70's

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: 70's

Σπύρος Σούρλας said:
είναι εντελώς άδικο νά ακυρώνεται ολη η μουσική μας παράδοση ,μονοκοντυλιά..
Click to expand...

μακρυά από μένα το άδικο γιατρέ: ποιός είμαι εγώ που ...θα ακυρώσω οτιδήποτε;
Αδυναμία συντονισμού έχω.
Οπως άλλως τε και οι γύρω μου αδυνατούν να συντονισθούν με αυτά που μιλούν σε μένα.
 
πάντως ξέρεις τι ωραία τζαζ μπορείς να κάνεις με ουσάκ και γκιουρντί και χιτζάζ..?
 
τα χουζαμλίδικα και τα ουσακλίδικα είναι μιά χαρά..

τώρα αυτές τις μέρες ξεθαβουμε ένα παλιό γκιουρντί....
keep fingers crossed...:a0210:
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: 70's

Κωστας Λυμπεροπουλος said:
Ετσι κι αλλιώς, αν μπορούσα να διαλέξω τον τόπο μου, θα διάλεγα το Δέλτα του Μισσισσιππή.
Click to expand...



http://www.youtube.com/watch?v=1x28jaeyX2s&feature=related


Lord, I was born a ramblin' man
Tryin' to make a livin' and doin' the best I can
And when it's time for leavin' I hope you'll understand
That I was born a ramblin' man

Well my father was a gambler down in Georgia
And he wound up on the wrong end of a gun
And I was born in the back seat of a ... Greyhound bus
Rollin' down Highway 41

Lord, I was born a ramblin' man
Tryin' to make a livin' and doin' the best I can
And when it's time for leavin' I hope you'll understand
That I was born a ramblin' man

Aw-right!

I'm on my way to New Orleans this mornin'
Leavin' out of Nashville, Tennessee
They're always havin' a good time down on the bayou
Lord, them Delta women think the world of me
Lord, I was born a ramblin' man
Tryin' to make a livin' and doin' the best I can
And when it's time for leavin' I hope you'll understand
That I was born a ramblin' man

Lord, I was born a ramblin' man
Lord, I was born a ramblin' man
Lord, I was born a ramblin' man
Lord, I was born a ramblin' man
 
Ως προς το παραπάνω συζητούμενο θέμα έχω να πω, ότι, πράγμα που δε θα πίστευα με τίποτα παλιότερα, όσο περνάνε τα χρόνια, αρχίζω ολοένα και περισσότερο να γέρνω προς την ελληνική μου πλευρά, αφήνοντας την ξένη. Ξεκίνησα να ακούω μουσική σε μικρή ηλικία και ήταν η ροκ και η μέταλ που με κέρδισε αμέσως, παρότι πάντα είχα ελληνικά ακούσματα, λόγω γονιών. Όσο μεγάλωνα άρχισα να εκτιμώ όλο και περισσότερο την ελληνική μουσική, και πλέον τα τελευταία χρόνια, ναι μεν συνεχίζω να ακούω και ξένη μουσική (κυρίως Sabbath, Beatles, Metallica, Maiden, αλλά και πολλά άλλα), αλλά η μόνη μουσική που πραγματικά με αγγίζει και με συγκινεί είναι η ελληνική. Έντεχνο, εντεχνολαϊκό, ρεμπέτικο, δημοτικό, Μίκης, Μάνος και Μάνος (Χατζιδάκις και Λοϊζος), Μικρούτσικος, Θανάσης και πολλοί ακόμη, τους νιώθω πλέον να μιλάνε στην ψυχή μου, να μου αφηγούνται εικόνες και πρόσωπα οικεία, μουσικές περίεργα γνωστές. Όπως λέει και ο Θανάσης: "στην ξενιτιά δεν πήγα, ούτε αρρώστησα, μα το κλαρίνο με τρυπά".
 
Top Bottom