Αστρονόμοι ανακάλυψαν τον πιο μακρινό γαλαξία, κάτι που ωθεί προς τα πίσω την άποψη των επιστημόνων για τη δημιουργία του Σύμπαντος. Το φως από τον γαλαξία, ο οποίος φέρει την ονομασία z8_GND_5296, εντόπισαν το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble και το παρατηρητήριο Keck στη Χαβάη.
«Μαθαίνουμε τόσα πολλά για μια εποχή τόσο πίσω στο χρόνο που είναι δύσκολο να το συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Αυτός ο γαλαξίας που βλέπουμε είναι περίπου 13.1 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, δηλαδή 8 δισεκατομμύρια χρόνια προτού καν γεννηθεί ο ήλιος μας και φυσικά πολύ περισσότερο προτού εμφανιστεί ζωή πάνω στη Γη», δήλωσε ο επικεφαλής των ερευνών, καθηγητής Στίβεν Φίνκελσταϊν.
Παραδόξως, από ένα σύνολο 43 υποψήφιων μακρινών γαλαξιών, μόνο ο z8_GND_5296 αποκάλυψε τα βασικά στοιχεία της χημικής διαδικασίας που απαιτείται για την εκτίμηση και επιβεβαίωση της απόστασης. Αυτό άφησε τον Φίνκελσταϊν και τους συναδέλφους του να αναρωτιούνται εάν η ανακάλυψη αυτή τους έφερε μπροστά σε ένα μεγαλύτερο μυστήριο: Πόσο καιρό χρειάστηκε προκειμένου το φως από τα πρώτα αστέρια και τους γαλαξίες να τρυπήσει ένα πέπλο αερίου υδρογόνου, το οποίο υπήρχε από την αρχή της ιστορίας του Σύμπαντος;
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι σε κάποιο χρονικό σημείο η υψηλής ενέργειας υπεριώδης ακτινοβολία από την έκρηξη αστέρων διέσπασε τα διαγαλαξιακά άτομα υδρογόνου σε ηλεκτρόνια και πρωτόνια. Μόλις ιονίστηκε, το υδρογόνο θα ήταν ηλεκτρικά αγώγιμο και δεν θα διέχεε πλέον τις δέσμες του φωτός. Πιθανώς κάτι τέτοιο συνέβαινε κατά το χρονικό διάστημα ύπαρξης του z8_GND_5296, υποστηρίζουν οι επιστήμονες.
Ο γαλαξίας έχει περίπου 1 δισεκατομμύριο φορές τη μάζα του ήλιου και διαθέτει δύο ασυνήθιστα χαρακτηριστικά, τα οποία έκαναν αυτόν ορατό ενώ άλλους όχι.
Πρώτον, στον z8_GND_5296 ο σχηματισμός των αστεριών πραγματοποιείται με πολύ ταχύτερο ρυθμό, περίπου 100 φορές μεγαλύτερο σε σχέση με το Γαλαξία μας, κάνοντάς τον φωτεινότερο από άλλους. Δεύτερον, περιέχει ένα εκπληκτικά υψηλό ποσοστό στοιχείων που είναι βαρύτερα από το υδρογόνο και το ήλιο. Τα εν λόγω στοιχεία δημιουργούνται από την πυρηνική σύντηξη που πραγματοποιείται στο εσωτερικό των άστρων, και για το λόγο αυτό είτε ο γαλαξίας περιέχει τα απομεινάρια πολλών μεγάλων αστεριών που είχαν εκραγεί ή σχηματίστηκε σε μία περιοχή του διαστήματος η οποία είχε προηγουμένως δημιουργηθεί από μία προγενέστερη γενιά αστεριών, δηλώνουν οι επιστήμονες.
Ο Φίνκελσταϊν και οι συνεργάτες του ελπίζουν να καταφέρουν να πραγματοποιήσουν μια ευρύτερη έρευνα για τους αρχαίους γαλαξίες μέσω του Hubble, ωστόσο περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τον z8_GND_5296 αναμένεται να γίνουν γνωστές όταν η NASA εγκαινιάσει το νέο παρατηρητήριό της και το διαστημικό τηλεσκόπιο JamesWebb, το 2018.
ΠΗΓΗ:koolnews.gr
«Μαθαίνουμε τόσα πολλά για μια εποχή τόσο πίσω στο χρόνο που είναι δύσκολο να το συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Αυτός ο γαλαξίας που βλέπουμε είναι περίπου 13.1 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, δηλαδή 8 δισεκατομμύρια χρόνια προτού καν γεννηθεί ο ήλιος μας και φυσικά πολύ περισσότερο προτού εμφανιστεί ζωή πάνω στη Γη», δήλωσε ο επικεφαλής των ερευνών, καθηγητής Στίβεν Φίνκελσταϊν.
Παραδόξως, από ένα σύνολο 43 υποψήφιων μακρινών γαλαξιών, μόνο ο z8_GND_5296 αποκάλυψε τα βασικά στοιχεία της χημικής διαδικασίας που απαιτείται για την εκτίμηση και επιβεβαίωση της απόστασης. Αυτό άφησε τον Φίνκελσταϊν και τους συναδέλφους του να αναρωτιούνται εάν η ανακάλυψη αυτή τους έφερε μπροστά σε ένα μεγαλύτερο μυστήριο: Πόσο καιρό χρειάστηκε προκειμένου το φως από τα πρώτα αστέρια και τους γαλαξίες να τρυπήσει ένα πέπλο αερίου υδρογόνου, το οποίο υπήρχε από την αρχή της ιστορίας του Σύμπαντος;
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι σε κάποιο χρονικό σημείο η υψηλής ενέργειας υπεριώδης ακτινοβολία από την έκρηξη αστέρων διέσπασε τα διαγαλαξιακά άτομα υδρογόνου σε ηλεκτρόνια και πρωτόνια. Μόλις ιονίστηκε, το υδρογόνο θα ήταν ηλεκτρικά αγώγιμο και δεν θα διέχεε πλέον τις δέσμες του φωτός. Πιθανώς κάτι τέτοιο συνέβαινε κατά το χρονικό διάστημα ύπαρξης του z8_GND_5296, υποστηρίζουν οι επιστήμονες.
Ο γαλαξίας έχει περίπου 1 δισεκατομμύριο φορές τη μάζα του ήλιου και διαθέτει δύο ασυνήθιστα χαρακτηριστικά, τα οποία έκαναν αυτόν ορατό ενώ άλλους όχι.
Πρώτον, στον z8_GND_5296 ο σχηματισμός των αστεριών πραγματοποιείται με πολύ ταχύτερο ρυθμό, περίπου 100 φορές μεγαλύτερο σε σχέση με το Γαλαξία μας, κάνοντάς τον φωτεινότερο από άλλους. Δεύτερον, περιέχει ένα εκπληκτικά υψηλό ποσοστό στοιχείων που είναι βαρύτερα από το υδρογόνο και το ήλιο. Τα εν λόγω στοιχεία δημιουργούνται από την πυρηνική σύντηξη που πραγματοποιείται στο εσωτερικό των άστρων, και για το λόγο αυτό είτε ο γαλαξίας περιέχει τα απομεινάρια πολλών μεγάλων αστεριών που είχαν εκραγεί ή σχηματίστηκε σε μία περιοχή του διαστήματος η οποία είχε προηγουμένως δημιουργηθεί από μία προγενέστερη γενιά αστεριών, δηλώνουν οι επιστήμονες.
Ο Φίνκελσταϊν και οι συνεργάτες του ελπίζουν να καταφέρουν να πραγματοποιήσουν μια ευρύτερη έρευνα για τους αρχαίους γαλαξίες μέσω του Hubble, ωστόσο περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τον z8_GND_5296 αναμένεται να γίνουν γνωστές όταν η NASA εγκαινιάσει το νέο παρατηρητήριό της και το διαστημικό τηλεσκόπιο JamesWebb, το 2018.
ΠΗΓΗ:koolnews.gr
