Αναζήτηση πικαπ

Μια προταση κι απο μενα
Systemdek IIX
Rega RB 300
Denon DL 301 II
Trigon Vanguard
Mat AM
Το μονο που λειπει ειναι το ματ της Audioquest-σορμποθανης.
Με καλογραμμενους δισκους,δυσκολα ξανακους απο cd.
Χωρις υπερβολη...ακουω παπαδες!!
 
(off topic λιγακι)ορμωμενος απο το ματ της audioquest που αναφέρετε ο Γιωργος, νομίζω πρεπει να ανοιξουμε θεμα στο DIY για ματ, γιατι υπαρχουν πολλα σχεδια και αν βαλουμε και το μυαλο μας κατω θα βγάλουμε τοσα. Με τρωει πολυ αυτο το διαστημα το θέμα. Νομιζω πως ειναι ενα κοστος που ολοι μας μπορουμε να αποφυγουμε, ισως και με καλυτερα αποτελεσματα απο τα αγοραστα.

Παντως αν πονας το dual σου, θα μπορούσες να πας για εναν RB-250 της moth ή μαμα ρεγγα και καλο κουραγιο! και να μην καταφέρεις ικανοποιητικο αποτέλεσμα σου εχει μεινει ο βραχιονας


α κοιτα και αυτα http://www.britaudio.com/AlamoTurntable.html
 
Last edited:
ε πως να μην το πονάω , το έχω σχεδόν 20 χρόνια ......

το πολύ πολύ όπως λες κι εσύ μου μένει ο βραχίονας .... 300 $ = 210 ευρώ περίπου από τον γιατρό της βελόνας, εδώ πόσο έχει ο 250??
 
Last edited:
εδω δυστυχως δεν γνωριζω.Αλλα μπορεις ή μεταχειρισμενο ή απο εδω http://www.britaudio.com/MothTonearms.html

ο γιατρος εχει της origin ακομα πιο φτηνα

υπαρχουν και αλλές μαρκες με OEM rb 250 που δεν θυμάμαι. Nα ξερεις παντως οι ΟΕΜ απο τους ρεγγα δεν εχουν καμια απολυτως διαφορα, οποτε πηγαινε απλα για τον πιο φθηνο
 
Last edited:
Συνολικό κόστος για αυτά Γιώργο ??

Συνολικο κοστος....580 ευρω!
Ολα αγοραστηκαν μεταχειρισμενα και σε αριστη κατασταση.
H Denon ειναι ολοκαινουργια.
Το ματ υπηρχε απο το προηγουμενο πικαπ.
 
Δες Thorens και Pro-Ject.

Έχουν μοντέλα για όλα τα βαλάντια.

Μακριά από Rega!:smash:

υ.γ: Ότι και να πάρεις να φροντίσεις να αλλάξεις το λάδι στο πηγάδι με κάτι ΠΟΛΥ λεπτόρευστο.
Ειδικά τα REGA έχουν από τη μάνα τους πολύ παχύ λάδι και ακούγονται χάλια.
Δεν μπορείς να φανταστείς τι (καλά) κάνει ένα πολύ λεπτόρευστο λάδι στον ήχο (< από Viscosity 5)

Επίσης καλό είναι να επενδύσεις σε μια κεφαλή MC ας είναι και High Output για να παίζει με προενισχυτή ΜΜ.

To καλύτερο αποτέλεσμα όμως θα το έχεις με μια καλή MC low Output και ένα καλό MC προενισχυτή κεφαλής.
 
Last edited:
Μια το λάδι, μια το ξύδι...
Για μένα τα Rega είναι από τα κορυφαία στην κατηγορία τους.
Για άλλους δεν.
Για μένα όταν η Rega έφτιαχνε πικάπ οι άλλοι βύζαιναν το δάχτυλό τους.
Άλλοι δεν θέλουν να τα ακούνε.

Συμπέρασμα: Αν δεν τα ακούσεις μην αγοράσεις τίποτα. :)
 
Παρε SARDELA που παει παστη χωρις λαδι. Kαι επι το χαιεντοτερον παρε CLEARAUDIO με το μαγνητικο πηγαδι που δουλευει στον ατμο, μονο που κοστιζει κατι τις παραπανω Χ10.
Παντως αν και οφ τοπικ το συστημα αυτο δυλευει τελεια, γυρισα το πλατω με το χερι και αυτο γυριζε επι 18 λεπτα μονο του πριν σταματησει, δεν ακουμπαει πουθενα, μηδεν τριβη.
Κλεινει η παρενθεση συνεχιστε παρακολουθω.
 
Για μένα το καλό πικαπ ΠΡΕΠΕΙ να έχει τονικότητα σαν ένα καλό CD Player.
Σίγουρα τα περισσότερα πικάπ βγάζουν πολύ περισσότερη λεπτομέρια από οποιοδήποτε CD Player. Το πρόβλημα όμως στα περισσότερα πικάπ (φτηνά και όχι μόνο) είναι ότι έχουν έντονο χαρακτήρα και χρωματίζουν τον ήχο.

Αν κάτι δεν μπορεί να κατακρίνει κανείς είναι η τονικότητα των καλών CD Player.

Μόνο αν ένα πικάπ ΔΕΝ χρωματίζει τον ήχο με τον δικό του χαρακτήρα τότε για μένα το θεωρώ καλό ασχέτως αν ακούγεται "ωραία".

Κλασικό παράδειγμα πικάπ που ακούγεται "ωραία" αλλά είναι έντονα χρωματισμένο είναι το Linn Sondek και στην φτηνότερη κατηγορία τα Rega.

Κατά τη γνώμη μου μόνο όταν ακούσετε ένα Townsend, Pink Triangle, ακριβό Τhorens και ακριβό Pro-Ject μπορείτε να καταλάβετε τι σημαίνει αχρωμάτιστος ήχος (σε πικάπ με λογικά λεφτά , διότι υπάρχουν και πολύυυυ ακριβότερα και καλύτερα από αυτά).

Δεν θέλω να ξεκινήσω "debate" αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα στα περισσότερα καλά πικαπ είναι ο "χρωματισμένος" ήχος που παράγεται από συντονισμούς (ή την ιδιοσυχνότητα αν θέλετε) των υλικών κατασκευής του.
 
Για μένα το καλό πικαπ ΠΡΕΠΕΙ να έχει τονικότητα σαν ένα καλό CD Player.
Σίγουρα τα περισσότερα πικάπ βγάζουν πολύ περισσότερη λεπτομέρια από οποιοδήποτε CD Player. Το πρόβλημα όμως στα περισσότερα πικάπ (φτηνά και όχι μόνο) είναι ότι έχουν έντονο χαρακτήρα και χρωματίζουν τον ήχο.

Αν κάτι δεν μπορεί να κατακρίνει κανείς είναι η τονικότητα των καλών CD Player.

Μόνο αν ένα πικάπ ΔΕΝ χρωματίζει τον ήχο με τον δικό του χαρακτήρα τότε για μένα το θεωρώ καλό ασχέτως αν ακούγεται "ωραία".

Κλασικό παράδειγμα πικάπ που ακούγεται "ωραία" αλλά είναι έντονα χρωματισμένο είναι το Linn Sondek και στην φτηνότερη κατηγορία τα Rega.

Κατά τη γνώμη μου μόνο όταν ακούσετε ένα Townsend, Pink Triangle, ακριβό Τhorens και ακριβό Pro-Ject μπορείτε να καταλάβετε τι σημαίνει αχρωμάτιστος ήχος (σε πικάπ με λογικά λεφτά , διότι υπάρχουν και πολύυυυ ακριβότερα και καλύτερα από αυτά).

Δεν θέλω να ξεκινήσω "debate" αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα στα περισσότερα καλά πικαπ είναι ο "χρωματισμένος" ήχος που παράγεται από συντονισμούς (ή την ιδιοσυχνότητα αν θέλετε) των υλικών κατασκευής του.
Θα μου επιτρέψεις να έχω αντιρήσεις στα λεγόμενά σου,έχεις ακούσει όλα αυτά τα πλατώ και έβγαλες συμπέρασμα ή απλά διάβασες;επίσης εάν συμβαίνει καμιά φορά να βάζουμε λίγο χρώμα στη ζωή μας γενικά, δεν βλάπτει αλλά και ούτε στον ήχο!απέφυγε τα αποστειρομένα κλινικά ακούσματα οδηγούν σε άλλα μονοπάτια!
 
επίσης εάν συμβαίνει καμιά φορά να βάζουμε λίγο χρώμα στη ζωή μας γενικά, δεν βλάπτει αλλά και ούτε στον ήχο!απέφυγε τα αποστειρομένα κλινικά ακούσματα οδηγούν σε άλλα μονοπάτια!

Σωστόστ...
Από τη στιγμή που ο live ήχος είναι άπιαστος, κάπου, στην ηχητική μας αλυσίδα πρέπει να υπάρχει κάποιος χαρακτήρας που μας αρέσει.
Δική μου γνώμη είναι να μην υπάρχει παντού γιατί μετά φτιάχνουμε μία σαλάτα που δεν ξέρουμε κατά πόσον θα μας αρέσει στο τέλος.
Αν όλα τα μηχανήματα βγάζουν αποστειρωμένο ήχο τότε θα δημιουργήσουμε ένα κλινικά νεκρό σύστημα και τέτοιο σύστημα είναι μόνο για reviewers και παραγωγούς μουσικής IMHO.
 
Θα μου επιτρέψεις να έχω αντιρήσεις στα λεγόμενά σου,έχεις ακούσει όλα αυτά τα πλατώ και έβγαλες συμπέρασμα ή απλά διάβασες;
Στα 24 περίπου χρόνια που ασχολούμαι με ήχο/εικόνα έχω ακούσει και αυτά και πολλά άλλα.

.....για αυτό και στο τέλος κατασκεύασα μόνος μου το δικό μου πικάπ!
 
Στα 24 περίπου χρόνια που ασχολούμαι με ήχο/εικόνα έχω ακούσει και αυτά και πολλά άλλα.

.....για αυτό και στο τέλος κατασκεύασα μόνος μου το δικό μου πικάπ!

καμμια αντιρηση σε αυτα που λες αλλα ειναι λαθος η μειωση (λεγοντας κακο το rega πχ) μιας αλλης αντιμετωπισης στον ηχο.
Καλυτερα ειναι να εξηγεις οσο μπορεις .
Για παραδειγμα εγω δεν θα μπορουσα να ακουσω το στυλ του ηχου που λες.Κατεληξα στο ρεγκα αφου απεριψα το στυλ ηχου της amazon η της clearaudio, πικαπ που μαλλον ειναι πιο ακριβη ,και μοιαζουν στο cd.
Επειτα υπαρχουν και αλλοι λογοι για να προτιμησει καποιος ενα μηχανημα,
για παραδειγμα η πρακτικοτητα, η αξιοπιστια ,η αισθητικη....
(νομιζω π.χ. οτι ειναι παραδοξο στην σχεδιαση ενος πικαπ να μην υπαρχει καπακι που ειναι ο μεγαλυτερος εχθρος του βινυλιου και των μηχανικων μερων).
 
Last edited:
H όλη ουσία πιστεύω είναι να μπορείς να ακούς ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό που έχει γραφτεί στο δίσκο, χωρίς να προσθέτεις αλατοπίπερο στον ήχο.
Αυτός είναι και ο λόγος που οι περισσοτεροι δεν χρησιμοποιούμε ρυθμιστικά μπάσα-πρίμα, ή equalizer!

Από την εμπειρία μου με τα πικάπ, γενικά έχω να πω ότι αν το "σασί" που είναι στερεωμένος ο βραχίονας και το πλατώ είναι ξύλο ή MDF/HDF κλπ τότε βράσε ρύζι. Ο ήχος θα έχει έντονο χαρακτήρα λόγω των υλικών.

Όταν κατασκεύαζα το πικαπ μου, το 1ο υποσασί που έφτιαξα ήταν από MDF.
To άκουσα για 10 λεπτά και ομολογουμένως ακουγόταν "ωραία" και ο ήχος έσταζε μέλι αλλά ήταν ΛΑΘΟΣ.

Το 2ο πείραμα ήταν με section από πρεσσαρισμένη λαμαρίνα και γεμισμένο με οδοντιατρικό γύψο (αλά Townsend) και έτσι έμεινε εδώ και 18 χρόνια.:Banane0:
 
H όλη ουσία πιστεύω είναι να μπορείς να ακούς ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό που έχει γραφτεί στο δίσκο, χωρίς να προσθέτεις αλατοπίπερο στον ήχο.
Αυτός είναι και ο λόγος που οι περισσοτεροι δεν χρησιμοποιούμε ρυθμιστικά μπάσα-πρίμα, ή equalizer!

Από την εμπειρία μου με τα πικάπ, γενικά έχω να πω ότι αν το "σασί" που είναι στερεωμένος ο βραχίονας και το πλατώ είναι ξύλο ή MDF/HDF κλπ τότε βράσε ρύζι. Ο ήχος θα έχει έντονο χαρακτήρα λόγω των υλικών.

Όταν κατασκεύαζα το πικαπ μου, το 1ο υποσασί που έφτιαξα ήταν από MDF.
To άκουσα για 10 λεπτά και ομολογουμένως ακουγόταν "ωραία" και ο ήχος έσταζε μέλι αλλά ήταν ΛΑΘΟΣ.

Το 2ο πείραμα ήταν με section από πρεσσαρισμένη λαμαρίνα και γεμισμένο με οδοντιατρικό γύψο (αλά Townsend) και έτσι έμεινε εδώ και 18 χρόνια.:Banane0:

ok σωστος εισαι ,αλλα παλι επιμενω οτι ο καθενας μας εχει διαφορετικη προσεγιση ειδικα αν δεν εχει την δυνατοτητα να φτασει στο ιδανικο.

Στην προκειμενη ομως πρεπει να βοηθησουμε τον φιλο να βρει ενα πικαπ που να του αρεσει με τον λιγοτερο δυνατο κοπο.
 
Εγω παλι προτεινω ρεγκα οποιο μοντελο μπορεις ξεκινωντας με το Ρ3 (δεν ξερω ποσο εχει) και οπωσδηποτε (αν ειναι εφικτο) βαση στον τοιχο .
Με το Thorens 318 παντως δεν ειχα μεινει ικανοποιημενος το 320 λεγανε οτι ηταν πολυ καλυτερο παρολο που ουσιαστικα δεν ειχαν εμφανεις διαφορες.(αν πας σε λογικη μεταχειρισμενου)