Βυνιλιάκηδες και Cdάκηδες σημειώσατε:

Φίλος, με πλατώ Clear Audio (Level II) με το αντιγραφικό το Sony το καλό, μου αντιγράφει δισκάκια και όταν τα ακούει σπίτι μου, μου λέει πως παίζουν καλύτερα.
Βέβαια, υποθέτω ότι μετρένε και τα λοιπά συνοδά, αλλά ισχυρίζεται πως είναι ακόμα πιο ξεκάθαρο το "συμβάν"
 
Πως γίνεται αντίγραφο καλύτερο του πρότυπου? Μάλλον κάτι χαϊδεύει το αυτί και τα συνοδά απέχουν πολύ απ’το αληθές. Anyway. Εγώ στη δουλειά και στ’αμάξι ακούω cd. Για mp3 ούτε λόγος. Σπίτι πάντως, εκεί που συναντώ την αλήθεια, δεν διανοούμαι να ακούσω κάτι άλλο από βινύλιο κι ας βγαίνει η μέση από το ξεφίλισμα, κι ας έχω να βγάζω και να βάζω εσωτερικό και το εξωτερικό clamp, και ας καθαρίζω δίσκους και βελόνα (ευτυχώς δεν έχω πρόβλημα με ξερυθμίσεις). Και όσο για τα περί φθοράς ακούω συχνά το a trick of the tail που γυρνάει στο πλατό πλέον της εικοσιπενταετίας και ακούγεται πιο ανθρώπινα απ’το cd.
 
Σίγουρα το mp3 χάνει πολύ σε ποιότητα αλλά κερδίζει πολύ στην ευχρηστία. Bυνίλιο δεν είχα ποτέ και ούτε θα με ενδιέφερε αφού ακόμη θυμάμαι κασσέτες γραμμένες από δίσκο που ακουγόταν ο κάθε κόκκος σκόνης... Tο CD σίγουρα έχει άψογη ποιότητα σύμφωνα με τις δικές μου απαιτήσεις αλλά προτιμώ να μην κουβαλάω μαζί μου 100 cd...
 
Απάντηση: Re: Βυνιλιάκηδες και Cdάκηδες σημειώσατε:

MHTΣ said:
Eννοείς ότι χάνει εντελώς πολύ? Eγώ προσωπικά δεν έχω και τρελές απαιτήσεις αλλά σίγουρα ξέρω ότι χάνει.
Μάλλον εννοεί το αντίθετο, φτάνει βέβαια το mp3 να είναι σε υψηλό bitrate, πχ 320.
 
Re: Απάντηση: Re: Βυνιλιάκηδες και Cdάκηδες σημειώσατε:

Μιχάλης Κορ. said:
Μάλλον εννοεί το αντίθετο, φτάνει βέβαια το mp3 να είναι σε υψηλό bitrate, πχ 320.

Kαλά αν έχεις καλό bitrate είναι αλλιώς απλά μετά είναι και θέμα όγκου... Όπως και να έχει πάντως προτιμώ να έχω (όπως και έχω άλλωστε) ένα cd για κάθε είδος μουσικής παρά όλα μαζί σε ξεχωριστά δισκάκια.
 
για να γίνει σωστή σύγκριση του φορμά (για mp3 και cd αναφέρομαι) δεν θα πρέπει να έχουμε την ίδια πηγή? Πώς την κάνετε εσείς τη σύγκριση?
 
H πηγή σίγουρα παίζει ρόλο τεράστιο. Tο σύστημα του υπολογιστή μου δεν μπορεί να αποδόσει. Συγκριτικά έκανα σε ένα power συστηματάκι που έχει φτιάξει ένας κολλητός μου στο audi του με υπογούφερ ενισχυτές κλπ...
Kαι ο ίδιος ακόμη μου είπε ότι είναι η μέρα με τη νύχτα...
 
Αναφερετε χωρις αιδω το αρκτικολεξο των δυο γραμματων και του ενος αριθμου στην κατηγορια hi-end....? :D
 
Ω, ναι, είμαι αναιδής, αλλά δεν υπάρχουν hiend mp3 players δλδ?

Με την ίδια λογική, το "power" ηχοσύστημα αυτοκινήτου που προαναφέρθηκε, ανήκει στην κατηγορία?
 
Τσάκωνας Βασίλης said:
Πως γίνεται αντίγραφο καλύτερο του πρότυπου? Μάλλον κάτι χαϊδεύει το αυτί και τα συνοδά απέχουν πολύ απ’το αληθές. Anyway. Εγώ στη δουλειά και στ’αμάξι ακούω cd. Για mp3 ούτε λόγος. Σπίτι πάντως, εκεί που συναντώ την αλήθεια, δεν διανοούμαι να ακούσω κάτι άλλο από βινύλιο κι ας βγαίνει η μέση από το ξεφίλισμα, κι ας έχω να βγάζω και να βάζω εσωτερικό και το εξωτερικό clamp, και ας καθαρίζω δίσκους και βελόνα (ευτυχώς δεν έχω πρόβλημα με ξερυθμίσεις). Και όσο για τα περί φθοράς ακούω συχνά το a trick of the tail που γυρνάει στο πλατό πλέον της εικοσιπενταετίας και ακούγεται πιο ανθρώπινα απ’το cd.
Δλδ, καινούριες μουσικές που δεν βγαίνουν σε βυνίλιο δεν ακούς?
 
Τσάκωνας Βασίλης said:
Πως γίνεται αντίγραφο καλύτερο του πρότυπου? Μάλλον κάτι χαϊδεύει το αυτί και τα συνοδά απέχουν πολύ απʼτο αληθές. Anyway. Εγώ στη δουλειά και στʼαμάξι ακούω cd. Για mp3 ούτε λόγος. Σπίτι πάντως, εκεί που συναντώ την αλήθεια, δεν διανοούμαι να ακούσω κάτι άλλο από βινύλιο κι ας βγαίνει η μέση από το ξεφίλισμα, κι ας έχω να βγάζω και να βάζω εσωτερικό και το εξωτερικό clamp, και ας καθαρίζω δίσκους και βελόνα (ευτυχώς δεν έχω πρόβλημα με ξερυθμίσεις). Και όσο για τα περί φθοράς ακούω συχνά το a trick of the tail που γυρνάει στο πλατό πλέον της εικοσιπενταετίας και ακούγεται πιο ανθρώπινα απʼτο cd.

Τώρα κατάλαβα γιατί δεν είμαι χαϊεντάς , ούτε και πρόκειται να γίνω . Δεν κυνηγάω την αλήθεια σπίτι μου ως αυτοσκοπό της ακρόασης . Θέλω απλώς αυτό που ακούω να ακούγεται ωραία στα αυτιά μου - και με τον δικό μου ορισμό περί ωραίου , το οποίο είναι αποτέλεσμα χιλιάδων παραμέτρων ( από την έμφυτη αντιπάθεια στις ψηλές νότες έως την μεροληπτική υπερ του μπάσου άποψη , την ανάγκη γιά μεγάλη εικόνα , το γεγονός ότι δεν μου αρέσει να κάθομαι κοντά στο σύστημα κ.α ) . Οπότε άμα δεν με ξαναπαίξετε σε αυτήν την κατηγορία , θα είστε δικαιολογημένοι . Πάω πάλι στην κατηγορία μουσικής -bye-
 
Re: Απάντηση: Βυνιλιάκηδες και Cdάκηδες σημειώσατε:

Δημήτριος Ντοκατζής said:
Τώρα κατάλαβα γιατί δεν είμαι χαϊεντάς , ούτε και πρόκειται να γίνω . Δεν κυνηγάω την αλήθεια σπίτι μου ως αυτοσκοπό της ακρόασης . Θέλω απλώς αυτό που ακούω να ακούγεται ωραία στα αυτιά μου - και με τον δικό μου ορισμό περί ωραίου , το οποίο είναι αποτέλεσμα χιλιάδων παραμέτρων ( από την έμφυτη αντιπάθεια στις ψηλές νότες έως την μεροληπτική υπερ του μπάσου άποψη , την ανάγκη γιά μεγάλη εικόνα , το γεγονός ότι δεν μου αρέσει να κάθομαι κοντά στο σύστημα κ.α ) . Οπότε άμα δεν με ξαναπαίξετε σε αυτήν την κατηγορία , θα είστε δικαιολογημένοι . Πάω πάλι στην κατηγορία μουσικής -bye-

Πάντως , μετά απο αυτά που είπες , περί του δικού σου ωραίου και τής δικής σου αλήθειας , εγώ γουστάρω !!!!
Μη σου πώ δηλαδή οτι το 90% αυτό γουστάρει ..καθώς περνούν τα χρόνια (και το εννοώ )
μη σου πώ δε πώς αυτό για τίς ψηλές , δέν έχει εξήγηση , γιατί μακάρι οταν λέγαμε ψηλές , ολοι να εννοούσαμε το ιδιο πράμα
...με το χαμηλό να δείς , που έρχονται καμμιά φορά σπίτι μου με τα δισκάκια τους ...ενώ έχει προηγηθεί συζήτηση περί χαμηλού ...και διαπιστώνω οτι μάλλον πρώτη φορά άκουσαν αυτό που τουλάχιστον σε μένα φαίνεται για χαμηλό ...οι πιο πολλοί εννοούν τα 70-80Hz ....

...πάντως δέν σε είπα γέρο .....να εξηγούμαστε :grinning-smiley-043
 
Re: Απάντηση: Βυνιλιάκηδες και Cdάκηδες σημειώσατε:

Τσάκωνας Βασίλης said:
Πως γίνεται αντίγραφο καλύτερο του πρότυπου? Μάλλον κάτι χαϊδεύει το αυτί και τα συνοδά απέχουν πολύ απ’το αληθές. Anyway. Εγώ στη δουλειά και στ’αμάξι ακούω cd. Για mp3 ούτε λόγος. Σπίτι πάντως, εκεί που συναντώ την αλήθεια, δεν διανοούμαι να ακούσω κάτι άλλο από βινύλιο κι ας βγαίνει η μέση από το ξεφίλισμα, κι ας έχω να βγάζω και να βάζω εσωτερικό και το εξωτερικό clamp, και ας καθαρίζω δίσκους και βελόνα (ευτυχώς δεν έχω πρόβλημα με ξερυθμίσεις). Και όσο για τα περί φθοράς ακούω συχνά το a trick of the tail που γυρνάει στο πλατό πλέον της εικοσιπενταετίας και ακούγεται πιο ανθρώπινα απ’το cd.

Βαρειές κουβέντες...
Ποιο είναι το πρωτότυπο? Όλες πλέον οι ηχογραφήσεις είναι ψηφιακές. Οι παλιές επεξεργάζονται ψηφιακά ακόμα και στα βινύλια.
Δεν σου αρέσει το mp3? Άκου flac.
Ποιο είναι το αληθές δηλαδή για να καταλάβω? Ανθρώπινο? Τι είναι αυτό? Τα άλλα τι είναι δηλαδή? Σαν να έχουμε θεοποιήσει κάποια πράγματα νομίζω μάλλον από συνήθεια.
Μου θυμίζει ένα άρθρο του Μάκη Μηλάτου στο οποίο εκθείαζε τη χρήση kick starter στις μηχανές αντί της μίζας ως πιο cult...

To editorial του STEREOPHILE Σεπτεμβρίου θα βοηθήσει όλους στην ανακάλυψη του αληθούς ήχου...
(Μην αρχίσουμε πάλι με το γαλλικό και το αγγλικό κόρνο!)
 
Re: Απάντηση: Βυνιλιάκηδες και Cdάκηδες σημειώσατε:

Δημήτριος Ντοκατζής said:
Τώρα κατάλαβα γιατί δεν είμαι χαϊεντάς , ούτε και πρόκειται να γίνω . Δεν κυνηγάω την αλήθεια σπίτι μου ως αυτοσκοπό της ακρόασης . Θέλω απλώς αυτό που ακούω να ακούγεται ωραία στα αυτιά μου - και με τον δικό μου ορισμό περί ωραίου , το οποίο είναι αποτέλεσμα χιλιάδων παραμέτρων ( από την έμφυτη αντιπάθεια στις ψηλές νότες έως την μεροληπτική υπερ του μπάσου άποψη , την ανάγκη γιά μεγάλη εικόνα , το γεγονός ότι δεν μου αρέσει να κάθομαι κοντά στο σύστημα κ.α ) . Οπότε άμα δεν με ξαναπαίξετε σε αυτήν την κατηγορία , θα είστε δικαιολογημένοι . Πάω πάλι στην κατηγορία μουσικής -bye-

Λοιπόν αρχίζει και μου αρέσει αυτός...:ernaehrung004: