Atari 520 STfm και 130 XE...Φορτωμένα αναμνήσεις και νοσταλγία..

Ομολογώ ότι η αφορμή να ανοίξω κάτι παμπάλαια δέματα στην αποθήκη ήταν το νήμα του Μάνου (SR71) όπου χαρίζει έναν μουσειακό 486,και η ανταπόκριση που βρήκε απο φίλους που συλλέγουν τέτοια μηχανάκια και τα ανασταίνουν.Σκέφτηκα λοιπόν και εγώ να ξεθάψω τα υπέροχα κουρέλια της δεκαετίας του 80 και να τα δώσω σε κάποιον που τον ενδιαφέρουν,κατα προτίμηση σε κάποιο τέτοιο club,γιατί όχι στα ίδια παιδιά της Σαλλονικιώτικης κοινότητας..Εξ'άλλου κάτι τέτοιο θα περιέχει και ισχυρό συμβολισμό,μια που τα μηχανάκια αγοράστηκαν απο εμένα και έναν κολλητό μου απο εκεί,συγκεκριμμένα το 130 απο το Κιλκίς απο του Σαλτσίδη και το 520 απο ένα κομπιουτεράδικο της εποχής που ήταν αν δεν απατώμαι στην Αγγελάκη..
Να πώ ότι το 130 είναι χωρίς ττροφοδοτικό,ενώ το κασσετόφωνο (!!!) είναι ψιλοδιαλυμένο.Το "μεγάλο" είναι κομπλέ,αλλά χωρίς δισκέττες εκκίνησης (TOS) και ποντίκι..Τα άνοιξα προ ολίγου να δώ τι ζημιά έκανε η αχρηστία 23 ετών,δε νομίζω να έχουν κάτι σπουδαίο.Κάποια τσίγγινα καλύμματα έχουν ψωριάσει,οι πλακέτες-κυκλώματα φαίνονται οκ δεν ξέρω όμως να κρίνω αν λειτουργούν,και αν όχι τι επισκευές χρειάζονται..Το 520 σε λίγο θα μπει στην πρίζα να δω..
Θα μπορούσα να στείλω πιμι στα παιδιά να δω αν τα θέλουν,αλλά έτσι θα χάναμε την ευκαιρία για λίγο τσάτ σε ότι αφορά σε αυτές τις αλλοτινές ονειρομηχανές..
Όποιος θέλει λοιπόν μπορεί να τα έχει..
Αχ αυτή η νοσταλγία....
 
Nικο

Δεν χαρισα εναν μουσειακο 486 ... αλλα εναν μουσειακο 8088 (!!!!).
Τεσσερεις ολοκληρες γενιες (επεξεργαστων x86) πισω απο τον 486.

Ομως, ας περιμενουμε και τον συνονωματο σου (τον npac) να δουμε τι θα πει ....
(αν και .... κανεις δεν νομιζω να αντισταθει στον καλυτερο 16bit επεξεργαστη που βγηκε ποτε ... τον 68000)
 
Last edited:
Με συγχωρείς Μάνο,έχεις δίκιο!Εν τω μεταξύ τον έβαλα στην πρίζα,παίρνει κανονικά ρεύμα αλλα το drive κάνει έναν θόρυβο σαν χαλασμένο κουλεράκι..Λογικά τα μηχανικά μέρη θα θέλουν το λαδάκι τους..
 
Πω πω...ειχα εναν Amstrad 6128 και ενα Amstrad 1512 και τα δυο εχουν παει εδω και 2-3 χρονια για ανακυκλωση. Ο 6128 ειχε προβλημα στο drive (εμφανιζε αυτο το προβλημα σε ολες τα κομματια μετα απο καμια 5ετια) και οχι τιποτα αλλο ειχα γραψει σε δισκετες τα πρωτα και μοναδικα διηγήματά μου.
 
Last edited:
Αν δεν απατωμαι, ο 520 ST δεν ειχε hard drive, μονο ενα floppy drive των 720Kb.
Δεν ξερω τι να πω. Δεν εχω δουλεψει τετοιο μηχανημα. Ας περιμενουμε τον npac ....

Ανακυκλωσες τον 6128 βρε ιεροσυλε ? .... αντε μην κατεβω εκει χαμου ....:twoguns:
 
Όταν είχε βγεί ο Amstrad τον φθονούσα λόγω drive,γινόμουν πράσινος όπως το μόνιτόρ του απο τη ζήλεια μου!Εγώ να ακούω το κασσετόφωνο να βγάζει τους ήχους του loading και εγώ να τηγανίζομαι.....
 
Στα παιδιά στο retroclub -απ ότι μπόρεσα να δω διαδικτιακά -πιάνουν τόπο αφού συντηρούνται και συνεχίζουν να είναι μάχιμα/ζωντανά και δεν καταλήγουν σε χωματερές / "μαυραγορίτες ".
Να προσθέσω για τους Αθηναίους τον FotisKFOR / www.retrocomputers.gr με το άνευ στέγης-μουσείο του -προς το παρών οπότε αρκείται σε Εκθέσεις , όπως και το Ελληνικό μουσείο Πληροφορικής - www.elmp.gr το οποίο μεταστεγάστηκε πρόσφατα και είναι επισκέψιμο (ενώ αναλαμβάννουν να παραλάβουν οι ίδιοι τα μελλοντικά εκθέματα).
 
O atari STFM είχε Floppy (F) και modulator (Μ) (για την τηλεόραση). Σκληρό δίσκο έπρεπε ο χρήστης να προσθέσει. Επίσης ψάχναμε (για τον atari 520stfm) να βρούμε άλλα 512kb (!!) για επέκταση μνήμης (ώστε να γίνει σαν τον 1040st που είχε 1mb μνήμη), τα οποία κολλάγανε με κολλητήρι,ΠΑΝΩ στην πλακέττα.... (έπρεπε να πας σε τεχνικό...).

Κάααααααποτε τον είχα τον atari, επικές μάχες με τους amig-αδες για το ποιό ήτο το καλύτερο μηχάνημα (στην ουσία ήταν η amiga
καλύτερη, αν και είχαν τον ίδιο [68000] επεξεργαστή), εμείς αναμασάγαμε τα περί midi, desktop publishing κτλ κτλ.....
 
Last edited:
Χαίρομαι πολύ για την "χιονοστοιβάδα" που φαίνεται ότι ξεκίνησε η ιδέα και η γεννεοδωρία του Μάνου.

Νίκο, η αναφορά και μόνο σε Atari 130XE έκανε τους παλμούς της καρδιάς μου να ανέβουν τουλάχιστον στους 130...
Πρέπει να ήμουν από τους πρώτους αγοραστές του 130ΧΕ στην Ελλάδα, αφού αγόρασα τον δικό μου λίγες μέρες μετά την παρουσίαση του στην Ελλάδα (30/8/1985, περίπου στις 19:30, από το Εικόνα Ήχος στην Άνω Τούμπα, φυσικά μετά από παραγγελία).

Πιστεύω ότι οφείλω πολλά στον 130ΧΕ και στον Άρη Καραμίτσο που μου έδωσε πρόσβαση στη βιβλιοθήκη του (με δεκάδες βιβλία που έφερε από Αυστραλία για προγραμματισμό). Ο Άρης ήταν πολύ γνωστός στη μικρή κοινότητα Atari-ανς της Θεσσαλονίκης, ίσως η φήμη του να είχε φτάσει μέχρι το Κιλκίς.

Το 130ΧΕ το έχω στην προσωπική μου συλλογή (φυσικά σε θέση ιερού δισκοπότηρου) αλλά το δικό σου θα μπορούσε να έχει μια θέση στο retroclub, καθώς και το ST. Αν υπάρχει και θέμα μεταφορικών (που θα υπάρχει, αφού βλέπω ότι είσαι στην Κρήτη), το αναλαμβάνω εγώ φυσικά.

Βέβαια δε θέλουμε να μονοπωλήσουμε το ενδιαφέρον, σε σχέση με τις υπόλοιπες κοινότητες - μην παρεξηγηθούμε.

Αν θέλετε να μας γνωρίσετε καλύτερα (μαζί με την ωραία τρέλα μας), στο παρακάτω βιντεάκι
http://www.youtube.com/watch?v=hL2ruZDgKys
μπορείτε να δείτε ένα βιντεάκι που ετοίμασε το ΝΟΗΣΙΣ για την περσινή μας έκθεση που έγινε στο Κέντρο Διάδοσης Τεχνολογίας (το Πλανητάριο της Θεσσαλονικής). Από το 1:30 έως το 11:00 η αφεντιά μου παρουσιάζει τους υπολογιστές της ATARI.
 
Last edited:
Πω πω...ειχα εναν Amstrad 6128 και ενα Amstrad 1512 και τα δυο εχουν παει εδω και 2-3 χρονια για ανακυκλωση. Ο 6128 ειχε προβλημα στο drive (εμφανιζε αυτο το προβλημα σε ολες τα κομματια μετα απο καμια 5ετια) και οχι τιποτα αλλο ειχα γραψει σε δισκετες τα πρωτα και μοναδικα διηγήματά μου.

Αν οι δισκέτες δεν έχουν ακολουθήσει τον Amstrad στη χωματερή (πω - πω αμαρτία που έκανες φίλε) πολύ πιθανό να μπορέσουμε να τις διαβάσουμε και να σου στείλουμε τα διηγήματα σου σε μια ποιο σύγχρονη ψηφιακή μορφή...
 
Πρέπει να ήμουν από τους πρώτους αγοραστές του 130ΧΕ στην Ελλάδα, αφού αγόρασα τον δικό μου λίγες μέρες μετά την παρουσίαση του στην Ελλάδα (30/8/1985, περίπου στις 19:30, από το Εικόνα Ήχος στην Άνω Τούμπα, φυσικά μετά από παραγγελία).

Εγώ τον αγόρασα μερικούς μήνες αργότερα. Ήταν ο μοναδικός οικιακός υπολογιστής που έβρισκα στα καταστήματα της μικρής πόλης όπου μεγάλωσα.

Παιχνίδια δεν έβρισκα εύκολα και είχα λιώσει στο River Raid ;)
 
Νικόλα χαίρομαι που ενδιαφέρεστε!Το 130 ήταν τότε σε σχέση με τα spectrum περίπου σαν Ferrari,δυστυχώς όμως ποτέ δε βρήκε την ανταπόκριση (και την υποστήριξη) που του άξιζε.Θα κανονίσω όσο πιο σύντομα μπορώ να σας τα στείλω,μπορούν να έρθουν και με μεταφορική έτσι ώστε τα έξοδα να είναι ελάχιστα.Απλά πιθανόν να χρειαστεί να πάτε να τα παραλάβετε.Αν ενδιαφέρεστε υπάρχει και ένα πράσινο μόνιτορ της Phillips με το οποίο τα είχα ζευγαρώσει,μετά πήραμε έγχρωμη Luxor satelite παρακαλώ,και έπαιζε εκει!
 
Εγώ πάλι είχα λυώσει με το bruce lee και το Lander αν θυμάμαι καλά!Είχα αγοράσει και ένα μεταλλικό joystick απο μιά μικρή εταιρία απο την Αθήνα αν θυμάμαι καλά,τρομερή κατασκευή!Κάπου ίσως υπάρχει και αυτό...
 
Εγώ τον αγόρασα μερικούς μήνες αργότερα. Ήταν ο μοναδικός οικιακός υπολογιστής που έβρισκα στα καταστήματα της μικρής πόλης όπου μεγάλωσα.

Παιχνίδια δεν έβρισκα εύκολα και είχα λιώσει στο River Raid ;)

Λόγω του Atari VCS 2600 (της παιχνιδομηχανής) η αντιπροσωπία της Atari προωθούσε τα προϊόντα της κυρίως μέσω των καταστημάτων πώλησης ηλεκτρικών/ηλεκτρονικών συσκευών - για τον λόγο αυτό ήταν η μοναδική επιλογή σου, αφού φαντάζομαι ότι στην πόλη που μεγάλωσες δε θα υπήρχε computer shop. Επειδή όμως δεν τον πολυπουλούσαν τα κλασσικα Computer Shops, ήταν δύσκολο να βρεις μια πηγή για αντιγραφές παιχνιδιών (οκ, μια αμαρτία που την κάναμε όλοι). Φαντάσου να πας στον ιδιοκτήτη καταστήματος που πουλάει ψυγεία και να του ζητάς κασέτες με αντεγραμμένα παιχνίδια - θα σε κοίταζε σαν UFO. Αντίστοιχα για τον λόγο αυτό δεν πολυπροωθούσε τα 8μπιτα Atari ο εγχώριος ειδικός τύπος (PIXEL, Computer για όλους, Micromad κ.α.) γιατί οι βασικοί τους πελάτες - διαφημιζόμενοι ήταν τα Computer Shops.

Το River Raid ήταν και εμένα το πρώτο αγαπημένο μου παιχνίδι. Τρία πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για αυτό :
1. Αρχικά αντί για αεροπλάνο θα είχε διαστημόπλοιο, αλλά όλα τα παιχνίδια τότε διαστημόπλοια είχαν, οπότε στην Activision τους φάνικε μπαναλ και είπαν να προτοτυπίσουν.
2. Θεωρείται, και όχι άδικα, ένα αριστούργημα προγραμματισμού. Επειδή για την έκδοση για VCS 2600 έπρεπε όλο το παιχνίδι να χωράει σε 4 Kbytes Rom (το παιχνίδι είχε 50 πίστες με τις όχθες ενός ποταμού δεξια-αριστερα) η ακτογραμμή του ποταμού δημιουργόταν σε πραγματικό χρόνο, από μια γεννήτρια ψευδοτυχαίων αριθμών που έδινε όμως κάθε φορά το ίδιο αποτελεσμα (π.χ. η πίστα Νο. 1 ήταν πάντα η ίδια, αλλά και πάντα διαφορετική από τις υπόλοιπες 49).
3. Το σχεδίασε και το προγραμάτισε εξολοκλήρου γυναίκα,η Carol Shaw
http://www.vintagecomputing.com/wp-content/images/interviews/shaw/carol_shaw_box_small.jpg

(οκ, δεν είναι και η Σκλεναρίκοβα, αλλά την αγαπάμε για το μυαλό της)

Περισσότερα στο : http://www.vintagecomputing.com/index.php/archives/800
 
Last edited:
Λόγω του Atari VCS 2600 (της παιχνιδομηχανής) η αντιπροσωπία της Atari προωθούσε τα προϊόντα της κυρίως μέσω των καταστημάτων πώλησης ηλεκτρικών/ηλεκτρονικών συσκευών - για τον λόγο αυτό ήταν η μοναδική επιλογή σου, αφού φαντάζομαι ότι στην πόλη που μεγάλωσες δε θα υπήρχε computer shop. Επειδή όμως δεν τον πολυπουλούσαν τα κλασσικα Computer Shops, ήταν δύσκολο να βρεις μια πηγή για αντιγραφές παιχνιδιών (οκ, μια αμαρτία που την κάναμε όλοι). Φαντάσου να πας στον ιδιοκτήτη καταστήματος που πουλάει ψυγεία και να του ζητάς κασέτες με αντεγραμμένα παιχνίδια - θα σε κοίταζε σαν UFO.
Έτσι ακριβώς. Τον είχα βρει δίπλα σε ψυγεία και κουζίνες. Το μαγαζί είχε 4-5 κασέτες με παιχνίδια τα οποία και πήρα, εννοείται :)
Δυστυχώς πριν 25 χρόνια δεν ήταν εύκολο να κάνω ταξίδι 350 χλμ για να πάρω παιχνίδια απο τον Κανέλη στη Θεσσαλονίκη.
 
Λιγο offtopic .... αλλα .....
ακομα και τα coin-up εκεινης της εποχης (περιξ του 1980) τα φιλοξενουσαν ζαχαροπλαστεια και μεγαλα περιπτερα.
Θυμαμαι οτι Space Invaders ειχα παιξει για πρωτη φορα σε ενα περιπτερο που πουλουσε ΓΑΛΑΤΑ στις παρυφες
του Υμητου, αναμεσα στα συνορα Χολαργου και Παπαγου. Ο μαγαζατορας, μετα τις ουρες που σχηματιστηκαν
εξω απο το γαλαταδικο του .... αλλαξε αντικειμενο δουλειας :laugh: ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ γινοταν το γαλαταδικο
καθε Σαββατο απογευμα .... ΜΕΚΚΑ της Ιουρασικης Πληροφορικης περιοδου !

Ομως, αυτο καταδεικνυει και ΤΙ απιθανοι τυποι οδηγησαν τις εξελιξεις (επιχειρηματικα) της Πληροφορικης
στο Ελλαδισταν. Μπορει να μην ηταν γαλαταδες αλλα ΣΙΓΟΥΡΑ δεν ηταν εραστες της Πληροφορικης.
 
Last edited:
Φίλε Μάνο,

το Space Invaders ήταν πραγματική αποκάλυψη. Υπάρχει ένας "αστικός μύθος" που λέει ότι όταν εμφανίστηκε το παιχνίδι στην Ιαπωνία (1978) ήταν τέτοια η επιτυχία του που σημειώθηκε έλλειψη σε κέρματα των 100 γιέν...
Όταν ήμουν στο Δημοτικό, οι γονείς μας είχαν αγοράσει ένα ATARI VCS 2600 με το Space Invaders, αλλά επειδή χαλασε την πρώτη εβδομάδα, επεστράφηκε στο κατάστημα πώλησης και στη θέση του αγοράστηκε ένα πολυμίξερ (οπότε αντί να σκοτώνω εξωγήινους, έτρωγα κεικ :-(

Πάντως οι ουρές στο γαλατάδικο δεν πρέπει να κράτησαν πολύ, γιατί αν θυμάσε, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια βγήκαν στην παρανομία (και η αστυνομία έκανε εφόδους, γιατί απαγορεύονταν η χρήση των coin-ups από άτομα μικρότερα των 17 ετών. Άντε αυτό να το εξηγίσεις σε ένα σημερινό παιδί...
 
Δεν εχω μνημη ελεφαντα αλλα νομιζω οτι .... μεχρι ΚΑΙ το 1980,
coin-up μπορουσες να βρεις ακομα και μεσα σε γκαραζ σταθμευσης !!!!!

Απο ενα σημειο και μετα (που δεν μπορω να θυμηθω) εχεις δικιο. Εφαγαν
το κυνηγι της αρκουδας αλλα αφου πρωτα "ετιναξαν την χρυση αμυγδαλια"
ολημερις και ολονυχτις !
 
Στην Αγγελάκη το τοπ μαγαζί ήταν εκείνο το υπόγειο (κέντρο υπολογιστών) που έγγραφε και παιχνίδια. Πέρσι πέταξα την κάρτα μέλους που είχα. Είχα αγοράσει απο εκεί την Amiga 500+ και τον amstrad 6128.