Και τρία βασικά χαρακτηριστικά τους που κατά τη γνώμη μου πρέπει να τα έχει υπόψη ο υποψήφιος αγοραστής (κ. Θέμη, διορθώστε μου όπου κάνω λάθος):
1. Ακόμη και τα bass-reflex μοντέλα, έχουν υπερ-ελεγχόμενο μπάσο. Δεν είναι ότι δεν έχουν έκταση, το αντίθετο. Τόσο οι μετρήσεις που έκανα στα δικά μου όσο και οι μετρήσεις που έχω δει σε τεστς, δείχνουν μεγαλύτερη απόκριση χαμηλά από τα specs τους. Όμως υποκειμενικά, δεν έχουν αρκετό μπάσο ή μπάσο που να σε χτυπάει στο στομάχι, ειδικά σε χαμηλές εντάσεις. Γιατί; Κατά τη γνώμη μου, ένα υπο-ελεγχόμενο ηχείο (όπως π.χ. το ζέπελιν που έχω) έχει από σχεδιασμού περισσότερο punch, έχει μπότα που εντυπωσιάζει. Ακόμη και αν ο χώρος έχει αντηχήσεις χαμηλά. (Φυσικά το υπο-ελεγχόμενο ηχείο δεν έχει καλό transient response.) Αντίθετα, ένα υπερ-ελεγχόμενο μπάσο, σε αντίθεση με τη κοινή πεποίθηση, δίνει την εντύπωση ότι μπουμάρει εύκολα γιατί σε έναν κακό χώρο ακούς την αντήχηση π.χ. του ακουστικού ή ηλεκτρικού μπάσου που σε συνδυασμό με το ότι δεν ακούς την μπότα, ενοχλεί. Φυσικά σε σωστό χώρο όλα αλλάζουν προς το καλύτερο υπερ του υπερ-ελεγχόμενου.
2. Δεν έχουν προβολικά μεσαία ή μεσο-υψηλά (μετρημένα), έχουν όμως μεγάλη διασπορά σε αυτή την περιοχή που ενώ σε σωστό χώρο είναι πλεονέκτημα, μπορούν να προκαλέσουν ανεπιθύμητες ανακλάσεις σε αφρόντιστο χώρο. Επίσης, το χαρακτηριστικό αυτό ξενίζει γιατί δε δίνει τη χαρακτηριστική απόκριση "χαμόγελο" (βύθιση στα μεσαία) όταν ακούς λίγο off-axis.
3. H καμπίνα - μπαούλο στα μεγάλα μοντέλα δε βοηθάει στην "εξαφάνιση" του ηχείου, Γι αυτό και σκέφτομαι σοβαρά να πω στον bull να μου φτιάξει δύο από τις υπέροχες καμπίνες του για να φιλοξενήσουν τις μονάδες των ηχείων μου ;-)
1. Ακόμη και τα bass-reflex μοντέλα, έχουν υπερ-ελεγχόμενο μπάσο. Δεν είναι ότι δεν έχουν έκταση, το αντίθετο. Τόσο οι μετρήσεις που έκανα στα δικά μου όσο και οι μετρήσεις που έχω δει σε τεστς, δείχνουν μεγαλύτερη απόκριση χαμηλά από τα specs τους. Όμως υποκειμενικά, δεν έχουν αρκετό μπάσο ή μπάσο που να σε χτυπάει στο στομάχι, ειδικά σε χαμηλές εντάσεις. Γιατί; Κατά τη γνώμη μου, ένα υπο-ελεγχόμενο ηχείο (όπως π.χ. το ζέπελιν που έχω) έχει από σχεδιασμού περισσότερο punch, έχει μπότα που εντυπωσιάζει. Ακόμη και αν ο χώρος έχει αντηχήσεις χαμηλά. (Φυσικά το υπο-ελεγχόμενο ηχείο δεν έχει καλό transient response.) Αντίθετα, ένα υπερ-ελεγχόμενο μπάσο, σε αντίθεση με τη κοινή πεποίθηση, δίνει την εντύπωση ότι μπουμάρει εύκολα γιατί σε έναν κακό χώρο ακούς την αντήχηση π.χ. του ακουστικού ή ηλεκτρικού μπάσου που σε συνδυασμό με το ότι δεν ακούς την μπότα, ενοχλεί. Φυσικά σε σωστό χώρο όλα αλλάζουν προς το καλύτερο υπερ του υπερ-ελεγχόμενου.
2. Δεν έχουν προβολικά μεσαία ή μεσο-υψηλά (μετρημένα), έχουν όμως μεγάλη διασπορά σε αυτή την περιοχή που ενώ σε σωστό χώρο είναι πλεονέκτημα, μπορούν να προκαλέσουν ανεπιθύμητες ανακλάσεις σε αφρόντιστο χώρο. Επίσης, το χαρακτηριστικό αυτό ξενίζει γιατί δε δίνει τη χαρακτηριστική απόκριση "χαμόγελο" (βύθιση στα μεσαία) όταν ακούς λίγο off-axis.
3. H καμπίνα - μπαούλο στα μεγάλα μοντέλα δε βοηθάει στην "εξαφάνιση" του ηχείου, Γι αυτό και σκέφτομαι σοβαρά να πω στον bull να μου φτιάξει δύο από τις υπέροχες καμπίνες του για να φιλοξενήσουν τις μονάδες των ηχείων μου ;-)
