dionisis
AVClub Enthusiast
Απάντηση: Re: Που πάει η Ευρώπη?
Το οποίο νομίζω ότι έλεγε πως ο ισλαμισμός στηρίζει την απολυταρχία. Από που προκύπτει αυτό το συμπέρασμα; Τι είναι αυτό που αποδεικνύει ότι για την επικράτηση απολυταρχιών στα μουσουλμανικά κράτη αίτιο είναι η θρησκεία και όχι άλλοι κοινωνικοί παράγοντες; Τα κατεξοχήν (όπως έχει επικρατήσει στην δυτικοευρωπαϊκή σκέψη) ολοκληρωτικά καθεστώτα έχτισαν την "καλή" τους φήμη σε χριστιανικά χώματα. Αυτό αποδεικνύει ότι φταίει ο χριστιανισμός;
Το μόνο κομμάτι, από όσο γνωρίζω, του χριστιανισμού που διαχωρίζει ξεκάθαρα την κοσμική από την θεϊκή εξουσία είναι οι μεταρρυθμισμένες εκκλησίες, εξαιρουμένων των Αγγλικανών. Τα πρώτα μοντέλα μουσουλμανικών κρατών (Ομαγιάδες, Αββασίδες) ήταν πιο αυστηρά με τους μουσουλμάνους, καθότι είχαν την υποχρέωση να είναι πιστοί, παρά με τους αλλόθρησκους υπηκόους τους (βασικά με τους χριστιανούς και τους ιουδαίους), ο μουσουλμάνος είχε υποχρέωση να δίνει τα κέρδη του σε φιλανθρωπίες και δεν έπρέπε να δανείζει με τόκο. Ο χριστιανός είχε τις ίδιες υποχρεώσεις στα δυτικά κράτη του Μεσαίωνα. Το γεγονός ότι πουθενά δεν τηρούνταν αυτές οι "άνωθεν" εντολές αντιμετωπίζεται ως θέμα πίστης ή ως θέμα κοινωνικής αντίληψης; Το ντύσιμο του σκοπού του καθενός με τον μανδύα της θρησκευτικότητας δεν είναι πρόβλημα της θρησκείας αλλά των θρησκευομένων.
είναι παντελώς άσχετα με την ουσία αυτού που έλεγα στο αρχικό σχόλιο!!!
Το οποίο νομίζω ότι έλεγε πως ο ισλαμισμός στηρίζει την απολυταρχία. Από που προκύπτει αυτό το συμπέρασμα; Τι είναι αυτό που αποδεικνύει ότι για την επικράτηση απολυταρχιών στα μουσουλμανικά κράτη αίτιο είναι η θρησκεία και όχι άλλοι κοινωνικοί παράγοντες; Τα κατεξοχήν (όπως έχει επικρατήσει στην δυτικοευρωπαϊκή σκέψη) ολοκληρωτικά καθεστώτα έχτισαν την "καλή" τους φήμη σε χριστιανικά χώματα. Αυτό αποδεικνύει ότι φταίει ο χριστιανισμός;
Το μόνο κομμάτι, από όσο γνωρίζω, του χριστιανισμού που διαχωρίζει ξεκάθαρα την κοσμική από την θεϊκή εξουσία είναι οι μεταρρυθμισμένες εκκλησίες, εξαιρουμένων των Αγγλικανών. Τα πρώτα μοντέλα μουσουλμανικών κρατών (Ομαγιάδες, Αββασίδες) ήταν πιο αυστηρά με τους μουσουλμάνους, καθότι είχαν την υποχρέωση να είναι πιστοί, παρά με τους αλλόθρησκους υπηκόους τους (βασικά με τους χριστιανούς και τους ιουδαίους), ο μουσουλμάνος είχε υποχρέωση να δίνει τα κέρδη του σε φιλανθρωπίες και δεν έπρέπε να δανείζει με τόκο. Ο χριστιανός είχε τις ίδιες υποχρεώσεις στα δυτικά κράτη του Μεσαίωνα. Το γεγονός ότι πουθενά δεν τηρούνταν αυτές οι "άνωθεν" εντολές αντιμετωπίζεται ως θέμα πίστης ή ως θέμα κοινωνικής αντίληψης; Το ντύσιμο του σκοπού του καθενός με τον μανδύα της θρησκευτικότητας δεν είναι πρόβλημα της θρησκείας αλλά των θρησκευομένων.