( σε συνέχεια του ποστ του πάντοτε εύστοχου McZab)
Το χειρότερο – ή από μια άλλη οπτική γωνία το καλύτερο :smile:– από τα επακόλουθα της μνημονιακής κρίσης που έχει επιβληθεί στην χώρα μας σήμερα, είναι και η κατάρριψη, εκθρόνιση, καταβαράθρωση εκείνου του τμήματος της αστικής εξουσίας, το οποίο συνιστούσε ένα βεμπεριανής εμπνεύσεως «ιδεότυπο» αστού και ενδεχομένως ανήκε στους ανθρωπολογικούς τύπους που κληρονόμησε ο καπιταλισμός αλλά δεν τους δημιούργησε ο ίδιος, όπως εύστοχα υποστήριζε ο Καστοριάδης- γιατί δεν θα μπορούσε να τους δημιουργήσει: αδιάφθορους δικαστές , ακέραιους δημόσιους υπαλλήλους, ευσυνείδητους εκπαιδευτικούς κ.ο.κ.
Βεβαίως, η αναφορά στο χειρότερο γίνεται πιο πάνω με όρους διατήρησης της υφισταμένης κοινωνικής συνοχής, υπό την έννοια ότι, αυτοί οι ανθρωπολογικοί τύποι, περιβεβλημένοι το κύρος των γνώσεων και την σπουδαιότητα και την αυθεντία των ρόλων τους, λειτουργούσαν ως συνεκτικά σημεία αναφοράς για το κοινωνικό σύνολο.
Σ’ αυτούς τους εκθρονισμένους «ιδεότυπους» ανήκει σίγουρα μετά την τελευταία συνέντευξη της η κ. Αρβελέρ. Το μόνο που χρειάζεται για την κατάφαση αυτού του «εξοστρακισμού» είναι η ρήση της : «οι διανοούμενοι της Ευρώπης δε θα μας συγχωρέσουν ποτέ, που εξαιτίας μας έγιναν οι περισσότεροι Ευρωπαίοι αντιευρωπαϊστές», η οποία καταδεικνύει την τεράστια απόσταση που την χωρίζει πλέον από την κοινωνία και γι αυτό δεν έχει την δυνατότητα να λειτουργήσει ως το συνεκτικό σημείο αναφοράς.
Αντιγράφω από τον ημερήσιο εν γένει τύπο :
-Αυξηση αυτοκτονιών από το 2009 έως το 2011 κατά 37% σύμφωνα με το υπουργείο Δημόσιας Τάξης
-Ενας στους δύο νέους ( 57%) είναι άνεργος και το ποσοστό της ανεργίας στην Ελλάδα είναι το δεύτερο υψηλότερο στην Ευρώπη ( στοιχεία Eurostat, Αύγουστος 2012)
-Ο Μαρκ Σπρένγκερ, διευθυντής του Ευρωπαϊκού Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης νοσημάτων προειδοποίησε πως οι ελλείψεις σε βασικά είδη στα νοσοκομεία και η υποβάθμιση του επιπέδου της νοσοκομειακής φροντίδας, αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο νοσοκομειακών και την εξάπλωση πολυανθεκτικών λοιμώξεων
-3,4 εκατομμύρια άνθρωποι ζούν στα όρια της φτώχειας στην Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat ( το 31% δηλαδή του πληθυσμού).
Οπότε τίθεται εύλογο και δίκαιο το ερώτημα : Τι λες κυρά μου ; Ποιος δεν θα συγχωρήσει τους Έλληνες που έγιναν αντιευρωπαϊστές οι ευρωπαίοι ; Μήπως το σημαντικό ερώτημα είναι : Ποιος τους χέζει τους ευρωπαίους και τις διανοουμενίστικες αγωνίες τους ; Και ποιος θα συγχωρήσει την Ευρώπη για το ότι οι Έλληνες κατήντησαν χειρότερα από τριτοκοσμικοί ;