Ψυχανάλυση στην ψυχεδέλεια

[Sanvean]

Απάντηση: Re: Ψυχανάλυση στην ψυχεδέλεια

Το κακό είναι πως έχει ταυτιστεί η ψυχεδέλεια ως μουσικό ιδίωμα με την ταυτόχρονη χρήση παραισθησιογόνων ουσιών πράγμα που δεν ισχύει.

Δεν ορίζουν τα ναρκωτικά τα μουσικά είδη αλλά σε πολλές περιπτώσεις ταυτίζονται. Θα υπήρχε άραγε κίνημα χίπις χωρίς μαριχουάνα και lsd? Δεν νομίζω. Κίνημα ρέιβερς χωρίς ecstasy? Πάλι δεν το νομίζω.
Άν κάποια πράγματα είναι ταμπού, οκ, "το κόβω" κι εγώ εδώ.

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

Απάντηση: Re: Ψυχανάλυση στην ψυχεδέλεια

...
Θα υπήρχε άραγε κίνημα χίπις χωρίς μαριχουάνα και lsd? Δεν νομίζω. Κίνημα ρέιβερς χωρίς ecstasy?
...

Εγώ, ακριβώς το αντίθετο πιστεύω:
Αν δεν τους είχαν ποτίσει παραισθησιογόνα μέχρι τελικής διάλυσης, μπορεί και να υπήρχαν ακόμη. Δεν ήταν από μόνοι τους όλοι μαστούρια. Κάποιος έβαλε το χεράκι του.

 

[Sanvean]

Εγώ, ακριβώς το αντίθετο πιστεύω:
Αν δεν τους είχαν ποτίσει παραισθησιογόνα μέχρι τελικής διάλυσης, μπορεί και να υπήρχαν ακόμη. Δεν ήταν από μόνοι τους όλοι μαστούρια. Κάποιος έβαλε το χεράκι του.

Έχει όντως "πόιντ" η άποψή σου αλλά επειδή κανείς ίσως δεν μπορεί να γνωρίζει τι ακριβώς συνέβει, το πιο πιθανό είναι να καταλήξουμε στο γνωστό πρόβλημα "του αυγού και της κότας".
Αυτό που γνωρίζω είναι ότι πολλοί από τους χθεσινούς και προχθεσινούς "επαναστάτες" κατέληξαν (κατάντησαν κατ εμέ) πρωθυπουργοί, καρχαρίες, και αμερικανονειροπαρμένοι παρτάκηδες. Τσάμπα τα ντραγκς δηλαδή, αφού καμία ουσία δεν μπόρεσε τελικά στη σύγχρονη εποχή να "αναιρέσει" (δια παντός) τα βαθύτερα (και κυρίαρχα) ζωώδη ανθρώπινα ένστικτα...

Και μια σημείωση... "παραισθησιογόνος" ουσία από αυτές που αναφέρθηκαν είναι μόνο το lsd. Ο δε "πατέρας" -και πρώτος "δοκιμαστής"- του...οξέως, dr. Albert Hoffman, αποδήμησε εις τόπον χλοερόν σε ηλικία 102 (!) ετών, αφήνοντας πίσω του ένα σημαντικό έργο στην έρευνα της συνείδησης και των διαστάσεων της πραγματικότητας. Ας μη δαιμονοποιούμε λοιπόν (και κακοχαρακτηρίζουμε) τα πάντα. Η σωστή ουσία στα σωστά χέρια μπορεί να επιφέρει καλά αποτελέσματα (η δραστική ουσία του ecstacy (MDMA) πριν δυο και κάτι δεκαετίες διατίθεντο στα φαρμακεία ως αντικαταθλιπτικό σκεύασμα). Επίσης παλαιοί πολιτισμοί όπως οι ινδιάνοι στο Μεξικό ή οι αβορίγινες της Αυστραλίας είχαν "κέντρο" τους τη χρήση παραισθησιογόνων (κάκτοι peyote, μανιτάρια κλπ), και σύμφωνα με πολλά γραφόμενα (Marlo Morgan, Carlos Castaneda κ.ά.) έζησαν σε απόλυτη αρμονία με τον εαυτό τους, το συνάνθρωπο και το φυσικό περιβάλλον. Όσοι βέβαια από εκείνους τους "απολίτιστους μαστούρηδες" απέμειναν μέχρι σήμερα, έχουν "εναρμονιστεί" πλήρως μ' εμάς τους "σύγχρονους και νηφάλιους" και τον όμορφο κόσμο που φτιάξαμε...

Πάω να δω τις συνεντεύξεις από το live στην Πομποιία και να υποκριθώ ότι δεν βλέπω αυτό που βλέπω...
και μετά να ακούσω και το voyage 34 των Porcupine Tree και να υποκριθώ ότι δεν ακούω αυτό που ακούω...


-bye-

 

[christos]

Όταν μπήκε η ηρωινη καταστράφηκε ο κόσμος μέχρι τότε ήταν χαβαλεδες

 

[Sanvean]

Απάντηση: Re: Ψυχανάλυση στην ψυχεδέλεια

Όταν μπήκε η ηρωινη καταστράφηκε ο κόσμος μέχρι τότε ήταν χαβαλεδες

Ακόμα κι αυτής (της σιχαμένης...) τα παράγωγα έχουν βρεί καλή χρήση σε βαριές (ή "τελειωμένες") περιπτώσεις ασθενών.
Κατά τ' άλλα...κλάφ'τα.

"Μ' ένα μαχαίρι μπορεί ένας γιατρός να κάνει μια επέμβαση και να σώσει τη ζωή ενός ασθενή. Μ' ένα μαχαίρι επίσης μπορεί κάποιος άλλος να αφαιρέσει μια ζωή... "

 

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ]

O Bασίλης έχει δίκιο. Το lsd και η ''αγγελόσκονη'' αποτέλεσε το Δούρειο ίππο του ''κινήματος''.
Και μετά ήρθαν οι Hells Angels.
Κατά τ' άλλα συμφωνώ με τον φίλο.

 

[christos]

Παντως θεωρω οτι υπαρχει διαφορα στο στυλ μουσικης της ψυχεδελιας για πριν και μετα την ηρωινη.Με την εισοδο της ηρωινης η μουσικη εγινε "σκληρη " και "σκοτεινη" το ακριβως το αντιθετο απο πριν .

 

[Sanvean]

O Bασίλης έχει δίκιο. Το lsd και η ''αγγελόσκονη'' αποτέλεσε το Δούρειο ίππο του ''κινήματος''.
Και μετά ήρθαν οι Hells Angels.
Κατά τ' άλλα συμφωνώ με τον φίλο.

Πρόκειται για ένα κίνημα το οποίο δεν έζησα ούτε εκ των έσω, ούτε εκ των...πέριξ, οπότε δεν μπορώ να αποκλείσω το ενδεχόμενο να έγιναν οι άνθρωποι τότε "πειραματόζωα" παραισθησιογόνων ουσιών. Περιορίζεται όμως εκεί το "πείραμα"; Οι καλλιτέχνες; Πολλοί φαίνεται πως έπαιρναν μια χαρά τις δόσεις τους. Η ίδια η μουσική συνοδεύεται από τον "επίσημο" χαρακτηρισμό-όρο "ψυχεδελική". Κατάσταση δηλ την οποία μόνο κάποιες ουσίες -ίσως και θρησκείες- μπορούν να προκαλέσουν. Και η μουσική βέβαια μπορεί, αλλά αμφιβάλλω αν έχει τη δυνατότητα να προσεγγίσει (και μάλιστα σε διάρκεια) τον ίδιο "όροφο" με την ουσία ή τη θρησκεία. Σε κάθε περίπτωση όμως χρησιμοποιήθηκε (και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται) ως "συνοδευτικό"...
Η απορία μου -απευθυνόμενος περισσότερο στους φίλους που έγραψαν σχετικά- είναι αν και εφόσον υπήρξαν "χέρια" και "Δούρειοι ίπποι", ποιοί είναι οι πολυμήχανοι "θύτες" και ποιοί τα "θύματα" της ιστορίας;

Παντως θεωρω οτι υπαρχει διαφορα στο στυλ μουσικης της ψυχεδελιας για πριν και μετα την ηρωινη.Με την εισοδο της ηρωινης η μουσικη εγινε "σκληρη " και "σκοτεινη" το ακριβως αντιθετο απο πριν .

Συμφωνώ με τη μάλλον τραγική διαπίστωση.
Και η ηλεκτρονική πλευρά της "ψυχεδέλειας" παρόμοια ροή είχε. Δεν πιστεύω όμως οτι σχετίζεται ιδιαίτερα με την ηρωίνη...

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Όταν μπήκε η ηρωινη καταστράφηκε ο κόσμος μέχρι τότε ήταν χαβαλεδες

δεν νομίζω πως έχει να κάνει με την ηρωίνη.
το ότι μπορεί να σε καταστρέψει βέβαια, φυσικά και είναι υπεράνω αμφιβολίας.
αλλά...οι τζαζίστες την χρησιμοποιούσαν 20 χρόνια νωρίτερα.

μάλλον είναι θέμα ταλέντου: δεν επηρρέασε τον Coltrane ή τον Davis. ούτε ένα σωρό άλλους Μείζονες.

 

[Ανδρεας Σχιζας]

Απάντηση: Re: Ψυχανάλυση στην ψυχεδέλεια

Αν μιλάμε για μορφική βιαιότητα, ίσως έχετε δίκιο.
Συναισθηματική βιαιότητα όμως, σαφώς και υπήρξε και μάλιστα άκρως τρομαχτική: δεν έχω ακούσει τους Tool κι ούτε είμαι στο ελάχιστο εξοικιωμένος με αυτό που λέτε 'stoner'. Οσον αφορά εμένα, τελευταία αναλαμπή της ψυχεδέλειας ήταν στα 80ς με τους Residents και τα άλλα γκρουπ του Σαν Φραντσίσκο, τους Tuxedomoon, τους Chrome και τους MX-80 Sound.
Υπάρχει και μία εκπληκτική συλλογή στη Ralph records ('Subterranean Modern') όπου όλοι οι ανωτέρω συνεισφέρουν από μία διασκευή του Υμνου του ιδιώματος - 'I Left My Heart In San Francisco'. Είναι το όνειρο που επιστρέφει σαν εφιάλτης, η ανεμελιά και η ευφορία που τις ανακαλείς σαν τραυματικές εμπειρίες.
Πιο brutal απo αυτό, Δεν γίνεται, πιστέψτε με.
Αξίζει να αναζητήσετε αυτό το ανεκτίμητο άλμπουμ-ντοκουμέντο πάνω στα υπολλείμματα του μεγάλου ψυχοδηλωτικού ταξιδιού και το εσωτερικό τοπίο τους - ή μάλλον ότι απόμεινε απο αυτό.
Απ όσο ξέρω είναι καταργημένο πια και δεν γνωρίζω αν κυκλοφόρησε ποτέ σε CD.

Ειναι σπανιο LP....απο οσο εψαξα,κομματια του περιεχονται στα CD Residue Deux και στο Τhe Residents-Eskimo(ESD CD of Eskimo)

Residents, The - Eskimo (CD) at Discogs
Amazon.com: Residue Deux: The Residents: Music

Θα το ψαξω εδω, σε κατι "τρυπες"...που ανακαλυπτω σιγα σιγα..:ears: (cop.Aug.79)



Βρηκα....αυτην την σελιδα...http://www.discogs.com/sell/list?release_id=242385&ev=rb

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: Re: Ψυχανάλυση στην ψυχεδέλεια

Ειναι σπανιο LP....απο οσο εψαξα,κομματια του περιεχονται στα CD Residue Deux και στο Τhe Residents-Eskimo(ESD CD of Eskimo)

Νομίζω δεν βγήκε ποτέ σε CD. Να το ψάξεις. Αξίζει τον κόπο.
Πέρα από τους Residents, και τα άλλα γκρούπ (Tuxedomoon, Chrome, MX-80 Sound) είναι πολύ καλά. Παίζουν όλοι τους από μία δική τους διασκευή του 'I Left My Heart In San Francisco' + κάποια δικά τους.

 

[christos]

δεν νομίζω πως έχει να κάνει με την ηρωίνη.
το ότι μπορεί να σε καταστρέψει βέβαια, φυσικά και είναι υπεράνω αμφιβολίας.
αλλά...οι τζαζίστες την χρησιμοποιούσαν 20 χρόνια νωρίτερα.

μάλλον είναι θέμα ταλέντου: δεν επηρρέασε τον Coltrane ή τον Davis. ούτε ένα σωρό άλλους Μείζονες.

Το διατυπωσα λαθος ,οταν περασε η ηρωινη στη ''ροκ'' χαθηκε η ανεμελια που μαλλον υπηρχε μεχρι τοτε .Αλλα ετσι κι αλλιως η ηρωινη δεν εκοψε το ταλεντο,
θα ελεγα οτι αφαιρεσε το φως απο το σκηνικο ,και μαλλον την συντροφικοτητα.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

η ηρωινη δεν εκοψε το ταλεντο,
θα ελεγα οτι αφαιρεσε το φως απο το σκηνικο ,και μαλλον την συντροφικοτητα.

Μαύρη Τρύπα Chris, τι να λέμε τώρα. Ανοίγεις ένα πηγάδι, πετάς μέσα όλα σου τα προβλήματα, μετά πέφτεις κι ο ίδιος - και ανακαλύπτεις ότι δεν έχει πάτο.
Μετράω 3 απώλειες φίλων σε προσωπικό επίπεδο. Και δύο ακόμη που έχουν γίνει ...Ναυάγια.

 

[Νότης]

Η Ψυχεδέλεια στην εικαστική τέχνη.