Arrival
- Thread starter Kosh
- Start date
Re: Arrival (2016)
Δηλαδή; δεν το έπιασα αυτοΤο κακό για μένα ήταν ότι δεν έκατσα να δω δραματική ταινία, όταν την είδα!
Cinemusic - Ανδρέας
Supreme Member
Απάντηση: Arrival (2016)
Όντως καμία σχέση.
Πάντως εάν εξαιρέσουμε την διαφορά του τρόπου θανάτου όπως και την ηλικια του παιδιού της , το κινηματογραφικό σενάριο το βρίσκω πιο εύστοχο.
Αν και θα ελαφρυνε το δράμα ο χαμός του παιδιού της με το τρόπο που περιγράφεται στο διήγημα από την άλλη εάν είχε επιλεχθεί αυτός θα άλλαζε σημαντικά στον τρόπο που θα βλέπαμε το υφος της πρωταγωνίστριας.
Δεν ξέρω πως μπορώ να το γράψω καλύτερα αλλά η απώλεια όπως την είδαμε στο πανί και μετά αποτυπωμένη στο πρόσωπο της πρωταγωνίστριας θα είχε άλλο χρώμα.
Αυτό το χρώμα όμως μας είχε επί μιάμιση ώρα να μην ξέρουμε πως αυτό που βλέπουμε είναι παρελθόν...
Όντως καμία σχέση.
Πάντως εάν εξαιρέσουμε την διαφορά του τρόπου θανάτου όπως και την ηλικια του παιδιού της , το κινηματογραφικό σενάριο το βρίσκω πιο εύστοχο.
Αν και θα ελαφρυνε το δράμα ο χαμός του παιδιού της με το τρόπο που περιγράφεται στο διήγημα από την άλλη εάν είχε επιλεχθεί αυτός θα άλλαζε σημαντικά στον τρόπο που θα βλέπαμε το υφος της πρωταγωνίστριας.
Δεν ξέρω πως μπορώ να το γράψω καλύτερα αλλά η απώλεια όπως την είδαμε στο πανί και μετά αποτυπωμένη στο πρόσωπο της πρωταγωνίστριας θα είχε άλλο χρώμα.
Αυτό το χρώμα όμως μας είχε επί μιάμιση ώρα να μην ξέρουμε πως αυτό που βλέπουμε είναι παρελθόν...
alfaalfa
AVClub Enthusiast
- 27 June 2006
- 1,279
Re: Arrival (2016)
Δεν έχω διαβάσει τις 87 σελίδες του νήματος , μπορεί αυτά που γράφω να έχουν επαναληφθεί – μπορεί και να έχουν γίνει αντικείμενο διαφωνίας.
Τα καλά πρώτα.
Για κάθε σινεφίλ επιστημονικής φαντασίας διαστήματος το θέμα «Arrival» αποτελεί το Άγιο δισκοπότηρο . Μόνο και μόνο που βγαίνει ταινία με το θέμα αυτό η χαρά της προσμονής να την δεις είναι ίσως μεγαλύτερη από το ίδιο το φιλμ.
Αν μάλιστα προσεγγίσει το θέμα με αρκετή δόση επιστήμης , υπαρξιακή αναζήτηση και ΑΠΟΥΣΙΑ περιρρέουσας ατμόσφαιρας πεζοναύτη-κομάντο-body builder (που σκοτώνει – βαράει εξωγήινους – πηδάει από ψηλά κλπ) τότε πάμε καλά.
Και η ταινία στα παραπάνω τα πάει καλά.
Δυστυχώς όμως τα καλά τελειώνουν εδώ.
Υπάρχει ένα υπερβολικό μελόδραμα που εξελίσσεται σε κουραστικό – φλύαρο , δίνοντας παράλληλα και μία overdose διάσταση θλίψης – μελαγχολίας στην θέαση . Η πλοκή είναι ανύπαρκτη η εξέλιξη μονοκόμματη, η κάθαρση στο τέλος αρκετά θολή και απλοϊκή.
Είναι ξεκάθαρη η πρόθεση του σκηνοθέτη να φτιάξει ένα πομπώδες – βαρύγδουπο έργο που θα είναι αριστούργημα της 7ης τέχνης , χωρίς όμως να το καταφέρνει . Αυτό που μένει είναι ένα πομπώδες μελόδραμα από του τύπου που προσπαθούν με το ζόρι να βγάλουν το «μήνυμα». Κυριολεκτικά με το ζόρι .
Προτιμώ τα φιλμ που το μήνυμα βγαίνει αβίαστα και χαλαρά από τον θεατή -πολλές φορές έχει και διπλή ανάγνωση - και όχι αυτά που σε δένουν στην καρέκλα και σε «μπουκώνουν».
Αντιρρήσεις όμως έχω και στο επιστημονικό κομμάτι του “contact – επικοινωνίας”. Και πολύ σοβαρές.
Όταν έρχεται μία εξωγήινη μορφή ζωής στον πλανήτη σου που κατέχει τα μυστικά του χώρου και του χρόνου (όπως αποκαλύπτεται) δεν μπορεί να προσπαθείς να επικοινωνήσεις μαζί τους σαν να πρόκειται για …πιθήκους.
Δεν μπορεί να υπάρχει η απάντηση της πρωταγωνίστριας γλωσσολόγου “δεν ξέρω αν αντιλαμβάνονται την διαφορά του συλλογικού «εσείς» από το ατομικό «εσείς” , στην ερώτηση «για ποιο σκοπό είστε εσείς εδώ» που της είπαν να υποβάλλει.
Αυτοί δεν θα καταλάβουν τη διαφορά ? – που μπορεί να προηγούνται 1-2 δισεκατομμύρια χρόνια σε εξελικτικό επίπεδο.? Δηλαδή αφού κατανοήσουν την ερώτηση δεν θα αντιληφθούν τη διαφορά? . Σε πιθήκους απευθύνονται.?
Τους κανόνες της επικοινωνίας τους θέτει ο πιο εξελιγμένος προς τον πλέον καθυστερημένο και όχι το αντίθετο. Ο πρώτος προσεγγίζει τον δεύτερο - αυτός κατεβαίνει επίπεδο.
Στην Οδύσσεια (που παραμένει το δισκοπότηρο) ο μονόλιθος έφτιαχνε κόσμους φιλικούς -εύπεπτους στον Άνθρωπο , το ίδιο και στο Contact .
Η αντίρρηση μου αυτή είναι πολύ βασική , γιατί όλος ο κορμός της ταινίας είναι η παρουσίαση της εξωγήινης ζωής και επικοινωνίας - που και τα δύο θεωρώ εξαιρετικά ανθρωποκεντρικά με την λογική ότι το ανθρωπινο είδος φαίνεται να είναι αυτός που θέτει τους κανόνες .
Τέλος πάντων είναι ένα αξιόλογο φιλμ – λόγω θεματολογίας και κινηματογράφησης – που γράφεται στην ιστορία και μακάρι να ακολουθήσουν και άλλα.
Και κάτι τεχνικό – οι δύο κόπιες που προσπάθησα να το δώ είχαν σταθερά και μόνιμα πνιχτή - υποφωτισμένη εικόνα και με αρκετή θολούρα που έφτασε να με ενοχλεί
Δεν έχω διαβάσει τις 87 σελίδες του νήματος , μπορεί αυτά που γράφω να έχουν επαναληφθεί – μπορεί και να έχουν γίνει αντικείμενο διαφωνίας.
Τα καλά πρώτα.
Για κάθε σινεφίλ επιστημονικής φαντασίας διαστήματος το θέμα «Arrival» αποτελεί το Άγιο δισκοπότηρο . Μόνο και μόνο που βγαίνει ταινία με το θέμα αυτό η χαρά της προσμονής να την δεις είναι ίσως μεγαλύτερη από το ίδιο το φιλμ.
Αν μάλιστα προσεγγίσει το θέμα με αρκετή δόση επιστήμης , υπαρξιακή αναζήτηση και ΑΠΟΥΣΙΑ περιρρέουσας ατμόσφαιρας πεζοναύτη-κομάντο-body builder (που σκοτώνει – βαράει εξωγήινους – πηδάει από ψηλά κλπ) τότε πάμε καλά.
Και η ταινία στα παραπάνω τα πάει καλά.
Δυστυχώς όμως τα καλά τελειώνουν εδώ.
Υπάρχει ένα υπερβολικό μελόδραμα που εξελίσσεται σε κουραστικό – φλύαρο , δίνοντας παράλληλα και μία overdose διάσταση θλίψης – μελαγχολίας στην θέαση . Η πλοκή είναι ανύπαρκτη η εξέλιξη μονοκόμματη, η κάθαρση στο τέλος αρκετά θολή και απλοϊκή.
Είναι ξεκάθαρη η πρόθεση του σκηνοθέτη να φτιάξει ένα πομπώδες – βαρύγδουπο έργο που θα είναι αριστούργημα της 7ης τέχνης , χωρίς όμως να το καταφέρνει . Αυτό που μένει είναι ένα πομπώδες μελόδραμα από του τύπου που προσπαθούν με το ζόρι να βγάλουν το «μήνυμα». Κυριολεκτικά με το ζόρι .
Προτιμώ τα φιλμ που το μήνυμα βγαίνει αβίαστα και χαλαρά από τον θεατή -πολλές φορές έχει και διπλή ανάγνωση - και όχι αυτά που σε δένουν στην καρέκλα και σε «μπουκώνουν».
Αντιρρήσεις όμως έχω και στο επιστημονικό κομμάτι του “contact – επικοινωνίας”. Και πολύ σοβαρές.
Όταν έρχεται μία εξωγήινη μορφή ζωής στον πλανήτη σου που κατέχει τα μυστικά του χώρου και του χρόνου (όπως αποκαλύπτεται) δεν μπορεί να προσπαθείς να επικοινωνήσεις μαζί τους σαν να πρόκειται για …πιθήκους.
Δεν μπορεί να υπάρχει η απάντηση της πρωταγωνίστριας γλωσσολόγου “δεν ξέρω αν αντιλαμβάνονται την διαφορά του συλλογικού «εσείς» από το ατομικό «εσείς” , στην ερώτηση «για ποιο σκοπό είστε εσείς εδώ» που της είπαν να υποβάλλει.
Αυτοί δεν θα καταλάβουν τη διαφορά ? – που μπορεί να προηγούνται 1-2 δισεκατομμύρια χρόνια σε εξελικτικό επίπεδο.? Δηλαδή αφού κατανοήσουν την ερώτηση δεν θα αντιληφθούν τη διαφορά? . Σε πιθήκους απευθύνονται.?
Τους κανόνες της επικοινωνίας τους θέτει ο πιο εξελιγμένος προς τον πλέον καθυστερημένο και όχι το αντίθετο. Ο πρώτος προσεγγίζει τον δεύτερο - αυτός κατεβαίνει επίπεδο.
Στην Οδύσσεια (που παραμένει το δισκοπότηρο) ο μονόλιθος έφτιαχνε κόσμους φιλικούς -εύπεπτους στον Άνθρωπο , το ίδιο και στο Contact .
Η αντίρρηση μου αυτή είναι πολύ βασική , γιατί όλος ο κορμός της ταινίας είναι η παρουσίαση της εξωγήινης ζωής και επικοινωνίας - που και τα δύο θεωρώ εξαιρετικά ανθρωποκεντρικά με την λογική ότι το ανθρωπινο είδος φαίνεται να είναι αυτός που θέτει τους κανόνες .
Τέλος πάντων είναι ένα αξιόλογο φιλμ – λόγω θεματολογίας και κινηματογράφησης – που γράφεται στην ιστορία και μακάρι να ακολουθήσουν και άλλα.
Και κάτι τεχνικό – οι δύο κόπιες που προσπάθησα να το δώ είχαν σταθερά και μόνιμα πνιχτή - υποφωτισμένη εικόνα και με αρκετή θολούρα που έφτασε να με ενοχλεί
Last edited:
FINIX
AVClub Fanatic
- 22 November 2010
- 12,871
Re: Arrival (2016)
Αμα δεν εθεταν οι ανθρωποι τους κανονες επικοινωνιας, αλλα οι εξωγηινοι,δεν θα υπηρχε η αναγκη υπαρξης της γλωσσολογου που ειναι ο βασικος χαρακτηρας της υποθεσης,θα χαναμε ετσι και την ενδιαφερουσα φιλοσοφικη προσεγγιση προβληματισμο στην αλληλεπιδραση του νου της σκεψης με την γλωσσα,σε συναρτηση με την επικοινωνια ,τον χρονο και τον τροπο που προσπαθουμε να τα κατανοησουμε.
θα μπορουσε προχειρα ο σεναριογραφος να δικαιολογηθει φανταζομαι με το...μερικες φορες αφηνεις τον σκυλο σου να σε κατανοησει με τον δικο του τροπο, για να σε κατανοησει καλυτερα....
Οσο αφορα την απαντηση για το συλλογικο η ατομικο "εσεις",δεν ειναι ακριβως απαντηση αλλα ερωτημα, ενα απο τα χιλιαδες ερωτηματα σωστα η λαθος,που θετουν οι επιστημονες σε κατι που δεν εχουν ακομα πληρες επιγνωση,δεν βρισκω κατι το μεμπτο εδω,μαλλον η επιστημονας φανταζεται οτι λειτουργουν σε εντελως διαφορετικο πλαισιο,οπου αυτες οι εννοιες δεν εχουν σημασια γι αυτο και δεν τις ξεχωριζουν και γι αυτο φτασαν εκει που φτασαν..
Αμα δεν εθεταν οι ανθρωποι τους κανονες επικοινωνιας, αλλα οι εξωγηινοι,δεν θα υπηρχε η αναγκη υπαρξης της γλωσσολογου που ειναι ο βασικος χαρακτηρας της υποθεσης,θα χαναμε ετσι και την ενδιαφερουσα φιλοσοφικη προσεγγιση προβληματισμο στην αλληλεπιδραση του νου της σκεψης με την γλωσσα,σε συναρτηση με την επικοινωνια ,τον χρονο και τον τροπο που προσπαθουμε να τα κατανοησουμε.
θα μπορουσε προχειρα ο σεναριογραφος να δικαιολογηθει φανταζομαι με το...μερικες φορες αφηνεις τον σκυλο σου να σε κατανοησει με τον δικο του τροπο, για να σε κατανοησει καλυτερα....
Οσο αφορα την απαντηση για το συλλογικο η ατομικο "εσεις",δεν ειναι ακριβως απαντηση αλλα ερωτημα, ενα απο τα χιλιαδες ερωτηματα σωστα η λαθος,που θετουν οι επιστημονες σε κατι που δεν εχουν ακομα πληρες επιγνωση,δεν βρισκω κατι το μεμπτο εδω,μαλλον η επιστημονας φανταζεται οτι λειτουργουν σε εντελως διαφορετικο πλαισιο,οπου αυτες οι εννοιες δεν εχουν σημασια γι αυτο και δεν τις ξεχωριζουν και γι αυτο φτασαν εκει που φτασαν..
SR-71
AVClub Fanatic
Re: Arrival (2016)
Κατι που μου ηρθε σαν φλασια (απο την κουβεντα μας στο Passengers).
Η Louise ενω γνωριζει οτι η κορη της θα πεθανει ... ΔΕΝ ενημερωνει τον Ian.
Και ο Ian την εγκαταλειπει οταν μαθαινει την αληθεια (προφανως, πριν τον θανατο της κορης τους).
O Jim ενω γνωριζει οτι η Aurora δεν μπορει να ξαναμπει σε σταση, την ξυπνα. Και ΔΕΝ την ενημερωνει
οτι αυτος την ξυπνησε. Η Aurora ομως, αφου το μαθει (και μετα απο κεινα και απο τα αλλα),
τον συγχωρει στο τελος και μοιραζεται την ζωη της μαζι του.
Just a thought .... οι γυναικες ειναι πολυ πιο ανθεκτικες να δεχτουν το αναποφευκτο (οχι ευκολα,
ουτε στωικα αλλα θα δουν τι μπορουν να κανουν απο κει και μετα, που το εχω παρατηρησει σε
καθε γυναικα που γνωρισα). Οι αντρες, οταν κατι θα τορπιλησει το αισθηση της κυριαρχιας τους,
της αυτοδιαθεσης τους, απλα θα μουλαρωσουν και στηλωσουν ποδια, δεν μπορουν να κανουν
τροπο αντιληψης το "ο γεγονε, γεγονε" με ΤΙΠΟΤΑ ... ακομα και αν η ζωη που ενδεχεται να
μοιραστουν με καποιον αποδειχτει οαση. Ειμαστε τοσο ... τοοοοοσοοοοο ... control freaks.
Και αποτυπωνεται τελεια.
Μια απο την αναποδη (στο Arrival) ... και μια απο την καλη (στο Passengers).
Κατι που μου ηρθε σαν φλασια (απο την κουβεντα μας στο Passengers).
Η Louise ενω γνωριζει οτι η κορη της θα πεθανει ... ΔΕΝ ενημερωνει τον Ian.
Και ο Ian την εγκαταλειπει οταν μαθαινει την αληθεια (προφανως, πριν τον θανατο της κορης τους).
O Jim ενω γνωριζει οτι η Aurora δεν μπορει να ξαναμπει σε σταση, την ξυπνα. Και ΔΕΝ την ενημερωνει
οτι αυτος την ξυπνησε. Η Aurora ομως, αφου το μαθει (και μετα απο κεινα και απο τα αλλα),
τον συγχωρει στο τελος και μοιραζεται την ζωη της μαζι του.
Just a thought .... οι γυναικες ειναι πολυ πιο ανθεκτικες να δεχτουν το αναποφευκτο (οχι ευκολα,
ουτε στωικα αλλα θα δουν τι μπορουν να κανουν απο κει και μετα, που το εχω παρατηρησει σε
καθε γυναικα που γνωρισα). Οι αντρες, οταν κατι θα τορπιλησει το αισθηση της κυριαρχιας τους,
της αυτοδιαθεσης τους, απλα θα μουλαρωσουν και στηλωσουν ποδια, δεν μπορουν να κανουν
τροπο αντιληψης το "ο γεγονε, γεγονε" με ΤΙΠΟΤΑ ... ακομα και αν η ζωη που ενδεχεται να
μοιραστουν με καποιον αποδειχτει οαση. Ειμαστε τοσο ... τοοοοοσοοοοο ... control freaks.
Και αποτυπωνεται τελεια.
Μια απο την αναποδη (στο Arrival) ... και μια απο την καλη (στο Passengers).
Re: Απάντηση: Arrival (2016)
αγαπητε φιλε bios,
η τέχνη βρισκεται στην θολή γραμμη ανάμεσα στην φυσική και την μεταφυσική.
τέχνη (με όλες τις μορφές της) "βλέπουμε" με όλες τις αισθήσεις μας, όχι μόνο με την λογική.
καποια απο τα μεγαλύτερα αριστουργήματα του παγκόσμιου κινηματογραφου ξεπερνάνε τα στενά όρια της λογικής.
οι καλλιτέχνες δεν ειναι απαραίτητο να ειναι προσκολημενοι στην κοινή λογική και η φαντασία τους πολλες φορές γίνεται πραγματικότητα.
αν παρατηρήσουμε την ιστορία, θα δούμε οτι σχεδόν όλοι οι παλιοι εφευρέτες ηταν και καλλιτέχνες.
ο Georges Mellies (τον τιμά και ο Scorsece στο Hugo), στο A Trip to the Moon ειχε φανταστεί ενα ταξίδι στο φεγγάρι το 1902 δημιουργώντας ουσιαστικά ενα νέο κινηματογραφικό είδος.
ο Dreyer στο ordet ανασταίνει μια γυναίκα,
ο Tarkovsky ειναι κατεξοχήν μεταφυσικος οπως και πολλοί αλλοι.
και αλλα πολλα..
αν ενα κινηματογραφικό είδος, ειναι πιο γονιμο για φιλοσοφικές αναζητήσεις, δεν ειναι άλλο απο την επιστημονική φαντασία
προσωπικά, βρηκα το arrival μέτριο, αλλα όχι για τα logic gap.
explained none of main logic gaps
αγαπητε φιλε bios,
η τέχνη βρισκεται στην θολή γραμμη ανάμεσα στην φυσική και την μεταφυσική.
τέχνη (με όλες τις μορφές της) "βλέπουμε" με όλες τις αισθήσεις μας, όχι μόνο με την λογική.
καποια απο τα μεγαλύτερα αριστουργήματα του παγκόσμιου κινηματογραφου ξεπερνάνε τα στενά όρια της λογικής.
οι καλλιτέχνες δεν ειναι απαραίτητο να ειναι προσκολημενοι στην κοινή λογική και η φαντασία τους πολλες φορές γίνεται πραγματικότητα.
αν παρατηρήσουμε την ιστορία, θα δούμε οτι σχεδόν όλοι οι παλιοι εφευρέτες ηταν και καλλιτέχνες.
ο Georges Mellies (τον τιμά και ο Scorsece στο Hugo), στο A Trip to the Moon ειχε φανταστεί ενα ταξίδι στο φεγγάρι το 1902 δημιουργώντας ουσιαστικά ενα νέο κινηματογραφικό είδος.
ο Dreyer στο ordet ανασταίνει μια γυναίκα,
ο Tarkovsky ειναι κατεξοχήν μεταφυσικος οπως και πολλοί αλλοι.
και αλλα πολλα..
αν ενα κινηματογραφικό είδος, ειναι πιο γονιμο για φιλοσοφικές αναζητήσεις, δεν ειναι άλλο απο την επιστημονική φαντασία
προσωπικά, βρηκα το arrival μέτριο, αλλα όχι για τα logic gap.
SR-71
AVClub Fanatic
Re: Arrival (2016)
Nαι αλλα ξεχασες το Metropolis του Lang .... και θα κατεβασω μουτρακια
Mας μπουζουριασες στο "αλλα πολλα" ... λες και ειμαστε μακαροναδα. :smash:
Nαι αλλα ξεχασες το Metropolis του Lang .... και θα κατεβασω μουτρακια
Mας μπουζουριασες στο "αλλα πολλα" ... λες και ειμαστε μακαροναδα. :smash:
Re: Arrival (2016)
Metropolis, Ugetsu, 2001 και άλλα πολλά..
Nαι αλλα ξεχασες το Metropolis του Lang .... και θα κατεβασω μουτρακια
Mας μπουζουριασες στο "αλλα πολλα" ... λες και ειμαστε μακαροναδα. :smash:
Metropolis, Ugetsu, 2001 και άλλα πολλά..
SR-71
AVClub Fanatic
BIOS
AVClub Fanatic
- 19 June 2006
- 15,781
Απάντηση: Re: Απάντηση: Arrival (2016)
H επιστημονική (και όχι μόνο) φαντασία, βασίζεται σε παραδοχές. Απο αυθαίρετες έως εξωφρενικές, αλλά πάντως παραδοχές που ορίζονται στην αρχή του έργου και τις οποίες πρέπει υποχρεωτικά να δεχθεί ο θεατής αν θέλει να πάει παρακάτω στο χτίσιμο της ιστορίας. Πχ. πίθηκοι που μιλούν και καβαλούν άλογα, εξωγήινοι που έρχονται στην γή, άνθρωποι που παίζουν μπάσκετ με cartoons , Γκοντζίλα, βρυκόλακες, λυκάνθρωποι κλπ. Η ιστορία όμως μετά την παραδοχή των βασικών του έργου, πρέπει να έχει μια συνέχεια, συνέπεια και λογική. Δεν μπορεί πχ. ο Γκοντζίλα να πεθάνει επειδή ο σερίφης στο τέλος της ταινίας τον πυροβολεί με το περίστροφό του. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με κάθε λογική που χτίστηκε μέσα στην ταινία. Ειδικά όταν το επίμαχο σημείο είναι το κλειδί όλης της υπόθεσης. Στην ταινία, το κλειδί είναι οτι η πρωταγωνίστρια μπορεί να δει το μέλλον (εξωφρενικό, αλλά το δεχόμαστε ως προιόν της λογικής που χτίζει η ταινία). Το ξεκλείδωμα που κάνουν όμως στο τέλος της ταινίας με αυτό το κλειδί είναι εντελώς παράλογο. Αντί να το βάλουν στην κλειδαριά, το πετούν στον θάμνο και η πόρτα ανοίγει αμέσως...
H επιστημονική (και όχι μόνο) φαντασία, βασίζεται σε παραδοχές. Απο αυθαίρετες έως εξωφρενικές, αλλά πάντως παραδοχές που ορίζονται στην αρχή του έργου και τις οποίες πρέπει υποχρεωτικά να δεχθεί ο θεατής αν θέλει να πάει παρακάτω στο χτίσιμο της ιστορίας. Πχ. πίθηκοι που μιλούν και καβαλούν άλογα, εξωγήινοι που έρχονται στην γή, άνθρωποι που παίζουν μπάσκετ με cartoons , Γκοντζίλα, βρυκόλακες, λυκάνθρωποι κλπ. Η ιστορία όμως μετά την παραδοχή των βασικών του έργου, πρέπει να έχει μια συνέχεια, συνέπεια και λογική. Δεν μπορεί πχ. ο Γκοντζίλα να πεθάνει επειδή ο σερίφης στο τέλος της ταινίας τον πυροβολεί με το περίστροφό του. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με κάθε λογική που χτίστηκε μέσα στην ταινία. Ειδικά όταν το επίμαχο σημείο είναι το κλειδί όλης της υπόθεσης. Στην ταινία, το κλειδί είναι οτι η πρωταγωνίστρια μπορεί να δει το μέλλον (εξωφρενικό, αλλά το δεχόμαστε ως προιόν της λογικής που χτίζει η ταινία). Το ξεκλείδωμα που κάνουν όμως στο τέλος της ταινίας με αυτό το κλειδί είναι εντελώς παράλογο. Αντί να το βάλουν στην κλειδαριά, το πετούν στον θάμνο και η πόρτα ανοίγει αμέσως...
SR-71
AVClub Fanatic
Re: Arrival (2016)
Tι να πω τωρα ?
Οτι ΟΥΤΕ εγω επιασα την θολη γραμμη αναμεσα στην φυσικη και την μεταφυσικη ?
Οτι υπηρχαν δυο ταινιες, δυο πλοκες, δυο αναζητησεις, δυο μυνηματα ... καθολη την διαρκεια της εξελιξης ?
Ισως ... το οτι ΔΕΝ μπορεσαμε να τις παραλληλισουμε ... να ειναι δικο μας προβλημα. Multitasking problem ?
Multithreading problem ? .... CPU problem ? ....
Tι να πω τωρα ?
Οτι ΟΥΤΕ εγω επιασα την θολη γραμμη αναμεσα στην φυσικη και την μεταφυσικη ?
Οτι υπηρχαν δυο ταινιες, δυο πλοκες, δυο αναζητησεις, δυο μυνηματα ... καθολη την διαρκεια της εξελιξης ?
Ισως ... το οτι ΔΕΝ μπορεσαμε να τις παραλληλισουμε ... να ειναι δικο μας προβλημα. Multitasking problem ?
Multithreading problem ? .... CPU problem ? ....
Cinemusic - Ανδρέας
Supreme Member
Απάντηση: Arrival (2016)
Όταν συναντώ ταινιες που υπάρχει πιθανο παράδοξο με την γραμμική συνέχεια των τριων χρονων παρελθόν παρόν μέλλον στο νου μου έρχεται το Minority Report.
Στη συγκεκριμένη ταινια οι προφήτες έβλεπαν μερικες μερες μπροστά τον δολοφόνο και το θυμα και ετσι η ομαδα πρόληψης ειχε το χρόνο με τα στοιχεία που απεικόνιζαν οι προφήτες να προλάβουν το κακο.
Καποια μερα όμως ο πρωταγωνιστής γινεται μάρτυρας μιας πρόβλεψης που τον έφερνε να δολοφονεί ένα άνθρωπο που ως εκείνη την στιγμη δεν τον ηξερε και φυσικα ως άγνωστο δεν θα ειχε τον λόγω να τον δολοφονήσει.
Και καπου εδώ βρισκόμαστε σε ένα ακομα ασυνεχές στον δήθεν γραμμικό χρονο αφου η μελλοντική προφητεία γινεται η αιτία της έρευνας από τον πρωταγωνιστή για το ποιος είναι αυτος που τελικά σκοτώνει.
Και ναι τον σκοτώνει.
Η προφήτες βγαίνουν σωστοί λαμβάνοντας μερος στο έγκλημα
Αν δεν υπήρχε η προφητεία δεν θα υπηρχε λόγος ο Τζον Αντερτον να ψαξει το θυμα του και φυσικά δεν θα γινόταν η αφορμη να το σκοτώσει.
Με αυτό το τρόπο το μέλλον εγινε η αιτια να πραγματοποιηθεί κατι που θα γινόταν στο παρελθον.
Τι απάντηση να δώσεις σε αυτό;
Αν υποθέσουμε πως οι τρεις χρονοι είναι ανεξάρτητα δοχεια που κανενα δεν επηρεάζει το άλλο τοτε απλα δεν βγαίνει με τιποτα.
Αν υποθέσουμε πως οι τρεις χρονοι επηρεάζονται μονο προς την μια κατεύθυνση από το παρελθόν προς το παρόν και μετα στο μέλλον παλι δεν βγαίνει ακρη.
Αν υποθέσουμε όμως πως εχουμε να κανουμε με τρια συγκοινωνούντα δοχεία με αμφίδρομες κατευθύνσεις συμπεριλαμβάνοντας στην περίπτωση του arrival πως ο χρονος δεν είναι γραμμικός τοτε το πραγμα αλλάζει.
Στο 29 ποστ ειχα θεσει ένα ρητορικό ερώτημα…
Παρόν και μέλλον είναι συγκοινωνούντα δοχεία;
Εαν το παρόν μπορεί να επηρεάσει την εξέλιξη των πράγματων στο μέλλον γιατι να μην μπορεί και το μέλλον να επηρεάσει εξίσου την εξέλιξη στο παρόν...
Όταν συναντώ ταινιες που υπάρχει πιθανο παράδοξο με την γραμμική συνέχεια των τριων χρονων παρελθόν παρόν μέλλον στο νου μου έρχεται το Minority Report.
Στη συγκεκριμένη ταινια οι προφήτες έβλεπαν μερικες μερες μπροστά τον δολοφόνο και το θυμα και ετσι η ομαδα πρόληψης ειχε το χρόνο με τα στοιχεία που απεικόνιζαν οι προφήτες να προλάβουν το κακο.
Καποια μερα όμως ο πρωταγωνιστής γινεται μάρτυρας μιας πρόβλεψης που τον έφερνε να δολοφονεί ένα άνθρωπο που ως εκείνη την στιγμη δεν τον ηξερε και φυσικα ως άγνωστο δεν θα ειχε τον λόγω να τον δολοφονήσει.
Και καπου εδώ βρισκόμαστε σε ένα ακομα ασυνεχές στον δήθεν γραμμικό χρονο αφου η μελλοντική προφητεία γινεται η αιτία της έρευνας από τον πρωταγωνιστή για το ποιος είναι αυτος που τελικά σκοτώνει.
Και ναι τον σκοτώνει.
Η προφήτες βγαίνουν σωστοί λαμβάνοντας μερος στο έγκλημα
Αν δεν υπήρχε η προφητεία δεν θα υπηρχε λόγος ο Τζον Αντερτον να ψαξει το θυμα του και φυσικά δεν θα γινόταν η αφορμη να το σκοτώσει.
Με αυτό το τρόπο το μέλλον εγινε η αιτια να πραγματοποιηθεί κατι που θα γινόταν στο παρελθον.
Τι απάντηση να δώσεις σε αυτό;
Αν υποθέσουμε πως οι τρεις χρονοι είναι ανεξάρτητα δοχεια που κανενα δεν επηρεάζει το άλλο τοτε απλα δεν βγαίνει με τιποτα.
Αν υποθέσουμε πως οι τρεις χρονοι επηρεάζονται μονο προς την μια κατεύθυνση από το παρελθόν προς το παρόν και μετα στο μέλλον παλι δεν βγαίνει ακρη.
Αν υποθέσουμε όμως πως εχουμε να κανουμε με τρια συγκοινωνούντα δοχεία με αμφίδρομες κατευθύνσεις συμπεριλαμβάνοντας στην περίπτωση του arrival πως ο χρονος δεν είναι γραμμικός τοτε το πραγμα αλλάζει.
Στο 29 ποστ ειχα θεσει ένα ρητορικό ερώτημα…
Παρόν και μέλλον είναι συγκοινωνούντα δοχεία;
Εαν το παρόν μπορεί να επηρεάσει την εξέλιξη των πράγματων στο μέλλον γιατι να μην μπορεί και το μέλλον να επηρεάσει εξίσου την εξέλιξη στο παρόν...
SR-71
AVClub Fanatic
Re: Απάντηση: Arrival (2016)
Αυτο που περιγραφεις .... ειναι η μια ταινια (μεσα στις δυο που παρακολουθησαμε).
Η αλλη ηταν .... φερνω στον κοσμο (η οχι) ενα παιδι που ξερω ποτε και πως θα πεθανει ?
Και το δευτερο, δεν εχει καμια σχεση με το αν θα επιτρεψω στο μελλον να επηρεασει το παρον !
Εχει σχεση μονο με ενα πραγμα ..... τι γουσταρω να κανω ΕΓΩ ως μανα !!!! ΕΓΩ, ΜΟΝΟ ΕΓΩ !
Ειτε στο μελλον, ειτε στο παρον, ειτε στο παρελθον. Η γονιδιακη επιθυμια/επιταγη ειναι ανεξαρτητη
χρονικων παραδοξων. Σε οποιο συμπαν και αν βρισκεται μια μανα .... ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ της τρωει τα σωθικα !
Γιατι επρεπε, ΝΤΕ και ΚΑΛΑ, ο σεναριογραφος να χωσει ενα τετοιο ασηκωτο κεντρο βαρους
στο ηδη ασηκωτο Κ.Β. της δυσκολιας επικοινωνιας δυο πολιτισμων/αντιληψεων/φιλοσοφιων.
Τοσο γαργαρο νερακι εχει γινει το δευτερο .... και δεν το πηραμε χαμπαρι ?
Αυτο που περιγραφεις .... ειναι η μια ταινια (μεσα στις δυο που παρακολουθησαμε).
Η αλλη ηταν .... φερνω στον κοσμο (η οχι) ενα παιδι που ξερω ποτε και πως θα πεθανει ?
Και το δευτερο, δεν εχει καμια σχεση με το αν θα επιτρεψω στο μελλον να επηρεασει το παρον !
Εχει σχεση μονο με ενα πραγμα ..... τι γουσταρω να κανω ΕΓΩ ως μανα !!!! ΕΓΩ, ΜΟΝΟ ΕΓΩ !
Ειτε στο μελλον, ειτε στο παρον, ειτε στο παρελθον. Η γονιδιακη επιθυμια/επιταγη ειναι ανεξαρτητη
χρονικων παραδοξων. Σε οποιο συμπαν και αν βρισκεται μια μανα .... ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ της τρωει τα σωθικα !
Γιατι επρεπε, ΝΤΕ και ΚΑΛΑ, ο σεναριογραφος να χωσει ενα τετοιο ασηκωτο κεντρο βαρους
στο ηδη ασηκωτο Κ.Β. της δυσκολιας επικοινωνιας δυο πολιτισμων/αντιληψεων/φιλοσοφιων.
Τοσο γαργαρο νερακι εχει γινει το δευτερο .... και δεν το πηραμε χαμπαρι ?
Last edited:
BIOS
AVClub Fanatic
- 19 June 2006
- 15,781
Απάντηση: Arrival (2016)
Eμένα δεν με ενδιαφέρει πόσες ταινίες και προβληματισμοί περιλαμβάνονται μέσα στο arrival. Δεν με ενδιαφέρει καν πόσες αυθαιρεσίες θεωρούνται αναγκαίες για να χτιστεί η ιστορία. Θα συμβιβαζόμουν ακόμα κι αν ερχόταν μια τρίτη φυλή που θα κατέβαζε τρίποδους πράσινους πετροφάγους που θα κυνηγούσαν τα φταπόδια. Αλλά δεν μπορείς ρε κύριε να μου δίνεις σαν λύση στην κορύφωση της ταινίας και την τελευταία στιγμή, το οτι ο πόλεμος σήμερα αποφεύχθηκε χάρη στα μυστικά που είπε (στο μέλλον) ο κινέζος στην πρωταγωνίστρια, τα οποία όμως δεν θα της τα είχε πει αν δεν αποφεύγαμε σήμερα τον πόλεμο... Ε, αυτό είναι απάτη ενάντια σε οποιαδήποτε λογική, είτε είναι φαντασίας είτε sci-fi, ή οτιδήποτε...
Eμένα δεν με ενδιαφέρει πόσες ταινίες και προβληματισμοί περιλαμβάνονται μέσα στο arrival. Δεν με ενδιαφέρει καν πόσες αυθαιρεσίες θεωρούνται αναγκαίες για να χτιστεί η ιστορία. Θα συμβιβαζόμουν ακόμα κι αν ερχόταν μια τρίτη φυλή που θα κατέβαζε τρίποδους πράσινους πετροφάγους που θα κυνηγούσαν τα φταπόδια. Αλλά δεν μπορείς ρε κύριε να μου δίνεις σαν λύση στην κορύφωση της ταινίας και την τελευταία στιγμή, το οτι ο πόλεμος σήμερα αποφεύχθηκε χάρη στα μυστικά που είπε (στο μέλλον) ο κινέζος στην πρωταγωνίστρια, τα οποία όμως δεν θα της τα είχε πει αν δεν αποφεύγαμε σήμερα τον πόλεμο... Ε, αυτό είναι απάτη ενάντια σε οποιαδήποτε λογική, είτε είναι φαντασίας είτε sci-fi, ή οτιδήποτε...
cyclist
AVClub Enthusiast
- 29 December 2010
- 1,022
Re: Arrival (2016)
Εγώ όταν οδηγώ μηχανή πάντα έχω χρονικά παράδοξα, τηλεπάθεια και άλλα υπερφυσικά φαινόμενα. Πάντα σχεδόν όταν βλέπω από κάθετο δρόμο αυτοκίνητο να περιμένει ή να μη περιμένει να μπει στον δικό μου δρόμο, αντιλαμβάνομαι τι θα κάνει πριν ακόμα το κάνει. Πολλοί νομίζουν ότι είναι θέμα τύχης, αλλά δεν είναι καθόλου έτσι. Οι εγκέφαλοι των οδηγών δικύκλων είναι κατάλληλα εκπαιδευμένοι να λαμβάνουν τις σκέψεις των οδηγών αυτοκινήτων, αλλιώς δεν θα υπήρχε δίκυκλο να κυκλοφορεί.
Εκεί που δουλεύει στο φουλ το σύστημα λήψης των σκέψεων είναι στις σφήνες. Μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτων, μερικές φορές και με κβάντα χρόνους πέρα από την ταχύτητα του φωτός πρέπει να σκανάρεις τις σκέψεις του ταρίφα, του φορτηγού, της κυρα Κατίνας.... και όλα αυτά παράλληλα να τα αξιολογήσεις.....
Εγώ όταν οδηγώ μηχανή πάντα έχω χρονικά παράδοξα, τηλεπάθεια και άλλα υπερφυσικά φαινόμενα. Πάντα σχεδόν όταν βλέπω από κάθετο δρόμο αυτοκίνητο να περιμένει ή να μη περιμένει να μπει στον δικό μου δρόμο, αντιλαμβάνομαι τι θα κάνει πριν ακόμα το κάνει. Πολλοί νομίζουν ότι είναι θέμα τύχης, αλλά δεν είναι καθόλου έτσι. Οι εγκέφαλοι των οδηγών δικύκλων είναι κατάλληλα εκπαιδευμένοι να λαμβάνουν τις σκέψεις των οδηγών αυτοκινήτων, αλλιώς δεν θα υπήρχε δίκυκλο να κυκλοφορεί.
Εκεί που δουλεύει στο φουλ το σύστημα λήψης των σκέψεων είναι στις σφήνες. Μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτων, μερικές φορές και με κβάντα χρόνους πέρα από την ταχύτητα του φωτός πρέπει να σκανάρεις τις σκέψεις του ταρίφα, του φορτηγού, της κυρα Κατίνας.... και όλα αυτά παράλληλα να τα αξιολογήσεις.....