1969 μισος αιωνας μετα...

Απάντηση: Re: 1969 μισος αιωνας μετα...

auteur said:
Ζούμε στην εποχή του political correct, της υποκρισίας και του status symbol, λογικό δεν ειναι να αυξάνονται;
[/url]
Click to expand...

Συμφωνώ στην περιγραφή της εποχής μας πλην όμως η κλασσική είναι αυτούσια και αυτόνομη (ήταν και θα είναι..)Δεν έχει δεσμούς με αυτά που βιώνουμε καθημερινά.

Δεν πρόσεξα καμμία διαφορά στην αύξηση ή στην μείωσή της,όσες δεκαετίες μετράω (πάνω από σαράντα..:))
 
Re: Απάντηση: Re: 1969 μισος αιωνας μετα...

Δημήτρης Ιωάννου said:
Συμφωνώ στην περιγραφή της εποχής μας πλην όμως η κλασσική είναι αυτούσια και αυτόνομη (ήταν και θα είναι..)Δεν έχει δεσμούς με αυτά που βιώνουμε καθημερινά.

Δεν πρόσεξα καμμία διαφορά στην αύξηση ή στην μείωσή της,όσες δεκαετίες μετράω (πάνω από σαράντα..:))
Click to expand...

Μα αυτοι οι δεσμοι, που δεν υπάρχουν... την κάνουν να την επιλέγουν κάποιοι ως η εύκολη και σίγουρη "ποιοτική" λύση...

Δεν εχω ιδέα, αν αυξάνονται οι ακροατες της ή οχι.
Απλά συμφώνησα (χωρις αποδείξεις) με το παραπάνω post του cica, θέτοντας ομως, τον παράγοντα, κοινωνικό περιβάλλον και εποχή.
 
Τοτε το 69
Αλλα και αργοτερα στα 70-80s
Δουλευε με αψογο τροπο η
σχεση ακροατη ραδιοφωνου - αγοραστη
Ακουγαμε κατι εστω φευγαλεα
Το σιγοτραγουδουσαμε στο αυτι του δισκοπωλη,ο οποιος ηξερε πολυ καλα το αντικειμενο, και προχωραγαμε στην αγορα του μικρου δισκου.
Τα lp ηταν αλλη ιστορια εκει ειχε ρισκο...
 
Nikos F said:
αυτο ακριβως..
πολυ συχνα συνοδευεται με μια αφ υψηλου θεωρηση- αποψη περι συγχρονης μουσικης (ανεξαρτητως ειδους)
κατι σαν να μας κανουν χαρη που καταδεχονται να την ακουν
ενω αυτοι ειναι ταγμενοι αλλου.. δημιουργειται ετσι ενας τεχνικος ψευδο-ελιτισμος
που τις περισσοτερες φορες ειναι μια δηθενια του κερατα...
Click to expand...

τώρα, εσύ ειδικά, δεν θα έπρεπε να το πεις αυτό... ούτε καν να το σκεφτείς :music-smiley-004:
 
Re: Απάντηση: Re: 1969 μισος αιωνας μετα...

auteur said:
Μα αυτοι οι δεσμοι, που δεν υπάρχουν... την κάνουν να την επιλέγουν κάποιοι ως η εύκολη και σίγουρη "ποιοτική" λύση...

Δεν εχω ιδέα, αν αυξάνονται οι ακροατες της ή οχι.
Απλά συμφώνησα (χωρις αποδείξεις) με το παραπάνω post του cica, θέτοντας ομως, τον παράγοντα, κοινωνικό περιβάλλον και εποχή.
Click to expand...


"Εύκολη" είπες; Θα μπορούσα να σε ρωτήσω αν έχεις ακούσει τα κουαρτέτα Σοστακόβιτς ή τα πρελούδια και φούγκες (του ιδίου). ή, ακόμα καλύτερα, αν έχεις "βγάλει" μέχρι τέλους το Καλοσυγκερασμένο Κλειδοκύμβαλο του Κάντορα που είναι και πιο ...βατό - Θού Κύριε...κλπ.

Τώρα, στο άλλο που λές, έχω φίλους που ακούν συγκεκριμένα ιδιώματα, άλλους που ακούν συγκεκριμένα ιδιώματα μέχρι κάποια ορισμένη χρονική στιγμή και πάει λέγοντας. Δεν θα τολμούσα να αμφισβητήσω ούτε τη γνώση, ούτε την αφοσίωσή τους, ούτε το πάθος τους. Αλλά δεν ξέρω κατά πόσο χωράνε κάτω από την κατηγορία Μουσικόφιλος. Που για μένα -το τονίζω αυτό- σημαίνει, περίπου, No stone left unturned.
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: 1969 μισος αιωνας μετα...

Κωστας Λυμπεροπουλος said:
ή, ακόμα καλύτερα, αν έχεις "βγάλει" μέχρι τέλους το Καλοσυγκερασμένο Κλειδοκύμβαλο του Κάντορα που είναι και πιο ...βατό - Θού Κύριε...κλπ.
Click to expand...

τόσο ...βατό που όταν ο Μπετόβεν πήγε μαθητής στον Χάυδν, από αυτό ακριβώς τον έβαλε να μελετάει...
 
Re: Απάντηση: Re: 1969 μισος αιωνας μετα...

No stone left unturned.

Το σαράκι. Αυτό που μας κάνει να τρωγόμαστε με τα ρούχα μας. Το ανικανοποίητο. Ψάχνουμε τον πολιτισμό (βιβλία, πίνακες, μουσική, σινεμά ή ότι άλλο) αναζητώντας παρηγοριά, Παραμυθία κάτι να μας προσφέρει ικανοποίηση, να μας ησυχάσει για λίγο. Μετά ξανά ψάξιμο. Ή κάτι τέτοιο.
 
και για να το συνδυασω με το θεμα...
μεχρι το 68 ηταν τα κομματια αρκετα κοντα δηλάδη..
 

Attachments

  • the-rolling-stones-no-stone-unturned.jpg
    the-rolling-stones-no-stone-unturned.jpg
    175.2 KB · Views: 52
Re: Απάντηση: Re: 1969 μισος αιωνας μετα...

Κωστας Λυμπεροπουλος said:
"Εύκολη" είπες; Θα μπορούσα να σε ρωτήσω αν έχεις ακούσει τα κουαρτέτα Σοστακόβιτς ή τα πρελούδια και φούγκες (του ιδίου). ή, ακόμα καλύτερα, αν έχεις "βγάλει" μέχρι τέλους το Καλοσυγκερασμένο Κλειδοκύμβαλο του Κάντορα που είναι και πιο ...βατό - Θού Κύριε...κλπ.

Τώρα, στο άλλο που λές, έχω φίλους που ακούν συγκεκριμένα ιδιώματα, άλλους που ακούν συγκεκριμένα ιδιώματα μέχρι κάποια ορισμένη χρονική στιγμή και πάει λέγοντας. Δεν θα τολμούσα να αμφισβητήσω ούτε τη γνώση, ούτε την αφοσίωσή τους, ούτε το πάθος τους. Αλλά δεν ξέρω κατά πόσο χωράνε κάτω από την κατηγορία Μουσικόφιλος. Που για μένα -το τονίζω αυτό- σημαίνει, περίπου, No stone left unturned.
Click to expand...

Όπως έγραψα και παραπάνω, δεν αναφέρομαι στην κλασική μουσική αλλά στους ακροατές.

Εύκολη, είναι η επιλογή κάποιων για κάτι "ποιοτικό" a priori και όχι η κλασική μουσική.
Φυσικά στο παραπάνω δεν εμπίπτουν όλοι όσοι ακούν κλασική.

Ίσως είχε ενδιαφέρον, να ρωτήσουμε πόσοι από αυτούς που ακούν κλασική, ακούν πραγματικά και Shostacovich.

Λίγα πράγματα έχω ακούσει από Shostacovich όταν παλιότερα έψαχνα μουσική. Τώρα έχω αφεθεί στο έλεος της εύκολης λύσης που λέγεται Spotify. Αν έχεις να προτείνεις feel Free.

Πριν 1-2 χρόνια, σε ένα δίσκο είχα όλη μου την αυλή δισκοθήκη, αλλά δίσκος χτύπησε και δεν μπήκα στον κόπο να ξαναποκτησω μουσική. Τεμπελτραχανας. Χθες θυμήθηκα τους soisong λόγω Scott Walker και ανακάλυψα ότι έχω μείνει ακρωτηριασμενος και δεν μπορώ να τους ακούσω. Δεν υπάρχουν στην εύκολη λύση σπετζοφαι, όπως και πολλά άλλα.
 
Το ότι υπάρχει και ο χαρακτήρας που περιγράφει ο μακαρίτης ο Χάρυ Κλυν "της ρίχνω ένα κομμάτι, Βιβάλντι, ανεβασμένο βρε παιδί μου, στο πολύ χάι" δεν νομίζω ότι αρκεί για να χαρακτηρίσει τους ακροατές γενικώς, πόσο μάλλον το είδος.
Πάντα θα υπάρχουν και εκείνοι που θα επιλέγουν, σε όλους τους τομείς, αυτό που έχει τη φήμη του "καλύτερου".
 
Re: Απάντηση: 1969 μισος αιωνας μετα...

send said:
...
Πάντα θα υπάρχουν και εκείνοι που θα επιλέγουν, σε όλους τους τομείς, αυτό που έχει τη φήμη του "καλύτερου".
Click to expand...

Ναι αλλα αυτοι δεν ακουν ουσιαστικα.
Αντε να εχουν καποιους δισκους στο σαλονι τους για να τους βλεπουν οι αλλοι.
Αυτος που ακουει απο "φημη" η για να ειναι τρεντυ, απλα δεν ακουει μουσικη, δεν ψαχνει την μουσικη αλλο πραγμα ψαχνει.
Και αυτο φαινεται πολυ γρηγορα αν συναναστραφει με ανθρωπους που ακουν μουσικη.
 
Re: Απάντηση: Re: 1969 μισος αιωνας μετα...

auteur said:
Λίγα πράγματα έχω ακούσει από Shostacovich όταν παλιότερα έψαχνα μουσική. Τώρα έχω αφεθεί στο έλεος της εύκολης λύσης που λέγεται Spotify. Αν έχεις να προτείνεις feel Free.

Πριν 1-2 χρόνια, σε ένα δίσκο είχα όλη μου την αυλή δισκοθήκη, αλλά δίσκος χτύπησε και δεν μπήκα στον κόπο να ξαναποκτησω μουσική. Τεμπελτραχανας. Χθες θυμήθηκα τους soisong λόγω Scott Walker και ανακάλυψα ότι έχω μείνει ακροτηριασμενος και δεν μπορώ να τους ακούσω. Δεν υπάρχουν στην εύκολη λύση σπετζοφαι, όπως και πολλά άλλα.
Click to expand...


Θα χαιρόμουνα πολύ να σου δώσω ολόκληρη τη δισκογραφία Scott Walker.
Συμφωνώ βέβαια με τον Λάζλο Νέμενς για το πόσο κούφια είναι "η καθολική εμπιστοσύνη μας στην τεχνολογική πρόοδο και τον εθισμό μας σ αυτήν. Εναν εθισμό που οδηγεί και στο τέλος της επιθυμίας, αφού όλα έχουν να κάνουν με την άμεση ικανοποίηση" -btw να τη δείς τη "Δύση Ηλίου"- αλλά, πια, παρα-είμαι γέρος για να κρατάω ... σημαίες :BDGBGDB55:...σου χρωστάω εξ άλλου - και δεν εννοώ μόνο τη Winifred :ADFADF1:
Σοστακόβιτς ξεκίνα από την 8η Συμφωνία που δείχνει μεταξύ άλλων και τη λατρεία του για τον πορνόγερο το Ροσσίνι :worshippy: - θα δείς κι από που έκλεψε ο Χατζιδάκις την εισαγωγή στο "Παιδί από την Κρήτη".
 
Re: Απάντηση: 1969 μισος αιωνας μετα...

send said:
Το ότι υπάρχει και ο χαρακτήρας που περιγράφει ο μακαρίτης ο Χάρυ Κλυν "της ρίχνω ένα κομμάτι, Βιβάλντι, ανεβασμένο βρε παιδί μου, στο πολύ χάι" δεν νομίζω ότι αρκεί για να χαρακτηρίσει τους ακροατές γενικώς, πόσο μάλλον το είδος.
Πάντα θα υπάρχουν και εκείνοι που θα επιλέγουν, σε όλους τους τομείς, αυτό που έχει τη φήμη του "καλύτερου".
Click to expand...
Αν διάβαζες λίγο πιο προσεχτικά το ποστ μου παραπάνω, ισως να μην χρειαζόταν η επισήμανση σου.

Και για να σε πειράξω...
Οποίος έχει την μύγα, μυγιαζεται.
πρωτομυριστής και πρωτοκλάστης.
 
Nikos F said:
Τοτε το 69
Αλλα και αργοτερα στα 70-80s
Δουλευε με αψογο τροπο η
σχεση ακροατη ραδιοφωνου - αγοραστη
Ακουγαμε κατι εστω φευγαλεα
Το σιγοτραγουδουσαμε στο αυτι του δισκοπωλη,ο οποιος ηξερε πολυ καλα το αντικειμενο, και προχωραγαμε στην αγορα του μικρου δισκου.
Τα lp ηταν αλλη ιστορια εκει ειχε ρισκο...
Click to expand...



Ο δισκοπωλης είναι πλέον ένας ενημερωμένος υπάλληλος σε κάποια αλυσίδα. Δεν μπαίνεις εύκολα εκεί πρέπει πράγματι να έχεις γνώσεις. Στην καλύτερη των περιπτώσεων μιλάμε για τρεις μήνες απλήρωτο εργαζόμενο που ζει και από άλλη δουλειά (μπαρ, ντιτζει κλπ) από την οποία επίσης δεν πληρώνεται.
9/10 φορές θα τον δεις σκυθρωπό και δεν έχει καμία όρεξη να μιλήσει σε πελάτη πόσο μάλλον δε, αν σε δει να τρέχεις σφαίρα να αγοράσεις το νέο της Μποφίλιου:flipout::flipout:
Έχω πιάσει κουβέντα μαζί τους και είναι απολαυστική όπως ήταν και παλιά απλά πρέπει να κάνεις εσύ την αρχή
 
Πάντως για να πω και εγω τον πόνο μου θα ήθελα να υπήρχε μια μηχανή του χρόνου ρυθμισμένη στο "9" γενικώς

Θα επεστρεφα στο 1969 θα πηγαινα στην ηχογραφηση θα μαζευα όλο το team
To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.

και μετα θα τους πηγαινα στο 1989 να συναντούσαν Prince & Madonna
To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.


Θα τους εκλεινα στο studio και θα τους ελεγα παιδες βρείτε τα (μουσικά)...



Υ.ΓΟι πιθανότητες για μονιμη προσωπική ίαση , το γνωριζω ειναι πια λίγες...
 
Top Bottom