Μιχάλη, η Ελλάδα δεν έχει συμμορφωθεί ΠΛΗΡΩΣ με όσα ζητούν οι Αμερικανοί. Ευτυχώς ή δυστυχώς παραμένουμε σε πολλά θέματα συνεργασίας το μικρό γαλατικό χωριό μέσα στη ρωμαική αυτοκρατορία. Και συγκεκριμένα η Ελλάδα διατηρεί το δικαίωμα να αποφασίζει εκείνη για τα περισσότερα θέματα ασφάλειας. Δεν υπάρχουν αυτόματες διαδικασίες, όπως στα περισσότερα ευρωπαικά κράτη.
Και το διαβατήριο δεν το θεωρώ σοβαρό. Εγώ θεωρώ πολύ πιο σοβαρές τις υποθέσεις κατασκοπίας από μέρους τους σε Ελλάδα, Πορτογαλία, Μεγάλη Βρετανία, Σουηδία, Βέλγιο (τουλάχιστον σε αυτές έχει αποκαλυφθεί), ίσως και στις υπόλοιπες σύμμαχες χώρες. Και εδώ επίσης η Ελλάδα διαφοροποιήθηκε σε σχέση με όλους τους άλλους. Έρευνα έγινε και ο πραγματικός ένοχος στοχοποιήθηκε. Στη Σούηδία έγινε δίκη κεκλεισμένων των θυρών και τα αποτελέσματα θα γίνουν γνωστά μετά 20 χρόνια (κατά παράβαση κάθε νόμου). Στην Πορτογαλία και στο Βέλγιο οι γενικοί εισαγγελείς απαίτησαν να σταματήσει κάθε έρευνα, αμέσως μετά την απκάλυψη της υπόθεσης, διότι θίγει τα ύψιστα συμφέροντα της χώρας. Στη Μεγάλη Βρετανία είδατε τί έγινε. Και παντού έγινε μέσα από το κύκλωμα Vodafone/Ericsson. και μας πείραξαν τα διαβατήρια και κλαιγόμαστε;
Τώρα για το ποιός τους διόρισε και αν έχουν το δικαίωμα κλπ. Τέτοια λεονταρισμοί είναι ωραίοι μόνο για τα καφενεία, άντε και για τους τηλ. σταθμούς. Όταν έλθει η ώρα των διαπραγματεύσεων (διμερών), τότε νιώθεις πάνω σου το απίστευτα σκληρό και παγωμένο χέρι της υπερδύναμης. Οι πιέσεις που ασκούνται για οτιδήποτε είναι απίστευτες. 2 φορές έτυχα να είμαι σε αντιπροσωπεία (εμπειρογνώμων) και ευχαριστώ προτιμώ να αυτοκτονήσω μόνος μου. Σε πολυμερείς διαπραγματεύσεις, βλέπεις πόσο yesmen είναι όλοι οι άλλοι και πόσο μόνος είσαι εσύ ο Έλληνας για να υπερασπίσεις αυτό που θεωρείς αυτονόητο. Και το χειρότερο είναι ότι εσύ λοιδωρείσαι από τα δικά σου ΜΜΕ και πολίτες ως τζουτζές, ενδοτικός κλπ. ενώ είσαι ο μοναδικός αντιστασιακός. Ενώ οι άλλες χώρες (οι yesmen) συνεχίζουν να έχουν το κύρος που είχαν διότι θεωρούν ότι έκαναν το καθήκον τους.
Το θέμα δεν είναι η πραγματικότητα. Το θέμα είναι αυτό που θέλει να βλέπει ο καθένας μας. Αν στην Ελλάδα, όλοι θέλουν να συμεριφερόμαστε σαν τον αντίρροπο πόλο σε μια υπερδύναμη χωρίς συνέπειες (το τονίζω αυτό), τότε φυσικά όλοι είμαστε αποτυχημένοι. Αν στις άλλες χώρες θεωρείται κατάκτηση η καθυστέρηση της προσυπογραφής μιας παράνομης ενέργειας για μια μέρα, αυτό θεωρείται εθνική υπερηφάνεια και όλοι είναι περήφανοι.
Και το ξαναλέω. Στα λόγια και μάλιστα μπροστά στις τηλεοράσεις, στον καναπέ, στον ΗΥ μας, όλοι εύκολοι είμαστε. Όταν θα βρεθείς απέναντι στον μπαμπούλα και ο υπάλληλός του θα έχει μπροστά του τον προσωπικό σου φάκελο με όλες τις μικρολαδιές που έκανες στη ζωή σου και σε εκβιάσει με αυτό, τότε θέλω να δω πόσοι θα μπορέσουν να ξανανοίξουν το στόμα τους. Γιατί έτσι γίνεται το παιχνίδι φίλοι μου.