απεργία εκπαιδευτικών: γράμμα προς τους γονείς

Ουδεμία αντίρρηση έχω γιά την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Αρκεί να μην θεωρηθεί ότι η ίδρυση Πανεπιστημίου ΞΥΝΗ είναι σοβαρή πρόταση .
 
ΠΟΙΟΙ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ «ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ» ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

​
Από τον Γιάννη Α. Μυλόπουλο
καθηγητής ΑΠΘ

Προεκλογικά ο πρωθυπουργός διακήρυσσε σε όλους τους τόνους, ότι η δημόσια παιδεία θα αποτελούσε την πρώτη προτεραιότητα της «νέας διακυβέρνησης». Υποσχόμενος την αύξηση της δημόσιας χρηματοδότησης στο 5% του ΑΕΠ. Ήταν η εποχή που η αναβάθμιση της παιδείας, συνδέονταν ακόμη άμεσα με τη χρηματοδότησή της...
Στα 2,5 χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι σήμερα τα πράγματα άλλαξαν και η δημόσια χρηματοδότηση της παιδείας όχι μόνο δεν αυξήθηκε, αλλά αντίθετα μειώθηκε από το 3,58% του ΑΕΠ το 2004, στο 3,09% του ΑΕΠ στον φετινό προϋπολογισμό. Κι όλα αυτά όταν είναι γνωστό ότι ακόμη και πρώην ανατολικά κράτη, αλλά και κράτη με παράδοση στην ιδιωτική εκπαίδευση, δαπανούν σήμερα για τη δημόσια παιδεία πολύ μεγαλύτερα από εμάς ποσοστά του δικού τους ΑΕΠ!
Για τη μείωση της χρηματοδότησης, έχουν δοθεί επίσημα από την κυβέρνηση 2 εξηγήσεις: Η πρώτη είναι ότι δεν αντέχει η ελληνική οικονομία. Η οποία ενώ αντέχει να χρηματοδοτεί πολιτικές που έρχονται από το παρελθόν, όπως οι χιλιάδες διορισμοί των «ημετέρων» κι οι τακτοποιήσεις των «κουμπάρων», δεν αντέχει να επενδύει σ’ αυτό που όλοι συμφωνούν ότι αποτελεί το μέλλον της χώρας!
Τελικά, το μόνο που φαίνεται να μην «αντέχει» στην Ευρώπη του 2006, είναι το συγκεκριμένο επιχείρημα.
Η δεύτερη εκδοχή είναι περισσότερο ενδιαφέρουσα από την πρώτη. Κι αυτό γιατί είναι αποκαλυπτική της νοοτροπίας των σημερινών κυβερνώντων. Σύμφωνα λοιπόν με αυτήν, η παιδεία παρομοιάζεται με σύγχρονο «πίθο των Δαναϊδων». Δηλαδή με τρύπιο βαρέλι. Η κατάσταση αυτή σύμφωνα με την κυβέρνηση, θα ανατραπεί μόνο εάν ισχύσουν οι «μεταρρυθμίσεις» που αυτή προωθεί. Μεταξύ αυτών η θεσμοθέτηση της βαθμολογικής βάσης, η οποία μετέτρεψε σε μια νύχτα έναν γενικό διαγωνισμό κατάταξης σε σχολές, σε εξετάσεις ελέγχου της γνωστικής επάρκειας των υποψηφίων. Χωρίς καμιά διαφοροποίηση ούτε των εξεταζόμενων θεμάτων, ούτε των αντίστοιχων κριτηρίων ανά σχολή. Στερώντας όμως σε 20.000 παιδιά το δικαίωμα των σπουδών σε δημόσιες τεχνολογικές σχολές. Με αποτέλεσμα να αδειάσουν τα περιφερειακά ΤΕΙ και να γεμίσουν τα ταμεία των ιδιωτικών κολεγίων...
Άλλη «μεταρρύθμιση» που κατά την κυβέρνηση θα κλείσει τις τρύπες της δημόσιας εκπαίδευσης, είναι η κατάργηση της ακαδημαϊκής αυτοτέλειας των ΑΕΙ, όπως αυτή υλοποιείται με τον προωθούμενο νόμο πλαίσιο, ο οποίος επιδιώκει να καθορίζονται δια νόμου μέχρι και οι πιο απίθανες λεπτομέρειες της ακαδημαϊκής ζωής, αλλά και όπως αυτή εκδηλώνεται μέσα από τις εκατοντάδες παρεμβάσεις των διοικητικών οργάνων του υπουργείου σε αποφάσεις εκλεκτορικών σωμάτων, με απαράδεκτες αναπομπές γνωστικών αντικειμένων και εκλογών μελών ΔΕΠ σε όλη την Ελλάδα.
Τέλος, κορυφαία «μεταρρύθμιση» που θα μεταβάλει τη δημόσια παιδεία σε προσοδοφόρο και ανταποδοτικό δημόσιο αγαθό, είναι η τροποποίηση του άρθρου 16 του συντάγματος, με την οποία θα επιτραπεί η ίδρυση… ιδιωτικών πανεπιστημίων!
Μέχρι όμως να επιβληθούν οι «όροι» της κυβέρνησης, η δημόσια παιδεία θα συνεχίσει να… τιμωρείται. Υποχρηματοδοτούμενη σκόπιμα και συστηματικά και… υπολειτουργούσα λόγω των εύλογων αντιδράσεων του συνόλου της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Δημιουργώντας έτσι ένα διαρκώς αυξανόμενο κενό. Το οποίο βεβαίως και θα καλύπτεται όλο και περισσότερο από τις αδιαβάθμητες ιδιωτικές εκπαιδευτικές επιχειρήσεις.
Οι οποίες είναι ίσως και οι μόνες κερδισμένες αυτού που σήμερα αποκαλείται «μεταρρύθμιση» της παιδείας!


www.alfavita.gr
 
To γεγονός ότι οι δάσκαλοι αντέχουν ακόμα,είναι πολύ σημαντικό.Και τίς επιμέρους διαφωνίες μου τίς βάζω στην άκρη.Εκείνο πού με ενοχλεί πολύ ,είναι που οι εργαζόμενοι άλλων κλαδων δεν συνεισφέρουν στην δημιουργία ταμείου αρωγής και συμπαράστασης πρός τούς δασκάλους.Προσωπικά διαφωνώ απολύτως με την κυβερνητική επιλογή,να θέλει να ´συντρίψει´τούς δασκάλους μέσω πείνας.Για τον γραφικό και μοναδικό ελληνα που πιστευει οτι νικησε το κομμα του στίς δημοτικές εκλογές δεν έχω κανενα σχόλιο(γιωργάκης).Kαι μόνον οτι οι δάσκαλοι αντέχουν στην πίεση ακόμα ,είναι σαν να αγωνίζονται και για άλλες κατηγορίες εργαζομένων.Και θα επρεπε να συνεισφερουν όλοι (και η Ε,Σ.Η.Ε.Α) για να τους βοηθήσουν να αντέξουν.Γιατί ´συντριβή´τών δασκάλων θα σημαινει ότι έρχεται η σειρά και άλλων.
 
Για τίς καταλήψεις τών μαθητών διατηρώ επιφυλάξεις.Ασφαλώς οι ηλικίες αυτές θέλουν να ´αλλάξουν τον κόσμο´και τούς βλέπω με συμπάθεια.Αλλά δεν ειναι έτοιμα αυτά τα παιδιά να ´κουβαλήσουν´στούς ώμους τους φορτία ενηλίκων.
Τα 15μελή θάπρεπε να ειναι οργανα ´εκπαιδευτικής ασκήσεως´για την δημοκρατία και όχι αποφασιστικά.Δεν γινεται ενα παιδί νάχει´άποψη´για την διδακτέα ύλη.Μπορεί να εχει όμως γνώμη για το ´πήξιμο´πού τραβάει επειδή σχολείο και φροντιστήρια τον εκπαιδευουν να γινει ένας ασπόνδυλος εισαχθείς σε κάποια σχολή.Ειναι ένα λεπτό ζήτημα μέχρι πού φτάνουν τα όρια τών εφηβικών απαιτήσεων και πού σταματάνε.Η ελευθερία χρειάζεται και καποιας μορφής ´πειθαρχία´,στο σχολείο,γιατί ειναι απαραίτητη για την ωρίμανση τών μαθητών.
Για τα νεα βιβλία που για μενα ειναι τεράστιο θέμα ,μου έκανε εντύπωση που ο ´Υμνος εις την Ελευθερία´δεν διδάσκεται πλέον.Ισως γιατί καποιοι συμβουλοι του ευθυμίου-σιγά μην του βάλω κεφαλαίο ε-θεωρούν το ποίημα ´βιαιο´όπως γραφεται σε 'μελετη´ενος γελοίου που βγαζει τους ποιητές μας εθνικιστές
Επεσε επίσης στήν αντίληψη μου ότι και στα τρια βοηθήματα που δινονται για τους μαθητές της Γ.Γυμνασίου υπάρχει ακριβώς η ιδια ανάλυση ενός ποιήματος του Γιαννη Σκαρίμπα(Ουλαλούμ).Περαν της αστείας ανλύσεως που καμιά σχέση δεν έχει με το ποίημα,ειναι απαράδεκτο οτι ο ένας αντέγραψε τον άλλον επειδή βαριόντουσαν.Ισως ομως συζητηθούν αυτά σε άλλο thread.
 
απο Σπυρο Σουρλα
Υμνος εις την Ελευθερία´δεν διδάσκεται πλέον.Ισως γιατί καποιοι συμβουλοι του ευθυμίου-σιγά μην του βάλω κεφαλαίο ε-θεωρούν το ποίημα ´βιαιο´όπως γραφεται σε 'μελετη´ενος γελοίου που βγαζει τους ποιητές μας εθνικιστές

καποιος καποτε ειπε "αν απομακρυνεις εναν λαο απ την γλωσσα και την Ιστορια του μετα τον κατακτας χωρις να χυθει ουτε μια σταγονα αιμα"
 
Last edited:
Οι μαθητές έχουν ένα πολύ σοβαρό λόγο να κλείσουν τα σχολεία. Τη βάση του 10. Και λυπάμαι που το λέω, αλλά από τα σχολεία στη γύρω περιοχή, είναι οι γονείς που πιέζουν τα παιδιά για καταλήψεις, ώστε η βάση του 10 να πάει περίπατο.
 
μετά το τέλος της απεργίας - λογικά, θα υπάρξει και τέτοιο - ευχαρίστως να συζητήσουμε περί παιδείας και να δούμε όλα τα ζητήματα ένα προς ένα (μαθητές, εκπαιδευτικοί, εκπαιδευτική διαδικασία, αξιολόγηση, επιμόρφωση, ιδιωτικοποίηση, νέα βιβλία κ.λ.π.)

επιτρέψτε μου προς το παρόν ν'αφοσιώνομαι στην απεργία, η οποία ναι μεν εξάντλησε - και εξαντλεί - το πορτοφόλι μου, δεν εξάντλησε όμως το φρόνημά μου.
 
Η ελευθερία τού δασκάλου ειαι μείζον θέμα.Και αυτό επιτυγχάνεται με την δυνατότητα στον δάσκαλο-καθηγητή να επιλέγει αντικείμενο και βιβλίο διδασκαλίας(άλλο ο ορισμός διδακτέας υλης και άλλο συγκεκριμένο βιβλίο).Eχουμε φτάσει σε μιά εποχή ομοιομορφίας και ισοπέδωσης.40χρονια διδάσκεται η Αντιγόνη.Τι θα συνεβαινε εάν ο ενας καθηγητής δίδασκε τρωάδες και ο άλλος Φιλοκτήτη??Καλύτερα θά μάθαιναν ελληνικά,τα παιδιά.Θα μπορούσε να ορίζονται γενικά π.χ. για την Β'Λυκείου ,ως ύλη ,οι τραγωδίες τού Σοφοκλή και να δινεται ενα γενικό πλαίσιο(διδασκαλία,γραμματική,συντακτικο´,γραμματολογία,πολιτισμός,κ.ο.κ),και να αφήνεται ελευθερος ο καθηγητής να διαλεξει την τραγωδία που επιθυμεί.
Αυτά στην ισοπεδωμένη Ελλάδα ειναι ´ψιλά γράμματα´.Εδώ οι καθηγητές φοβουνται να βαθμολογήσουν αντικειμενικά τούς μαθητές γιατί θα αρχίζουν να κραυγάζουν οι γονείς.Και ενώ ο άξιος καθηγητής θα βαζει 14,15,20,ο άλλος ο ´δημοκράτης´θα βαζει 20 σε ολους για να μην ξεβολευτεί.
Αν δεν υπάρξει αυτοτέλεια του λυκείου και προπανεπιστημιακό έτος,οπου οι καθηγητές Παν/ίου θα αναλαμβανουν την προετοιμασία τών υποψηφίων φοιτητών και την διεξαγωγή αδιαβλήτων εξετάσεων,οι καθηγητές δεν θα απελευθερωθούν ποτέ απο το βάρος τής επιθετικότητας καποιων γονέων χωρίς επίγνωση των δυνατοτήτων των παιδιών τους,και θα υποβαθμίζεται μονιμα το εργο τους .
 
ΠΕΡΙ ΑΝΕΝΤΙΜΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΚΑΙ ΜΙΑΣ ΕΝΤΙΜΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ


Τι μπορεί να κάνει ένας έντιμος άνθρωπος


σε μια τόσο ανέντιμη κατάσταση ;
26 / 09 / 06
Μαριέττα Γιαννάκου : Υπουργός Παιδείας ,
για την απεργία της ΔΟΕ​
​

Η απεργία των Εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης που πηγαίνει στο τέλος της πέμπτης εβδομάδας έχει καταφέρει να γίνει σημαντικό πολιτικό γεγονός και να φέρει σε δεινή πολιτική θέση την κυβέρνηση. Παρά το γεγονός ότι προκαλεί προβλήματα στις οικογένειες των μαθητών δεν έχει γίνει πραγματικότητα ο κρυφός πόθος της κυβέρνησης να υπάρξουν φαινόμενα κοινωνικού αυτοματισμού που θα την υπονόμευαν . Το αντίθετο μάλιστα συμβαίνει : το κύρος του αγώνα των δασκάλων είναι ψηλό στη συνείδηση των γονιών, αλλά και του μεγαλύτερου κομματιού της κοινωνίας. Δεν περιμέναμε τις δημοσκοπήσεις για να το καταλάβουμε. Νιώσαμε το κλίμα καθόλη τη διάρκεια της απεργίας και είδαμε ότι δεν ήταν καθόλου εναντίον μας. Δε μπορεί να γίνει αλλιώς αφού πρόκειται για έναν αγώνα με απολύτως δίκαια αιτήματα και με πρωτόγνωρα αγωνιστικά χαρακτηριστικά. Μαζική συμμετοχή των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στην απεργία και τα συλλαλητήρια που έχουν παλμό και δυναμικότητα. Είναι χαρακτηριστικό από την άποψη αυτή ότι το συλλαλητήριο της 5ης Οχτώβρη που έγινε στην Αθήνα είναι ίσως το μεγαλύτερο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο που έγινε την τελευταία δεκαπενταετία. Ο αγώνας αυτός έχει απελευθερώσει ζωντανές δυνάμεις του κλάδου και τη συσσωρευμένη αγανάκτηση ύστερα από δύο κύκλους αντιεκπαιδευτικών αλλαγών (ν. 2525/97 και ο ν. 2986/02) και από την παρατεταμένη πολιτική της λιτότητας και της περικοπής των δαπανών για την εκπαίδευση. Για το χώρο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ασφαλώς αποτελεί τη μεγαλύτερη αγωνιστική κινητοποίηση των τελευταίων σαράντα χρόνων , μετά δηλ. τη μεγάλη απεργία των είκοσι ημερών του 1963 που έληξε με πολιτική επιστράτευση. Κινητήρια δύναμη αυτού του αγώνα είναι οι γενικές συνελεύσεις και οι απεργιακές επιτροπές που στελεχώνονται από απεργούς συναδέλφους και δεν αποτελούν σε καμιά περίπτωση προέκταση των παρατάξεων ή των διοικητικών συμβουλίων. Φαίνεται ότι από το ξεκίνημα της απεργίας έχουν την πάρει στα χέρια τους την καθοδήγησή της και τα θεσμικά όργανα είναι αναγκασμένα ν´ ακολουθούν και να εκφράζουν τη δυναμική που έχει αναπτυχθεί στη βάση. Παρά τη δύσκολη οικονομική κατάσταση όσων συμμετέχουν στον απεργία η διάθεση για συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα είναι εμφανής από την πρώτη στιγμή και συνεχίζεται αμείωτη. Ως δάσκαλοι καταλαβαίνουμε ότι δεν πρέπει να υπάρξει άλλο 1997 ότι στα σχολεία μπορούμε και πρέπει να γυρίσουμε νικητές. Αυτό δεν απαιτεί μόνο το δικό μας επαγγελματικό συμφέρον αλλά το συμφέρον πρώτα απ' όλα το συμφέρον του σχολείου , των μαθητών μας και των εργαζομένων.
Τα αιτήματα για τα οποία γίνεται η απεργία είναι αιτήματα που υποστηρίζουν και ενισχύουν τον δημόσιο χαρακτήρα του σχολείου , που τονίζουν την ανάγκη η εκπαίδευση να παραμείνει κοινωνικό αγαθό και ν´ αποτραπεί η εμπορευματοποίησή της. Η απεργία ανοίγει για μια ακόμη φορά το θέμα της υποχρηματοδότησης της εκπαίδευσης. Η απεργία ανοίγει το θέμα των άθλιας οικονομικής κατάστασης που βρίσκεται ο κλάδος , βάζοντας ως αίτημα το να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας. Η απεργία , συνεχίζοντας στον ίδιο δρόμο με τις φοιτητικές καταλήψεις του περασμένου Μαΐου – Ιουνίου βάζει το θέμα της υπεράσπισης του άρθρου 16 του Συντάγματος. Το ζήτημα της μη αναθεώρησης του άρθρου 16 είναι στρατηγικής σημασίας και αφορά όλο τον εκπαιδευτικό κόσμο και όχι μόνο την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η απεργία ανοίγει το ζήτημα των άθλιων εργασιακών σχέσεων που επικρατούν στα σχολεία , κυρίως με το θεσμό της ωρομισθίας όπου εκπαιδευτικοί εργάζονται σε καθεστώς απόλυτης εργασιακής ανασφάλειας , παίρνοντας εντελώς εξευτελιστικούς μισθούς.. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά η πληρωμή τους γίνεται δυο φορές το χρόνο. Μ´ αυτή λοιπόν την κατάσταση στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση η Υπουργός Παιδείας , εμπαίζοντας τους εκπαιδευτικούς και την κοινωνία δηλώνει ότι δεν κάνει πίσω σε ζητήματα ποιότητας της εκπαίδευσης. Ποια είναι η ποιότητα λοιπόν που θέλει ; Οι επιλογές που έγιναν τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση φανερώνουν καθαρά τι είδους σχολείο θέλουν και πως εννοούν την ποιότητα. Ας δούμε ποιες είναι αυτές :

- Η σταθερή υποχρηματοτοδότηση της εκπαίδευσης , με τα χιλιάδες κενά στα σχολεία στην αρχή κάθε χρονιάς και τις σχολικές επιτροπές να μην μπορούν ν´ ανταποκριθούν σε στοιχειώδεις υποχρεώσεις λειτουργίας των σχολείων. Όταν οι επιχορηγήσεις των σχολικών επιτροπών δεν φτάνουν ούτε για έναν αξιοπρεπή καθαρισμό τους ούτε για θέρμανση. Σε ποια κατάσταση βρίσκονται πολλά σχολικά κτίρια ; Είτε είναι παλιά και ακατάλληλα είτε απρόσωπα τερατουργήματα τσιμέντου , χωρίς τη στοιχειώδη αισθητική που απαιτεί η παιδαγωγική αποστολή του σχολείου. Ο Ο.Σ.Κ ιδιωτικοποιείται , ο δημόσιος έλεγχος απομακρύνεται από τη λειτουργία του και στη θέση του μπαίνει το εμπορικό κέρδος. Υπάρχουν αίθουσες εργαστηρίων, ηλεκτρονικών υπολογιστών , σχολικής βιβλιοθήκης σε όλα τα σχολεία ; Πόσες φορές οι γονείς αναγκάζονται να βάζουν το χέρι στην τσέπη και να πληρώνουν υλικά για την καθημερινή λειτουργία των σχολείων , την ώρα που το ίδιο το σχολείο θα έπρεπε να τα παρέχει στους μαθητές δωρεάν ; Τι έγιναν άραγε οι μεγαλόστομες διακηρύξεις του κυβερνώντος κόμματος για αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% Α. Ε. Π ; Οι δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού μειώνονται κάθε χρόνο σταθερά στην περίοδο της κυβερνητικής θητείας της Ν.Δ. Όλα αυτά δεν γίνονται τυχαία. Η υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης αποτελεί πολιτική επιλογή της κυβέρνησης , προκειμένου το σχολείο να εξαναγκαστεί να στραφεί στους χορηγούς και τις επιχειρήσεις.

- Ποια ποιότητα της εκπαίδευση έχουμε , όταν οι εκπαιδευτικοί υποαμείβονται ; Γιατί άραγε αναγκάζονται να κάνουν δεύτερη και τρίτη μερικές φορές δουλειά για να μπορούν να τα βγάλουν πέρα ; Ποια σοβαρότητα έχουν τα επιχειρήματα της κ. Γιαννάκου ότι οι εκπαιδευτικοί αμείβονται με μισθούς που είναι πάνω από τα όρια της εισοδηματικής πολιτικής; Μπορεί να ισχυριστεί η κ. Γιαννάκου και η κυβέρνησή της ότι μ´ αυτά τα χρήματα μπορούμε να ζούμε αξιοπρεπώς και να είμαστε απερίσπαστοι στο διδακτικό μας έργο; Γιατί μας εμπαίζουν με επιχειρήματα του τύπου '' ότι οι άλλοι εργαζόμενοι παίρνουν λιγότερα '';Προφανώς η κυβέρνηση διεκδικεί την ισότητα στη φτώχεια και την εξαθλίωση για όλους τους εργαζόμενους και σ´αυτό πρέπει να της αναγνωρίζουμε ότι είναι συνεπής. Καταλαβαίνουμε καλά την προβοκατόρικη λογική αυτού του παραπάνω ερωτήματος και δεν πέφτουμε στην παγίδα.

- Ποιο είναι το όραμα της κυβέρνησης για το σχολείο ; Οι επιλογές που έχουν γίνει στην πολιτική για την εκπαίδευση αλλά και πολλά μανιφέστα που κατά καιρούς έχουν δημοσιευτεί μας το λένε με τον πιο καθαρό τρόπο. Ένα σχολείο προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις των επιχειρήσεων , που και το ίδιο θα λειτουργεί ως επιχείρηση. Με αναζήτηση χορηγών , με μάνατζερ στη διοίκηση και εκχώρησή του στην τοπική αυτοδιοίκηση μέσω της περίφημης αποκέντρωσης. Η εφαρμογή της ευέλικτης ζώνης άνοιξε και το δρόμο για την είσοδο εταιρειών στα σχολεία. Η Petrola χρηματοδοτεί και ελέγχει τα προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στην Ελευσίνα και η CityBank εκπαιδευτικά προγράμματα οικονομίας. Έτσι το κράτος προσπαθεί να αποποιηθεί εντελώς τις υποχρεώσεις του προς την εκπαίδευση και αυτές να γίνουν υποχρεώσεις των γονιών και των ίδιων των σχολείων. Σ´ αυτό το νέο τοπίο όποιος καταφέρει να επιβιώσει έχει καλώς για τους λοιπούς τι να κάνουμε … ο εκσυγχρονισμός έχει θύματα και δεν πειράζει τους κυβερνώντες αν αυτά ανήκουν στους πιο πολλούς.

- Για ποια ποιότητα μιλάμε στην εκπαίδευση όταν η προσχολική αγωγή παραμένει το αποπαίδι της γενικής εκπαίδευσης και δεν έχει θεσμοθετηθεί ως υποχρεωτικό εκπαιδευτικό στάδιο ; Το Υπουργείο Παιδείας οφείλει ν´ απαντήσει αν όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα να πηγαίνουν στο νηπιαγωγείο ή όχι και αν θα θεσμοθετήσει την υποχρεωτικότητά του. Πρόκειται για ένα κρίσιμο παιδαγωγικό θέμα που από το οποίο κρίνεται το εκπαιδευτικό μέλλον πολλών παιδιών , ειδικά από τις λαϊκές οικογένειες ; Το πρόγραμμα της Ν.Δ κάνει λόγο για '' κάλυψη των αναγκών φοίτησης όλων των νηπίων στο νηπιαγωγείο '' , ''για συνεχή επιμόρφωση των νηπιαγωγών '' και για '' εξοπλισμό των νηπιαγωγών με σύγχρονα μέσα , βιβλιοθήκες και οπτικοακουστικό υλικό.'' Όλα αυτά προτιμούν να μην τα θυμούνται καν στο Υπουργείο Παιδείας.

- Για ποιότητα στην εκπαίδευση μπορούμε να μιλάμε όταν θεσμοί όπως η ενισχυτική διδασκαλία , οι τάξεις υποδοχής , τα τμήματα ένταξης φθίνουν όλο και πιο πολύ τα τελευταία χρόνια κάτω από το βάρος της πολιτικής της λιτότητας. Γνωρίζει το ΥΠΕΠΘ πόσο σοβαρό είναι το πρόβλημα της σχολικής διαρροής και ειδικά αυτό της εγκατάλειψης της υποχρεωτικής εκπαίδευσης στο ελληνικό σχολείο και τι έχει κάνει γι' αυτό ; ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΕ. Έχουν ποτέ ακούσει η κ. Γιαννάκου και οι επιτελείς της τον όρο Ζώνες Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας; Τι έχει μεγαλύτερη ανάγκη το σχολείο και οι εργαζόμενοι τα προγράμματα προώθησης της επιχειρηματικότητας η μια καλά σχεδιασμένη εκπαιδευτική πολιτική για την αντιμετώπιση της σχολικής αποτυχίας ;

- Για ποια ποιότητα στην εκπαίοδευση μπορούμε να μιλάμε όταν ο βασικός στόχος του Υπουργείου είναι ο απόκλεισμός του μεγαλύτερου μέρους του μαθητικού πληθυσμού από το Λύκειο και την τριτοβάθμια εκπαίδευση ; Με το πρόσφατο πόρισμα του ΕΣΥΠ για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση προτείνεται ένας εξεταστικός Γολγοθάς που ξεκινάει από το δημοτικό και κορυφώνεται στο Λύκειο μ' ένα και μοναδικό σκοπό : ν' ανακοπεί η ροή του μαθητικού πληθυσμού προς την τριτοβάθμια εκπαίδευση και να στραφεί στην υποβαθμισμένη τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση. Φυσικά η επιλογή που θα γίνεται θα έχει χαρακτήρα ταξικού διαχωρισμού των μαθητών.

- Τι είδους ποιότητα έχουμε στην εκπαίδευση όταν η επιλογή των λεγόμενων στελεχών της εκπαίδευσης γίνεται με βάση τις κομματικές τους πεποιθήσεις ; Όλοι αυτοί θα κληθούν να κρίνουν τη διδακττκή μας επάρκεια , βαθμολογώντας στην πραγματικότητα το βαθμό συμμόρφωσης μας προς την εξουσία που κάθε φορά υπηρετούν. Το επιχειρηματικό σχολείο που προσπαθούν να φτιάξουν θέλει έναν εκπαιδευτικό άβουλο , υποταγμένο , φθηνό σαν εργατική δύναμη που θα είναι το εκτελεστικό όργανο των επιλογών της κρατικής εξουσίας. Την εδραίωση αυτού του τύπου εκπαιδευτικού έρχεται να εξυπηρετήσει η επιβολή της αξιολόγησης αλλά και την κατηγοριοποίηση των ίδιων των σχολείων σε ''καλά'' και ''κακά " ανάλογα με το κατά πόσο αυτά θ' ακολουθούν τις επιταγές της αγοράς.

- Ποια ποιότητα στην εκπαίδευση εξασφαλίζουν οι ρυθμίσες στο ασφαλιστικό που εξαναγκάζουν τους εκπαιδευτικούς να δουλεύουν μέχρι τα 65 τους;

- Η κ. Γιαννάκου κάνει λόγο για εντιμότητα και παραδίδει μαθήματα ηθικής σε απεργούς που αγωνίζονται με βαρύ προσωπικό κόστος την ώρα που η κυβέρνηση της είναι πολιτικά υπόλογη για τη σήψη και τη διαφθορά στη δημόσια ζωή. Πως άραγε ηχούν στ´ αυτιά των απεργών όλα αυτά την ώρα που τα έργα και οι ημέρες των γαλάζιων κουμπάρων κατακλύζουν την επικαιρότητα ; Για την κυβέρνηση ο απεργός είναι ο ανέντιμος και το πρότυπο ηθικής ο Πανάγος και οι λοιποί γαλάζιοι κουμπάροι.

- Για ποιότητα μιλάνε όταν οι εκπαιδευτικοί της πράξης δεν είχαν κανένα λόγο στη σύνταξη των νέων αναλυτικών προγραμμάτων και βιβλίων ; Όταν ακόμα και η απλή έκφραση διαφορετικής γνώμης για το περιεχόμενο και τη μεθοδολογία τους αντιμετωπίζεται με παραπομπή στο πειθαρχικό ; (περίπτωση συναδέλφου από το Σύλλογο Αθηνά). Είχαν όμως ουσιαστικό λόγο οι εκδοτικοί οίκοι που ορίστηκαν ανάδοχοι του έργου και φυσικά γνώριζαν το περιεχόμενό τους πριν από την εκπαιδευτική κοινότητα για να προλάβουν να φτάσουν τα περίφημα λυσσάρια στα ράφια των βιβλιοπωλείων πριν φτάσουν ακόμα τα βιβλία στα σχολεία. Στο περιεχόμενό τους κυριαρχούν οι αξίες του κέρδους και της αγοράς και εγκαταλείπεται ο προβληματισμός πάνω στα μεγάλα προβλήματα της ανθρωπότητας. Σ´ αυτά κυριαρχούν η εντατικοποίηση , ο φορμαλισμός και οι αποσπασματικές γνώσεις.

- Ποιον νομίζει ότι εμπαίζει η κυβέρνηση όταν ο Καραμανλής δηλώνει ότι τα οικονομικά αιτήματα των εκπαιδευτικών έχουν ικανοποιηθεί. Η ''αύξηση '' των 17, 5 ευρώ είναι ένας μεγάλος εμπαιγμός που δεν μπορεί παρά να επιστραφεί στους τόσο ''γενναιόδωρους'' κυβερνητικούς μανδαρίνους. Φυσικά το ''επιχείρημα'' ότι δεν αντέχει η οικονομία τέτοιες αυξήσεις σαν αυτές που ζητούν οι δάσκαλοι είναι καθαρός εμπαιγμός μας αλλά και εμπαιγμός των υπόλοιπων εργαζομένων. Ο κυνισμός και η αναλγησία που επιδεικνύει η κυβέρνηση απέναντι στα οικονομικά αιτήματα του κλάδου είναι ο ίδιος κυνισμός που καταργούσε το οχτάωρο στον ιδιωτικό τομέα , που διέλυε το ασφαλιστικό των τραπεζών και καταρράκωνε τα δικαιώματα των υπαλλήλων τους , που ανέτρεπε τη μονιμότητα στον ευρύτερο δημόσιο τομέα Δεν τρέφουμε αυταπάτες ούτε για τον ταξικό χαρακτήρα του κόμματος του κ. Καραμανλή ούτε και για την οικονομική πολιτική που ακολουθεί. Η οικονομία αντέχει φοροαπαλλαγές για τους βιομηχάνους , για τους εφοπλιστές και για την εκκλησία , προκειμένου η ''δεξιά του κυρίου'' να εξυπηρετήσει τις προεκλογικές ανάγκες της ΝΔ μπροστά στις δημοτικές εκλογές.

- Το Υπουργείο Παιδείας κόπτεται για το διάλογο και θέλει εμφανίζεται με ανάλογη διάθεση. Τη Δ.Ο.Ε όμως αρνήθηκε να την συναντήσει και να κάνει διάλογο για τα αιτήματά μας , παρά το γεγονός ότι η απόφαση για την απεργία είχε παρθεί από τον περασμένο Ιούνιο στην 75η Γ.Σ του κλάδου. Επομένως το Υπουργείο Παιδείας και γνώριζε αυτό που θα συνέβαινε και είχε το χρονικό περιθώριο να ξεκινήσει διάλογο με την Ομοσπονδία. Δεν το έκανε όμως. Προτιμάει την απαξιωτική αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών και προσπαθεί με κάθε τρόπο συντριβή των αγώνων τους. Και θα πρέπει πολύ καλά το Υπουργείο και η κυβέρνηση ότι η απεργία αυτή δε γίνεται για να διαμαρτυρηθούμε για τα προβλήματα που υπάρχουν στην εκπαίδευση , γίνεται για να νικήσουμε. Γι' αυτό και δεν υποχωρούμε , όποιο κι αν είναι το κόστος για μας. Σ' αυτούς που λένε ότι είμαστε μαξιμαλιστές στα αιτήματά μας τους απαντάμε ότι διεκδικούμε αυτό που σήμερα φαντάζει ως αδύνατο για να μη βρεθούμε αντιμέτωποι με το αδιανόητο.

Η κυβέρνηση φαίνεται να μην έχει τη δυνατότητα ν´ αντιμετωπίσει το δυνατό αυτό κίνημα. Κρυφός της πόθος είναι ότι η πολυήμερη απεργία θα φέρει σιγά – σιγά κούραση και ηττοπάθεια στους απεργούς και θα τους αναγκάσει να γυρίσουν στα σχολεία με σκυμμένο το κεφάλι. Στόχος της είναι να ταπεινώσει τους απεργούς εκπαιδευτικούς. Γι αυτό και επιδεικνύει αυτή την κυνική αδιαλλαξία. Αυτός βέβαια είναι ένας από τους λόγους. Από την άλλη γνωρίζει ότι δεν μπορεί να κάνει πίσω γιατί αυτό δίνει τη δυνατότητα και σ´ άλλους κλάδους εργαζομένων να βγουν στους δρόμους και να διεκδικήσουν κι ' αυτοί. Γνωρίζει ότι και η ελάχιστη υποχώρηση εμπεριέχει τον κίνδυνο της συνολικής ανατροπής της αντιλαϊκής εισοδηματικής της πολιτικής. Από την άποψη αυτή είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Αλογοσκούφη:''Το θέμα δεν είναι αν οι έξι δόσεις για την αύξηση των 105 ευρώ γίνουν τέσσερις, αλλά τι μήνυμα περνάς στις υπόλοιπες τάξεις των εργαζομένων ή των συνταξιούχων…'' (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 5/10/2006, σελ.19) Αυτό βέβαια το μήνυμα που ο Αλογοσκούφης απεύχεται να περάσει στις υπόλοιπες κατηγορίες των εργαζομένων ως απεργοί το ευχόμαστε και το επιδιώκουμε να περάσει. Η απεργία των δασκάλων αλλά και οι αντίστοιχες στο χώρο των καθηγητών τα τελευταία χρόνια δείχνουν το δρόμο και για τους υπόλοιπους εργαζόμενους προκειμένου ν´ αντιμετωπίσουν τη νεοφιλελεύθερη αναλγησία της κυβέρνησης Καραμανλή αλλά προπαντός να φτιαχτεί ένα πανεκπαιδευτικό – πανεργατικό μέτωπο που θα αναχαιτίσει τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση.
Οι αναδιαρθρώσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια τόσο στο χώρο της εκπαίδευσης όσο και στο χώρο της εργασίας έχουν αλλάξει δραματικά τη θέση των εργαζομένων προς το χειρότερο. Οι εργατικοί αγώνες για να νικήσουν δε μπορούν να περιχαρακώνονται σε στενά κλαδικά πλαίσια. Δεν μπορούν να νικήσουν ούτε ακόμα κι αν καταγράφεται μια συμπάθεια της κοινής γνώμης προς τα αιτήματα και τον αγώνα των απεργών. Η απλή συμπάθεια ή συμπαράσταση που καταγράφεται στο κοινωνικό επίπεδο πρέπει να πάρει πολιτικά χαρακτηριστικά να γίνει κίνημα συστράτευσης. Απαιτείται ένα ευρύτερο μέτωπο τόσο στην εκπαίδευση όσο και με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, κάνοντας την υπόθεση υπεράσπισης της δημόσιας εκπαίδευσης υπόθεση όχι μόνο των εκπαιδευτικών και των φοιτητών αλλά όλων των εργαζομένων , όπως πραγματικά είναι. Το άλλο όπλο της κυβέρνησης είναι η πολιτική επιστράτευση. Όπως έκανε και στην περίπτωση των ναυτεργατών. Όμως κι αυτό έχει αχρηστευθεί. Μπροστά στις δημοτικές εκλογές δεν μπορεί εύκολα να γίνει επιστράτευση. Το πολιτικό κόστος είναι μεγάλο. Είναι φανερό ότι ο αγώνας αυτός είναι ήδη νικητής. Είναι νικητής γιατί έδειξε το δυναμισμό του κλάδου που δίνει τη μάχη όχι μόνο για στενά κλαδικά αιτήματα αλλά για αιτήματα που αφορούν όλη την εκπαίδευση , την κορυφαία μάχη των καιρών μας να παραμείνει η εκπαίδευση κοινωνικό αγαθό ενάντια σε κάθε προοπτική ιδιωτικοποίησής της. Γι αυτό θα είναι καταλύτης εξελίξεων στο χώρο της εκπαίδευσης, όπως και οι φοιτητικές καταλήψεις του περασμένου Ιουνίου.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΕΠΠΑΣ



μακροσκελές, αλλά σημαντικό. από www.alfavita.gr
​
 
Last edited:
Ρε Βαγγέλη, μήπως εσύ είσαι ο Δον Κιχώτης, εδώ δεν απεργούν, μερικοί που απεργούν πάνε και μαζεύουν βαμβάκια. Και πρόσεξε το λέω εντελώς φιλικά, δεν υποννοώ τίποτα.
Με τα 15μελή υπόψιν ότι φέτος δεν έγιναν εκλογές και όσοι ήταν Γ´γυμνασίου πέρυσι φέτος είναι Λύκειο, όπότε 15 μέλη τσουκ.
Στο 8ο Γυμνάσιο Λάρισας, στο 10ο Γυμνάσιο Λάρισας και στο 10ο Λύκειο Λάρισας δεν έχουν αιτήματα. Οπότε λέω στον γυιό μου, ρε αγόρι μου αφού δεν έχετε αιτήματα γιατί χαλάτε την κατάληψη (υπόψιν το βράδυ παρέδιναν τα κλειδιά στο επιστάτη και ξαναπήγαιναν το πρωί) γιατί δεν κάνετε αποχή; οπότε χθές και σήμερα έτσι για αλλαγή εκαναν αποχή. Τώρα γιαυτό το Πανελλαδικό Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων, αφού δεν είναι όργανο, σύλλογος, ομοσπονδία ή σωματείο και αφού μάλιστα δεν προέκυψε μετά απο εκλογές θα μου επιτρέψετε να το αγνοήσω τελείως.
Βαγγέλη, βέβαια καταλαβαίνω τον φόρτο σου, αλλά όταν τελείωσει ο αγώνας σας και κατακαθίσει η σκόνη (με οποιοδήποτε αποτέλεσμα), κάντε και εσείς έναν έλεγχο στους ταγούς σας και σες σας τους ίδιους μήπως δεν έγιναν όλα σωστά (οργανωτικά, λειτουργικά, διεκδικητικά, μήπως έπρεπε να ερωτηθεί και ο γονέας για την παιδεία, τον διάλογο που απαιτείται απο την Υπουργό εσείς τον κάνατε με τον γονέα; κλπ). Βλέπω ξαφνικά επιστολές συμπαράστασης ( το ίδιο θα με ενοχλούσε και αν ήταν αποδοκιμασίας) χωρίς εγώ ρε γαμώτο να έχω χαμπάρι, ερωτηθώ, απο τον Πανελλήνιο σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων, όλα γίνονται για μένα ερήμην εμού, τι στην αυχή αυτόματο πιλότο έχουμε;
Μου άρεσε πολύ η επιστολή του καθηγητή προς τον μαθητή, αλλά έχω πολλά να ρωτήσω όταν όμως τελειώσουν οι απεργίες και τα πνεύματα είναι πιό ήρεμα.
 
Last edited:
Μια μικρή (όσο γίνεται) παρέμβαση

Είναι γνωστό στους παλιότερους ότι λόγω επαγγέλματος συζύγου (καθηγήτρια σε πρώην ΤΕΕ νυν ΕΠΑΛ - ή μάλλον και τα δύο, ακόμα) με ενδιαφέρει και παρακολουθώ τα της Παιδείας και τα της Εκπαίδευσης εκ του σύνεγγυς.

Α. Δυο κουβέντες για τις αιτίες, την πορεία και την οργάνωση της απεργίας

Είναι γνωστόν τοις πάσι πλέον (ακόμα και σ' αυτούς που κάνουν πως δεν ξέρουν και πως δεν καταλαβαίνουν) ότι τα προβλήματα, τόσο τα οικονομικά όσο και τα θεσμικής φύσης των εκπαιδευτικών ΟΛΩΝ - επαναλαμβάνω, ΟΛΩΝ - των βαθμίδων χρονίζουν άλυτα επί δεκαετίες. Λειψά και κουτσά σχολεία, παιδιά στοιβαγμένα σαν σαρδέλλες σε αίθουσες κτιρίων 50ετίας (και βάλε), μόνιμες ελλείψεις τακτικού εκπαιδευτικού προσωπικού που καλύπτονται ΜΟΝΙΜΑ με αναπληρωτές και ωρομίσθιους (αν καλύπτονται), βιβλιογραφία που θέλει λίγο μαντεία να διδαχθεί αλλά και - κυρίως - να μαθευτεί, διορισμοί ημετέρων στις επιθεωρήσεις και στα συμβούλια ΠΥΣΔΕ και ΚΥΣΔΕ (κι ας υπάρχει ο θεσμός της εκλογής), αλλά πάνω από όλα μισθοί και αποδοχές εξευτελιστικά για το λειτούργημα του εκπαιδευτικού.

Το τελευταίο αίτημα, που είναι και το κυρίαρχο, ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΑΡΧΟ, είναι αίτημα δεκαετιών για να μην πω αίτημα 20ετιών. Ειδικά ο τομέας της μέσης εκπαίδευσης έχει προσπαθήσει με τους αγώνες του να το αναδείξει και να το λύσει. Έχει όμως φάει κάμποσες σφαλιάρες, κυριώτερες των οποίων είναι αυτές επί ΝΔ (Κοντογιαννόπουλου) και μετά επί ΠΑΣΟΚ (μου διαφεύγει το όνομα του Υπουργού, τότε, ίσως ο Τρίτσης).

Για αυτές τις σφαλιάρες υπάρχουν πολλές ευθύνες. Κύρια βέβαια την ευθύνη την φέρουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις, οι οποίες πάντα ήθελαν τον κλάδο με σκυμμένο κεφάλι και ταπεινωμένο, ώστε να περνάει πιο εύκολα η αντι-εκπαιδευτική πολιτική τους. Σόρρυ, αν στεναχωρώ κάποιους αλλά δεν θέλω να χαριστώ σε κανέναν.

Ευθύνη όμως φέρει και η εκάστοτε συνδικαλιστική ηγεσία τόσο των Λ.Μ.Ε. (ΟΛΜΕ) όσο και των δασκάλων (ΔΟΕ), όποτε κατέληξε η κινητοποίηση σε ταπείνωση και φιάσκο.

Ακόμα, μέρος ευθύνης φέρει και μια μερίδα, άλλοτε μικρή άλλοτε μεγαλύτερη, του κλάδου, η οποία υπό το βάρος των πιέσεων αλλά και των οικονομικών προβλημάτων έσκυψε το κεφάλι και ετράπη εις φυγήν. Θα μου πει κάποιος και τί να κάνει ο έρημος ο εκπαιδευτικός όταν υπάρχει η αδιαλλαξία της άλλης πλευράς; Πόσο μπορεί να αντέξει; Μα γι αυτό κατέστησα κύρια υπεύθυνες τις κυβερνήσεις.

Τέλος μεγάλη μερίδα ευθύνης φέρουν τόσο οι συνδικαλιστικές ηγεσίες όσο και αυτά καθεαυτά τα συνδικαλιστικά όργανα των υπολοίπων εργαζομένων της χώρας, τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου τομέα, που κράτησαν και κρατούν παθητική στάση για το μέγιστο αυτό πρόβλημα, που αφορά ΚΑΙ τους ίδιους, μιας και τα παιδιά τους σ' αυτά τα σχολεία πάνε, κι όχι σε κάποια άλλα.
Πρωτίστως βέβαια, οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, αλλά και των μεγάλων και δυνατών δευτεροβάθμιων οργάνων (Ομοσπονδίες και Εργ. Κέντρα), οι οποίες για ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα θα έπρεπε να έχουν κινητοποιήσει όλους τους εργαζόμενους της χώρας στο πλευρό των εκπαιδευτικών, και μάλιστα όσο γίνεται πιο δυναμικά.

Β. Τί μέλλει (και τί πρέπει) γενέσθαι

Οι ηγεσίες των ομοσπονδιών των εκπαιδευτικών ΑΛΛΑ ΚΑΙ τα πρωτοβάθμια όργανά τους (ενώσεις) θα πρέπει να μην υποστείλουν την σημαία ούτε για μια στιγμή. Δυστυχώς από αυτά που ακούμε και βλέπουμε, διακρίνει κανείς μια τάση συμβιβασμού, η οποία ευτυχώς ακόμα δεν έχει φανεί ξεκάθαρα, αλλά αν εκδηλωθεί και τελικά υπάρξει συμβιβασμός, θα οδηγήσει τους εκπαιδευτικούς για τρίτη (ή ίσως τέταρτη) φορά τα τελευταία χρόνια στην οπισθοχώρηση και στην ταπείνωση. Κι έτσι τα προβλήματα της Παιδείας θα διογκωθούν και θα παραμείνουν άλυτα ες αεί. Εδώ απαιτείται ο κάθε εκπαιδευτικός να πάρει τις τύχες στα χέρια του τόσο ατομικά όσο και συλλογικά.

Οι υπόλοιποι κλάδοι των εργαζομένων πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως αυτά είναι ΚΑΙ δικά τους προβλήματα. Πρωτίστως δικά τους, μάλιστα. Και να σταθούν στο πλευρό των εκπαιδευτικών, και μάλιστα όσο γίνεται πιο δυναμικά. Όχι να παρουσιάζονται εναντίον τους. Άλλωστε, είναι πάγια η πολιτική των κρατούντων να προσπαθούν να στρέψουν τον ένα εργαζόμενο εναντίον του άλλου, για να δημιουργηθεί κοινωνική αναταραχή και αντιπαράθεση, που θα διευκολύνει την εφαρμογή της πολιτικής τους.

Και θα πρέπει να καταλάβουμε όλοι, τέλος πάντων: Τίποτα δεν χαρίζεται με παρακάλια και πολιτισμένους τρόπους. Κι όταν υπάρχει κοινωνική αναταραχή, να αναρωτιόμαστε αν είναι για κακό μας ή τελικά για καλό μας.

Τα πολιτικά κόμματα της αντιπολίτευσης (διότι για το κυβερνητικό θα ήταν ουτοπία να συζητάμε) να σταθούν στο πλευρό τους με ουσιαστικό τρόπο, κι όχι με μεμψιμοιρίες και ψευτοκλάματα για την "κοινωνική αναταραχή που προκαλείται".

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (η Τιβούλα μας δηλαδή) να πάψουν επι τέλους να κατασκευάζουν ειδήσεις ή να τις παρουσιάζουν επιλεκτικά. Το τελευταίο διάστημα όλα τα δελτία ξεκινάνε με το κλασσικό:
"Συνεχίζεται η αναταραχή στο χώρο της Παιδείας και τα σχολεία παραμένουν κλειστά, αφού δεν επετεύχθη συμφωνία μεταξύ Υπουργού Παιδείας και εκπαιδευτικών"
Δηλαδή για την ταμπακιέρα, τίποτα. Και μετά έχουμε κι εκείνα τα απίθανα παράθυρα όπου εμφανίζονται οι "ειδήμονες" που κουνούν αυστηρά το δάκτυλο μπροστά στη μύτη των εκπροσώπων των απεργών και τους λένε να σταματήσουν αμέσως τον κατήφορο που έχουν πάρει.

Γ. Καταλήψεις

Θα διαφωνήσω με τους φίλους που ομιλούν περί ανωριμότητας και μικρής ηλικίας.

Όταν το 1962-63 κατεβήκαμε, όλη η μαθητιώσα νεολαία, στο δρόμο με μόνο ένα σύνθημα: "15% για την παιδεία!", ήμασταν ανώριμοι; Για σκεφτείτε πόσο διαφορετική θα ήταν σήμερα η κατάσταση, αν είχε επιτευχθεί εκείνος ο στόχος.

Κι οποιος θέλει να καταλάβει την πραγματική αιτία ή τις αιτίες των καταλήψεων ας πάρει σβάρνα τα σχολεία, αλλά τα υποβαθμισμένα (Γκράβα, ΣΚΥΠ, Δραπετσώνα κλπ.) κι ας συζητήσει με τα παιδιά για να διαμορφώσει γνώμη. Κι όχι να ακούει τα κανάλια με τα επιλεκτικά ρεπορτάζ τους.

Συμφωνώ πως μια μερίδα μαθητών βλεπει τις καταλήψεις σαν παρατεταμένες διακοπές και σαν νόμιμο σκασιαρχείο, αλλά δεν είναι αυτοί που εκφράζουν το συνολικό κλίμα. Τα παιδιά καλά κάνουν γιατί έχουν δίκιο. Χώρια που μιας τέτοιας μορφής κινητοποίηση τα βοηθάει να ωριμάσουν πιο γρήγορα.

Αυτά και θα τα ξαναπούμε αύριο, γι αοποιον έχει όρεξη να συζητήσουμε.

Άντε καληνύχτα, τώρα
 
Last edited:
εγω λεω πως οι Εκπαιδευτικοι εχουν δικιο !!

αλλα ο αγωνας τους γινεται σε πολυ χαλεπους οικονομικα καιρους και ουτε αλλοι ειτε Γονεις ειτε Εργατες ειτε δημοσιοι θα σταθουν μεχρι το τελος πλαι τους ........

στο Τελος θα νικηθουν αφου οικονομικως θα εχουν καταστραφει χρεωθει.... και θα γυρισουν με σκυφτο το κεφαλι και θα τα γραψουν και αυτοι ΟΛΑ στα ......... τους και θα γινει εντελως Μπουρδελο η Παιδεια !!!!!!!!

αυτο θα γινει κυριοι.....
 
Προσωπικά δεν μπορώ να συγκρίνω την εποχή τού 62-63 με την σημερινή εποχή.Τοτε η Ελλάδα αναζητούσε δημοκρατικές ελευθερίες πού είχαν καταπνιγεί απο τους ´νικητές ´τού εμφυλίου.Επίσης υπήρχε μια γενική απαίτηση για καλύτερη παιδεία,κατάργηση τών διακρίσεων μεταξύ Ελλήνων,περισσότερο πολιτισμό.Η Ελλάδα τότε ήταν πληγωμένη αλλά όχι ισοπεδωμένη ψυχικά,πολιτικά και πολιτισμικά.
Η χούντα και μιά στρεβλή μεταπολιτευση συσσώρευσαν πολλά προβλήματα και μεταξύ αυτών και μιά παιδεία ,χωρίς χαρακτήρα και με σαφή προσανατολισμό μονον την εισαγωγή στα πανεπιστήμια.
Και τότε δεν ηταν μονον καθηγητές και μαθητές πού ειχαν κινητοποιηθεί ,αλλά ευρυτερες ομάδες πολιτών.
Προσωπικά δεν θεωρώ οτι ωριμάζουν πιό γρήγορα τα παιδιά λόγω τών καταλήψεων.Οτι αργότερα θα το διηγούνται σαν μιά εμπειρία όντως ισχύει.
Θα δεχόμουν τις καταλήψεις χωρίς καμιά κριτική διάθεση ,εάν λειτουργούσε ένα δημιουργικό πλαισιο στην παιδεία και οι μαθητές ,περα απο την γενική αμφισβήτηση τήν οποία ασφαλώς και δικαιουνται,θά είχαν κάτι πιό ουσιαστικό να πούν.Φοβάμαι ότι τέτοιες κινητοποιήσεις εκφυλίζονται πολύ εύκολα ,χωρίς καμιά ουσιαστική αλλαγή.Και απλά παραμένουν στην μνήμη τών μαθητών ´σάν ένα ´επαναστατικό ´γεγονός τής εφηβικής τους ηλικίας.
Υπήρξα μέλος τής συντονιστικής επιτροπής τών καταλήψεων του 1979 εναντιον του Ν.815,και τότε παρ´όλο που οι καταλήψεις ειχαν υπερβεί τα κόμματα και ηταν πολύ πιό σκληρές και η αντιμετώπισή τους πολύ πιό βιαιη απο τις καταλήψεις τών πανεπιστημίων πρόσφατα,τελικά εκφυλίστηκαν(παρ´οτι απεσύρθη ο νόμος)και δυό χρόνια μετά με την ´αλλαγή´το φοιτητικό κίνημα ουσιαστικά εγινε γραφειοκρατικό και άρχισε να απεξαρθρώνεται.
Προσωπικά περιμένω ένα κινημα πανεκπαιδευτικό,μετά την λήξη τής απεργίας τών δασκάλων,όπου να τεθούν επι τάπητος όλα οσα επρεπε ναχουν αρχίσει να γινονται απο το 1981 και μετά,αλλά δεν έγιναν ,λόγω τού ότι επικράτησε ενας λαϊκίστικος λόγος πού ουδεμία σχέση είχε με ποιοτική αναβάθμιση τής παιδείας.
Οι έφηβοι χρειάζονται τίς συγκρούσεις για να ´εκπαιδευονται´για την μετέπειτα ζωή τους ,αλλά χρειάζονται και την ασφάλεια ενός πλαισίου για να αναπτυχθούν.
Προσωπικά δεν θεωρώ ως αξίωμα ότι οι νέοι πάντα ειναι πρωτοπορία.Εν δυνάμει ειναι.Αλλως τε απο τούς νεους προκυπτουν οι ενήλικες που γινονται εξουσιαστές ,λαμόγια,αρριβίστες αλλά και αξιόλογοι πολίτες.Απ´ολα έχει ο μπαξές.Για να μη θυμηθούμε τι έγινε ,ιστορικά,με την θλιβερή εξέλιξη τής γενιάς τού Πολυτεχνείου.
 
καλα αυτα περι αγωνα των μαθητων κλπ πραγματικα ακουγονται πολυ ομορφα ωστοσο η μοναδικη αληθεια για οποιον εχει περασει απο σχολειο τα τελευταια χρονια και γνωριζει τι σημαινει καταληψη , ειναι οτι αυτα εινια παραμυθια της κακιας ωρας.
οι καταληψεις για τους μαθητες ειναι στο συνολο τους ευκαιρια για κοπανα, για ορισμενους ενας τροπος να "την πουνε" στους καθηγητες τους που τους εχουν ταραξει στο 5 (και δικαιολογημενα διοτι ειναι κοπροσκυλα)(και χαριστικα τους περνανε ταξη γαι να μην τους εχουν και τον επομενο χρονο) , για καποιους ευκαιρια για να το παιξουν πρωτη μουρη αγωνιστες για να πηδηξουν κανα γκομενακι που θα ψαρωσει και για καποιους η αρχη της καριερας του επαγγελματια "αγωνιστη". τωρα αν υπαρχουν καποιοι που οντως εχουν ιδεολογικο υποβαθρο αυτοι δεν αντιπροσωπευουν ουτε το 5% (και πολυ βαζουμε).

δεν ειναι καθολου τυχαιο οτι οι καταλληψεις παραδοσιακα ξεκινουν κοντα χριστουγεννα και μετα ξεθυμενουν. εξαιρεση αποτελουν καποιες χρονιες.

δεν ειναι καθολου τυχαιο που κανεις μα κανεις δεν εχει γνωση του τι ειναι αυτο που διαδηλωνουν (δεκα μαθητες ρωτας και παιρνεις 11 απαντησεις οτι να ναι) , κανεις δεν ξερει τι πραγματικα περι τινος προκειται το εκαστοτε νομοσχεδιο για το οποιο διαδηλωνουν (εδω καλα καλα οι φοιτητες που εχουν και μια αντιληπτικη ικανοτητα παραπανω δεν γνωριζουν).

τωρα οσον αφορα αυτη τη βαση του 10 , ε τι αλλο να πει κανεις. το να εισαγωνται σπουδαστες με βαθμο επιτυχιας το 3 και το 4 το μονο που ωφελει ειναι την τοπικη οικονομια της περιοχης του ΤΕΙ. οποιος θελει ντε και καλα να μπει σε ενα ΤΕΙ ας ανοιξει ενα βιβλιο, δεν ειναι δα και τοοοοσο δυσκολο να γραψει κανεις 11 , λιγο διαβασμα χρειαζεται. και αν τελικα δεν ειναι θεμα διαβασματος αλλα αντιληψης ε τοτε εινια τουλαχιστον αστειο να ζηταμε να μπει ενας τετοιος μαθητης σε ενα ΤΕΙ. υπαρχουν και αλλοι τροποι να σταδιοδρομησει κανεις επαγγελματικα (ενιοτε και με περισσοτερες απολαβες...)

αυτα , βαρατε τωρα.

edit: α επισης καταληψη και δημοκαρτικες διαδικασιες ειναι εννοιες ασυμβατες.
η καταληψη ειναι πραξη βιας ,φασισμου και βολεματος (και την πιττα ολοκληρη και τον σκυλο χορτατο) . οποιος εχει τα κοτσια ας κανει μια αποχη (το αντιστοιχο της απεργειας αλλωστε) η περισσοτερο προβληματισμο θα προκαλεσει στην κοινη γνωμη απο μια καταλληψη.
 
Last edited:
Ποιόν οφελούν τα κλειστά σχολεία , είτε λόγω καταλήψεων , είτε λόγω απεργίας ; ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ
Ποιός βλάπτουν τα κλειστά σχολεία ; ΜΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ φυσικά.
Ποιός την πληρώνει ; Αυτοί που δεν έχουν την δυνατότητα να στείλουν τα παιδιά τους σε καλά ιδιωτικά σχολεία , κοινώς οι μη προνομιούχοι , αυτοί δηλαδή που θα έπρεπε να έχουν καλύτερη παιδεία για να έχουν τα παιδιά τους μιά πιθανότητα να ξεφύγουν από την μοίρα των γονιών τους .

Θυμηθείτε άλλωστε στο παρελθόν . Ποιόν έβλαψαν οι απεργίες στην ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ. Μα φυσικά τις δημόσιες συγκοινωνίες και την ίδια την Ολυμπιακή.

Ποιός χαίρεται στην αναμπουμπούλα ; Ο Ιδιωτης.
 
Παναγιώτη η δημοκρατία δεν εμπεριέχει και το στοιχείο τής βίας στίς συγκρούσεις???Eιναι φασιστικές οι καταλήψεις και η αντιμετώπιση τών απεργών απο την αστυνομία είναι άμυνα της πολιτείας???Καθε δημοκρατία έχει και συγκρούσεις και κάποιες μορφές βίας.Aλλοιώς οι δυνάμεις που κυριαρχούν σε ενα κρατος δεν θά άφηναν τούς υπολοιπους σε χλωρό κλαρί.
Φυσικά και η κατάληψη αποτελεί μέσον αντίδρασης Το πρόβλημα ειναι οτι οι συγκεκριμένες καταλήψεις μοιάζουν επιπόλαιες.Αλλοιώς και ο Γαλλικός Μαης ,του 68,και οι καταλήψεις τών αμερικανικών πανεπιστημίων στον πολεμο του βιετνάμ ήταν πολυ σημαντικές και μαζικότατες.
 
ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟ ΜΑΘΗΤΗ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΘΗΤΡΙΑ ΜΟΥ
Φίλη
μαθήτρια, φίλε μαθητή...

....Θέλω να σε βοηθήσω να
μορφωθείς και όχι να σε προετοιμάζω να
ανταγωνιστείς το διπλανό σου για μια θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, δηλαδή
στον προθάλαμο της ανεργίας....

....Θέλω να ανοίξει ο δρό
μος για την κατάργηση όλων των φραγμών,


εξεταστικών και κοινωνικών
. Άμεσο βήμα είναι να καταργηθεί η βάση του 10 για την
εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, που, εμείς οι δύο το ξέρουμε καλά ότι είναι
αυθαίρετο μέτρο και έγινε για να στείλει χιλιάδες μαθητές στα ιδιωτικά ΙΕΚ και τα
κολέγια.


Θέλω η εισαγωγή στην τριτοβάθ
μια εκπαίδευση να είναι ελεύθερη....


Τελικά αυτή η τριτοβάθμια εκπαίδευση τι είναι ; Ο προθάλαμος της ανεργίας ή το διακαώς ποθούμενον όνειρο όλων . Διότι αν είναι ο προθάλαμος της ανεργίας ποιός ο λόγος (φίλτατε επικολυρικέ δάσκαλε που συνέταξες αυτήν την δακρύβρεχτη ανακοίνωση , μνημείο συναισθηματικής φωσκολιάδας ) να καταργηθεί η βάση του 10 ; Για να πολλαπλασιασθεί ο αριθμός των ανέργων αποφοίτων ;
 
αν δεν ειναι φασιστικη μια ενεργεια που επιβαλεται απο 20 ατομα με το ετσι θελω (χωρις ουσιαστικα αιτηματα) σε αλλα 200 και βαζει λουκετο σε ενα χωρο (περαν των καταστροφων που προκαλουνται) ο οποιος δεν τους ανηκει , τοτε τι ειναι? επιδειξη δημοκρατιας?

αν υπηρχε σοβαρος λογος να αγωνιστουν ας κλεισουν και τη βουλη αλλα δεν υπαρχει.δεν νομιζω οι καταληψεις που αναφερεις να ειχαν σχεση με τις διακοπες που θελαν κανουν οι φοιτητες εκεινη την περιοδο.

ουδεμια σχεση παντως η απεργια με την καταληψη νομιζω οτι ειναι κατανοητο.

κατα τη γνωμη μου η δημοκρατια δεν πρεπει να εμπεριεχει στοιχεια βιας. αν αυτα υπαρξουν θα ειναι γιατι εχουμε ξεφυγει απο το ορια της με αποτελεσμα να υπαρχουν λογοι ωστε η διαμαρτυρια να παρει διαστασεις βιαιης συγκρουσης (περιοδοι δικατοριων, ψευτοδημοκρατικων καθεστωτων κλπ)
 
ΟΚ Παναγιώτη .Κατάλαβες απολύτως τι εννοούσα.Ασφαλώς και δεν μιλάω για μειοψηφίες που περιγράφεις.Παράδειγμα η ´κατάληψη´στα προπύλαια του Πανεπιστημίου με αιτημα την απελευθέρωση του Σαββα Ξηρού.:blink:
 
Ντοκ ,εάν οι γονείς ,που τα παιδακια τους γραφουν κατω απο 10, τα στείλουν στα ιδιωτικά Ι.Ε.Κ,ας πρόσεχαν.
Γι´αυτό πρεπει να τελειωνει η ιστορία όπου η Μεση Εκπαιδευση αναλαμβανει την προετοιμασία για τα πανεπιστήμια.Εαν γινει Λυκειο αυτοτελές και ανεξάρτητο απο τις εισαγωγικές,θα απελευθερωθούν και οι καθηγητές και το απολυτήριο λυκείου θα ειναι ένα χαρτί με καποια αξία,και θα βαθμολογούνται οι μαθητές πιό αξιοκρατικά.
Θελουν οι πανεπιστημιακοί να αναλάβουν την ευθύνη τών εισαγωγικών?Εδώ ειναι το θέμα.Και να δημιουργηθούν τμηματα απο τα Πανεπιστήμια σαν προπαρασκευαστικά.???Kαποιοι θα σκούξουν ασφαλώς περί ´εντατικοποίησης´,αλλά θα ειναι μεγάλη μειοψηφία
 
Top Bottom