Το L δεν είναι και τόσο μεγάλο. Έχουμε δύο μαζικές καταστροφές της ζωής στη Γη, και αρκετές μικρότερες.
Ο Μεσοζωικός αιώνας ξεκινά με την μαζική εξαφάνιση ειδών στο τέλος της Πέρμιας περιόδου. Κυριότερη ομάδα οργανισμών που εξαφανίζονται είναι οι τριλοβίτες. Κατά την διάρκεια του μεσοζωικού αιώνα εμφανίστηκαν πολλά νέα είδη, όπως οι Δεινόσαυροι (εμφανίστηκαν στο τέλος της Τριασικής περιόδου), τα πρώτα θηλαστικά (κατά την πρώιμη ιουρασική περίοδο), τα πτηνά (κατά την όψιμη ιουρασική περίοδο) και τα σπερματόφυτα (κατά την πρώιμη Κρητιδική). Ο Μεσοζωικός αιώνας τελειώνει με μαζική εξαφάνιση ειδών στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου. Σ' αυτή την μαζική εξαφάνιση που έπληξε κυρίως τα είδη της ξηράς εξαφανίστηκαν και οι Δεινόσαυροι.
Δύο μαζικές καταστροφές των έμβιων οργανισμών στον πλανήτη με απόσταση μεταξύ τους κάτι λιγότερο από 200 εκατομμύρια χρόνια. Η τελευταία έγινε πριν 65 εκατομμύρια χρόνια, το είδος Homo εμφανίστηκε πριν 2,3 εκατομμύρια χρόνια, και ο Homo sapiens 0,25 εκατομμύρια χρόνια. Δυνατότητα επικοινωνίας με το διάστημα έχουμε λιγότερο από έναν αιώνα.
Άρα το 3ο "πειράμα" ζωής στη Γη, μπόρεσε να παράγει έμβια όντα που να αποκτήσουν δυνατότητα επικοινωνίας με το διάστημα, μετά από 65 εκατομμύρια χρόνια! Ακόμα κι αν η ζωή στο σύμπαν μπορεί να είναι κάτι συνηθισμένο, αυτό που έχει γίνει στη Γη είναι πολύ σπάνιο. Και στατιστικά έχουμε ήδη φάει το 1/3 του χρόνου μέχρι την επόμενη μεγάλη διαστημική καταστροφή.
Ακόμα και η χρήση της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας στις μεταδόσεις σήματος αλλάζει. Αν εκπέμπατε σήμερα με ένα τέτοιο
νομίζετε ότι θα βρίσκατε κάποιον να ακούσει τα σήματά σας;