Tι γίνεται εκεί στο Αμέρικα ρε παιδί μου.......
Ο έλεγχος και το ταίριασμα των λυχνιών γίνεται με λυχνιόμετρο, η ρύθμιση του ρεύματος πόλωσης των λυχνιών εξόδου με πολύμετρο (το δεύτερο καταπώς ορίζει ο κατασκευαστής).Μιλάς σε άσχετο. Μέτρημα που, με τι, και με τι αναφορά;
Όσο για το πόσες ώρες έχουν παίξει, τελειως άγνωστο. Ο φίλος που μου τον έδωσε είναι εκτός τόπου και χρόνου με ήχο, σκέψου ότι οπότε άκουγε τον άκουγε με Bluetooth. Στα χέρια του βρέθηκε να τον ίδιο ακριβώς τρόπο, του τον είχε δώσει αντίστοιχα άλλος φίλος του που μετακόμιζε κι έψαχνε δικαιολογία για αλλαγές.
Ο έλεγχος και το ταίριασμα των λυχνιών γίνεται με λυχνιόμετρο, η ρύθμιση του ρεύματος πόλωσης των λυχνιών εξόδου με πολύμετρο (το δεύτερο καταπώς ορίζει ο κατασκευαστής).
Εσύ δε χρειάζεσαι να κάνεις ταίριασμα αφού οι λυχνίες σου είναι μαμά. Αν ποτέ χρειαστεί να αλλάξεις μπορείς να πάρεις ήδη ταιριασμένες λυχνίες (έτσι πουλιούνται). Το δεύτερο υποθέτω ότι μπορείς να το κάνεις και ο ίδιος, ένα πολύμετρο θέλει.Θαενκς. Άρα θέλει ειδικό μάστορα, το πρώτο αν μη τι άλλο. Σωθήκαμε, ειδικά εδώ που είμαι!
Στον 'γνωστό' τεχνικό?Προς ιδιοκτήτες παλαιών, άνω εικοσαετίας, ενισχυτών που δεν σκοπεύουν να αντικαταστήσουν.
Έχω παλαιά ενισχυτικά Reference σειρά της Audio Research από τα οποία είμαι απόλυτα ικανοποιημένος.
Πρόσφατα άλλαξα τους πυκνωτές τους και ο ήχος βελτιώθηκε (άνοιξε και βελτιώθηκε η λεπτομέρεια).
Το έκανα στο phono και τον line. Θα ακολουθήσουν οι mono block τελικοί και θα επανέλθω με εντυπώσεις.
Η αλλαγή δεν κοστίζει ακριβά (20 ευρώ ο πυκνωτής συν εργατικά) η διαφορά δεν είναι μέρα νύχτα αλλά το αποτέλεσμα αξίζει το έξοδο.
Αυτά είναι ποιο καινούργια μηχανήματα με κουμπάκια μπροστά. Ο δικός είναι παλαιότερος με μοχλάκια μπροστά ο Ref 2 MKII.Στον 'γνωστό' τεχνικό?
Πήγα σε 5 SE πριν 2 χρόνια και δεν είδα διαφορές ανάλογες μ αυτά που έδωσα και τον έστειλα από κει που ήρθε.
Για τον 6 λένε όμως πολύ καλά λόγια.
Μπορεί ν άλλαξε το προσωπικό μου γούστο.
Έκανα recap πριν 15 χρόνια σε τελικό Citation και στην αρχή μπερδεύτηκα, μετά με άλλο ζεύγος κατέληξα σ αυτό που γράφεις.
Τρώτε καλά βλέπω!Σήμερα μαζευτήκαμε 4 "δικάναλοι" (με τις συμβίες μας) για παϊδάκια κλπ....
Αριστερά με το άσπρο πουκάμισο ο Γιώργος Κουν, απέναντι του η έκπληξη, με το γαλάζιο φανελάκι εγώ και δίπλα μου ο θυμωμένος (με το avclub) Tzimisce ..
View attachment 240915
τώρα έμεινα με τα παλιά και εγώ .Αυτά είναι ποιο καινούργια μηχανήματα με κουμπάκια μπροστά. Ο δικός είναι παλαιότερος με μοχλάκια μπροστά ο Ref 2 MKII.
Όχι στον γνωστό τεχνικό σε τεχνικό κοντά μου στο Χαλάνδρι.
Γιατί θυμωμένος αν επιτρέπεται?Τρώτε καλά βλέπω!
Ποιος είναι θυμωμένος;Γιατί θυμωμένος αν επιτρέπεται?
Ερώτηση: γνωρίζει κανείς σήμερα στα στούντιο όπου ηχογραφούνται οι δίσκοι των συγκροτημάτων ψηφιακά εννοείται, η ηχογράφηση, επεξεργασία και το τελικό αρχείο που δίνεται για την κοπή των διαφόρων φορμάτ είναι βασικό 16/44 ή παίζει να ηχογραφούν και σε 24/96 για παράδειγμα. Το λέω γιατί έχει νόημα επειδή η αγορά βινυλίου είναι στα ύψη αλλά και η αγορά μουσικής σε αρχειακή μορφή υψηλής πιστότητας να επεξεργάζεται και η μουσική σε υψηλή ποιότητα ήχου. Ευχαριστώ
Kαπου διαβασε οτι αναλογα με το τελικο μεσο αναπαραγωγης μπορει να γινει διαφορετικο mastering με στοχο την καλυτερη εκμεταλευση των δυντοτητων του μεσου. ΠΧ Αλλο για βινυλιο αλλο για cd αλλο για αυλο η streaming.@dimitris_av
Δεν υπάρχει ακριβής κανόνας που να απαντά στο ερώτημα σου.
Η ηχογράφηση των επιμέρους φωνών και οργάνων γίνεται σε ένα από τα πολλά διαθέσιμα format, οπωσδήποτε στα 24 Bits. Κι' αν ο ηχολήπτης έχει υλικό στα 16 Bits (π.χ. από mini-disk) θα το μετατρέψει σε 24 Bits. Ο ρυθμός δειγματοληψίας (δηλαδή Sample Rates στα 44,1/48/88,2/96/176,4/192 KHz) είναι λιγότερο σημαντικός. Αν ο μηχανικός ήχου που κάνει τη μίξη έχει ηχογραφημένα όργανα και φωνές σε διαφορετικά format (π.χ. διότι γράφτηκαν από άλλους υπό διαφορετικές συνθήκες και με διαφορετικά μηχανήματα) θα τα μετατρέψει όλα στο ίδιο format, εκείνο που έχει αποφασίσει ότι τον βολεύει για να κάνει τη μίξη.
Από τη διαδικασία της μίξης θα προκύψει ένα τελικό αρχείο με τη μίξη όπως την έχουν αποφασίσει και εγκρίνει οι συντελεστές της ηχογράφησης, δηλαδή ο παραγωγός, ο μηχανικός ηχολήπτης και οι μουσικοί δημιουργοί. Αυτοί μπορεί να είναι διαφορετικά πρόσωπα, αλλά μπορεί και να συμπίπτουν.
Τέλος πάντων ως αποτέλεσμα της μίξης θα προκύψει ένα ή περισσότερα (σειρά κομματιών π.χ.), ας τα ονομάσουμε mix-files (ή premaster).
Τα mix-files πηγαίνουν κατόπιν για Mastering. Ο σκοπός του mastering είναι αφενός να διορθωθούν ελαττώματα της ηχογράφησης και της μίξης, αφετέρου τα κομμάτια να αποκτήσουν ενιαίο ύφος και ομοιογένεια, αφού συνήθως θα αποτελέσουν τμήματα μιάς έκδοσης. Επίσης να γίνει τέτοια επεξεργασία, ώστε να ακούγονται χωρίς προβλήματα ανεξάρτητα από το είδος και την ποιότητα των τελικών μηχανημάτων αναπαραγωγής. Που μπορεί να είναι οτιδήποτε. Υψηλής ποιότητας στερεοφωνικό σύστημα, home-cinema, ένα μονοφωνικό ραδιοφωνάκι, ή ένα ηχοσύστημα αυτοκινήτου.
Αποτέλεσμα του mastering είναι τα master-files, που αποτελούν το ισοδύναμο της Master-tape. Στο ίδιο (λογικά) ή και σε διαφορετικό format με τα mix-files.
Από εκεί και πέρα ανάλογα με το σκοπό της εργασίας θα παραχθούν με μετατροπή του format τελικά αρχεία αντίστοιχα με τις ανάγκες. Π.χ. για CD θα παραχθούν αρχεία 44,1 KHz/16 Bits. Για τον κινηματογράφο και TV αρχεία 48 KHz/16 Bits. Για streaming και download θα παραχθούν MP3's, AAC, Ogg Vorbis κλπ. Ή Lossless FLAC στο ίδιο ή και σε διαφορετικό format με του Master File είτε προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω, είτε σειρά ολόκληρη αρχείων του ίδιου κομματιού, αλλά σε διαφορετικά format, τα οποία πωλούνται και με διαφορετικές τιμές. Π.χ. ένα Master file με format 44,1 KHz/24 Bits μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε 192 KHz/24 Bits και να κυκλοφορήσει για download με ανεβασμένη τιμή. Ή να μετατραπεί σε DSD απλό, ή DSD128, DSD256, DSD512, με ανεβασμένο το αντίστοιχο αντίτιμο.
Οι μετατροπές ακόμα και των lossless format έχουν κάθε φορά ελάχιστη ή οριακά εντοπίσημη διαφορά στον ήχο. Ποιό είναι το original master file από το οποίο προήλθαν όλα τα υπόλοιπα δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε. Απλά διαλέγουμε κάποιο από τα διαθέσιμα στην αγορά αρχεία.
Αν με ρωτάτε ποιό έχει την καλύτερη ποιότητα, η απάντηση είναι απλή. Αυτό που έχει υποστεί τις λιγότερες μετατροπές. Αλλά εμείς δεν το γνωρίζουμε.
https://positive-feedback.com/Issue34/omaha_300b.htmView attachment 240764
Η αριστερή μεγάλη λάμπα είναι έτσι λίγο στραβή, και μου είπε αυτός να μην προσπαθήσω να την ισιώσω. Γενικά δεν ξέρω σε τι κατάσταση είναι και αν χρήζει συντήρησης, παίζει άψογα πάντως.
Να πετάξω τον πολυκάναλο δύσκολο, αλλά να του δώσω πιο ενεργό ρόλο από όσο νόμιζα το σκέφτομαι, ακούγεται πολύ ωραία, ειδικά οι φωνές είναι χάρμα.
Αρκεί να μην εκραγεί στα μούτρα μας.
Ισχύει. Αυτό περιέγραψα παραπάνω. Από τα Master-Files θα παραχθούν άλλα αρχεία στο κατάλληλο κάθε φορά format ανάλογα με τη σκοπούμενη χρήση.Kαπου διαβασε οτι αναλογα με το τελικο μεσο αναπαραγωγης μπορει να γινει διαφορετικο mastering με στοχο την καλυτερη εκμεταλευση των δυντοτητων του μεσου. ΠΧ Αλλο για βινυλιο αλλο για cd αλλο για αυλο η streaming.
Εδώ, σε αυτό το σημείο επίτρεψέ μου να αμφιβάλλω. Οι εκδόσεις αυτές προέρχονται με μετατροπή (μέσω κατάλληλου software) από κάποιο original master-file. Αυτό, το master-file είναι το πραγματικό προϊόν της αλυσσίδας παραγωγής. (Στον ψηφιακό τρόπο παραγωγής είναι το αντίστοιχο των πολύτιμων Master Tapes της αναλογικής εποχής). Το περιουσιακό στοιχείο το προστατευόμενο με τα σχετικά δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Αμφιβάλλω αν πρόκειται ποτέ να μας το πουν, πολύ περισσότερο να το δώσουν έτσι, σκέτο χωρίς περαιτέρω μετατροπή.Συνηθως οι εκδοσεις Hires η dsd που ειναι και αρκετα ακριβοτερες αναφερουν την πηγη των original αλλιωε δεν θα ειχε και πολυ νοημα να τα χρυσοπληρωνεις.
Mastering της ηχογράφησης απ' όπου προέρχεται το τελικό άλμπουμ γίνεται σε κάθε περίπτωση. Δεν μπορείς να γνωρίζεις όμως ποιό είναι το master-file από το οποίο προήλθαν με μετατροπή όλα τα άλλα.Το ρωτάω γιατί για παράδειγμα το τελευταίο άλμπουμ των judas priest invisible shield το οποίο κυκλοφόρησε σε cd σε βινύλιο και το βρήκα και σε σάιτ hi res audio σε 24/88 ανάλυση έχει ηχογραφηθεί με ανάλυση μεγαλύτερη του cd για να έχεις καλύτερο ήχο σε βινύλιο και hires αρχείο και απλώς το cd θα είναι κάπως υποβαθμισμένο ή δεν τους νοιάζει κάνουν μια τυπική ηχογράφηση mastering και όλα ισωμα....
Κατά τη γνώμη μου η έκδοση σύγχρονων βινυλίων αποτελεί ψιλοαπάτη, διότι τα Master-Files είναι ψηφιακά και όσο να'ναι κατά τη μετατροπή σε βινύλιο μία μικρή πτώση της αρχικής ποιότητας θα υπάρχει.Το λεω γιατί αν το 90/100 των αγορών είναι βινύλιο και αρχείο θα ήταν τίμιο να πουν γράψτε σε 24/96 πολύ καλη πιστότητα και μετά διέθεσε το αρχείο ως είναι στις πλατφόρμες και το βινύλιο να έχει περισσότερο λεπτομέρειες που μπορούν να ακούσουν αναλογικά και παρτους τα χονδρά ενώ οι ταπεινοί του cd ή mp3 στα 9.90 ευρώ....
Kαποια που πηρα απο nativedsd αναφερουν οτι προερχονται απο αρχικες dsd ηχογραφησεις η μεταφορες απο αρχικα αναλογικα μεσα σε hires formatΙσχύει. Αυτό περιέγραψα παραπάνω. Από τα Master-Files θα παραχθούν άλλα αρχεία στο κατάλληλο κάθε φορά format ανάλογα με τη σκοπούμενη χρήση.
Εδώ, σε αυτό το σημείο επίτρεψέ μου να αμφιβάλλω. Οι εκδόσεις αυτές προέρχονται με μετατροπή (μέσω κατάλληλου software) από κάποιο original master-file. Αυτό, το master-file είναι το πραγματικό προϊόν της αλυσσίδας παραγωγής. (Στον ψηφιακό τρόπο παραγωγής είναι το αντίστοιχο των πολύτιμων Master Tapes της αναλογικής εποχής). Το περιουσιακό στοιχείο το προστατευόμενο με τα σχετικά δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Αμφιβάλλω αν πρόκειται ποτέ να μας το πουν, πολύ περισσότερο να το δώσουν έτσι, σκέτο χωρίς περαιτέρω μετατροπή.
Εν πάση περιπτώσει, αν υπάρχουν παραδείγματα όπου πράγματι άναφέρεται η πηγή προέλευσης (master-file ή/και Master Tape) της προς κυκλοφορία έκδοσης, θα ενδιέφερε πολύ να τα δούμε.