Κατασκευή μπολ από ρετάλια ξύλων και υγρό γυαλί (συνεχίζοντας την εκμάθηση αυτού του υπέροχου εργαλείου).
Χαίρομαι πολύ να αξιοποιώ όλα αυτά τα ρεταλάκια που περισσεύουν από τις κατασκευές μου και έτσι ξεκίνησα να μαζεύω μερικά από αυτά, για να κάνω ένα μπολ.
Πήρα ένα κουτί μπισκότων και αφού τα έκοψα στην κορδέλα στο ίδιο ύψος, τα έβαλα μέσα αρκετά σφιχτά, τα σφήνωσα, έτσι ώστε να μην αρχίσουν να επιπλέουν και να σηκώνονται όταν θα έπεφτε το υγρό γυαλί. (πρέπει να μπουν με τέτοιο τρόπο που να είναι μεν σφιχτά μεταξύ τους, αλλά να υπάρχει και χώρος για να τα αγκαλιάσει το υγρό γυαλί, που θα είναι το συνδετικό τους)
Έριξα λοιπόν 700γρ από τη ρητίνη της Dippon.de που άρχισε να αφρίζει, αφού τα ξυλαράκια δεν είχαν "μονωθεί". Ψέκασα με το ειδικό σπρέι της Dippon για τις φυσαλίδες και όλες εξαφανίστηκαν.
Έβαλα από πάνω μια επιφάνεια σιλικονης και πολλές πέτρες για να μην σηκωθούν τα ξύλα και το άφησα στο pressure pot, στα 45psi για δυο μέρες περίπου.
Όταν όμως το άνοιξα, το γυαλι είχε "κάτσει" και έτσι, συμπλήρωσα άλλα 300γρ ρητίνη και το άφησα άλλες 2 μέρες στο pot. Όταν το άνοιξα, άρχισε ο αγώνας για να ξεκολλήσει από το κουτί των μπισκότων. Με τίποτα δεν έβγαινε! Επιστρατεύθηκε το dremel και τελικά το άνοιξα σαν ... κονσέρβα.
Το έβαλα με βίδες στο faceplate και έφτιαξα την κάτω πλευρά. Του άνοιξα και πατούρα για το τσοκ, το έτριψα έως 1500 και μετά με τις αλοιφές της Smirdex
και έγινε τέλειο
Το γύρισα ανάποδα, το στήριξα στο τσοκ, και άνοιξα μια τρύπα με το forstner σχεδόν στο τελικό βάθος για να ξέρω μέχρι που να αδειάσω.
ΔΥΣΚΟΛΗ δουλειά. Η πιο δύσκολη που έχω κάνει ως τώρα στον τόρνο. Οι διαφορετικές σκληρότητες των υλικών (ειδικά οι εναλλαγές της ρητίνης, του παντούκ και του purple heart που είναι πολύ σκληρά), έκαναν τις αντιδράσεις των σκαρπέλων απρόβλεπτες. Ήταν τόσα πολλά τα κλοτσήματα που απογοητεύτηκα σε κάποια φάση. Βοήθησε όμως πολύ το μυτερό σκαρπέλο καρβιδίου που είναι σαν ρόμβος με το οποίο έκανα μια προετοιμασία ανοίγοντας αυλάκια και μετά με το spindle gouge έβγαζα υλικό. Γενικά, έφαγα πολλές ώρες στο άδειασμα.
Όταν κάποτε άδειασε, το έτριψα και το γυάλισα όπως και την κάτω πλευρά και επιπλέον του έβαλα λίγο λαδάκι με κεράκι μέλισσας για να λαδωθούν τα γυμνά κομματάκια ξύλου που είχαν αποκαλυφθεί μετά το άδειασμα του μπολ.
Τέλος, έκοψα μια τάπα για να τη βάλω στην τρύπα του τσοκ. Λόγω ρητίνης, έκοψα μαύρο plexiglass στο laser για να είναι πιο ταιριαστό.
Ωραίο έγινε νομίζω
Το κόστος ήταν πολύ μικρό, μόνο 10€ περίπου για το υγρό γυαλί και χρειάστηκα μιάμιση μέρα μαζί με το καθάρισμα του εργαστηρίου.
Δύσκολη αλλά ωραία κατασκευή.
Αν θέλετε κάποια διευκρίνιση ... μετά χαράς