Bob Dylan - Together Through Life

[komhst]

Εχοντας μάλιστα στο μυαλό μου την ηχητική φρίκη του Magic του Bruce Springsteen , ήμουν πολύ επιφυλακτικός στο τι θ' ακούσω , αλλά ευτυχώς κάθε δισταγμός διαλύθηκε . Μια χαρά ακούγεται .

To Magic του Bruce Springsteen ήταν μεγάλο δράμα γι αυτό και δεν διορθώνεται με τίποτα. Αυτό δεν ήταν τόσο χάλια... Είχε κι αυτό clipping αλλά πολύ λιγότερο.
Οχι δεν ακούγεται μια χαρά. Εχει κι αυτό τα προβλήματά του. Απλώς δεν είναι μη αναστρέψιμη η κατάστασή του...

 

[Δημήτρης Ν.]

To Magic του Bruce Springsteen ήταν μεγάλο δράμα γι αυτό και δεν διορθώνεται με τίποτα. Αυτό δεν ήταν τόσο χάλια... Είχε κι αυτό clipping αλλά πολύ λιγότερο.
Οχι δεν ακούγεται μια χαρά. Εχει κι αυτό τα προβλήματά του. Απλώς δεν είναι μη αναστρέψιμη η κατάστασή του...

εάν εννοείς ότι οι κιθάρες σε ορισμένα κομμάτια ακούγονται too loud με μία ελαφρά θολούρα , συμφωνώ ( στο αντίτυπο του βινυλίου ακούγονται πιό ευχάριστα - βλέπεις χρησιμοποιώ καθαρά υποκειμενικούς όρους ) . Αλλά έχω ακούσει cd της εκαετίας του 80 που είναι επίσης φριχτά χωρίς κλιπάρισμα - για την ακρίβεια κατά την γνώμη μου τα cd της δεκαετίας του 80 στα δικά μου αυτάκια , ακούγονται πολύ άσχημα συλληβδην , ελαφρόηχα , πλαστικά και τσιριχτά . Οπότε είναι και θέμα γούστου . Για να συνεννοηθούμε θα έπρεπε να ακούσω αυτό στο οποίο επενέβης

 

[komhst]

Απάντηση: Re: Bob Dylan - Together Through Life

αυτό που λεει ο φίλος μας, δεν είναι ότι ανακτώνται οι κλιπαρισμένες κορυφές.
Ανακτάς την δυναμική περιοχή και δίνεις headroom να αναπνεύσει η ηχογράφηση και το αυτί σου.
Τις κορυφές ούτως ή άλλως κλιπαρισμένες θα τις ακούσεις

Και όμως οι κορυφές διορθώνονται! Και δεν θα τις ακούσεις κλιπαρισμένες.
Οταν είναι εντός κάποιων ορίων βέβαια το κλιπάρισμα. Γιατί στην περίπτωση του Bruce Sprigsteen είναι τόσο μεγάλη η ζημιά που έχει γίνει που δεν διορθώνεται με τίποτα.

Και επειδή αυτά που λέω εγώ δεν είναι μαγικές πέτρες που έφεραν τα Νεφελίμ του Λιακόπουλου που όταν τις τοποθετήσεις πάνω από την ακτίνα laser του CD player "βελτιώνουν" τον ήχο του συστήματος ορίστε λοιπόν να δείτε ιδίοις όμασι την διαφορά.

Στο πρώτο attachment φαίνεται μία τυχαία κορυφή που διάλεξα να σάς δείξω από τις πολλές κλιπαρισμένες στο 3:13 που βρίσκεται ο cursorας. Αυτή όπως και οι άλλες τριγύρω έχουν φθάσει στο 0dB και έχουν κλιπάρει με ενοχλητικότατα αποτελέσματα.

Στο δεύτερο attachment (το διορθωμένο αρχείο) ο cursorας βρίσκεται πάλι στο 3:13 φαίνεται όμως σαφέστατα η διορθωμένη κορυφή η οποία έχει αγγίξει οριακά το 0dB χωρίς όμως να κλιπάρει. Επίσης και οι άλλες κορυφές τριγύρω που είναι χαμηλότερες σε ένταση έχουν διορθωθεί. Εχει προστεθεί το κομμάτι που τούς έλλειπε και είναι στρογγυλεμένες όπως ήταν αρχικά πριν να επέμβει ο κανίβαλος ηχολήπτης.

 

[JL_?]

Ημι-offtopic, αλλά πετυχημένο:

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: Bob Dylan - Together Through Life

Ο παππούς με την σκουριά στη φωνή , μαζεύει τα εγγόνια του και καθισμένοι γύρω απ' τη φωτιά με ένα μπέρμπον για τον παππού και πορτοκαλάδες για τα μικρά , τους διηγείται ιστορίες , αναπολώντας τη μουσική της νιότης του .....***1/2 and probabbly rising

Συμφωνούμε. Εγώ του βάζω μισό αστεράκι παραπάνω για τους στίχους, στους οποίους εσύ δεν δίνεις σημασία:

'I got a craven love for blazin’ speed
Got a hopped up mustang ford
Jump into the wagon, love
Throw your panties overboard' (High Water από το ‘Love And Theft’)

ή το ‘I love you at your whorish best’ στο καινούργιο. Δεν ξέρω πολλούς παππούδες να εκφράζουν έτσι ανοιχτά τον πόθο τους για τη σάρκα, ούτε να απευθύνονται στο αντικείμενο του πόθου τους με τέτοια λόγια.
Ή το ‘My Wife’s Home Town’, όπου το ...γυναικοχώρι του είναι η Κόλαση.

Να παίξεις του Υπέρηχα το closin’ track: ‘It ‘s All Good’. Είναι αρκετό.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: Bob Dylan - Together Through Life

Οχι δεν ακούγεται μια χαρά. Εχει κι αυτό τα προβλήματά του. Απλώς δεν είναι μη αναστρέψιμη η κατάστασή του...

Καλά. Θα φτιάξουμε μιά επιτροπή από Γιαπωνέζους remaster-άδες να αποφαίνονται Πως πρέπει να ακούγονται οι δίσκοι του Lou Reed ή του Bob Dylan και να τους καθαρίζουν-συμμορφώνουν κατά το δοκούν.

 

[Δημήτρης Ν.]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Bob Dylan - Together Through Life

Συμφωνούμε. Εγώ του βάζω μισό αστεράκι παραπάνω για τους στίχους, στους οποίους εσύ δεν δίνεις σημασία:

'I got a craven love for blazin’ speed
Got a hopped up mustang ford
Jump into the wagon, love
Throw your panties overboard' (High Water από το ‘Love And Theft’)

ή το ‘I love you at your whorish best’ στο καινούργιο. Δεν ξέρω πολλούς παππούδες να εκφράζουν έτσι ανοιχτά τον πόθο τους για τη σάρκα, ούτε να απευθύνονται στο αντικείμενο του πόθου τους με τέτοια λόγια.
Ή το ‘My Wife’s Home Town’, όπου το ...γυναικοχώρι του είναι η Κόλαση.

Να παίξεις του Υπέρηχα το closin’ track: ‘It ‘s All Good’. Είναι αρκετό.

Χαίρομαι που συμφωνούμε ( παρά το εξώφθαλμο double b στο καημένο το probably ).

Τους στίχους τους έχει γράψει μαζι με τον σιχουργό των Grateful Dead , έτσι δεν είναι ;

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Bob Dylan - Together Through Life

Τους στίχους τους έχει γράψει μαζι με τον σιχουργό των Grateful Dead , έτσι δεν είναι ;

με τον Robert Hunter; Δεν το πρόσεξα. 69άρης κι αυτός. Για δες ρε κάτι παππούδες :aetsch:

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Ρεμπέτικο :grandpa: σου λένε οι άλλοι μετά.
Ξυπνάτε βρεεεε opcorn:

 

[Costas Coyias]

Re: Απάντηση: Re: Bob Dylan - Together Through Life

Και όμως οι κορυφές διορθώνονται! Και δεν θα τις ακούσεις κλιπαρισμένες.
Οταν είναι εντός κάποιων ορίων βέβαια το κλιπάρισμα. Γιατί στην περίπτωση του Bruce Sprigsteen είναι τόσο μεγάλη η ζημιά που έχει γίνει που δεν διορθώνεται με τίποτα.

Και επειδή αυτά που λέω εγώ δεν είναι μαγικές πέτρες που έφεραν τα Νεφελίμ του Λιακόπουλου που όταν τις τοποθετήσεις πάνω από την ακτίνα laser του CD player "βελτιώνουν" τον ήχο του συστήματος ορίστε λοιπόν να δείτε ιδίοις όμασι την διαφορά.

Στο πρώτο attachment φαίνεται μία τυχαία κορυφή που διάλεξα να σάς δείξω από τις πολλές κλιπαρισμένες στο 3:13 που βρίσκεται ο cursorας. Αυτή όπως και οι άλλες τριγύρω έχουν φθάσει στο 0dB και έχουν κλιπάρει με ενοχλητικότατα αποτελέσματα.

Στο δεύτερο attachment (το διορθωμένο αρχείο) ο cursorας βρίσκεται πάλι στο 3:13 φαίνεται όμως σαφέστατα η διορθωμένη κορυφή η οποία έχει αγγίξει οριακά το 0dB χωρίς όμως να κλιπάρει. Επίσης και οι άλλες κορυφές τριγύρω που είναι χαμηλότερες σε ένταση έχουν διορθωθεί. Εχει προστεθεί το κομμάτι που τούς έλλειπε και είναι στρογγυλεμένες όπως ήταν αρχικά πριν να επέμβει ο κανίβαλος ηχολήπτης.

Δε με λες; Εκτός από τη στάθμη και το στρογγύλεμα του clipping, πείραξες και τα δυναμικά; (Τα ανέβασες);

 

[caerbannog]

Ρεμπέτικο :grandpa: σου λένε οι άλλοι μετά.
Ξυπνάτε βρεεεε opcorn:

Αχμμμ..............Τι με ξυπνάτε βρε; Τι έγινε; Επεσε ο Βενιζέλος; Βγήκε ο Ομπάμα;
Γίνανε κυβέρνηση οι Μαύροι Πάνθηρες;Πιάστε μάγκες τα γιοφύρια-άντε και τους τζουράδες.

Ν' αποφύγω δε μπορούσα
του αμερικανού τη μούσα
κάθε τόσο δοκιμάζω -
στα παλιά του όμως αράζω

Θέλω κι όμως δε μου φτάνουν,
τα καινούρια κάπου χάνουν.
Κι όσο ο χρόνος μου τελειώνει
Μόνο ο Μάρκος με σκλαβώνει.

Ε ρε τό 'χω κάνει τάμα
Να γουστάρω πρώτο πράμα
Γειά σου Μινεζότα παινεμένη
και στον κόσμο ξακουσμένη...

A la maniere d' Ηρωίνη και μαυράκι:guitarist:κι από γεροντόμαγκες (ου μην και πορνόγερους) έχουμε περίσσευμα.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

από γεροντόμαγκες (ου μην και πορνόγερους) έχουμε περίσσευμα.

μωρέ από πορνόγερους σίγουρα έχουμε περίσσευμα.
αυτό που δεν ξέρω, είναι αν αυτοί οι πορνόγεροι έχουν διαβάσει Τζέημς Τζόϋς. όσο να πείς, έχει κι αυτό τη σημασία του

 

[Stellios papa]

Ο παππούς με την σκουριά στη φωνή , μαζεύει τα εγγόνια του και καθισμένοι γύρω απ' τη φωτιά με ένα μπέρμπον για τον παππού και πορτοκαλάδες για τα μικρά , τους διηγείται ιστορίες , αναπολώντας τη μουσική της νιότης του . Οποιος περιμένει τον Μπομπ Ντύλαν να βρίσκεται σε πλήρη συγχρονισμό με την σημερινή μουσική σκηνή απατάται . Iσα ίσα εδώ βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μιά καλοδεχούμενη αναχρονιστικότητα . Αυτη είναι μιά μουσική με βάση τα blues , την σπονδυλική στήλη της Αμερικάνικης λαϊκής μουσικής , με λίγο tex mex και λίγο κάντρυ . Νοσταλγία , τρυφερότητα , ανθρωπιά . Δεν ξέρω αν τα εγγόνια θα ακούσουν μαγεμένα , αλλά σίγουρα θα καταλάβουν ότι ο παππούς έχει ζήσει αυτά που διηγείται , τάχει βιώσει . Μιά δυο αστοχίες , όπως το "Ιf you ever go to Houston" που σέρνεται απελπιστικά επί πολλή ώρα με δυο εκνευριστικές νότες στο ακκορντεόν κι ένα χαζοχαρούμενο ύφος , το "Together thru life" μπορεί να μην είναι τόσο παντοτεινό , όσο ο τίτλος του υποδηλώνει , αλλά δεν έχει να ζηλέψει και πολλά πράγματα από τον προκάτοχο του , το "Modern Times" εκτός ίσως απ' αυτό , το ό,τι προηγήθηκε .***1/2 and probabbly rising

Ηχητικά , ακούγεται πάρα πολύ καλά . Ενδεχομένως το βινύλιο να μου αρέσει λίγο περισσότερο , γιατί είναι πιό laid back , άρα και πιό κοντά στο κλίμα του δίσκου , χωρίς αυτό να σημαίνει απολύτως τίποτε . Εχοντας μάλιστα στο μυαλό μου την ηχητική φρίκη του Magic του Bruce Springsteen , ήμουν πολύ επιφυλακτικός στο τι θ' ακούσω , αλλά ευτυχώς κάθε δισταγμός διαλύθηκε . Μια χαρά ακούγεται .

δεν πιστευω οτι αναπολει καμμια μουσικη της νιοτης του
ουτε οι πορτοκαλαδες τα εγγονια και τα μπερμπον εχουν να κανουν
με τον Ντυλαν
αυτα ειναι για τους Παπουδες που εχουν στερεψει ...

ειναι απλα η μουσικη του που παντα ηξερε να παιζει


.

 

[Stellios papa]

δεν καταλαβαινω ομως τι δουλεια εχει
ενας μυθος με τα τεχνικα θεματα ηχου

υπαρχουν αλλοι καλοι οι κακοι δισκοι για τεχνικες αναλυσεις


.

 

[komhst]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Bob Dylan - Together Through Life

Δε με λες; Εκτός από τη στάθμη και το στρογγύλεμα του clipping, πείραξες και τα δυναμικά; (Τα ανέβασες);

Oxi δεν πείραξα τίποτε άλλο. Γενικώς δεν μου αρέσει να πειράζω πολλά πράγματα. Παρά μόνο τα ελάχιστα δυνατά για να γίνει αποδεκτή η ηχογράφηση. Απλώς χαμήλωσα το RMS level για να δημιουργηθεί "χώρος" να μπορέσουν να ανασυσταθούν οι κορυφές.

 

[komhst]

Αλλο ένα παράδειγμα φαίνεται και σε αυτά τα δύο συνημμένα.

Αριστερά είναι η original clippαρισμμένη ηχογράφηση και δεξιά είναι η διορθωμένη, όπου φαίνεται πόσο άψογα έχει αναδημιουργηθεί η ψαλιδισμένη κορυφή.

Σε μερικούς μπορεί να αρέσει να ακούνε την clippαρισμένη ηχογράφηση. Αποδεκτόν. Καμμία αντίρρηση. Ο καθένας μπορεί να ακούει ότι θέλει. Πάντως όσοι προτιμούν αυτήν την εκδοχή πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτή είναι η αιτία που προκαλεί "κόπωση" μετά από λίγο και σε κάνει να θες να κλείσεις το CD παρόλο που σου αρέσουν τα κομμάτια που ακούς. Αντίθετα η διορθωμένη εκδοχή ακούγεται ΠΟΛΥ καλύτερα, πιο γλυκά πιο ξεκούραστα και θέλει να σε κάνει να βάλεις το CD στο repeat για να παίζει ξανά και ξανά.

Επειδή υπάρχουν πολλοί "hi-endάδες" με χρυσά αυτιά που δεν δέχονται καμμία μέτρηση και κανέναν άλλον κριτή του συστήματός τους παρά μόνο τα αυτιά τους και το συγκρίνουν βέβαια με τις ακουστικές εμπειρίες τους που έχουν από την ζωντανή μουσική τότε σίγουρα θα γνωρίζουν το εξής: ΚΑΝΕΝΑ όργανο όταν παίζει ζωντανά, είτε είναι έγχορδο, είτε είναι κρουστό, είτε είναι πνευστό, όσο δυνατά κι αν παίζει είναι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ να βγάζει κυματομορφή ψαλιδισμένη και κομμένη με τον χάρακα όπως εμφανίζεται στο αριστερό συνημμένο. Συνεπώς το να ακούμε αυτή την ηχογράφηση και να λέμε "τι ωραία που παίζει" ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΝΟΗΜΑ! Με τι να την συγκρίνουμε για να πούμε ότι παίζει καλά; Με κάτι που δεν υπάρχει στην φύση και είναι αδύνατον να έχουμε τέτοια ακουστική εμπειρία από ζωντανή μουσική; Μπας και τα χρυσά αυτιά δεν είναι τόσο χρυσά τελικά;

Το γεγονός λοιπόν ότι ΚΑΜΜΙΑ κιθάρα, ΚΑΜΜΙΑ φυσαρμόνικα, ΚΑΝΕΝΑ ντραμς, όσο και αν προσπαθήσουμε δεν πρόκειται να βγάλει κυματομορφή κομμένη με τον χάρακα έρχεται να απαντήσει και σε όσους λένε ότι αυτή είναι η "άποψη" του καλλιτέχνη και ότι κακώς πειράξαμε την ηχογράφηση. Πιστεύετε δηλαδή εσείς ότι όταν ο Dylan παίζει με την κιθάρα του ή με την φυσαρμόνικά του ΘΕΛΕΙ να βγάλει κλιπαρισμένο ήχο; Και να ήθελε δεν θα μπορούσε. ΑΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΑΥΤΗ. Απλώς είναι η ασέλγεια του ηχολήπτη πάνω στην μουσική επειδή ακολουθεί τις επιταγές του marketing. Marketίστες που δεν έχουν ΚΑΜΜΙΑ απολύτως αγάπη ή έστω σχέση με το αντικείμενο. Εγώ αυτή την ασέλγεια αναίρεσα και προσπάθησα να ξαναφέρω την ηχογράφηση όσο πιο κοντά μπορούσα στον αρχικό ήχο.

Και τελικά επειδή εγώ ακούω και τις δύο εκδοχές, τα δικά μου "χρυσά" αυτιά λένε ότι η διορθωμένη είναι ασύγκριτα καλύτερη από την αρχική.

 

[caerbannog]

Το κρίσιμο είναι αν ο Dylan επιδίωξε το ηχητικό αποτέλεσμα να είναι έτσι ή όχι.Αν μιλάγαμε για τον Greg Sage θα έβαζα το χέρι μου στη φωτιά ότι πρόκειται για συνειδητή επιλογή - το δήλωνε ανοιχτά άλλωστε. Ο Dylan όμως έχει κατά καιρούς πολύ διαφορετικές προσεγγίσεις στο θέμα - νομίζω ανάλογα με τον παραγωγό και τους μουσικούς του. Αν διαβάσετε συνεντεύξεις του και την αυτοβιογραφία του θα δείτε ότι είναι πολύ συγκεντρωτικός, ψείρας και απαιτητικός κατά τη διαδικασία στο στούντιο, ιδίως με τις ενορχηστρώσεις και το πως "διαμορφώνουν" τον ηχο κάθε κομματιού. Βέβαια στη διαδικασία παραγωγής μπορεί να γίνουν και ατυχήματα και το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα να απέχει από αυτό που επιδιώκει ο καλλιτέχνης (έχει συμβεί στο παρελθόν ακόμη και με τελειομανείς όπως οι Steely Dan). Φαντάζομαι ότι στο μέλλον θα λυθεί η απορία μας αφού θα κληθούν σε απολογία από έντυπα και φόρα ο ίδιος και οι συνεργάτες του-θυμηθείτε την περίπτωση Santana-Supernatural, Norah Jones κλπ.

 

[supersonic]

Το κρίσιμο είναι αν ο Dylan επιδίωξε το ηχητικό αποτέλεσμα να είναι έτσι ή όχι.Αν μιλάγαμε για τον Greg Sage θα έβαζα το χέρι μου στη φωτιά ότι πρόκειται για συνειδητή επιλογή - το δήλωνε ανοιχτά άλλωστε. Ο Dylan όμως έχει κατά καιρούς πολύ διαφορετικές προσεγγίσεις στο θέμα - νομίζω ανάλογα με τον παραγωγό και τους μουσικούς του. Αν διαβάσετε συνεντεύξεις του και την αυτοβιογραφία του θα δείτε ότι είναι πολύ συγκεντρωτικός, ψείρας και απαιτητικός κατά τη διαδικασία στο στούντιο, ιδίως με τις ενορχηστρώσεις και το πως "διαμορφώνουν" τον ηχο κάθε κομματιού. Βέβαια στη διαδικασία παραγωγής μπορεί να γίνουν και ατυχήματα και το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα να απέχει από αυτό που επιδιώκει ο καλλιτέχνης (έχει συμβεί στο παρελθόν ακόμη και με τελειομανείς όπως οι Steely Dan). Φαντάζομαι ότι στο μέλλον θα λυθεί η απορία μας αφού θα κληθούν σε απολογία από έντυπα και φόρα ο ίδιος και οι συνεργάτες του-θυμηθείτε την περίπτωση Santana-Supernatural, Norah Jones κλπ.

εδώ μέσα λέει πολλά γιά το θέμα και έχει quotes από πολλούς επώνυμους.
Μεταξύ τους και ο ίδιος ο Dylan που άλλα εδίδασκε και άλλα φαίνεται να εφαρμόζει (εν αγνοία του ?) στον τελευταίο δίσκο....


===Opponents===
This practice has been condemned by several recording industry professionals including mastering engineer Doug Sax<ref name=”bigsqueeze” />, [[Geoff Emerick]]<ref>Piosenek, Teksty. Retrieved on [[2007]]-[[06-12]]</ref><ref name=”Times”>Sherwin, Adam. [http://entertainment.timesonline.co.uk/tol/arts_and_entertainment/music/article1878724.ece ‛’Why music really is getting louder’‛]. ‛’[[The Times]]’’ Retrieved on [[2007]]-[[06-12]]</ref> (noted for his work with [[The Beatles]] from ‛’[[Revolver (album)|Revolver]]’’ to ‛’[[Abbey Road (album)|Abbey Road]]’‛), [[Steve Hoffman]], and many others, including music audiophiles and hi-fi enthusiasts. Musician [[Bob Dylan]] has also condemned the practice, saying, ‛‛”You listen to these modern records, they’re atrocious, they have sound all over them. There’s no definition of nothing, no vocal, no nothing, just like—static.”’‛<ref name=”Times” /><ref name=”Austin”>[http://www.austin360.com/music/content/music/stories/xl/2006/09/28cover.html “Everything Louder Than Everything Else”] from Austin 360.</ref>

 

[Aprile]

Δυστυχώς όσο δεν βάζουν μυαλό οι δισκογραφικές με το γελοίο τους air play θα βλέπουμε συνέχεια να κατακρεουργούν την ποιότητα του studio.
Ο Θέμης που είναι ο πλέον ειδικός στο θέμα είχε αναφερθεί παλαιότερα στις προσπάθειες που έκανε να σώσει ηχογραφήσεις από τις επιθυμίες των δισκογραφικών που ήταν πελάτες του.

 

[komhst]

Να που τελικά δεν ήταν η άποψη του καλλιτέχνη να κυκλοφορούν κλιπαρισμένα CDs.

http://www.austin360.com/music/content/music/stories/xl/2006/09/28cover.html

Ευχαριστούμε τον supersonic για αυτό το link.

Το κακό είναι ότι αυτοί οι καραγκιόζηδες marketίστες δεν έχουν καμμία σχέση με το αντικείμενο. Σήμερα βρίσκονται σε μια δισκογραφική εταιρία και πουλάνε μουσική, αύριο μπορεί να βρίσκονται σε μία βιομηχανία που πουλάει φθηνά έπιπλα εκ Κίνας. Αυτοί οι ηλίθιοι αντιμετωπίζουν και τα δύο αντικείμενα με τον ίδιο τρόπο: Απλώς ένα προϊόν που πρέπει να πουλήσει όσο το δυνατόν περισσότερο μα το χαμηλότερο δυνατό κόστος. Τίποτα άλλο.