Απώλειες Μνήμης ... (χμμμ , τι ήθελα να γράψω ;)

Μάνο,δεν είναι καθόλου κακή ιδέα να δεις ένα νευρολόγο όπως είπαν και ο Πάνος και ο Σύριος παραπάνω.Ας κάνουμε μετά που θα σου πεί πως είσαι μια χαρά,όση πλάκα θέλουμε,ως τότε όμως δεν είναι σοφό να το ρίξουμε στο χαβαλέ.Α,και η ανθρώπινη "ram" δε γεμίζει ποτέ παιδιά..
 
τουλάχιστον οι Έλληνες κατασκευαστές ψυγείων έχουν μερυμνήσει για τους τύπους που ξεκινάνε για καφέ και τελικά γυροφέρνουν στην κουζίνα έχοντας χάσει το σκοπό του ταξιδιού τους εκεί:

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.
 
Μάνο,δεν είναι καθόλου κακή ιδέα να δεις ένα νευρολόγο όπως είπαν και ο Πάνος και ο Σύριος παραπάνω.Ας κάνουμε μετά που θα σου πεί πως είσαι μια χαρά,όση πλάκα θέλουμε,ως τότε όμως δεν είναι σοφό να το ρίξουμε στο χαβαλέ.Α,και η ανθρώπινη "ram" δε γεμίζει ποτέ παιδιά..

Καλα βρε Νικο,
μην φτασουμε κατευθειαν στον γιατρο.

Δεν εχω προβλημα να κανω πλακα με τα προβληματακια μου.
Με βοηθαει ... ξερεις -bye-
 
Φίλε μου, κανένα forum δεν μπορεί να δώσει ιατρικές συμβουλές.
Το καλύτερο που θα μπορούσες να κάνεις είναι μία επίσκεψη σε έναν γιατρό για να του πεις το πρόβλημά σου.

Στην τελική μπορεί να είναι κάποια υπερκόπωση και να αγχώνεσαι τσάμπα...
Ή απλά να χρειάζεσαι λίγη βιταμίνη Β12...
 
Πέραν της πλάκας πάντως, εκεί που θέλω να καταλήξω είναι στο ότι τα συμπτώματα αυτά νομίζω ότι τα κουβαλάει πολύς κόσμος. Δε θέλω να απαξιώσω το ρόλο της όποιας κλινικής βοήθειας ή εκτίμησης, θέλω να επισημάνω ότι δεν υπάρχει θέμα στιγματισμού. Όλοι κουβαλάμε τους ψυχαναγκασμούς και τις νευρώσεις μας. Το σίγουρο πάντως είναι ότι σε όποιο γιατρό και να απευθυνθείς, πέρα από την όποια αγωγή πιθανόν προτείνει σίγουρα θα σου προτείνει και πολλά από αυτά που έχω αναφέρει παραπάνω.
 
Εγώ νομίζω οτι είσαι σε φυσιολογικά επίπεδα, απλά αποσπάται εύκολα η προσοχή σου - δεν μπορείς να μείνει συγκεντρωμένος στην todo list, ειδικά όταν αυτή αποτελείται απο items που τα ταξινομείς αυτόματα ως δευτερεύουσας σημασίας. Aν αρχίσεις να ξεxνάς σημαντικά πράγματα, τότε θα υπάρχει πρόβλημα.

Παιδιά, κάποιος να του θυμίσει αύριο οτι έχει ανοίξει αυτό το νήμα...

ΥΓ... Aν αυτό το κάνεις για να αποφύγεις να επιστρέψεις, τα 500 Ε που σου δάνεισα την προηγούμενη εβδομάδα, σε πληροφορώ οτι αυτό το κόλπο δεν πιάνει σε μένα...
 
Μάνο κάποια απο τα συμπτώματά σου τα έχω (συνειδητοποιήσει) από εποχής εφηβείας.
Πολλά χρόνια τώρα πάω κουζίνα και κάθομαι σα χάνος γιατί ξέχασα γιατί πήγα, ακόμα σηκώνομαι από την καρέκλα και στα πρώτα βήματα ξεχνάω γιατί σηκώθηκα, ποτέ δεν έβρισκα τις ακριβείς λέξεις που με έκφραζαν καλύτερα, έκανα 2 εβδομάδες να θυμηθώ να πάρω τηλ σε μια εταιρεία για δουλειά της πολυκατοικίας (ως διαχειριστής), είμαι ανορθόγραφος ακόμα και σε λέξεις που έγραψα σωστά ή είδα την διόρθωση πριν λίγα λεπτά, μπερδεύω τις παροιμίες, δεν θυμάμαι ανέκδοτα, πλέον δεν θυμάμαι ακριβώς τίτλους τραγουδιών που μου αρέσουν πολύ και ένα σωρό άλλα...

Μάλιστα οι κοντινοί γνωστοί και φίλοι μου το έχουν καταλάβει και μου κάνουν και τη σχετική πλάκα
Δεν με προβλημάτισε ποτέ, δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι το ίδιο, δεν έχουμε τις ίδιες ικανότητες αποστήθισης ή συγκέντρωσης.

Όλα τα παραπάνω συμπτώματα αυξομειώνονται κατα καιρούς. Έχω παρατηρήσει ότι σε περιόδους που έχω κάτι πολύ σημαντικό / επιτακτικό στη ζωή μου είμαι αλλού γι αλλού. Επικεντρώνομαι σε αυτό και μόνο ώστε να αντεπεξέλθω.
Υποθέτω πως είναι θέμα χαρακτήρα και προσωπικότητας.

Στα λέω αυτά για να μην σε πάρει κάτω, ότι έχεις κάποιο πρόβλημα, ότι χρειάζεσαι οπωσδήποτε θεραπεία ή είσαι στην αρχή κάποιας νόσου και χάνεις τον εαυτό σου... όπως έγραψες.

+++
Απο την άλλη στην εποχή που ζούμε είναι πιστεύω απαράδεκτο να αφήνουμε ένα καθαρά ιατρικό θέμα, κάτι που αφορά την υγεία μας και μας προβληματίζει καθημερινά...
Πρέπει να πας σε ειδικό (πιθανώς νευρολόγο, όμως δεν ξέρω ποιος είναι ειδικός για τέτοια πράγματα). Εφόσον σε προβληματίζει χρειάζεσαι μια διάγνωση από ειδικό.
Οι γιατροί δεν είναι μόνο γνώστες,,, κουβαλούν και τις εμπειρίες άλλων ασθενών (ή μη), καθώς και τις θεραπείες που έχουν αποδώσει, αν όντως κάποιος ασθενεί.

Και χρειάζεσαι όπως ειπώθηκε φυσική παρουσία και εξέταση.
Να στο θέσω αλλιώς,,, αν ήμουν ειδικός και είχα καταλάβει ακριβώς τι σου συμβαίνει δεν θα το έγραφα/έλεγα ποτέ εξ αποστάσεως, ούτε δημόσια.
Πέραν του ότι δε υφίσταται εξέταση εξ αποστάσεως σκέψου πόσοι πιθανόν θα επηρεάζονταν απο κάποια δημόσια διάγνωση, είτε λόγω αφέλειας είτε λόγω φοβίας.

Πάνε σε γιατρό και μέχρι να σου πουν ότι έχεις πρόβλημα δώσε στον εαυτό σου το τεκμήριο της υγείας (όχι, αυτό δεν το μπέρδεψα - απλά ένα λογοπαίγνιο είναι ;-)

:ernaehrung004:
 
Απάντηση: Re: Απώλειες Μνήμης ... (χμμμ , τι ήθελα να γράψω ;)

Α,και η ανθρώπινη "ram" δε γεμίζει ποτέ παιδιά..

Εγω πιστευω οτι γεμιζει (ενδειξη ειναι η ανασφαλεια που αισθανομαστε για την επαναφορα των δεδομενων) και εχει διαφορετικη χορητηκοτητα απο ατομο σε ατομο.
Γι´ αυτο αλλλωστε χρησιμοποιουμε τους εξωτερικους Hard Disk (σημειωσεις)!:smile:
 
Xωρίς να είμαι ειδικός, απλά μεταφέρω τη γνώμη μου...

Οι πληροφορίες καταγράφονται στο υποσυνείδητο. Όλες. Επανέρχονται δε βάση κάποιου ερεθίσματος και μόνο (διαδικασία συνειρμού).
Αυτό το ερέθισμα μπορεί να είναι τυχαίο (κάποια μη συνειδητή ηλεκτροχημική διεργασία στον εγκέφαλο) ή σκόπιμο/συνειδητό (τα ερεθίσματα που λαμβάνουμε με τις αισθήσεις μας, τα οποία με τη σειρά τους είναι τυχαία ή δεν προκαθορίζονται)

Η απόδειξη της καλής ή κακής μνήμης λοιπόν, δηλ η σκέψη μας, καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό απο την τυχαιότητα αφού δεν μπορούμε να καθορίσουμε ή επιβάλουμε την καθημερινότητα.
Όταν λοιπόν στην καθημερινότητά μας έχουμε να ασχοληθούμε με δεκάδες σημαντικά ή μη θέματα, πως ο κακόμοιρος ο εγκέφαλος να μη μπερδευτεί? άλλος λίγο άλλος πολύ είτε θα μπλοκάρει είτε θα μπερδευτεί.
Το πόσο, πιστεύω ότι εξαρτάται από την ικανότητά του κάθε εγκεφάλου να ανασύρει, επεξεργαστεί και να παραμείνει συγκεντρωμένος σε συγκεκριμένη διεργασία.

Φυσικά δεν αναφέρομαι σε διαταραχές, αλλα στην εντός μ.ο. λειτουργία ενός υγιούς εγκεφάλου ο οποίος λαμβάνει τα σωστά σήματα απο τις αισθήσεις του ατόμου. Σε διαφορετική περίπτωση hεστα βράστα...
 
Last edited:
Κατά την ταπεινή μου γνώμη το ζήτημα έχει να κάνει με άγχος.
Υπάρχουν θέματα που μπορεί να σε απασχολούν σε χαμηλότερο επίπεδο συνείδησης και για αυτό να σκέφτεσαι και να μη τα αντιλαμβάνεσαι άμεσα και να λες "μα είμαι χαρούμενος άνθρωπος, μα δεν έχω άγχος". Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και δεν έχουν επιπτώσεις (ψυχοσωματικές).
Κάποιος έγραψε για "έλλειψη κινήτρου" και πιστεύω ότι έπεσε εντελώς μέσα.
Είσαι ανύπαντρος και απροβλημάτιστος όπως λες.
Αυτό σημαίνει όμως ότι έχεις και πολύ χρόνο για τον εαυτό σου, πράγμα που μπορεί να λειτουργεί και σαν "μπούμεραγκ". Μη ξεχνάμε ότι ένα "πρόβλημα" μας κρατάει συγκεντρωμένους και σε εγρήγορση.
Αν έχεις φευγαλέες σκέψεις του τύπου "για ποιο λόγο τρέχω έτσι?" κλπ κλπ δείχνουν αυτή την έλλειψη κινήτρου.
 
Χωρίς να έχω γνώσεις στο σχετικό θέμα, θα παραθέσω την μαθηματική μου λογική, γιατί όλη η ζωή μας είναι ένα workflow!

Νομίζω ότι το πιο σημαντικό είναι να μη χειροτερέψει το πρόβλημα. Επομένως αναμονή και δοκιμές που απαιτούν αρκετό χρόνο (π.χ. διατροφή) δεν ενδείκνυνται.
Η επίσκεψη σε γιατρό (προφανώς νευρολόγο/ψυχονευρολόγο) πρέπει να γίνει άμεσα, γιατί εκτός από τις κλινικές εξετάσεις που θα δώσει, θα συσχετίζει και άλλες συμπεριφορές που έχουν περάσει απαρατήρητες.
Ο ίδιος γιατρός θα μπορέσει να ασχοληθεί και με τον ψυχολογικό παράγοντα αν (όπως ευχόμαστε όλοι) δεν βρεθεί κάποιο στοιχείο από τις εξετάσεις.

Επειδή όλοι οι γιατροί δεν είναι ίδιοι (όπως συμβαίνει σε όλα τα επαγγέλματα) αν προταθούν λύσεις που δεν "ακούγονται" απλές, έχεις την δυνατότητα να ζητήσεις και άλλες γνώμες (σαν να κάνεις έρευνα αγορά για καινούργιο DAC!). Αν δεν είναι ιατρικό πρόβλημα και όπως ανέφεραν οι συμφουρήτες δεν έχεις αρκετά προβλήματα ώστε να λειτουργείς σε άλλη ταχύτητα, τότε τι να πω, μπράβο σου!

Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει απλά να περιμένεις, γιατί αν (λέω αν) υπάρχει κάποιο πρόβλημα, μπορεί να χειροτερέψει.
 
Η δικιά μου η άποψη είναι πιο απλή.
Υπάρχει η προσωρινή μνήμη και η μακρυχρόνια.
Η μακρυχρόνια είναι ο αριθμός τηλεφώνου του σπιτιού σου ή που πήγες δημοτικό σχολείο το όνομα της γυναίκας σου, της μάνας κλπ.
Όταν τα ξεχνάς αυτά τότε σε βρήκε το αλτσχαιμερ.
Η προσωρινή είναι το 'Να', πχ να μην ξεχάσω φεύγοντας να περάσω απο τον οδοντίατρο, να μη ξεχάσω να σε καλέσω στις 7 κλπ κλπ.
Θεωρώ και διακαιολογώ και τον εαυτό μου πως όταν δίνεις στον εγκέφαλο κάθε στιγμή και κάτι νέο-άλλο να κάνει τότε μιλάμε για το αυτονόητο, απλά να ξεχάσει το προηγούμενο.
Καλά έγραψε ο chrisssd το άγχος συμαντικός παράγοντας.

SR71B αν ξεκινήσεις το πρωί και πας να κάνεις δουλειά στο ΚΕΠ ή στη τράπεζα θεωρώ αδύνατο να το ξεχάσεις εκτός αν γεμίσεις το μυαλό σου και με άλλα.
Εγώ πως τα καταφέρνω κάθε φορά που θα κάνω μία νέα γνωριμία στο επόμενο λεπτό να ξεχάσω το όνομα?!! Προσπαθώ να σκευτώ πράγματα ώστε να υπάρχει ροή στη κουβέντα..
 
Όλοι λίγο πολύ το παθαίνουμε αυτό φίλε μάνο,άλλοι πιο τακτικά,άλλοι λιγότερο. Οι συνθήκες τις ζωής είναι τέτοιες.....(Μπορεί κ όχι).
Ακόμα και εγώ που είμαι στα 28,παθαίνω κάτι τέτοια μερικές φορές,για δευτερόλεπτα βέβαια. Προχθές για παράδειγμα,σηκώθηκα μετά το μεσημεριανό να πάω το πιάτο στην κουζίνα,και αντί για αυτό πήγα στο μπάνιο μαζί με το πιάτο.!!! :laugh:

Κυρίως όταν σκέφτεσαι πολλά πράγματα ταυτόχρονα,μπορεί να ''βραχυκυκλώσει'' ο εγκέφαλος. Δεν είμαι και ειδικός βέβαια...
 
Εχεις βαλει κανα ρουχο στο ψυγειο????
Αν ναι,welcome to the club......αν οχι,καλα πας φιλε μου:flipout:
 
Εγω να χτυπησω ξυλο, ειμαι μια χαρα.

Μισο λεπτο, καποιος χτυπαει την πορτα