Ευχαριστώ για τις προτάσεις σας και τη βοήθεια ξανά.
Στο σκούρο γκρι που κυριαρχεί γύρω μας ,η μουσική ,ή έστω η φιλολογική συζήτηση για πιθανές αναβαθμίσεις,επιδιορθώσεις δείχνουν την ποιότητα του χόμπυ μας.
Όσο για τα εξωτερικά τροφοδοτικά που δοκίμασα,άκουσα διαφορά μόνο στα χαμηλά-μεσοχαμηλά.
Η pink τη δεκαετία των 80ς έδινε περισσότερες επιλογές για matching και με βραχίονες αλλά και με κεφαλές.Παρήγαγε πλατώ ,τροφοδοτικά (απ τις λίγες που επέμεναν στα battery),και βελτιωτικά για τους ανταγωνιστές της.
Έπαιζε εξίσου καλά με εισαγωγικούς της linn,rega,alphason,kuzma,SME κ.λπ.Όπως όμως όλα τα αξιόλογα πλατώ αυτής της χρονικής περιόδου είχε τα ηχητικά της χαρακτξριστικά,όπως και όλες λίγο πολύ οι εταιρίες.η linn ξεχώριζα για το ρυθμό,η roxsan για τη λεπτομέρεια και το νεύρο,η kuzma για το εκτεταμένο και φυσικό χαμηλό,η pink για το ανοικτόηχο μεγάλο και γλυκό ηχόχρωμα της,η systamdek για τα λεπτομερή μεσαία κ.λ.π.Υπήρχαν όμως και συνδυασμοί που ήταν μαύρο πανί και δεν έδεναν, όπως της roksan με SME,(χαρακτηριστικά τα σχόλια των reviewers περιοδικών εκείνης της εποχής που έχω ακόμα και ρίχνω καμιά ματιά,δουλεύουν τώρα βέβαια σ άλλα περιοδικά ).
Μαζί μ αυτά αν βάλουμε και την τάση των Βρετανών να 'δένουν υλικά αποσκοπώντας μόνο στο α´ποτέλεσμα',το βάζω σε εισαγωγικά έτσι όπως τάκουσα σε προσωπικ´λη συνομιλία με σχεδιαστή τρίτης γενιάς μεγάλης Αγγλικής Εταιρίας..(γι αυτό μάλλον κροσόβερ και τροφοδοτικά απαράμιλλης κατασκευαστική τέχνης δεν επιδιορθώνονται η αντιγράφοnται