H αριστερα στη γερμανια ηταν αρκετα δυνατη ο δε Χιτλερ ειχε παρει πραξικοπηματικα την εξουσια .Υπηρχαν λοιπον αντιροπες δυναμεις στη Γερμανια.
Οι Αγγλοι μπηκαν στον πολεμο αυτοματα αφου ηταν εγγυητες της Πολωνιας .
Οι Γερμανοι δεν ηταν φιλαρακια με τους ρωσους .Ηταν οι βασικοι εχθροι τους μιας και οι Σοβιετικοι ηταν "κομμουνιστες".
1."During the years of the Weimar Republic the KPD was the largest communist party in Europe, and was seen as the "leading party" of the communist movement outside the Soviet Union. It maintained a solid electoral performance, usually polling more than 10% of the vote, and gaining 100 deputies in the November 1932 elections. In the presidential election of the same year, Thälmann took 13.2% of the vote, compared to Hitler's 30.1%."
2."Imperial Germany was gone, and in her place was a democratic, not a socialist, state. It may have seemed as though Germany would follow Russia into revolution, but in the end she did not. However, this year of turmoil and unrest highlights the impact that the First World War had on Germany. Moreover, as we know from what, and who, emerged as the main figures of German public and political life in the 1930s, it is clear that the suppression of communist revolution and the consolidation of the Weimar Republic did not signal the end of Germany’s political and ideological struggles."
3.Σε διπλωματικό επίπεδο η εισβολή στην Πολωνία προκάλεσε σημαντικές συνέπειες: Την ίδια ημέρα της εισβολής πρώτα η Βρετανική Κυβέρνηση δια του Πρεσβευτή της Νέβιλ Χέντερσον (Neville Henderson) και, σχεδόν ταυτόχρονα, η Γαλλική δια του Πρεσβευτή της Ρομπέρ Κουλόντρ (Robert Coulondre) επιδίδουν ένα μήνυμα στον Γιόαχιμ φον Ρίμπεντροπ, Υπουργό Εξωτερικών του Ράιχ και του ζητούν να σταματήσει αμέσως η Γερμανική εισβολή, διαφορετικά είναι υποχρεωμένες να εκπληρώσουν την υπόσχεση που έχουν δώσει στην Πολωνία.
...."Η Πολωνία καρπώνεται ένα μικρό τμήμα της τεμαχισμένης Τσεχοσλοβακίας και στις επισημάνσεις ότι μετά τους Τσεχοσλοβάκους θα έρθει η σειρά τους, απαντούν: "Δε φοβόμαστε τίποτα! Μας φοβούνται!"[4]. Οι Δυτικές δυνάμεις "απαντούν" στο Σύμφωνο αυτό
αναλαμβάνοντας να εγγυηθούν την εδαφική ακεραιότητα της Πολωνίας. Αυτό έχει ως συνέπεια η μακαριότητα των κυβερνώντων να συνεχιστεί και ο Πολωνικός στρατός δεν υφίσταται σοβαρό εκσυγχρονισμό. Ο Πολωνός πρεσβευτής στο Βερολίνο Λίπσκι, μολονότι έχει παρακολουθήσει μεγαλειώδεις παρελάσεις Γερμανικών αρμάτων στο Βερολίνο, διαβεβαιώνει τους προϊσταμένους του ότι
ένας πόλεμος εκείνη τη στιγμή θα προκαλέσει σχεδόν επανάσταση στη Γερμανία. Από την άλλη, οι Γερμανοί κάνουν ό,τι μπορούν για να "αποκοιμίσουν" τους Πολωνούς: Ο Χέρμαν Γκέρινγκ που επισκέπτεται συχνά την Πολωνία για να κυνηγήσει, τους διαβεβαιώνει ότι
η Γερμανία χρειάζεται μια ισχυρή Πολωνία για να διασφαλιστεί απέναντι σε μια μέλλουσα εισβολή της ΕΣΣΔ. Ο Γερμανός Υπουργός Εξωτερικών Ρίμπεντροπ, που επισκέπτεται την Βαρσοβία το 1939 τους δίνει παρόμοιες διαβεβαιώσεις. Οι Πολωνοί θεωρούν, έτσι, εαυτούς ισχυρούς...."