Τελείωσα με την πρώτη μου απόπειρα να γυαλίσω βερνικωμένο έπιπλο. Πολύ ταλαιπωρία και αστοχίες...
Το επιπλάκι είχε περαστεί με 4 χέρια βερνίκι πολυουρεθάνης 2 συστατικών. Το ξεκίνησα με υγρό γυαλοχαρτάρισμα Ρ400 και διαδοχικά 600,800,1000,1500,2000.
Καταρχάς, από το υγρό γυαλοχαρτάρισμα πέρασε κάπως νερό στα σόκορα καθώς και στα σημεία που ενώνονταν τα οριζόντια και κάθετα ξύλα. Να υποθέσω ότι χρειαζόταν καλύτερη εφαρμογή του βερνικιού ή/και κάποιο sealer στις σανίδες πριν το τελικό μοντάρισμα. Από τα σόκορα δεν δημιουργήθηκε κάποιο πρόβλημα αλλά στις ενώσεις υπήρχαν φουσκώματα από το νερό.
Μετά στα πλαϊνά σε αρκετά σημεία βγήκε αυτή η διχρωμία ( φαίνεται κάτω αριστερά). Εδώ μάλλον το τρίψιμο έγινε επιθετικά και αφαίρεσε όλη την πολυουρεθάνη.
Τέλος, έβαλα πάστα γυαλίσματος (χοντρή για 1ο χέρι γυαλίσματος) και λόγω έλλειψης αλοιφαδόρου το πήγα με τον γωνιακό τροχό στην χαμηλότερή του ταχύτητα. Δυστυχώς η ταχύτητα είναι και πάλι πολύ γρήγορη σε σύγκριση με αλοιφαδόρο, οπότε έκανα γρήγορα περάσματα με ταλαιπωρία επειδή η αλοιφή πεταγόταν με την φυγόνκεντρο.
Κατάφερα τουλάχιστο να το φτάσω σε μια ωραία γυαλάδα.
Τελικά, επειδή δεν μου άρεσε το αποτέλεσμα με τα ξεθωριάσματα της 2ης φωτογραφίας (στα πλαϊνά), το ξαναέτριψα όλο με P600 και πέρασα ένα πλούσιο χέρι βερνίκι σε σπρέι. Την επομένη μέρα έκανα ένα γρήγορο γυαλοχαράρισμα με Ρ1500 και το γυάλισα βάζοντας την ίδια πάστα με το έκκεντρο αυτή τη φορά. Δεν βγήκε το ίδιο γυαλιστερό, αλλά τουλάχιστο έφυγαν τα ξεθωριάσματα.
Για την επόμενη φορά (όταν κάποτε) σκέφτομαι να δοκιμάσω την παρακάτω συνταγή:
-3 χέρια πολυουρεθάνη 2 συστατικών
-Στεγνό γυαλοχαρτάρισμα P320 για τα χοντρά (σταξίματα και αγριάδες από το βερνίκωμα) με το έκκεντρο
-Ρ400 και Ρ600 στεγνό και απαλό γυαλοχαρτάρισμα με το χέρι
-Βερνίκι Σπρέι πολυουρεθάνης
-γυαλοχαρτάρισμα Ρ1500 και γυαλιστική πάστα με το έκκεντρο (ή με αλοιφαδόρο αν υπάρχει μέχρι τότε).
Πιστεύω ότι έτσι θα γίνει η δουλειά πιο γρήγορα από το να πάρεις στη σειρά όλα τα νούμερα γυαλόχαρτα.
