Άλλη μια αυτοκτονία σήμερα. Σιωπή.
Δημοσιεύτηκε στο "Κεράσια και Κρίνοι" στις 9/7/12
Δεν θα πω τίποτα για την αυτοκτονία, δεν μπορώ, δεν γίνεται. Σου έρχεται κάτι σαν ναυτία, βούρκωμα στα μάτια, η ψυχή σου σκοτεινιάζει. Τι να πω, τι να πούμε; Λύπη, βαθύς θυμός, ανημπόρια, δεν ξέρεις τι να κάνεις, κάθεσαι σαστισμένος. Έτσι κάπως στέκεσαι μπροστά στο άδικο, στο τόσο πολύ άδικο, στο αμέτρητο άδικο που γίνεται ποτάμι χωρίς επιστροφή.
Ένα ποτάμι φουσκώνει τα νερά του. Θα μας καταπιεί όλους, έτσι ή αλλιώτικα, θα μας καταπιεί. Να κάνουμε κάτι, κάτι σημαντικό. Μην καθόμαστε σαστισμένοι και παγωμένοι.
Έχει βγει το δρεπάνι του χάρου και θερίζει:
Δήλωση αυτού του υπουργού της Οικονομίας της Γερμανίας: έχω χάσει την υπομονή μου με τους Έλληνες.
Ο δικός μας υπουργός Εργασίας πάλι, αν και βέρος νεοδημοκράτης, κλασικός Πελοποννήσιος συντηρητικός, δεν τα κατάφερε να φέρει σε πέρας ένα τέτοιο μαζικό έγκλημα. Είπε "νίπτω τα χείρας μου" και "παρελθέτω απ' εμού το ποτήριον τούτο". Τα είπε λίγο πιο κεκαλυμμένα, για να μην χάσει και τελείως τη εύνοια του μαγαζιού, του κόμματος, από αυτό ζει ο άνθρωπος τόσα χρόνια. Παρόλα αυτά, δεν μπόρεσε να φέρει σε πέρας την αποστολή. Τόσο μακάβρια θα πρέπει να είναι!
Ανέλαβε ένας κολεγιόπαις! Φαίνεται αυτός ο ρόλος ανταποκρίνεται στις φιλοδοξίες του, που σίγουρα θα είναι πολλές, αν κρίνω από τα διπλώματα και παπλώματα που κατέχει εκ εσπερίας ορμώμενος. Συγχαρητήρια! Μα χρειάζονται τόσες πολλές περγαμηνές για να γίνεις δήμιος; Πραγματικά έχει εξελιχθεί ο κόσμος. Κάποτε αρκούσε να κρατάς γερά το μπαλτά.
Τι θα κάνουμε; Από πού περιμένουμε να έρθει η σωτηρία; Μήπως από τους ουρανούς; Μήπως από τα κόμματα; Μα, πιστέψτε με, και εσείς αν ήσασταν εξασφαλισμένοι σε ένα κομματικό σχηματισμό, πολύ λίγο θα απασχολούσαν το μυαλό σας όλες αυτές οι δυστυχίες, και ακόμα λιγότερο θα προσπαθούσατε να βρείτε άμεσες λύσεις.
Το ΚΚΕ ας πούμε, μέσω του Ριζοσπάστη, είπε την Παρασκευή ένα ψέμα, προκειμένου να συκοφαντήσει τον από 6ης του μηνός Μαΐου μεγαλύτερο εχθρό του: τον ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι λογικό, και εγώ αν είχα Χ βουλευτές και ξαφνικά γινόταν Χ:2, ενώ το αντίπαλο, όμορο κόμμα τριπλασίαζε τους δικούς του, που σημαίνει οτι ρέει τριπλάσιο χρήμα στα δικά του γραφεία ενώ στα δικά μου το μισό, ε, θα ήμουν θυμωμένος! Είπε λοιπόν οτι ο ΣΥΡΙΖΑ στην ευρωβουλή, ψήφισε υπέρ της ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρόμων. Ο ευρωβουλευτής Ν. Χουντής κατήγγειλε αυτό το δημοσίευμα ως συκοφαντικό.
Κι εσύ ψάχνεσαι τώρα με το εκκαθαριστικό που θα σου ρθει, πού στο διάολο θα βρεις να πληρώσεις τόσα πολλά λεφτά, όταν τον ταμείον είναι μείον.
Τι θα κάνουμε λοιπόν; Από ποιους περιμένουμε να μας σώσουν;
Σήμερα στη εφορία παρατηρούσα τον κόσμο. Στην πλειοψηφία του παραδομένος στη μοίρα του, στη συντριπτική πλειοψηφία, και έτοιμος να τα βάλει με τον διπλανό του, ιδίως αν αυτός διαμαρτυρηθεί. Αυτός ο ραγιάς που λέγαμε και χτες. σκυφτός, ανήμπορος, αλλά έτοιμος ακόμα και να σκοτώσει τον διπλανό του, την εύκολη λεία, μόνο και μόνο για να ξεσπάσει τον φανερά συσσωρευμένο θυμό του, που όμως οι δειλοί τον βγάζουν αλλού, ενώ μόνο οι θαρραλέοι τολμούν να μιλήσουν στα ίσα και εκεί που πρέπει.
Ο καθένας μόνος του δεν μπορεί τίποτα. Μπορεί όμως να συμβάλλει ένα λιθαράκι σε κάτι. Και αυτό το κάτι πρέπει να είναι η συνάντηση μας και ο συντονισμός μας.
Να καταλάβουμε τις εφορίες. Ναι. Θα πληρώσουμε όλα αυτά τα ανήθικα που μας ζητάνε, όταν δεν τα χρωστάμε καν, όταν δεν μπορούμε να ζήσουμε; Γιατί; Επειδή το λέει ο νόμος που φτιάξανε κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τα δικά τους; Μας ρώτησαν για όλη αυτή τη φορολογική νομοθεσία αν συμφωνούμε; Μας ρώτησαν όταν εδώ και τρία χρόνια μας κόβουν μισθούς, συντάξεις, επιδόματα ανεργίας; Μας ρώτησαν όταν επένδυσαν τις εισφορές μας στην Τράπεζα της Ελλάδος και αυτή σε ομόλογα και τέλος μας ρώτησαν όταν τα κούρεψαν με το PSI; Όχι, για τίποτα από όλα αυτά δεν έχουμε ερωτηθεί, αλλά μόνο είμαστε πάντα αυτοί που πληρώνουν. Πιο μαλάκας πεθαίνεις! Στο όριο είμαστε!
Να καταλάβουμε τις εφορίες και να μην επιτρέψουμε να πληρωθεί κανένας φόρος, στις εργατικές και λαϊκές συνοικίες. Όλες τις εφορίες, ταυτόχρονα. Πόσα ΜΑΤ πια έχουν; Θα φτάσουν για ολόκληρη τη χώρα;
Κάθε συλλογικότητα, κάθε οργάνωση, οφείλει να συντονιστεί με τις άλλες για ένα τέτοιο σχέδιο. Το ΠΑΜΕ, οι οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τα κινήματα όπως το ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, το ΕΠΑΜ, τα πρωτοβάθμια σωματεία κ.λπ.
Να καταλάβουμε το κράτος, εκεί που μας ληστεύει, εκεί που μαζεύει τους κόπους μας, ως άλλος χαρατζής για λογαριασμό της Υψηλής Πύλης.
Τι καθόμαστε αδέρφια; Σε λίγο θα πληρώνουμε και φόρο για το ότι αναπνέουμε, δεν αργεί αυτή η στιγμή, δεν το βλέπετε; Πολύ σύντομα, θα έρθει και ο φόρος αίματος. Όταν δεν θα υπάρχει πια τίποτα άλλο να μας πάρουν, θα πουλιόμαστε σαν δούλοι, όπως οι εκατομμύρια μετανάστες που τους βλέπουμε στους δρόμους να σέρνονται και τους οικτίρουμε τώρα. Σε λίγο θα είμαστε κι εμείς έτσι, και χειρότερα, δούλοι στον τόπο μας.
Να κάνουμε κάτι, είναι ήδη κάπως αργά!
Και ας θυμηθούμε πρόσφατες νίκες μας: τις πλατείες, το χαράτσι που μπλοκάραμε. Μπορούμε, ναι! Να τους πετάξουμε στη θάλασσα, να ξεβρωμίσει ο τόπος!
Πηγή: Κεράσια και Κρίνοι
http://aristeriantepithesi.blogspot.gr/2012/07/blog-post_440.html?spref=tw
