Τελικά... ποιό φορμά dslr με βολεύει περισσότερο;
- Thread starter Greg61
- Start date
Σας ευχαριστώ όλους.
Τώρα όμως... διάβασμα χρειάζεται. Πολύ.
Κι έχουμε κι εξεταστική γμτ... (βλ Καλοκαίρι, παραλίες μετά της συμβίας κλπ) .
Κι εγώ που νόμιζα οτι κάάάάτι ήξερα απο φωτογραφία...
Ειλικρινά τείνω ν' αναθεωρήσω. Καθότι αυτά που ξέρω διαπιστώνω πώς είναι ήδη λίγα.
Άχ μπαρμπα-Γρηγόρη... και πού' σαι ακόμα!
Τώρα όμως... διάβασμα χρειάζεται. Πολύ.
Κι έχουμε κι εξεταστική γμτ... (βλ Καλοκαίρι, παραλίες μετά της συμβίας κλπ) .
Κι εγώ που νόμιζα οτι κάάάάτι ήξερα απο φωτογραφία...
Ειλικρινά τείνω ν' αναθεωρήσω. Καθότι αυτά που ξέρω διαπιστώνω πώς είναι ήδη λίγα.
Άχ μπαρμπα-Γρηγόρη... και πού' σαι ακόμα!
Επαναφέρω το θρέντ, σχεδόν ένα χρόνο μετά την απόκτηση της D300 και του Nikkor 18-200 VR.
Μέσα στο χρόνο που πέρασε, έκανα αρκετά ταξίδια, φέρνοντας πάντα πίσω πάρα πολλές λήψεις κάθε φορά, για νά' χω να θυμάμαι στα γεροντάματα και να τις δείχνω στα εγγόνια που θά' ρθουν.
Μέσα στο χρόνο αυτό, βρέθηκα επίσης με φίλους φωτογράφους κατόχους FF, είτε συνταξιδεύοντας είτε βολτάροντας στο Λεκανοπέδο και, σ' όλες τις περιπτώσεις αποκόμισα την εντύπωση οτι, τελικά μάλλον δικαιώθηκα στην επιλογή μου σχετικά με την αγορά του DX πακέτου Nikon D300 + Nikkor 18-200 VR αντί ενός FF σώματος που χρειάζεται εναλλαγές φακών.
Στο DPGR δίπλα, τοποθετούμενος τις προάλλες σε σχετικό προβληματισμό κυρίας-μέλους όπου κάποιοι την συμβούλευαν ν' αγοράσει FF προκειμένου να φωτογραφήσει ένα ταξίδι της στην Κίνα, έγραψα:
"Όντως, στην Κίνα δέν ξαναπάει εύκολα κανείς.
Στη θέση σου, με τρίχρονο παιδί μαζί μου, θα δαπανούσα το κόστος κτήσης και θ' αγόραζα ασυζητητί, έστω και μόνο γι' αυτό το ταξίδι, τον Canon 18-200, εκμεταλλευόμενος αυτήν ακριβώς την ταξιδιωτική δυνατότητα που σου παρέχει ο κρόπ σένσορας που έχεις: Το να μπορείς δλδ να κουμπώσεις έναν-για-όλα φακό το πρωί και να τον έχεις πάνω καθ' όλη τη διάρκεια της μέρας.
Όταν επρόκειτο ν' αναβαθμισθώ απ' τη Nikon D80, έχοντας τότε ήδη στην κατοχή μου τους Nikkors 28-70/2.8 και 80-200/2.8 οπότε δέν χρειαζόμουν λεφτά για φακούς, ο λόγος που επέλεξα συνειδητά την αγορά της Nikon D300 + Nikkor 18-200 αντί μόνο της D700 χωρίς φακούς, ήταν ακριβώς αυτός: Το DX crop της D300 μου παρείχε τη δυνατότητα να έχω στα ταξίδια μου έναν μόνο φακό με όλα τα εστιακά μήκη απο 18 (27) μέχρι 200 (300) χιλιοστά, που συνήθως χρησιμοποιούνται απ' τη συντριπτική πλειοψηφία των "χειριστών φωτογραφικών μηχανών" στην ταξιδιωτική φωτογραφία.
Με το πέρασμα του χρόνου δικαιώθηκα: Την ώρα που οι φίλοι μου με FF, σε κάποια μακρυνά και μή ευκόλως επαναλήψιμα ταξίδια, άλλαζαν συνεχώς φακούς ή -χειρότερα- βαριούνταν ή δέν προλάβαιναν ν' αλλάξουν και τραβούσαν μ' όποιον είχαν κουμπωμένο στις μηχανές τους, εγώ απλά έβγαζα φωτογραφίες μ' όποιο εστιακό μήκος ήθελα.
Εν κατακλείδι...
Ο κρόπ αισθητήρας που ήδη έχεις, σε συνδυασμό με τον "μαμά" 18-200 που σου προτείνω ν' αποκτήσεις, θα διαπιστώσεις ότι είναι το καλύτερο σέτ για καταγραφή ταξιδιωτικών αναμνήσεων. Κοστολόγησε πόσο κοστίζουν για σένα οι αναμνήσεις που τυχόν θα χάσεις απ' την Κίνα, όταν την ώρα που θα χρειάζεται ν' αλλάξεις φακό, θ' ακούς παράλληλα την προσφιλή σου φωνούλα να λέει... "Μαμά τσίσα..." ή θα βλέπεις την παρέα ν' απομακρύνεται και θα πρέπει να τους προλάβεις, κι αποφάσισε.
Καλό το FF... όχι όμως για ταξιδιωτική χρήση μέχρι στιγμής. Άν αργότερα παρουσιασθεί κάποιος αντίστοιχος του 18-200 σε ποιότητα και ζούμ φακός, προοριζόμενος για FF, τότε ίσως ν' αναθεωρήσω την άποψή μου. Καί πάλι όμως, το συνολικά μεταφερόμενο βάρος θα είναι για μένα ένας σοβαρώτατος ανασταλτικός παράγοντας."
http://www.dpgr.gr/forum/index.php?topic=39904.msg599672#msg599672
Μέσα στο χρόνο αυτό επίσης, φωτογράφησα με τη D300 και τον Nikkor 24-70 f/2.8 σημαντικές στιγμές της οικογενείας μου. Κάποιες απ' αυτές τις φωτογραφίες, τέσσαρες στο σύνολο, τις τύπωσα στο Στριλιγκά σε μουσαμά διαστάσεων 100Χ150 εκατοστών προκειμένου ν' αναρτηθούν σε τοίχο. Βλέποντας αυτές τις εκτυπώσεις απο απόσταση 40-50 εκατοστών, η ευκρίνεια που παρουσιάζουν είναι υπέρ το δέον αποδεκτή. Στην απόσταση δέ του ενός - ενάμισυ μέτρου που χρειάζεται για να δεί κάποιος ολόκληρη τη φωτογραφία κι όχι μόνο μέρος της, φαίνονται οξύτατες.
Έκανα επίσης πολλές εκτυπώσεις, πάνω απο 20, σε φωτογραφικό χαρτί διαστάσεων 50Χ70 εκατοστών κολλημένες πάνω σε κάπα-φίξ, που τις χάρισα σε συγγενείς και φίλους. Οι φωτογραφίες είναι οξύτατες, απ' όποια απόσταση και να τις δεί κάποιος.
Με τα δεδομένα αυτά που αποκόμισα το χρόνο που μας πέρασε, κατατείνω στο συμπέρασμα οτι, το σύνολο των ερασιτεχνών φωτογράφων, μπορεί άνετα να καλύψει όλες τις φωτογραφικές ανάγκες του με το DX format.
Επίσης, σε ταξιδιωτική - αναμνηστική φωτογραφία, το DX format πακέτο μ' έναν ακριβό υπερζούμ φακό, κατά προτίμηση της ίδιας κατασκευάστριας εταιρείας, είναι αναντικατάστατο, λόγω της δυνατότητας που παρέχει για χρήση ενός μόνο φακού με όλα σχεδόν τα εστιακά μήκη που χρειάζονται σ' αυτή την κατηγορία της εφαρμοσμένης φωτογραφίας.
Μέσα στο χρόνο που πέρασε, έκανα αρκετά ταξίδια, φέρνοντας πάντα πίσω πάρα πολλές λήψεις κάθε φορά, για νά' χω να θυμάμαι στα γεροντάματα και να τις δείχνω στα εγγόνια που θά' ρθουν.
Μέσα στο χρόνο αυτό, βρέθηκα επίσης με φίλους φωτογράφους κατόχους FF, είτε συνταξιδεύοντας είτε βολτάροντας στο Λεκανοπέδο και, σ' όλες τις περιπτώσεις αποκόμισα την εντύπωση οτι, τελικά μάλλον δικαιώθηκα στην επιλογή μου σχετικά με την αγορά του DX πακέτου Nikon D300 + Nikkor 18-200 VR αντί ενός FF σώματος που χρειάζεται εναλλαγές φακών.
Στο DPGR δίπλα, τοποθετούμενος τις προάλλες σε σχετικό προβληματισμό κυρίας-μέλους όπου κάποιοι την συμβούλευαν ν' αγοράσει FF προκειμένου να φωτογραφήσει ένα ταξίδι της στην Κίνα, έγραψα:
"Όντως, στην Κίνα δέν ξαναπάει εύκολα κανείς.
Στη θέση σου, με τρίχρονο παιδί μαζί μου, θα δαπανούσα το κόστος κτήσης και θ' αγόραζα ασυζητητί, έστω και μόνο γι' αυτό το ταξίδι, τον Canon 18-200, εκμεταλλευόμενος αυτήν ακριβώς την ταξιδιωτική δυνατότητα που σου παρέχει ο κρόπ σένσορας που έχεις: Το να μπορείς δλδ να κουμπώσεις έναν-για-όλα φακό το πρωί και να τον έχεις πάνω καθ' όλη τη διάρκεια της μέρας.
Όταν επρόκειτο ν' αναβαθμισθώ απ' τη Nikon D80, έχοντας τότε ήδη στην κατοχή μου τους Nikkors 28-70/2.8 και 80-200/2.8 οπότε δέν χρειαζόμουν λεφτά για φακούς, ο λόγος που επέλεξα συνειδητά την αγορά της Nikon D300 + Nikkor 18-200 αντί μόνο της D700 χωρίς φακούς, ήταν ακριβώς αυτός: Το DX crop της D300 μου παρείχε τη δυνατότητα να έχω στα ταξίδια μου έναν μόνο φακό με όλα τα εστιακά μήκη απο 18 (27) μέχρι 200 (300) χιλιοστά, που συνήθως χρησιμοποιούνται απ' τη συντριπτική πλειοψηφία των "χειριστών φωτογραφικών μηχανών" στην ταξιδιωτική φωτογραφία.
Με το πέρασμα του χρόνου δικαιώθηκα: Την ώρα που οι φίλοι μου με FF, σε κάποια μακρυνά και μή ευκόλως επαναλήψιμα ταξίδια, άλλαζαν συνεχώς φακούς ή -χειρότερα- βαριούνταν ή δέν προλάβαιναν ν' αλλάξουν και τραβούσαν μ' όποιον είχαν κουμπωμένο στις μηχανές τους, εγώ απλά έβγαζα φωτογραφίες μ' όποιο εστιακό μήκος ήθελα.
Εν κατακλείδι...
Ο κρόπ αισθητήρας που ήδη έχεις, σε συνδυασμό με τον "μαμά" 18-200 που σου προτείνω ν' αποκτήσεις, θα διαπιστώσεις ότι είναι το καλύτερο σέτ για καταγραφή ταξιδιωτικών αναμνήσεων. Κοστολόγησε πόσο κοστίζουν για σένα οι αναμνήσεις που τυχόν θα χάσεις απ' την Κίνα, όταν την ώρα που θα χρειάζεται ν' αλλάξεις φακό, θ' ακούς παράλληλα την προσφιλή σου φωνούλα να λέει... "Μαμά τσίσα..." ή θα βλέπεις την παρέα ν' απομακρύνεται και θα πρέπει να τους προλάβεις, κι αποφάσισε.
Καλό το FF... όχι όμως για ταξιδιωτική χρήση μέχρι στιγμής. Άν αργότερα παρουσιασθεί κάποιος αντίστοιχος του 18-200 σε ποιότητα και ζούμ φακός, προοριζόμενος για FF, τότε ίσως ν' αναθεωρήσω την άποψή μου. Καί πάλι όμως, το συνολικά μεταφερόμενο βάρος θα είναι για μένα ένας σοβαρώτατος ανασταλτικός παράγοντας."
http://www.dpgr.gr/forum/index.php?topic=39904.msg599672#msg599672
Μέσα στο χρόνο αυτό επίσης, φωτογράφησα με τη D300 και τον Nikkor 24-70 f/2.8 σημαντικές στιγμές της οικογενείας μου. Κάποιες απ' αυτές τις φωτογραφίες, τέσσαρες στο σύνολο, τις τύπωσα στο Στριλιγκά σε μουσαμά διαστάσεων 100Χ150 εκατοστών προκειμένου ν' αναρτηθούν σε τοίχο. Βλέποντας αυτές τις εκτυπώσεις απο απόσταση 40-50 εκατοστών, η ευκρίνεια που παρουσιάζουν είναι υπέρ το δέον αποδεκτή. Στην απόσταση δέ του ενός - ενάμισυ μέτρου που χρειάζεται για να δεί κάποιος ολόκληρη τη φωτογραφία κι όχι μόνο μέρος της, φαίνονται οξύτατες.
Έκανα επίσης πολλές εκτυπώσεις, πάνω απο 20, σε φωτογραφικό χαρτί διαστάσεων 50Χ70 εκατοστών κολλημένες πάνω σε κάπα-φίξ, που τις χάρισα σε συγγενείς και φίλους. Οι φωτογραφίες είναι οξύτατες, απ' όποια απόσταση και να τις δεί κάποιος.
Με τα δεδομένα αυτά που αποκόμισα το χρόνο που μας πέρασε, κατατείνω στο συμπέρασμα οτι, το σύνολο των ερασιτεχνών φωτογράφων, μπορεί άνετα να καλύψει όλες τις φωτογραφικές ανάγκες του με το DX format.
Επίσης, σε ταξιδιωτική - αναμνηστική φωτογραφία, το DX format πακέτο μ' έναν ακριβό υπερζούμ φακό, κατά προτίμηση της ίδιας κατασκευάστριας εταιρείας, είναι αναντικατάστατο, λόγω της δυνατότητας που παρέχει για χρήση ενός μόνο φακού με όλα σχεδόν τα εστιακά μήκη που χρειάζονται σ' αυτή την κατηγορία της εφαρμοσμένης φωτογραφίας.
Φίλτατε, καλημέρα!
Συμφωνώ εν μέρει. Μου είναι δύσκολο να αγνοήσω τους prime. Σε περιπτώσεις όπως πορταίτα, τοπία, ακόμα και φωτογραφία δρόμου είναι εκπληκτικοί. Πρόσφατα χρησιμοποίησα μόνο prime (28mm,85mm)σε γιορτή του νηπιαγωγείου και δεν είχα κανένα θέμα στο καδράρισμα (με την D80).
Δεν απαξιώνω τελείως τους zoom(ακριβούς ή όχι). Δίνουν λύσεις σε πολλές περιπτώσεις (δράση μακριά, ζώα) αλλά με κόστος το βάρος (και τα χρήματα).
Επίσης, νομίζω ότι σε εμποδίζουν να βρεις τη γωνία λήψης που θα είναι ιδανική για σένα, με αποτέλεσμα οι φωτογραφίες να βγαίνουν συνηθισμένες. Δεν το "ψάχνεις" καθόλου, απλώς τραβάς.Οπότε ερχόμαστε στο ζήτημα του τι είδους φωτογράφος είσαι. Σε ταξίδι, αν απλώς θέλεις να καταγράψεις αυτά που βλέπεις γύρω σου (είτε Κίνα είτε ορεινή Κορινθία) και με μια compact ή ακόμα και με κινητό, κάνεις τη δουλειά σου. Μέτρια μεν, αλλά την κάνεις.
Για εκτυπώσεις νομίζω πως οι ψηφιακές μηχανές DX είναι αρκετές για τις διαστάσεις που αναφέρεις.Έχει τύχει να εκτυπώσω στις ίδιες περίπου (όχι 100x105) , κανένα παράπονο ή πρόβλημα.
Βέβαια, τελευταία ασχολούμαι με το μεσαίο φορμά και τις εκτυπώσεις που δίνουν τα αρνητικά 6x6. Αν ξέρεις τι κάνεις, τα αποτελέσματα είναι κάτι παραπάνω από εκπληκτικά.
Συμφωνώ εν μέρει. Μου είναι δύσκολο να αγνοήσω τους prime. Σε περιπτώσεις όπως πορταίτα, τοπία, ακόμα και φωτογραφία δρόμου είναι εκπληκτικοί. Πρόσφατα χρησιμοποίησα μόνο prime (28mm,85mm)σε γιορτή του νηπιαγωγείου και δεν είχα κανένα θέμα στο καδράρισμα (με την D80).
Δεν απαξιώνω τελείως τους zoom(ακριβούς ή όχι). Δίνουν λύσεις σε πολλές περιπτώσεις (δράση μακριά, ζώα) αλλά με κόστος το βάρος (και τα χρήματα).
Επίσης, νομίζω ότι σε εμποδίζουν να βρεις τη γωνία λήψης που θα είναι ιδανική για σένα, με αποτέλεσμα οι φωτογραφίες να βγαίνουν συνηθισμένες. Δεν το "ψάχνεις" καθόλου, απλώς τραβάς.Οπότε ερχόμαστε στο ζήτημα του τι είδους φωτογράφος είσαι. Σε ταξίδι, αν απλώς θέλεις να καταγράψεις αυτά που βλέπεις γύρω σου (είτε Κίνα είτε ορεινή Κορινθία) και με μια compact ή ακόμα και με κινητό, κάνεις τη δουλειά σου. Μέτρια μεν, αλλά την κάνεις.
Για εκτυπώσεις νομίζω πως οι ψηφιακές μηχανές DX είναι αρκετές για τις διαστάσεις που αναφέρεις.Έχει τύχει να εκτυπώσω στις ίδιες περίπου (όχι 100x105) , κανένα παράπονο ή πρόβλημα.
Βέβαια, τελευταία ασχολούμαι με το μεσαίο φορμά και τις εκτυπώσεις που δίνουν τα αρνητικά 6x6. Αν ξέρεις τι κάνεις, τα αποτελέσματα είναι κάτι παραπάνω από εκπληκτικά.
Καλημέρα επίσης!
Κανείς δέν αγνοεί τους primes. Αναγκάζεσαι όμως σε συχνή εναλλαγή φακών, αυτό ακριβώς δλδ που ήθελα εγώ ν' αποφύγω κατά την αναβάθμισή μου. Διαφορετικά, όπως γράφω και παραπάνω, μπορούσα να πάρω αναβαθμιζόμενος τη D700 χωρίς φακούς μιάς και υπήρχαν ήδη οι 28-70/2.8 και 80-200/2.8, μ' ελάχιστα παραπάνω χρήματα απ' αυτά που πλήρωσα για το πακέτο D300+18-200. Κι επίσης, θα μπορούσα να περιοριστώ μόνο στη χρήση primes, κάτι που όμως είναι πλέον τελείως εκτός των δικών μου φωτογραφικών ενδιαφερόντων.
Με τους primes που χρησιμοποίησες,
α) δέν είχες καθόλου ευρυγώνιο: ο 28άρης είναι 42mm στο DX.
β) έκρινες οτι χρειαζόσουν την εναλλαγή τών εστιακών μηκών και κατά συνέπεια των φακών. Άν όχι, θα είχες πάει στη γιορτή μόνο με τον έναν εξ αυτών.
Στην ορκομωσία της μικρής κόρης μου ( http://avclub.gr/forum/showpost.php?p=1086880&postcount=9 ) τόνισα το πόσο και το γιατί μου έλειψε ο 17-55/2.8 που δέν είχα, παρά την ύπαρξη του 24-70/2.8.
Δέν μιλάμε για χρήματα. Μιλάμε για το πώς μπορεί κάποιος ερασιτέχνης να καλύψει ΑΡΙΣΤΑ τις ανάγκες του, χρησιμοποιώντας στο 90% των περιπτώσεων ένα μόνο σώμα κι έναν καί μόνο φακό με το μέγιστο διαθέσιμο ζούμ, τα καλύτερα κι ακριβότερα της κατηγορίας. Κι αυτό με το FF δέν νομίζω πώς γίνεται ακόμη. Στο μέλλον... ίσως και νά... αλλά τότε θα μιλάμε για πολύ περισσότερο βάρος.
Δέν θεωρώ τον εαυτό μου φωτογράφο, παρά την ενασχόλησή μου με το σπόρ απ' το 1981 και τις κάποιες χιλιάδες φίλμς που έχω τραβήξει.
Καταγραφέας στιγμών και αναμνήσεων είμαι, "χειριστής φωτογραφικών μηχανών" δηλαδή.
Επιδιώκω όμως πάντοτε να έχω την πιστότερη καταγραφή, με το καλύτερο κατα την άποψή μου κι ακριβότερο πακέτο μηχανής - φακού, χωρίς ανάγκη εναλλαγής φακών. Κι αυτό σίγουρα δέν γίνεται ούτε με μια compact ούτε με κινητό.
Μάλλον εννοείς ένα επι ενάμισυ μέτρο.
Άριστα. Μου αρέσει. Ασχολήθηκα κάποτε, αλλά στην επαρχία που βρισκόμουν, τα πράγματα με το roll film 120 πρίν καμμιά 25αριά χρόνια, ήταν πάρα μα πάρα πολύ δύσκολα. Τόσο στην αγορά όσο και στην εκτύπωση.
Στη Μυτιλήνη που βρισκόμουν προ 18ετίας, τα παράγγελνα απ' την Αθήνα, όπου επίσης έστελνα και τα τραβηγμένα για εμφάνιση - εκτύπωση.
Αυτά λοιπόν φίλτατε...
Καλή συνέχεια στη φιλμάτη πορεία σου, που μάλλον τώρα ξεκινάς ν' ανακαλύψεις.
Στη γιορτή ο ευρυγώνιος δεν μου έλειψε καθόλου. Πήρα μαζί μου κι άλλους φακούς προληπτικά(Tamron11-18, nikon 18-135) αλλά τελικά χρησιμοποίησα μόνο αυτούς.Την περίπτωση αυτή την ανάφερα ενδεικτικά, γιατί μου είχε κάνει εντύπωση. Φυσικά υπήρξαν και άλλες από τότε, με zoom και χωρίς.Κυρίως χωρίς. Όσο πιο λίγους φακούς έχεις, τόσο πιο λίγο άγχος για το ποιόν φακό να χρησιμοποιήσεις, με αποτέλεσμα καλύτερες φωτογραφίες. Αυτό δουλεύει σε μένα. Δεν αλλάζω φακούς και εστιακά μήκη, απλώς τραβάω.
Στα παλιότερα χρόνια, το μόνο που υπήρχε ήταν αυτό που λέμε σήμερα FF. Οι τότε φακοί;Ήταν κατώτεροι; Δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους;
Δεν χρειάζεται να μπαίνεις σε απολογία για τις επιλογές σου. Εσύ ακολουθείς αυτόν το δρόμο και καλά κάνεις γιατί έτσι σου δείχνει η (τεράστια)εμπειρία σου. Αυτά που γράφω, δεν έχουν σκοπό να σου αλλάξουν γνώμη ή να επισημάνουν ότι κάνεις λάθος. Απλώς λέω πως υπάρχει και άλλος δρόμος.
Συζήτηση κάνουμε.
Γιατί ακολουθούμε το παιχνίδι των ορισμών;για φωτογραφία μιλάμε, δεν είμαστε όλοι λίγο-πολύ φωτογράφοι;
Τα χρήματα μπορεί να είναι καθοριστικός παράγοντας για μερικούς. Φυσικά και είναι ζήτημα για συζήτηση.
Εννοούσα 100x150, το έγραψα ανάποδα
Φιλικά πάντα
Στα παλιότερα χρόνια, το μόνο που υπήρχε ήταν αυτό που λέμε σήμερα FF. Οι τότε φακοί;Ήταν κατώτεροι; Δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους;
Δεν χρειάζεται να μπαίνεις σε απολογία για τις επιλογές σου. Εσύ ακολουθείς αυτόν το δρόμο και καλά κάνεις γιατί έτσι σου δείχνει η (τεράστια)εμπειρία σου. Αυτά που γράφω, δεν έχουν σκοπό να σου αλλάξουν γνώμη ή να επισημάνουν ότι κάνεις λάθος. Απλώς λέω πως υπάρχει και άλλος δρόμος.
Συζήτηση κάνουμε.
Γιατί ακολουθούμε το παιχνίδι των ορισμών;για φωτογραφία μιλάμε, δεν είμαστε όλοι λίγο-πολύ φωτογράφοι;
Τα χρήματα μπορεί να είναι καθοριστικός παράγοντας για μερικούς. Φυσικά και είναι ζήτημα για συζήτηση.
Εννοούσα 100x150, το έγραψα ανάποδα
Φιλικά πάντα
ΒΛΑΣΙΔΗΣ
AVClub Fanatic
Πάντως η επιλογή φορμά είναι ένα θέμα και μάλιστα σοβαρό. Προσωπικά δεν τοποθετώ το άγχος στο DX/APSC και FF αλλά κυρίως στο 3/2 και 4/3. Στο 80% των περιπτώσεων που φωτογραφίζω το 3/2 μου φαίνεται πιο βολικό, ή τουλάχιστον έτσι έχω συνηθίσει να βλέπω.
Όμως όταν είμαι μέσα σε ναούς, ή γενικότερα σε αστικό περιβάλλον καταλαβαίνω ότι το 4/3 έχει πιο σωστό λόγο πλευρών για τη συγκεκριμένη στιγμή. Ένα κάδρο με 28άρη φακό γεμίζει με ένα κτήριο, ενώ με το 3/2 μπορεί να μην σου φθάνει ο 24άρης, γιατί δεν είναι μόνο το ύψος που σου λείπει, αλλά και το πλάτος.
Το ίδιο συμβαίνει και σε πιο ευρυγώνια πλάνα και μάλιστα εκεί φαίνεται ότι οι φακοί της OLYMPUS πάσχουν από λιγότερο field curvation σε σχέση με τους ανεστραμμένους τηλεφακούς-ευρυγώνιους των SLR της NIKON και της CANON. Γι αυτό και κοίταζα παλιότερα με μεγάλο ενδιαφέρον τους 12-60 και 9-18 του συστήματος 4/3 ενώ τώρα επίσης καλοβλέπω τον 9-18 του M4/3. Αλλά το δυναμικό εύρος και η ικανότητα για υψηλά iso ακόμα είναι πενιχρή.
Για να ασκηθώ περισσότερο στη σύνθεση με βάση άλλες νόρμες, πήρα και το σύστημα της PENTACON που είναι 6Χ6 δηλαδή εντελώς διαφορετικό από αυτό που είχα συνηθίσει να χρησιμοποιώ μέχρι τώρα. Δεν μπορώ να πω ότι το χρησιμοποίησα πολύ, όμως σκέφτομαι από το Σεπτέμβριο να κάνω μια βόλτα το 15ήμερο με το σύστημα είτε σε Α/Μ (μάλλον), είτε σε έγχρωμο (slides).
Πάντως μου κάνει εντύπωση το πόσα άτομα μέσα σε αυτό το φόρουμ έχουν σύστημα 6Χ6 ή 6Χ7. Πρέπει να είμαστε πάνω από 5 (δηλ. εγώ, ο AlexTheodin, o ncups, o send, o kosh με KIEV 88 αν θυμάμαι καλά, ο Billy the kid και ο Αστέρης Συλλόπουλος με την HORSEMAN VHR). Ίσως είναι κι άλλοι....
Όμως όταν είμαι μέσα σε ναούς, ή γενικότερα σε αστικό περιβάλλον καταλαβαίνω ότι το 4/3 έχει πιο σωστό λόγο πλευρών για τη συγκεκριμένη στιγμή. Ένα κάδρο με 28άρη φακό γεμίζει με ένα κτήριο, ενώ με το 3/2 μπορεί να μην σου φθάνει ο 24άρης, γιατί δεν είναι μόνο το ύψος που σου λείπει, αλλά και το πλάτος.
Το ίδιο συμβαίνει και σε πιο ευρυγώνια πλάνα και μάλιστα εκεί φαίνεται ότι οι φακοί της OLYMPUS πάσχουν από λιγότερο field curvation σε σχέση με τους ανεστραμμένους τηλεφακούς-ευρυγώνιους των SLR της NIKON και της CANON. Γι αυτό και κοίταζα παλιότερα με μεγάλο ενδιαφέρον τους 12-60 και 9-18 του συστήματος 4/3 ενώ τώρα επίσης καλοβλέπω τον 9-18 του M4/3. Αλλά το δυναμικό εύρος και η ικανότητα για υψηλά iso ακόμα είναι πενιχρή.
Για να ασκηθώ περισσότερο στη σύνθεση με βάση άλλες νόρμες, πήρα και το σύστημα της PENTACON που είναι 6Χ6 δηλαδή εντελώς διαφορετικό από αυτό που είχα συνηθίσει να χρησιμοποιώ μέχρι τώρα. Δεν μπορώ να πω ότι το χρησιμοποίησα πολύ, όμως σκέφτομαι από το Σεπτέμβριο να κάνω μια βόλτα το 15ήμερο με το σύστημα είτε σε Α/Μ (μάλλον), είτε σε έγχρωμο (slides).
Πάντως μου κάνει εντύπωση το πόσα άτομα μέσα σε αυτό το φόρουμ έχουν σύστημα 6Χ6 ή 6Χ7. Πρέπει να είμαστε πάνω από 5 (δηλ. εγώ, ο AlexTheodin, o ncups, o send, o kosh με KIEV 88 αν θυμάμαι καλά, ο Billy the kid και ο Αστέρης Συλλόπουλος με την HORSEMAN VHR). Ίσως είναι κι άλλοι....
Απορώ πώς και πόθεν προέκυψε οτι απολογούμαι περί των επιλογών μου.
Τέλος πάντων.
Φωτογραφική συζήτηση γίνεται σίγουρα εδώ οπότε, πάνω στον αρχικό προβληματισμό μου που έθεσα εδώ πρίν ένα χρόνο, προσέθεσα πλέον και τις εντυπώσεις μου απο τη χρήση του πακέτου D300+Nikkor 18-200VR, θεωρώντας οτι ίσως και να είναι χρήσιμες στο μέλλον, σε κάποιον με παρεμφερείς προβληματισμούς.
Δέν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα φίλε ncups...
Απεναντίας, νομίζω πως έχουμε πολλά κοινά που μας ενώνουν.
Πάντως, σ' ευχαριστώ που, μέσω του μηνύματός σου παραπάνω, μου έδωσες την ευκαιρία ν' αναπτύξω περαιτέρω κάποιες απόψεις μου σχετικά με το DX format.
kotsidisjohn
AVClub Addicted Member
Απάντηση: Re: Τελικά... ποιό φορμά dslr με βολεύει περισσότερο;
+ 1 ακόμη με 6Χ6. Ανενεργό όμως πλέον παρά την πλήρη λειτουργικότητα της μηχανής. Αποτελεί απλώς ένα έκθεμα του ραφιού που υπάρχουν και κάποιες απ' τις μηχανές που πέρασαν απ' τα χέρια μου.
AlexTheodin
Supreme Member
Η συζήτηση crop format ή FF είναι πολύ ιδιέτερη. Θα συμφωνήσω με τον Γρηγόρη στο εξής, οτι το crop είναι αρκετό για τις περισσότερες περιπτώσεις, σε ελάχιστες καλύτερο (τελε- και μάλλον βίντεο όπως λέει ο Γιάννης Σπύρου) και μερικές πιο εύχρηστο (όπως τα ταξίδια).
Το παν είναι ποσο σημαντική είναι για σενα η θυσία του FOV. Για τους περισσότερους πολύ μικρή. Για μερικούς πολύ μεγάλη. Εγώ μόλις αποκτήσω την οικονομική δυνατότητα (ελπίζω σύντομα) θα κάνω την κίνηση στο FF διότι βρίσκω συνεχώς οτι στο πλάνο μου λείπει ο χώρος δεξιά και αριστερά (και λιγότερο το πάνω κάτω) σε μια ορισμένη απόσταση απο το θέμα με συγκεκριμένο εστιακό μήκος. Θέλω την προοπτική που δίνει ο 50αρης πχ, χωρίς να περιορίζομαι απο το ισοδύναμο FoV ενός 80αρη. Και ακόμα χειρότερα στα πιό ευρυγώνια που η διαφορά ειναι τρομακτική. Και επειδή χρησιμοποιώ συχνά το 35αρι το βλέπω συνεχώς και αναγκάζομαι να προσαρμοστώ κάθε φορά σε αυτήν την στενότητα.
Το παν είναι ποσο σημαντική είναι για σενα η θυσία του FOV. Για τους περισσότερους πολύ μικρή. Για μερικούς πολύ μεγάλη. Εγώ μόλις αποκτήσω την οικονομική δυνατότητα (ελπίζω σύντομα) θα κάνω την κίνηση στο FF διότι βρίσκω συνεχώς οτι στο πλάνο μου λείπει ο χώρος δεξιά και αριστερά (και λιγότερο το πάνω κάτω) σε μια ορισμένη απόσταση απο το θέμα με συγκεκριμένο εστιακό μήκος. Θέλω την προοπτική που δίνει ο 50αρης πχ, χωρίς να περιορίζομαι απο το ισοδύναμο FoV ενός 80αρη. Και ακόμα χειρότερα στα πιό ευρυγώνια που η διαφορά ειναι τρομακτική. Και επειδή χρησιμοποιώ συχνά το 35αρι το βλέπω συνεχώς και αναγκάζομαι να προσαρμοστώ κάθε φορά σε αυτήν την στενότητα.
Απάντηση: Re: Τελικά... ποιό φορμά dslr με βολεύει περισσότερο;
Εδώ σκέφτομαι να φωτογραφίσω την Ακρόπολη με την Pentacon. Τον Ακροκόρινθο σίγουρα, και τον Ισθμό. Αυτά είναι τα σχέδιά μου για εξορμήσεις, μόλις βρω χρόνο
Εδώ σκέφτομαι να φωτογραφίσω την Ακρόπολη με την Pentacon. Τον Ακροκόρινθο σίγουρα, και τον Ισθμό. Αυτά είναι τα σχέδιά μου για εξορμήσεις, μόλις βρω χρόνο
Έχω την πανάρχαια και πάμφθηνη για την εποχή της, Lubitel 2.
Μ' αυτήν, και με τον περιορισμό του fix prime που έχει πάνω της, τραβούσα για πάνω απο οκτώ χρόνια.
paulmarinis
Supreme Member
- 7 September 2007
- 4,540
το crop format ειναι και πολυ χρησιμο σε μακρο.
Το καδρο 4/3 ειναι πολυ καλυτερο για πορτρετα τις περρισοτερες φορες ΙΜΗΟ.
Και εγω τωρα τελευταια εχω πολλες φορες μαζι μου μονο τον 25μμ/φ2.8 (50μμ στο ΦΦ) και αυτος ο περιορισμος νομιζω μονο καλο κανει, γιατι σε αναγκαζει να σκεφτεσαι δημιουργικα.
Ο all-arround zoom ειναι βολικος αλλα και εκει πρεπει να συμβιβαζεσαι με το μεγαλο DOF
Το καδρο 4/3 ειναι πολυ καλυτερο για πορτρετα τις περρισοτερες φορες ΙΜΗΟ.
Και εγω τωρα τελευταια εχω πολλες φορες μαζι μου μονο τον 25μμ/φ2.8 (50μμ στο ΦΦ) και αυτος ο περιορισμος νομιζω μονο καλο κανει, γιατι σε αναγκαζει να σκεφτεσαι δημιουργικα.
Ο all-arround zoom ειναι βολικος αλλα και εκει πρεπει να συμβιβαζεσαι με το μεγαλο DOF
Alex, τι εννοείς την προοπτική που δίνει ο 50αρης. Εγώ ξέρω οτι ο μόνος παράγοντας που επηρρεάζει την προοπτική είναι η απόσταση.
Δηλ. 50mm + FF απο απόσταση Χ δίνουν ίδια προοπτική και κάδρο με 33mm + 1.5crop από την ίδια απόσταση.
Για την υπεροχή του κροπ στο βίντεο (αν υπάρχει) δεν οφείλεται στο φορματ αλλά στις συγκεκριμένες υλοποιήσεις που υπάρχουν τώρα. Ισα ισα για τους λάτρεις του shallow DOF ως φορματ υπερέχει το FF. Και αν δεν μπορεί να διαχειριστεί κάποιος το πολύ ρηχό βάθος πεδίου τίποτα δεν τον εμποδίζει να τραβάει με 1 στοπ πιο κλειστό διάφραγμα και ταυτόχρονα 1 στοπ ανώτερο ISO. Αν μιλάμε για ίδιας τεχνολογίας αισθητήρες το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
Κατά τα άλλα γενικά οι απόψεις μας ταιριάζουν. Και επομένως βρίσκω την προτίμηση και τα επιχειρήματα του Greg61 υπερ του κροπ να στρεβλώνουν την πραγματικότητα σε ενα ποσοστό. Εκει που συμφωνώ είναι οτι δεν υπάρχει σουπερζοομ για FF άρα αναγκάζεσαι σε αλλαγές φακών.
Αλήθεια ποιοι σουπερζούμ υπάρχουν για FF ??.
Πάντως εμένα θα μου αρκούσε ενας 24-150 f/4.0-5.6 πάνω σε FF σώμα με 20+ μεγαπίξελ (ώστε να μπορώ να κροπάρω ικανοποιητικά) και νομίζω δεν θα ήταν και ιδιαίτερα βαρύς συνδιασμός.
Βέβαια γουστα και ιδιαιτερότητες είναι αυτά αλλά συμβιώνοντας με εναν σουπερζοομ (28-300, f/2,8-5,6) τα τελευταία χρόνια ελάχιστα έχω χρησιμοποιήσει τα μηκη απο 200 και άνω (για τουριστική φωτογραφία) ενω πολλές φορές μου έλειψαν π.χ. τα 28 και κάτω.
Και η διαφορά είναι οτι την έλλειψη ζοομ την αντικαθιστάς εύκολα με κροπ στην επεξεργασία ή καλύτερα (και πιό άβολα βέβαια) με TC κατά την λήψη, την έλλειψη ευρυγώνιου όμως ... ή έχεις κομμένο-κακό κάδρο ή αναγκάζεσαι σε περιπετειώδες (και ανέφικτο πολλές φορές) stitching.
Το κροπ φορματ βοηθάει σε μακρο μόνο και μόνο διότι τυχαίνει να έχει πιο πυκνά (μικρότερα) πίξελ. Αλλιώς αν η ανάλυση του αισθητήρα FF είναι αρκετή δεν σε εμποδίζει τίποτε απο το να κροπάρεις στην επεξεργασία. Και φυσικά κροπάροντας εκ των υστέρων έχεις και το ίδιο βάθος πεδίου με τον κροπ αισθητήρα.
Συμφωνώ και εγώ οτι είναι πιο βολικό το 4/3 για "όρθια" κάδρα γενικώς για πορτραίτα ακόμη πιο πολύ και οπως έγραψε ο Βλάσης πολλές φορές στην Αρχιτεκτονική φωτογραφία είτε portrait (περισσότερο) είτε landscape (λιγότερα συχνά).