Απάντηση: Πού πάει η χώρα;
Να με συμπαθάτε αν δεν καταφέρθηκα και εναντίον των αριστερών, αναφερόμενος στον Πανούση.
Δεν έχω σκοπό να τον "εντάξω στην αριστερά", άλλωστε δήλωνε αναρχοκομμουνιστής, να τονίσω τη σκύλευση της μνήμης των νεκρών ήθελα (και πριν καλά καλά τον σκεπάσει το χωμά, σ'αυτή τη περίπτωση).
Αποτίει φόρο τιμής στους πεσόντες της Καισαριανής ο Τσίπρας, αποτείουν φόρο τιμής στον εκλιπώντα οι χρυσαυγήτες που τους αποκαλούσε πιθηκανθρώπους, νισάφι πια...
κανένα ιερό και όσιο! θα μου πείτε δεν έχουν ιερό και όσιο για να παραμείνουν στο πνεύμα του καλλιτέχνη, να τον τιμήσουν...
Έτσι έχει καλώς, γιατί η αίσθησή μου είναι πως επειδή ο αποθανών δεδικαίωται, προσπαθούν να δικαιωθούν κι αυτοί και να σφετεριστούν λίγη απ' τη συμπάθεια του κόσμου και να ακυρώσουν τελικά το λόγο του σχωρεμένου που ήταν μια ζωή κόντρα και τους γελοιοποιούσε με τρόπο αφόρητο για τους ίδιους και απολαυστικό για όλους τους άλλους.
Μάλλον για προσπάθεια μετριασμού και ακύρωσης του λόγου του, μου φαίνονται οι μετά-θάνατων δηλώσεις σύμπνοιας και ταύτισης όλων των ...συμπαθούντων.
Ότι λίγες ώρες μετά θάνατον θα γινόταν εργαλείο της δεξιάς "διανόησης", εναντίον της ιδεολογικής ηγεμονίας της αριστεράς στην Ελλάδα, είναι η μεγαλύτερη και πιο σατυρική φάρσα που σκάρωσε ο σχωρεμένος!
Είναι εύκολο να μπερδεύουμε τις λέξεις και να περνάμε από τον πατέρα στον πατριάρχη, από τον νοικοκύρη στον νοικοκυραίο.
Μόνο κανένας Αρχιεπίσκοπος δεν βγήκε, να μας μιλήσει για τα χρηστά ήθη που δίδασκε στους νέους...!