρασία για περίπου 2 εκατομύρια ευρώ.
Για μένα τον πτωχό ονειροπόλο 12 χρονο ήταν απλώς ένα από τα αγαπημένα παιχνίδια στην κόκκινη έκδοση matchbox και αργότερα σε μια άλλη μεγαλύτερη (αλλά άθλια ρέπλικα) που δεν άντεξε καθόλου στο χρόνο κάπως σαν αυτή
Ακόμα και σήμερα εξακολουθεί να παραμένει ένα λευκό όνειρο.
Από τις λίγες απολαύσεις που μπορεί να έχει κανείς σήμερα είναι τα παρακάτω βίντεο
https://www.youtube.com/watch?time_continue=2&v=hWeIVUjIS6Y
https://www.youtube.com/watch?v=X1kHOvQq9jQ
Κάπου εκεί στα 11...12...13 ξεκίνησε η συλλογή με τα matchbox.
Είχα γράψει εδώ
https://avclub.gr/forum/showthread....είτε-!?p=1057652414&viewfull=1#post1057652414
όλα είχαν τη δική τους ιστορία.
αλλά αυτό με το 20 ήταν από τα μυστήρια, διότι αποδείχτηκε ότι ήταν αυτό που λέγαμε πρωτότυπο.
Μια άλλη ερμηνεία της λέξης ήταν (εκείνη την αγνή εποχή) το "αυτοκίνητο του μέλλοντος", κυρίως διότι είχε κατασκευαστεί ένα μονο ή ακόμα χειρότερα ήταν μόνο σχέδιο σε χαρτί.
Κι όμως αυτό ήταν one-off που λένε.
Εκείνη την εποχή οι πληροφορίες ελάχιστες.
Αργότερα έμαθα...
Η Lamborghini Marzal σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε το 1967 ως τετραθέσιο μοντέλο, λίγο μετά την Miura, φτιάχτηκε μόνο μιά άσπρη και κυκλοφόρησε ελάχιστα. Όμως γνώρισε φήμη από τις ρέπλικες που κατασκευάστηκαν από εταιρείες όπως η matchbox για παιχνίδια.
Σχεδιάστηκε από την ομάδα του Bertone και συγκεκριμένα από τον Marcello Gandini, ο οποίος έβαλε τα δυνατά του, αν και τελικά λέγεται οτι ο ίδιος ο Ferrucio Lamborghini δεν ενθουσιάστηκε με το σχέδιο και ιδίως την χρήση γιαλιού καθώς έλεγε δεν πρόσεφερε διακριτικότητα και μια κυρία δεν θα μπορούσε να κρύψει τίποτα...
Το χαρακτηριστικό του αυτοκινήτου ήταν φυσικά οι gullwing πόρτες που άνοιγαν προς τα πάνω, η απίστευτη χρήση γιαλιού κάπου 5 τετραγωνικά μέτρα και φυσικά ότι ήταν τετραθέσια.
Κινητήρα είχε τον μισό της Miura, δηλαδή έναν δίλιτρο που έβγαζε γύρω στα 180 άλογα που έδινε κίνηση πίσω από τις 4 θέσεις.
Αλλο χαρακτηριστικό η χρήση του εξαγωνικού μοτίβου σχεδόν παντού, από τις πόρτες, στο πίσω μέρος, στο καντράν, στα καθίσματα κλπ.
Χρησιμοποιήθηκε μια και μόνη φορά για τον εναρκτήριο γύρο του γκραν πρι του Μονακό το 1967 από την Grace και τον πρίγκηπα.
20 χρόνια μετά σε μιά έκθεση και το 2011 πουλήθηκε σε έναν ελβετό σε δημοπρασία για περίπου 2 εκατομύρια ευρώ.
Για μένα τον πτωχό ονειροπόλο 12 χρονο ήταν απλώς ένα από τα αγαπημένα παιχνίδια στην κόκκινη έκδοση matchbox και αργότερα σε μια άλλη μεγαλύτερη (αλλά άθλια ρέπλικα) που δεν άντεξε καθόλου στο χρόνο κάπως σαν αυτή
Ακόμα και σήμερα εξακολουθεί να παραμένει ένα λευκό όνειρο.
Από τις λίγες απολαύσεις που μπορεί να έχει κανείς σήμερα είναι τα παρακάτω βίντεο
https://www.youtube.com/watch?time_continue=2&v=hWeIVUjIS6Y
https://www.youtube.com/watch?v=X1kHOvQq9jQ