Πολύ καλή ταινία.
Συμφωνώ με πολλά απ´όσα έγραψε ο Στέλιος στο σχόλιό του.
Ο Gibson χρησιμοποιεί σάν τίτλο τής ταινίας του μιά Ελληνική λέξη,που έχει κατανοήσει τήν έννοιά της πλήρως.
Ταινία συμβολική,με παραλληλισμούς στο σήμερα και ένα πολύ δυνατό σχόλιο πάνω στην κατάρρευση τών πολιτισμών.
Με αφορμή τούς Μάγιας(άν και αμφισβητήθηκε απο πολλούς η ιστορική ακρίβεια τής ταινιας και ίσως όχι άδικα),πού ανέπτυξαν έναν σπουδαίο αλλά και αντιφατικό πολιτισμό,μάς κλείνει το μάτι για τον σημερινό Νεορωμαϊκό πολιτισμό.
Οι Μάγιας κατέρρευσαν απο τίς οικολογικές καταστροφές που προκάλεσαν ,αλλά και απο την αλαζονική τους συμπεριφορά στούς άλλους λαούς.
Οι σκηνές στό σκλαβοπάζαρο,οι ανθρωποθυσίες που γίνονται ενσυνείδητα και για πολιτικούς λόγους από τίς ανώτερες κάστες,οι εκατόμβες θυμάτων(η σκηνή που ο νεαρός πρωταγωνιστής παραπατάει ανάμεσα σε εκατοντάδες νεκρούς θυμίζει Ιράκ)η ασύστολη εκμετάλλευση τών ανθρώπων,η βία,η επιστροφή στήν ´αθωότητα´,ο λογικότατος φόβος τού διασωθέντος πρωταγωνιστή,που λέει στην γυναίκα του να επιστρέψουν στο δάσος,μόλις βλέπει τούς Κονκισταδόρες,αλλά και η συνολική ατμόσφαιρα έντασης που δημιουργεί ο Μέλ,φτιάχνουν μιά πολύ καλή ταινία.
Η κατάρρευση τών Μάγιας ,κατά τον Γκίμπσον έχει παρεμφερείς λόγους,με την προβλεπόμενη κατάρρευση τού σημερινού πολιτισμού ,κυρίως τού Αμερικανικού,και όχι μόνον.
Ολα τα λεφτά η σκηνή,στην μέση τής ταινίας,που οι εισβολείς μαζί με τούς αιχμαλώτους,συναντάνε την άρρωστη απο πανούκλα μικρή,δίπλα στην νεκρή μητέρα της...´Φυλαχτείτε απο τον άνθρωπο που φέρνει τον Πάνθηρα..........Θα τελειώσει τον κόσμο σας´,τούς λέει.
Η Ιστορία πάντα εκδικείται.Ακόμα και με την βία.Ατιμώρητοι πάντως δεν θά μείνουν.
Ο Γκίμπσον βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο...
