Re: Ασπρόμαυρο;
Βασίλη όπου κάνω λάθος διόρθωσε με, δεν είμαι σίγουρος ότι τα θυμάμαι καλά
Κατ αρχήν να πούμε δυο λόγια για το χρώμα.
Το κόκκινο το πράσινο και το μπλε είναι τα βασικά (ή προσθετικά) χρώματα. Βασικά από την άποψη ότι αν τα αναμείξουμε μεταξύ τους σε διαφορετικές πυκνότητες μπορούμε να πάρουμε όλα τα χρώματα.
Το κίτρινο, το magenta και το cyan είναι τα δευτερεύοντα (ή αφαιρετικά) .
Τα φίλτρα των βασικών χρωμάτων δηλαδή το κόκκινο το πράσινο και το μπλέ αφήνουν να περάσει το δικό τους χρώμα και κόβουν τα άλλα δύο. Έτσι για παράδειγμα αν χρησιμοποιήσουμε κόκκινο φίλτρο θα αφήσει το κόκκινο να γράψει στο φιλμ και θα περιορίσει το πράσινο και το μπλέ. Το πόσο έντονο θα είναι το αποτέλεσμα εξαρτάται από την πυκνότητα του φίλτρου. Στην αγορά υπάρχουν σε διαφορές πυκνότητες, πχ κόκκινο σκούρο, μεσαίο και ανοιχτό.
Τα φίλτρα των δευτερευόντων χρωμάτων αφήνουν να περάσει το δικό τους καθώς και τα χρώματα από τα οποία αποτελούνται και θα κόψουν το συμπληρωματικό τους. Το συμπληρωματικό του κίτρινου είναι το μπλε, του cyan είναι το κόκκινο και του magenta είναι το πράσινο.
Άρα το κίτρινο φίλτρο (που πρακτικά είναι το πιο χρήσιμο φίλτρο για γενική χρήση) κόψει το μπλε και θα αφήσει το κίτρινο το κόκκινο και το πράσινο.
Τα φίλτρα είναι εξαιρετικά χρήσιμα στη φωτογράφηση με ασπρόμαυρο φιλμ.
Αφού μιλάμε για ασπρόμαυρη φωτογραφία όλα τα χρώματα που φωτογραφίζουμε θα αποτυπωθούν στο φιλμ σα διαφορετικοί τόνοι του γκρι.
Έτσι αν φωτογραφίσουμε ένα λουλούδι με πράσινα φύλλα και κόκκινα άνθη θα γράψουν με τον ίδιο περίπου γκρι τόνο στο αρνητικό (είναι σχετικό με την πυκνότητα των χρωμάτων στο λουλούδι αλλά και πως είναι ο φωτισμός την ώρα που φωτογραφίζουμε).
Αν βάλουμε ένα πράσινο φίλτρο θα γράψουν τα φύλλα ανεμπόδιστα αλλά θα σκουρίνει το κόκκινο και η φωτογραφία θα έχει πιο ενδιαφέροντες τόνους. Με το κίτρινο θα μείνουν οι κόκκινοι και οι πράσινοι τόνοι αμετάβλητοι αλλά θα σκουρίνει το μπλέ του ουρανού που ίσως φαίνεται στο κάδρο, ενώ ένα κιτρινοπράσινο φίλτρο θα έκοβε και λίγο κόκκινο και ίσως αυτό να είναι η καλύτερη λύση.
Εδώ είναι μια μεγάλη μαγεία της ασπρόμαυρης φωτογραφίας, ένα κάδρο μπορεί να έχει πολλές όμορφες φωτογραφίες διαφορετικές μεταξύ τους χωρίς καμία να είναι κακή. Είναι καθαρά θέμα αισθητικής.
Όλες αυτές οι θεωρίες ίσως να είναι και περιττές, εγώ πάντως τα έγραψα όλα αυτά για να σας πείσω ότι τα φίλτρα είναι άρρηκτα δεμένα με το ΑΜ φιλμ. Δοκιμάστε στην πράξη διάφορα φίλτρα και βλέπετε μόνοι σας τις σας αρέσει. Ένας μπλε ουρανός -με μερικά συννεφάκια όμως- είναι το καλύτερο παράδειγμα για να δούμε τη διαφορά.
Εγώ χρησιμοποιώ αρκετά το κίτρινο που σκουραίνει τον ουρανό και τονίζει την αντίθεση με τα σύννεφα, το κόκκινο για τον ίδιο σκοπό με πιο έντονα αποτελέσματα, και ένα κιτρινοπράσινο για πορτρέτα με φυσικό φωτισμό. Σκουραίνει τα κόκκινα χείλη και η επιδερμίδα γράφει καλύτερα.
Τέλος το πολωτικό μπορεί να έχει την ίδια εφαρμογή και στην ασπρόμαυρη φωτογραφία αλλά στην πράξη νομίζω ότι είναι πιο χρήσιμο στην έγχρωμη.
Αυτό που πρέπει να έχουμε υπόψη μας είναι ότι το φίλτρο αφού παρεμβαίνει μεταξύ του φακού και του θέματος που τραβάμε μπορεί να υποβαθμίσει αρκετά το αποτέλεσμα αν δεν είναι καλής ποιότητας. Προσωπικά την ποιότητα του φίλτρου τη θεωρώ το ίδιο κρίσιμη με την ποιότητα του φακού. Έχω πληρώσει με αρκετά υποβαθμισμένα αρνητικά τα φτηνά φίλτρα που χρησιμοποιούσα παλιά. Ακόμη ένας κανόνας που έχω ακούσει λέει ότι καλό είναι να μη βάζουμε δύο φίλτρα μαζί, το αποτέλεσμα θα πέσει αρκετά (δεν το έχω διαπιστώσει ο ίδιο πάντως).
Βασίλη όπου κάνω λάθος διόρθωσε με, δεν είμαι σίγουρος ότι τα θυμάμαι καλά
Κατ αρχήν να πούμε δυο λόγια για το χρώμα.
Το κόκκινο το πράσινο και το μπλε είναι τα βασικά (ή προσθετικά) χρώματα. Βασικά από την άποψη ότι αν τα αναμείξουμε μεταξύ τους σε διαφορετικές πυκνότητες μπορούμε να πάρουμε όλα τα χρώματα.
Το κίτρινο, το magenta και το cyan είναι τα δευτερεύοντα (ή αφαιρετικά) .
Τα φίλτρα των βασικών χρωμάτων δηλαδή το κόκκινο το πράσινο και το μπλέ αφήνουν να περάσει το δικό τους χρώμα και κόβουν τα άλλα δύο. Έτσι για παράδειγμα αν χρησιμοποιήσουμε κόκκινο φίλτρο θα αφήσει το κόκκινο να γράψει στο φιλμ και θα περιορίσει το πράσινο και το μπλέ. Το πόσο έντονο θα είναι το αποτέλεσμα εξαρτάται από την πυκνότητα του φίλτρου. Στην αγορά υπάρχουν σε διαφορές πυκνότητες, πχ κόκκινο σκούρο, μεσαίο και ανοιχτό.
Τα φίλτρα των δευτερευόντων χρωμάτων αφήνουν να περάσει το δικό τους καθώς και τα χρώματα από τα οποία αποτελούνται και θα κόψουν το συμπληρωματικό τους. Το συμπληρωματικό του κίτρινου είναι το μπλε, του cyan είναι το κόκκινο και του magenta είναι το πράσινο.
Άρα το κίτρινο φίλτρο (που πρακτικά είναι το πιο χρήσιμο φίλτρο για γενική χρήση) κόψει το μπλε και θα αφήσει το κίτρινο το κόκκινο και το πράσινο.
Τα φίλτρα είναι εξαιρετικά χρήσιμα στη φωτογράφηση με ασπρόμαυρο φιλμ.
Αφού μιλάμε για ασπρόμαυρη φωτογραφία όλα τα χρώματα που φωτογραφίζουμε θα αποτυπωθούν στο φιλμ σα διαφορετικοί τόνοι του γκρι.
Έτσι αν φωτογραφίσουμε ένα λουλούδι με πράσινα φύλλα και κόκκινα άνθη θα γράψουν με τον ίδιο περίπου γκρι τόνο στο αρνητικό (είναι σχετικό με την πυκνότητα των χρωμάτων στο λουλούδι αλλά και πως είναι ο φωτισμός την ώρα που φωτογραφίζουμε).
Αν βάλουμε ένα πράσινο φίλτρο θα γράψουν τα φύλλα ανεμπόδιστα αλλά θα σκουρίνει το κόκκινο και η φωτογραφία θα έχει πιο ενδιαφέροντες τόνους. Με το κίτρινο θα μείνουν οι κόκκινοι και οι πράσινοι τόνοι αμετάβλητοι αλλά θα σκουρίνει το μπλέ του ουρανού που ίσως φαίνεται στο κάδρο, ενώ ένα κιτρινοπράσινο φίλτρο θα έκοβε και λίγο κόκκινο και ίσως αυτό να είναι η καλύτερη λύση.
Εδώ είναι μια μεγάλη μαγεία της ασπρόμαυρης φωτογραφίας, ένα κάδρο μπορεί να έχει πολλές όμορφες φωτογραφίες διαφορετικές μεταξύ τους χωρίς καμία να είναι κακή. Είναι καθαρά θέμα αισθητικής.
Όλες αυτές οι θεωρίες ίσως να είναι και περιττές, εγώ πάντως τα έγραψα όλα αυτά για να σας πείσω ότι τα φίλτρα είναι άρρηκτα δεμένα με το ΑΜ φιλμ. Δοκιμάστε στην πράξη διάφορα φίλτρα και βλέπετε μόνοι σας τις σας αρέσει. Ένας μπλε ουρανός -με μερικά συννεφάκια όμως- είναι το καλύτερο παράδειγμα για να δούμε τη διαφορά.
Εγώ χρησιμοποιώ αρκετά το κίτρινο που σκουραίνει τον ουρανό και τονίζει την αντίθεση με τα σύννεφα, το κόκκινο για τον ίδιο σκοπό με πιο έντονα αποτελέσματα, και ένα κιτρινοπράσινο για πορτρέτα με φυσικό φωτισμό. Σκουραίνει τα κόκκινα χείλη και η επιδερμίδα γράφει καλύτερα.
Τέλος το πολωτικό μπορεί να έχει την ίδια εφαρμογή και στην ασπρόμαυρη φωτογραφία αλλά στην πράξη νομίζω ότι είναι πιο χρήσιμο στην έγχρωμη.
Αυτό που πρέπει να έχουμε υπόψη μας είναι ότι το φίλτρο αφού παρεμβαίνει μεταξύ του φακού και του θέματος που τραβάμε μπορεί να υποβαθμίσει αρκετά το αποτέλεσμα αν δεν είναι καλής ποιότητας. Προσωπικά την ποιότητα του φίλτρου τη θεωρώ το ίδιο κρίσιμη με την ποιότητα του φακού. Έχω πληρώσει με αρκετά υποβαθμισμένα αρνητικά τα φτηνά φίλτρα που χρησιμοποιούσα παλιά. Ακόμη ένας κανόνας που έχω ακούσει λέει ότι καλό είναι να μη βάζουμε δύο φίλτρα μαζί, το αποτέλεσμα θα πέσει αρκετά (δεν το έχω διαπιστώσει ο ίδιο πάντως).
