Costas Coyias
Banned
send said:
Ακούγοντας ήχο προερχόμενο από CD και mp3, στο ίδιο player, το οποίο δεν είναι απαραίτητο να είναι συμβατό με mp3. Ο τρόπος για να γίνει κάτι τέτοιο είναι βιομηχανικό μυστικό. :smileJap:
Βυνιλιάκηδες και Cdάκηδες σημειώσατε:
- Thread starter Δημήτρης Θ.
- Start date
Ακούγοντας ήχο προερχόμενο από CD και mp3, στο ίδιο player, το οποίο δεν είναι απαραίτητο να είναι συμβατό με mp3. Ο τρόπος για να γίνει κάτι τέτοιο είναι βιομηχανικό μυστικό. :smileJap:
Γιώργος Πολυχρονίδης
AVClub Enthusiast
Καλησπέρα σε όλους
Πιστεύω ότι το θέμα είναι πιο περίπλοκο και πιο πολυδιάστατο:
Καταρχήν υπάρχουν πολλοί λόγοι για να προτιμήσει κάποιος ένα από τα μέσα που (εξακολουθούν) να υπάρχουν.
Προσωπικά τα χρησιμοποιώ όλα:
Και αναλογικό σύστημα (Michell Gyro SE/Rega RB250/Denon 103/DNM 2A Battery PS) και μαγνητόφωνο ανοιχτή ταινίας (Teac 1030S) και CD (Trans Denon DVD 3800/Dac Creek OBH14) και MP3 (κινητό Sony Ericsson K750/CD-MP3 αυτοκινήτου/PC κλπ)
Θεωρώ ότι με εξαίρεση το MP3 τα άλλα δύο μέσα μπορούν να παίξουν εξαιρετικά με κάποιες προυποθέσεις. Ωστόσο η προτίμηση είναι ένα θέμα αρκετά περίπλοκο.
Ας πάρουμε αρχικά το βινύλιο. Εγώ μεγάλωσα με το βινύλιο. Η σημαντικότερη περίοδος της ζωής μου περιείχε βινύλιο (ήτοι μέχρι το 1995). Λογικά λοιπόν για προσωπικούς (βλ.υποκειμενικούς λόγους) το προτιμώ. Παρόλα αυτά το βινύλιο ποτέ δεν έφτασε σε ποσοστό εγκατεστημένης βάσης και αποδοχή από το κοινό το CD. Ο λόγος απλός: Κόστος-Ευχρηστία. Μόνο αυτοί που είχαν μεγάλη αγάπη για την μουσική αγόραζαν πικάπ.
Χαρακτηριστική και αξέχαστη η ατάκα ενός κολλητού το '91 όταν ψάχναμε μαζί για να αγοράσει το πρώτο του σύστημα: Τον είχα ρωτήσει γιατί ο πατέρας του δεν είχε αγοράσει πικάπ και στερεοφωνικό (ο δικός μου είχε από το 1972). Η απάντηση αφοπλιστική: εσένα ο πατέρας σου γιατί δεν αγόρασε ελικόπτερο;
Πιστεύω ότι το θέμα είναι πιο περίπλοκο και πιο πολυδιάστατο:
Καταρχήν υπάρχουν πολλοί λόγοι για να προτιμήσει κάποιος ένα από τα μέσα που (εξακολουθούν) να υπάρχουν.
Προσωπικά τα χρησιμοποιώ όλα:
Και αναλογικό σύστημα (Michell Gyro SE/Rega RB250/Denon 103/DNM 2A Battery PS) και μαγνητόφωνο ανοιχτή ταινίας (Teac 1030S) και CD (Trans Denon DVD 3800/Dac Creek OBH14) και MP3 (κινητό Sony Ericsson K750/CD-MP3 αυτοκινήτου/PC κλπ)
Θεωρώ ότι με εξαίρεση το MP3 τα άλλα δύο μέσα μπορούν να παίξουν εξαιρετικά με κάποιες προυποθέσεις. Ωστόσο η προτίμηση είναι ένα θέμα αρκετά περίπλοκο.
Ας πάρουμε αρχικά το βινύλιο. Εγώ μεγάλωσα με το βινύλιο. Η σημαντικότερη περίοδος της ζωής μου περιείχε βινύλιο (ήτοι μέχρι το 1995). Λογικά λοιπόν για προσωπικούς (βλ.υποκειμενικούς λόγους) το προτιμώ. Παρόλα αυτά το βινύλιο ποτέ δεν έφτασε σε ποσοστό εγκατεστημένης βάσης και αποδοχή από το κοινό το CD. Ο λόγος απλός: Κόστος-Ευχρηστία. Μόνο αυτοί που είχαν μεγάλη αγάπη για την μουσική αγόραζαν πικάπ.
Χαρακτηριστική και αξέχαστη η ατάκα ενός κολλητού το '91 όταν ψάχναμε μαζί για να αγοράσει το πρώτο του σύστημα: Τον είχα ρωτήσει γιατί ο πατέρας του δεν είχε αγοράσει πικάπ και στερεοφωνικό (ο δικός μου είχε από το 1972). Η απάντηση αφοπλιστική: εσένα ο πατέρας σου γιατί δεν αγόρασε ελικόπτερο;
Γιώργος Πολυχρονίδης
AVClub Enthusiast
Κατά δεύτερον το CD. Έκανε 10 χρόνια να καθιερωθεί στην ελληνική αγορά σαν μέσο και να αντικαταστήσει το βινύλιο. Χρονιά σταθμός: το σωτήριο έτος 1997. Για 2 λόγους. Ο πρώτος λέγεται CD recorder και ο δεύτερος DVD player. Με το πρώτο μπορούσες να αντιγράψεις με την ίδια ακριβώς ποιότητα ένα CD με κόστος 10 με 12 φορές λιγότερο και με το δεύτερο οι τιμές των universal (media) player κατρακύλησαν στην εξευτελιστική τιμή των 30 ευρώ. Ανήκουστο! Τα (CD) DVD player μπήκαν επιτέλους σε ΟΛΑ τα σπίτια κάτι που ποτέ δεν έγινε με το βινύλιο ή ακόμα και με το CD player. Όσο για την ευχρηστία, το μέγεθος, την δυνατότητα αντιγραφής, την μετατροπή σε αρχεία, την αντοχή ουδέν λόγος.
Ναι είναι αλήθεια στην αρχή το CD είχε άθλιο ήχο. Για ποιούς όμως; Για αυτούς που είχαν την παιδεία να το καταλάβουν. Kαι ποιός τους υπολογίζει αυτούς; Τι ποσοστό κατήχαν στην παγκόσμια αγορά; Όυτε το 5%. Στην πραγματικότητα ο κόσμος αγκάλιασε το CD όσο κανένα άλλο μέσο μέχρι σήμερα. Για την ευχρηστία του, για το χαμηλό του κόστος και ΝΑΙ θα τολμήσω να το πώ: Για ΤΟΝ ΗΧΟ ΤΟΥ. Ποιός από τον μέσο καταναλωτή δεν ανακουφίστηκε από τα σκρατς και τον θόρυβο επιφανείας; Κάντε κάτι απλό: Ρωτήστε τους φίλους σας (άντρες και γυναίκες) που δεν έχουν σχέση με υψηλή πιστότητα (μήπως είναι τουλάχιστον το 50%
ποιο μέσο θεωρούν καλύτερο ηχητικά. Μα φυσικά το CD θα απαντήσουν. Σιγά μην τους ενδιαφέρει η σκληρότητα στις μεσαίες, τα τσίγκινα πρίμα, η έλλειψη αρμονικών κλπ.
Αυτή είναι και η απάντηση στο γιατί τα νέα φορμά (SACD/DVDAUDIO) απέτυχαν. Γιατί η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου ήταν αρκούντως ευχαριστημένη με το CD και την ποιότητα του και ούτε κατά διάνοια δεν ήθελε (ούτε θεωρούσε ότι υπήρχε λόγος) να το αντικαταστήσει. Δυστυχώς η πλειονότητα του αγοράστικού κοινού δεν ενδιαφέρεται για 2Mhz δειγματοληψία, ούτε για εύρος συχνοτήτων έως 100khz. Ενδιαφέρεται όμως και θα συνεχίσει να ενδιαφέρεται πάντα για περισσότερη ευχρηστία και χαμηλότερο κόστος. Μήπως σας λέει κάτι αυτό; Εμένα μου φωνάζει MP3.
Να λοιπόν γιατί το MP3 θα απειλήσει σε λίγο τα μέσα με φυσική υπόσταση. Ο λόγος: ΕΥΧΡΗΣΤΙΑ - ΧΑΜΗΛΟ ΕΩΣ ΜΗΔΑΜΙΝΟ ΚΟΣΤΟΣ. Και εξηγούμαι: Ήδη το κόστος των ADSL συνδέσεων είναι πολύ χαμηλό. Σήμερα πολύ εύκολα κάποιος μπορεί με ένα PC και ένα πρόγραμμα ανταλλαγής αρχείων όπως το emule να "κατεβάσει" κυριολεκτικά τα πάντα. Μέχρι και βινύλια που δεν εκδόθηκαν ποτέ σε CD. Και όλα αυτά τσάμπα. Και η συλλογή με τα τραγούδια μεταφέρεται - αντιγράφεται με 2 κλικ: copy-paste. Που; Στο MP3 USB stick, στο κινητό, σε CD, στο iPOD, στο PC του κολλητού και η λίστα δεν τελειώνει.
Ναι είναι αλήθεια στην αρχή το CD είχε άθλιο ήχο. Για ποιούς όμως; Για αυτούς που είχαν την παιδεία να το καταλάβουν. Kαι ποιός τους υπολογίζει αυτούς; Τι ποσοστό κατήχαν στην παγκόσμια αγορά; Όυτε το 5%. Στην πραγματικότητα ο κόσμος αγκάλιασε το CD όσο κανένα άλλο μέσο μέχρι σήμερα. Για την ευχρηστία του, για το χαμηλό του κόστος και ΝΑΙ θα τολμήσω να το πώ: Για ΤΟΝ ΗΧΟ ΤΟΥ. Ποιός από τον μέσο καταναλωτή δεν ανακουφίστηκε από τα σκρατς και τον θόρυβο επιφανείας; Κάντε κάτι απλό: Ρωτήστε τους φίλους σας (άντρες και γυναίκες) που δεν έχουν σχέση με υψηλή πιστότητα (μήπως είναι τουλάχιστον το 50%
ποιο μέσο θεωρούν καλύτερο ηχητικά. Μα φυσικά το CD θα απαντήσουν. Σιγά μην τους ενδιαφέρει η σκληρότητα στις μεσαίες, τα τσίγκινα πρίμα, η έλλειψη αρμονικών κλπ. Αυτή είναι και η απάντηση στο γιατί τα νέα φορμά (SACD/DVDAUDIO) απέτυχαν. Γιατί η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου ήταν αρκούντως ευχαριστημένη με το CD και την ποιότητα του και ούτε κατά διάνοια δεν ήθελε (ούτε θεωρούσε ότι υπήρχε λόγος) να το αντικαταστήσει. Δυστυχώς η πλειονότητα του αγοράστικού κοινού δεν ενδιαφέρεται για 2Mhz δειγματοληψία, ούτε για εύρος συχνοτήτων έως 100khz. Ενδιαφέρεται όμως και θα συνεχίσει να ενδιαφέρεται πάντα για περισσότερη ευχρηστία και χαμηλότερο κόστος. Μήπως σας λέει κάτι αυτό; Εμένα μου φωνάζει MP3.
Να λοιπόν γιατί το MP3 θα απειλήσει σε λίγο τα μέσα με φυσική υπόσταση. Ο λόγος: ΕΥΧΡΗΣΤΙΑ - ΧΑΜΗΛΟ ΕΩΣ ΜΗΔΑΜΙΝΟ ΚΟΣΤΟΣ. Και εξηγούμαι: Ήδη το κόστος των ADSL συνδέσεων είναι πολύ χαμηλό. Σήμερα πολύ εύκολα κάποιος μπορεί με ένα PC και ένα πρόγραμμα ανταλλαγής αρχείων όπως το emule να "κατεβάσει" κυριολεκτικά τα πάντα. Μέχρι και βινύλια που δεν εκδόθηκαν ποτέ σε CD. Και όλα αυτά τσάμπα. Και η συλλογή με τα τραγούδια μεταφέρεται - αντιγράφεται με 2 κλικ: copy-paste. Που; Στο MP3 USB stick, στο κινητό, σε CD, στο iPOD, στο PC του κολλητού και η λίστα δεν τελειώνει.
Γιώργος Πολυχρονίδης
AVClub Enthusiast
Να μιλήσουμε όμως λίγο και για τον ήχο όλων αυτών, καθώς και για την σημειολογία τους.
Βινύλιο VS CD: σημειώσατε Χ
Γιατί; Είναι απλό. Δεν μπορεί να γίνει σύγκριση με απόλυτα κριτήρια. Αφενώς γιατί είναι εν γένει 2 τελείως διαφορετικά μέσα και στην θεωρία και στην πράξη. Από την άλλη το CD έχει εξελιχθεί πολύ την τελευταία 10ετία.
Αυτό όμως που έχει αλλάξει άρδην είναι ο τρόπος με τον οποίο γίνονται οι σημερινές παραγωγές. Και δεν αναφέρομαι στις "ραδιοφωνικές" παραγωγές ούτε στα συμπιεσμένα δυναμικά. Αναφέρομαι στο γεγονός ότι οι σημερινοί παραγωγοί και ηχολήπτες γνωρίζουν πια τις αδυναμίες του CD και επιμελώς τις κρύβουν στην παραγωγή. Σχεδόν όλες οι πρόσφατες παραγωγές ακούγονται "αναλογικά".
Από την άλλη έχοντας ήδη κλείσει μια 18ετία πηγαίνοντας σε συναυλίες με ρυθμό 20-25 συναυλίες το χρόνο, έχω διαπιστώσει ότι η "ραδιοφωνική παραγωγή" ισχύει και εκεί: συμπιεσμένα δυναμικά στο έπακρο, ηχεία και ενισχυτές λίγο πριν το κλιπάρισμα, οι compressors στο τέρμα και γενικά μία αίσθηση "φασαρίας" στο 90% των συναυλιών.
Υπάρχουν λοιπόν παραγωγές σε CD που ακούγονται καλύτερα από βινύλιο και το αντίστροφο. Επίσης υπάρχουν CD player που παίζουν καλύτερα από πικάπ και πικάπ που παίζουν καλύτερα από CD. Τώρα για την περίπτωση που έχουμε από αναλογικό master βινύλιο και από ψηφιακό CD σε 2 πηγές με το ίδιο κόστος, πιστεύω ότι εκεί θα παίξει οριακά καλύτερα το βινύλιο. Και πάλι όμως αυτό δεν είναι απόλυτο γιατί πιστεύω ότι αυτό ισχύει από μία "κλάση" και 'πάνω που την τοποθετώ γύρω στα 1000 ευρώ. Πιο κάτω, στην κατηγορία των 200 ευρώ ας πούμε, πιστεύω ότι κερδίζει το CD.
Φυσικά δεν θα συγκρίνω μια καθ'όλα αναλογική παραγωγή της δεκαετίας του 70, που έγινε ψηφιακή χρησιμοποιώντας το αναλογικό master από το πομπινόφωνο στο ψηφιακό DAT των 300 ευρώ που χρησιμοποιούσαν τα περισσότερα ελληνικά studios την δεκαετία του 80 και 90 για να εκδόσουν CD. Κανονικά θα έπρεπε να φτιάξουν νέο ψηφιακό master από την πολυκάναλη ταινία λαμβάνοντας υπόψιν τους ηχητικούς περιορισμούς του CD. Έτσι το CD θα ακουγόνταν καλύτερα.
Επιπλέον υπάρχει και ένα άλλο θέμα. Η ποιότητα των ελληνικών εκδόσεων σε βινύλιο. Ο Ηχος 4/1976 έγραφε ότι οι καινούργιοι ελληνικοί δίσκοι (τότε) ήταν σαν μεταχειρισμένους εισαγωγής λόγω φθηνοδουλειάς. Φανταστείτε την δεκαετία του 80 τι έγινε... Να συγκρίνουμε ελληνικό βινύλιο των 100 γραμμαρίων με τα CD εισαγωγής (που είναι και τα περισσότερα);
Και τέλος η σημειολογία με λίγη υποκειμενικότητα...
Πως θα μπορούσα να συγκρίνω το μικρό μαγικό θαύμα που λέγεται πικάπ με το μεγάλο εξώφυλλο, την μυρωδιά του χαρτιού και του δίσκου, τα σκρατς που έγιναν από τα demolition party της εφηβείας μου και τελικά την φυσική ΦΘΟΡΑ που το συνοδεύει και ΜΕ συνοδεύει όλα αυτά τα χρόνια με το compact εξωφυλλάκι του CD, την πλαστική συσκευασία του την "άφθαρτη" αφύσικη υπόσταση του και το μαύρο ψυχρό κουτί που παίζει μουσική - το cd player. Η μοναδικότητα του βινυλίου που καθιστά κάθε κόπια ΜΟΝΑΔΙΚΗ (λόγω ξεχωριστής φθοράς και αδυναμίας απόλυτου αντίγραφου) άρα απόλυτα ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ είναι το ειδικό βάρος που δεν θα έχει ποτέ κανένα ψηφιακό μέσο..
Βινύλιο VS CD: σημειώσατε Χ
Γιατί; Είναι απλό. Δεν μπορεί να γίνει σύγκριση με απόλυτα κριτήρια. Αφενώς γιατί είναι εν γένει 2 τελείως διαφορετικά μέσα και στην θεωρία και στην πράξη. Από την άλλη το CD έχει εξελιχθεί πολύ την τελευταία 10ετία.
Αυτό όμως που έχει αλλάξει άρδην είναι ο τρόπος με τον οποίο γίνονται οι σημερινές παραγωγές. Και δεν αναφέρομαι στις "ραδιοφωνικές" παραγωγές ούτε στα συμπιεσμένα δυναμικά. Αναφέρομαι στο γεγονός ότι οι σημερινοί παραγωγοί και ηχολήπτες γνωρίζουν πια τις αδυναμίες του CD και επιμελώς τις κρύβουν στην παραγωγή. Σχεδόν όλες οι πρόσφατες παραγωγές ακούγονται "αναλογικά".
Από την άλλη έχοντας ήδη κλείσει μια 18ετία πηγαίνοντας σε συναυλίες με ρυθμό 20-25 συναυλίες το χρόνο, έχω διαπιστώσει ότι η "ραδιοφωνική παραγωγή" ισχύει και εκεί: συμπιεσμένα δυναμικά στο έπακρο, ηχεία και ενισχυτές λίγο πριν το κλιπάρισμα, οι compressors στο τέρμα και γενικά μία αίσθηση "φασαρίας" στο 90% των συναυλιών.
Υπάρχουν λοιπόν παραγωγές σε CD που ακούγονται καλύτερα από βινύλιο και το αντίστροφο. Επίσης υπάρχουν CD player που παίζουν καλύτερα από πικάπ και πικάπ που παίζουν καλύτερα από CD. Τώρα για την περίπτωση που έχουμε από αναλογικό master βινύλιο και από ψηφιακό CD σε 2 πηγές με το ίδιο κόστος, πιστεύω ότι εκεί θα παίξει οριακά καλύτερα το βινύλιο. Και πάλι όμως αυτό δεν είναι απόλυτο γιατί πιστεύω ότι αυτό ισχύει από μία "κλάση" και 'πάνω που την τοποθετώ γύρω στα 1000 ευρώ. Πιο κάτω, στην κατηγορία των 200 ευρώ ας πούμε, πιστεύω ότι κερδίζει το CD.
Φυσικά δεν θα συγκρίνω μια καθ'όλα αναλογική παραγωγή της δεκαετίας του 70, που έγινε ψηφιακή χρησιμοποιώντας το αναλογικό master από το πομπινόφωνο στο ψηφιακό DAT των 300 ευρώ που χρησιμοποιούσαν τα περισσότερα ελληνικά studios την δεκαετία του 80 και 90 για να εκδόσουν CD. Κανονικά θα έπρεπε να φτιάξουν νέο ψηφιακό master από την πολυκάναλη ταινία λαμβάνοντας υπόψιν τους ηχητικούς περιορισμούς του CD. Έτσι το CD θα ακουγόνταν καλύτερα.
Επιπλέον υπάρχει και ένα άλλο θέμα. Η ποιότητα των ελληνικών εκδόσεων σε βινύλιο. Ο Ηχος 4/1976 έγραφε ότι οι καινούργιοι ελληνικοί δίσκοι (τότε) ήταν σαν μεταχειρισμένους εισαγωγής λόγω φθηνοδουλειάς. Φανταστείτε την δεκαετία του 80 τι έγινε... Να συγκρίνουμε ελληνικό βινύλιο των 100 γραμμαρίων με τα CD εισαγωγής (που είναι και τα περισσότερα);
Και τέλος η σημειολογία με λίγη υποκειμενικότητα...
Πως θα μπορούσα να συγκρίνω το μικρό μαγικό θαύμα που λέγεται πικάπ με το μεγάλο εξώφυλλο, την μυρωδιά του χαρτιού και του δίσκου, τα σκρατς που έγιναν από τα demolition party της εφηβείας μου και τελικά την φυσική ΦΘΟΡΑ που το συνοδεύει και ΜΕ συνοδεύει όλα αυτά τα χρόνια με το compact εξωφυλλάκι του CD, την πλαστική συσκευασία του την "άφθαρτη" αφύσικη υπόσταση του και το μαύρο ψυχρό κουτί που παίζει μουσική - το cd player. Η μοναδικότητα του βινυλίου που καθιστά κάθε κόπια ΜΟΝΑΔΙΚΗ (λόγω ξεχωριστής φθοράς και αδυναμίας απόλυτου αντίγραφου) άρα απόλυτα ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ είναι το ειδικό βάρος που δεν θα έχει ποτέ κανένα ψηφιακό μέσο..
Γιώργος Πολυχρονίδης
AVClub Enthusiast
Το κατρακύλισμα της γήινης υπόστασης του βινυλίου στο CD τώρα πια βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση...και λέγεται MP3.
Το γιατί είναι απλό: Εάν το CD αφαίρεσε από το μέσο, που τόσο πολύτιμα φέρει μέσα του ένα θησαυρό (τη μουσική), το ειδικό του βάρος, το MP3 αφαίρεσε σε μεγάλο βαθμό το ίδιο το περιεχόμενο του δημιουργού:
Κατάργηση του εξωφύλλου που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος ενός ολοκληρωμένου project, και αντικατάσταση του από το εικονίδιο (!) του αρχείου (βλ. winamp).
Κατάργηση της έννοιας της δισκοθήκης και αντικατάσταση της από την συλλογή τραγουδιών. Και σαν προέκταση αυτής την δημιουργία playlists με singles με τυχαία σειρά. Δηλαδή ακούμε σε random Βίσση μετά Sisters of Mercy μετά Britney Spears και μετά Σώτη Βολάνη. Αυτό φαντάζεστε τι επιπτώσεις έχει στην δημιουργία μουσικής κουλτούρας, θέσης και άποψης για την μουσική για ένα νέο που τώρα ανακαλύπτει τα μουσικά δρώμενα.
Φανταστείτε να ακούτε το Ziggy Stardust του Bowie ή το Fillgree and Shadow των This Mortal Coil ανακατεμένα με άλλα κομμάτια σε τυχαία σειρά. Απόλυτος κατακερματισμός και διάσπαση ενός εννιαίου μουσικά και ιδεολογικά έργου..
Θα μου πείτε βέβαια είναι στο χέρι μας να διατηρούμε την σωστή σειρά στην playlist. Ναι αλλά είναι αυτονόητο μόνο για εμάς που ξέρουμε την σημασία της. Κάποιος που θα πάρει τα τραγούδια αυτά από ένα USB stick που έχει ο κολλητός του είναι πιθανό αν όχι σίγουρο (και με το κίνδυνο να μην έχουν ούτε αρίθμηση αλλά μόνο τους τίτλους - το 'χω δει και αυτό) να τα ακούσει σε τυχαία σειρά - αν όχι ανακατεμένα με άλλα κομμάτια.
Η σημασία του μέσου στο περιεχόμενο της μουσικής είναι καταλυτική. Κάθε νέο μέσο που παρουσιάζεται "χάριν ευχρηστίας" θυσιάζει σε μεγάλο βαθμό μέρος από το ίδιο το περιεχόμενο του και την σημασιολογία του στο χώρο και στο χρόνο.
Από το βινύλιο στο CD και από το CD στο MP3...
Ίδωμεν...
Το γιατί είναι απλό: Εάν το CD αφαίρεσε από το μέσο, που τόσο πολύτιμα φέρει μέσα του ένα θησαυρό (τη μουσική), το ειδικό του βάρος, το MP3 αφαίρεσε σε μεγάλο βαθμό το ίδιο το περιεχόμενο του δημιουργού:
Κατάργηση του εξωφύλλου που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος ενός ολοκληρωμένου project, και αντικατάσταση του από το εικονίδιο (!) του αρχείου (βλ. winamp).
Κατάργηση της έννοιας της δισκοθήκης και αντικατάσταση της από την συλλογή τραγουδιών. Και σαν προέκταση αυτής την δημιουργία playlists με singles με τυχαία σειρά. Δηλαδή ακούμε σε random Βίσση μετά Sisters of Mercy μετά Britney Spears και μετά Σώτη Βολάνη. Αυτό φαντάζεστε τι επιπτώσεις έχει στην δημιουργία μουσικής κουλτούρας, θέσης και άποψης για την μουσική για ένα νέο που τώρα ανακαλύπτει τα μουσικά δρώμενα.
Φανταστείτε να ακούτε το Ziggy Stardust του Bowie ή το Fillgree and Shadow των This Mortal Coil ανακατεμένα με άλλα κομμάτια σε τυχαία σειρά. Απόλυτος κατακερματισμός και διάσπαση ενός εννιαίου μουσικά και ιδεολογικά έργου..
Θα μου πείτε βέβαια είναι στο χέρι μας να διατηρούμε την σωστή σειρά στην playlist. Ναι αλλά είναι αυτονόητο μόνο για εμάς που ξέρουμε την σημασία της. Κάποιος που θα πάρει τα τραγούδια αυτά από ένα USB stick που έχει ο κολλητός του είναι πιθανό αν όχι σίγουρο (και με το κίνδυνο να μην έχουν ούτε αρίθμηση αλλά μόνο τους τίτλους - το 'χω δει και αυτό) να τα ακούσει σε τυχαία σειρά - αν όχι ανακατεμένα με άλλα κομμάτια.
Η σημασία του μέσου στο περιεχόμενο της μουσικής είναι καταλυτική. Κάθε νέο μέσο που παρουσιάζεται "χάριν ευχρηστίας" θυσιάζει σε μεγάλο βαθμό μέρος από το ίδιο το περιεχόμενο του και την σημασιολογία του στο χώρο και στο χρόνο.
Από το βινύλιο στο CD και από το CD στο MP3...
Ίδωμεν...
Μπελλος Ευαγγελος
Supreme Member
Tasos_Th
Supreme Member
Όσοι απο εσάς χρησιμοποιέιτε ηλεκτρονικό υπολογιστή σαν κέντρο ψηφιακής ψυχαγωγίας ( ήχου, εικόνας , βίντεο ) θα γνωρίζετε πως με λίγο κόπο η οργάνωση των μουσικών αρχείων και όχι μόνο μπορεί να πάρει επιστημονικές διαστάσεις. Ας μήν ξεχνάμε τις τεράστιες βάσεις δεδομένων που εξυπηρετούν τους χρήστες του διαδικτύυ όπως η CDDB και άλλες. )
Εξάλλου είναι θέμα ανθρώπου κυρίως και όχι του μέσου που χρησιμοποιεί για το πόσο οργανωτικός και " συμμαζεμένος " θέλει και προσπαθεί να είναι.
( Προσωπικά έχω δεί άτομα που έχουν 100 cd και δεν ξέρουν πού είναι αυτό που ψάχνουν μόνο και μόνο επειδή τα έχουν τοποθετήσει όπως ν'ναι.)
Επίσης η δημιουργία των λιστών αναπαραγωγής ( Playlists ) δεν είναι απαραίτητα τυχαία. Όπως είπε πρίν ο Γιώργος σε πολλά προγράμματα αναπαραγωγής μπορείτε να δημιουργήσετε λίστες αναπαραγωγής με διαφορα κριτήρια, απλά πολλαπλά κτλ, αλλά και αυτό είναι θέμα ανθρώπου καθαρά.
Είναι απίστευτη η ευκολία με την οποία μπορείς να ορίσεις μια εκπληκτική λίστα που συμμορφώνεται με τα προσωπικά σου γούστα, χωρίς να υποχρεώνεσαι να ακούσεις την τυχαία επιλογή του μηχανήματος. ( και ακόμα να χρησιμοποιήσεις transition effects όπως fade out - fade in κτλ ).
Σχετικά με τους υπολογιστές και τα mp3 , όσοι ασχολείσται με ηχογραφήσεις σε Η/Υ , ή με σύνθεση με διάφορα προγράμματα γνωρίζεται επίσης ότι ήδη οι δειγματοληψίες φτάνουν τα 192 kΗz και περισσότερο και το βάθος τα 24 bit.
Όμως αυτό δεν γράφεται σε cd. Φανταστείται λοιπόν σε μερικά χρόνια να ακούτε την μουσική σας απο τον υπολογιστή σας , σε οποιοδήποτε σημείο του σπιτιού σας σε συνεχώς αυξανώμενη ποιότητα. Οι χωριτηκότητες, οι ταχύτητες, η επεξεργαστική ισχύς συνεχώς αυξάνονται και σίγουρα κάποια στιγμή στο κοντινό μέλλον ο καθένας θα έχει την ευκαιρία να ακούει ποιοτική μουσική , ποιοτικά αναπαρηγμένη και με χαμηλό κόστος .
Και το κόστος μιας πολύ καλής κάρτας ήχου δεν ξεπερνάει τα 300 ευρώ.
Πολλοί απο εσάς ασχολείσται χρόνια με τη μουσική και με τον υψηλής πιστότητας ήχο και τα μηχανήματα που τον αναπαράγουν.
Είναι διαφορετική η σχέση ανθρώπων σαν εσάς με το αντικείμενο σε σχέση με αυτή του μέσου απλού ακροατή. Όχι απο θέμα μουσικής παιδείας μόνο.
Και όπως ανέφερε και πάλι ο ΓΙώργος , ο κόσμος αγκάλιάζει ότι είναι προσιτό και τον εξυπηρετεί στην καθημερινότητά του.
Οι μεγάλες βιομηχανίες που οδηγούν την εξέλιξη των οικιακών συσκευών έχουν αυτό το σκοπό ,τη μαζικότητα.
Προσωπικά αφιερώνω 2 ώρες τουλάχιστον την ημέρα ακούγωντας αποσπάσματα τραγουδιών στο ίντερνετ για να βρώ 5 - 10 τραγούδια το πολύ που να ξεχωρίζουν και μετά ν απροσπαθήσω να τα αγοράσω ή αν τα κατεβάσω απο κάποιον.( Δεν νομίζω ό μέσος άνθρωπος έχει χρόνο να το κάνει αυτό )(εύχομαι να μπορώ να το κάνω και αργότερα αυτό )
Προσωπική μου άποψη είναι ότι με την έλευση των ψηφιακών μουσικών αρχείων ( συμπιεσμένων , ασυμπίεστων , οποιασδήποτε κωδικοποίησης ) ο καθένας έχει την ευκαιρία να ακούσει στο σπίτι του , στο αυτοκίνητό του , στον περίπατό του μουσικές που ποτέ άλλωτε δεν θα είχε την ευκαιρία να τις ακούσει και να τις απολαύσει.
Όλη αυτή η " παράνομη " κατά τις εταιρίες διακίνηση μουσικών αρχείων πέρα απο τα πληγέντα συμφέροντά τους αφήνει μια τεράστια μουσική κληρονομιά σε πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Η μουσική είναι τέχνη και στην τέχνη έχουν δικαίωμα όλοι οι άνθρωποι . Και αυτοι που μπορούν να διαθέτουν δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και αυτοί που δεν μπορούν να το κάνουν.
Το τι επιλέγει να ακούσει ο οποιοσδήποτε δεν πρέπει να μας απασχολεί , το θέμα είναι να του δίνουμε το δικαίωμα της επιλογής .
Υ.Γ
Όντως η συσκευασία ,τα εξώφυλλα ή τα ένθετα και οι περίεργες θήκες για cd θα μου λείψουν αν γίνουν όλα τόσο ψηφιακά....
Y.Γ2 Σε μιά Ελλάδα που οι 8 στους 10 σταθμούς παίζουν όλη την ημέρα τα ίδια και τα ίδια τσιφτετέλια πως να αποκτήσει παιδεία κανείς ;;;;
Κι όλα αυτά γίνονται για τις πωλήσεις και μόνο.......
Και δεν έχω τίποτα με τα τσιφτετέλια , στην ώρα τους είναι ταμάμ :aktion033:
Last edited:
Μπελλος Ευαγγελος
Supreme Member
Απάντηση: Re: Βυνιλιάκηδες και Cdάκηδες σημειώσατε:
Y.Γ2 Σε μιά Ελλάδα που οι 8 στους 10 σταθμούς παίζουν όλη την ημέρα τα ίδια και τα ίδια τσιφτετέλια πως να αποκτήσει παιδεία κανείς ;;;;
Κι όλα αυτά γίνονται για τις πωλήσεις και μόνο.......
Και δεν έχω τίποτα με τα τσιφτετέλια , στην ώρα τους είναι ταμάμ
σε οσα λες συμφωνω !!!!
αν και ακουω πολυ λαικοποπ και σκυλε... μουσικη πιστευω πως το εχουν παρακανει οι σταθμοι ......
αφου και εγω καμια φορα βαριεμαι να ακουσω για 30στη φορα την ιδια μερα την βανδη και τον πλουταρχο ......
ελεος ρε παιδια !!!!!
τωρα ακουω καθε βραδυ ραδιο θεσαλονικη εχει φοβερο προγραματακι με παλιες ροκιες της εποχης μου και την καταβρισκω .......
οντως τα τσιφτεντελια στην ωρα τους ειναι ταμαμ !!!
παντως εγω τα βυνιλια μου τα εχω ολα !!!!!!1 και που και που τα αγαπημενα μου τα περναω ενα χερι για να τα θυμηθω ......
μονο που χρειαζομαι ενα σοβαρο πικαπ γιατι αμα δειτε αυτο που εχω θα με διαγραψετε ...... :violent-smiley-030: :violent-smiley-030:
anasthom said:
Y.Γ2 Σε μιά Ελλάδα που οι 8 στους 10 σταθμούς παίζουν όλη την ημέρα τα ίδια και τα ίδια τσιφτετέλια πως να αποκτήσει παιδεία κανείς ;;;;
Κι όλα αυτά γίνονται για τις πωλήσεις και μόνο.......
Και δεν έχω τίποτα με τα τσιφτετέλια , στην ώρα τους είναι ταμάμ
σε οσα λες συμφωνω !!!!
αν και ακουω πολυ λαικοποπ και σκυλε... μουσικη πιστευω πως το εχουν παρακανει οι σταθμοι ......
αφου και εγω καμια φορα βαριεμαι να ακουσω για 30στη φορα την ιδια μερα την βανδη και τον πλουταρχο ......
ελεος ρε παιδια !!!!!
τωρα ακουω καθε βραδυ ραδιο θεσαλονικη εχει φοβερο προγραματακι με παλιες ροκιες της εποχης μου και την καταβρισκω .......
οντως τα τσιφτεντελια στην ωρα τους ειναι ταμαμ !!!
παντως εγω τα βυνιλια μου τα εχω ολα !!!!!!1 και που και που τα αγαπημενα μου τα περναω ενα χερι για να τα θυμηθω ......
μονο που χρειαζομαι ενα σοβαρο πικαπ γιατι αμα δειτε αυτο που εχω θα με διαγραψετε ...... :violent-smiley-030: :violent-smiley-030:
Tasos_Th
Supreme Member
Μπελλος Ευαγγελος
Supreme Member
Απάντηση: Re: Βυνιλιάκηδες και Cdάκηδες σημειώσατε:
ναι ........ σαν καραμουζα ακουγεται το ρημαδι .......
και εχω δυσκολια να κραταω σταθερη τη ληψη διοτι πεφτει δηλ, βγαινει εκτος ......
μονο σε αυτο το σταθμο συμβαινει και μονο αυτος εχει τη χαλια ποιοτητα απο ολους ......
anasthom said:
ναι ........ σαν καραμουζα ακουγεται το ρημαδι .......
και εχω δυσκολια να κραταω σταθερη τη ληψη διοτι πεφτει δηλ, βγαινει εκτος ......
μονο σε αυτο το σταθμο συμβαινει και μονο αυτος εχει τη χαλια ποιοτητα απο ολους ......
Last edited:
Τσάκωνας Βασίλης
Supreme Member
Θεοδωρόπουλος Δημήτρης
Δλδ, καινούριες μουσικές που δεν βγαίνουν σε βυνίλιο δεν ακούς?
Ναι πως, σε ένα φιλαράκι που έχει BATVK-20 & VK250 με τα HARBETH7ES-2 & για πηγή ένα pc γιατί μερικά χρόνια τώρα ταλαντεύεται ανάμεσα σε Audio Research PH-7, BAT VK-D5 Lindemann κ.α
Δημήτριος Ντοκατζής
Τώρα κατάλαβα γιατί δεν είμαι χαϊεντάς…
Δεν νομίζω να εννοείς εμένα χαϊεντά, τον καλλιτέχνη και τον παραγωγό που προσπάθησαν να μας μεταφέρουν με σαφήνεια το έργο τους, χαϊεντάδες θα τους έλεγες. Και όταν πρόκειται κάποιος να σου δώσει τα εσώψυχά του σε στοίχο και νότες, λυπάμαι αλλά μπορώ να τους δώσω την δέουσα προσοχή μόνο όταν τους κοιτώ στα μάτια. Δεν μπορεί να είναι το ίδιο όταν οδηγάς, όταν τρώς γύρο ή βρίσκεσαι στο θρόνο(WC)
Μ.Τζωρτζάκης - MTZ audio
..καθώς περνούν τα χρόνια
Εντάξει, με τόσο φορτωμένη μέρα και τόσες λακκούβες στη ζωή αυτή ποιος μπορεί να πει ότι είναι νέος, όμως όταν έρχεται εκείνο το δίωρο (μόνο αυτό περισσεύει και όχι πάντα) οι κουρτίνες κλείνουν για να μη μας πουν δωδεκάχρονους
McZab
Βαρειές κουβέντες... πρωτότυπο
Ίσως τα D/A conv. τους νάναι λίγο καλύτερα απτα δικά μας.
Δλδ, καινούριες μουσικές που δεν βγαίνουν σε βυνίλιο δεν ακούς?
Ναι πως, σε ένα φιλαράκι που έχει BATVK-20 & VK250 με τα HARBETH7ES-2 & για πηγή ένα pc γιατί μερικά χρόνια τώρα ταλαντεύεται ανάμεσα σε Audio Research PH-7, BAT VK-D5 Lindemann κ.α
Δημήτριος Ντοκατζής
Τώρα κατάλαβα γιατί δεν είμαι χαϊεντάς…
Δεν νομίζω να εννοείς εμένα χαϊεντά, τον καλλιτέχνη και τον παραγωγό που προσπάθησαν να μας μεταφέρουν με σαφήνεια το έργο τους, χαϊεντάδες θα τους έλεγες. Και όταν πρόκειται κάποιος να σου δώσει τα εσώψυχά του σε στοίχο και νότες, λυπάμαι αλλά μπορώ να τους δώσω την δέουσα προσοχή μόνο όταν τους κοιτώ στα μάτια. Δεν μπορεί να είναι το ίδιο όταν οδηγάς, όταν τρώς γύρο ή βρίσκεσαι στο θρόνο(WC)
Μ.Τζωρτζάκης - MTZ audio
..καθώς περνούν τα χρόνια
Εντάξει, με τόσο φορτωμένη μέρα και τόσες λακκούβες στη ζωή αυτή ποιος μπορεί να πει ότι είναι νέος, όμως όταν έρχεται εκείνο το δίωρο (μόνο αυτό περισσεύει και όχι πάντα) οι κουρτίνες κλείνουν για να μη μας πουν δωδεκάχρονους
McZab
Βαρειές κουβέντες... πρωτότυπο
Ίσως τα D/A conv. τους νάναι λίγο καλύτερα απτα δικά μας.
Αν επιτρεπετε μια παρεμβαση (απο καποιον που η σχεση του με το hi-end περιοριζεται σε οσα εχει ακουσει στις εκθεσεις) να καταγραψω εν συντομια τις εξης γενικοτητες:
Το μελλον ειναι ψηφιακο. Δεν νομιζω οτι χρειαζεται εξηγηση.
Το μελλον ειναι συμπιεσμενο. Ο χωρος κοστιζει, ειτε ειναι server διανομης ειτε μεσο τοπικης αποθηκευσης ενω και οι codecs εξελισονται ραγδαια. Υπαρχουν ηδη transparent αλγοριθμοι συμπιεσης, μολις 15 χρονια μετα την "ανακαλυψη" της μεθοδου.
Το μελλον ειναι αϋλο. Σε λιγα χρονια τα φυσικα μεσα διανομης θα μας αφησουν χρονους. Τα CD, τα SACD, τα βινυλια θα μεινουν σε λιγους "μερακληδες" που ζητουν μια χειροπιαστη σχεση με την μουσικη και θα τα πληρωνουν αδροτατα (οπως ηδη συμβαινει με τα "καλα" βινυλια).
Το μελλον ειναι "καλυτερη ποιοτητα ηχου"-"χειροτερη ποιοτητα μουσικης"
Το μελλον ειναι ψηφιακο. Δεν νομιζω οτι χρειαζεται εξηγηση.
Το μελλον ειναι συμπιεσμενο. Ο χωρος κοστιζει, ειτε ειναι server διανομης ειτε μεσο τοπικης αποθηκευσης ενω και οι codecs εξελισονται ραγδαια. Υπαρχουν ηδη transparent αλγοριθμοι συμπιεσης, μολις 15 χρονια μετα την "ανακαλυψη" της μεθοδου.
Το μελλον ειναι αϋλο. Σε λιγα χρονια τα φυσικα μεσα διανομης θα μας αφησουν χρονους. Τα CD, τα SACD, τα βινυλια θα μεινουν σε λιγους "μερακληδες" που ζητουν μια χειροπιαστη σχεση με την μουσικη και θα τα πληρωνουν αδροτατα (οπως ηδη συμβαινει με τα "καλα" βινυλια).
Το μελλον ειναι "καλυτερη ποιοτητα ηχου"-"χειροτερη ποιοτητα μουσικης"
Τσάκωνας Βασίλης
Supreme Member
Το μέλλον είναι σπόροι σόγιας που παράγουν κατσίκες. Πίτσα με γεύση θαλάσια απογευματινή αύρα. Δικαστήρια με Τριανταευαγγελάτους. Θα μου επιτρέπατε να επιλέξω για μέλλον μου το παρελθόν.
ΜΗΤΣ
Supreme Member
McZab
Supreme Member
Re: Απάντηση: Βυνιλιάκηδες και Cdάκηδες σημειώσατε:
McZab
Βαρειές κουβέντες... πρωτότυπο
Ίσως τα D/A conv. τους νάναι λίγο καλύτερα απτα δικά μας.[/QUOTE]
Χαίρομαι που τελικά συμφωνούμε...Η ποιότητα λοιπόν του "ψηφιακού" ήχου δεν είναι de facto χειρότερη (και λιγότερο ανθρώπινη) από αυτή του "αναλογικού".
Εξαρτάται από το τι συγκρίνουμε.
McZab
Βαρειές κουβέντες... πρωτότυπο
Ίσως τα D/A conv. τους νάναι λίγο καλύτερα απτα δικά μας.[/QUOTE]
Χαίρομαι που τελικά συμφωνούμε...Η ποιότητα λοιπόν του "ψηφιακού" ήχου δεν είναι de facto χειρότερη (και λιγότερο ανθρώπινη) από αυτή του "αναλογικού".
Εξαρτάται από το τι συγκρίνουμε.
Τσάκωνας Βασίλης
Supreme Member
To cd δεν επικράτησε, επιβλήθηκε. Μην ξεχνάμε ορισμένα πράγματα. Απο την άλλη οι ανάγκες μπορεί να επιβάλλουν συμπιέσεις δεν διαφωνώ. Μα εκεί ακριβώς αρχίζει το hobby. Αντι να αγοράσω ακριβό αυτοκίνητο φτιάχνω τον χώρο μου, αγοράζω ένα σύστημα που παίζει ασυμπίεστα, και απολαμβάνω το hobby μου. Στο αυτοκίνητο θα έχω μια bubble memory και θα κοροιδεύω τον ευατό μου ότι ακούω. Μέχρι στιγμής ο υπολογιστής ακόμη δεν έφθασε την ποιότητα ήχου (σώματα, δυναμικά, αέρα στα όργανα κλπ) με το βινύλιο και το cd, στο μέλλον οψόμεθα. Άλλο πράγμα η δισκοθήκη και άλλο το playlist. Ουδεμία σχέση, το ένα είναι διεκπεραίωση και το άλλο πάθος.
Συγνωμη, αλλα οποιος δεν εχει να διαθεσει χιλιαδες ευρω και ενα μεγαλο, καθαρο ακουστικα χωρο για να στησει το ηχοσυστημα του, ακουει μουσικη "διεκπεραιωτικα"...?
Δεν ειμαι απο αυτους που λενε οτι το hi-end ειναι "φυκια για μεταξωτες κορδελες", αλλα μην τρελαθουμε κιολας.
Δεν ειμαι απο αυτους που λενε οτι το hi-end ειναι "φυκια για μεταξωτες κορδελες", αλλα μην τρελαθουμε κιολας.
Ας μην είμαστε τόσο απόλυτοι και απαξιωτικοί στην χρήση του υπολογιστή σαν πηγή για την μουσική μας.
Θα ήταν άλλωστε παράλογο δεδομένου ότι εδώ και δεκαετίες η μουσική παραγωγή γίνεται μέσω Η/Υ και μάλιστα όχι με «εξωτικά» μοντέλα αλλά καθημερινά μηχανήματα στημένα γι’αυτήν την χρήση. Το πρόβλημα ξεκινά από την στιγμή της τελικής παραγωγής και των μέσων που διατίθενται γι’αυτήν.
Συμφωνώ ότι το CD είναι ένα παρωχημένο ψηφιακό μέσο, που δεν τιμά πλέον αυτήν την τεχνολογία. αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η ψηφιακή τεχνολογία έχει μείνει στο επίπεδο του CD . Το DVD Audio είναι πολύ κοντύτερα στην αρχική μήτρα απ’ότι είναι το βινύλιο ή το CD. Το γιατί δεν έπιασε σαν φορμά έιναι πλέον ιστορία. Προσωπικά, αναμένω με αγωνία την εποχή που θα έχουμε εμπορική πρόσβαση σε αρχεία 24/96 η και 24/192 που θα μπορούμε να τα ακούμε στον υπολογιστή μας και που θα αλλάξουν πιστεύω την έννοια της υψηλής πιστότητας όπως την έχουμε στο μυαλό μας. Όποιος έχει ακούσει τέτοια αρχεία πιστεύω ότι μπορεί να με καταλάβει.
Θα ήταν άλλωστε παράλογο δεδομένου ότι εδώ και δεκαετίες η μουσική παραγωγή γίνεται μέσω Η/Υ και μάλιστα όχι με «εξωτικά» μοντέλα αλλά καθημερινά μηχανήματα στημένα γι’αυτήν την χρήση. Το πρόβλημα ξεκινά από την στιγμή της τελικής παραγωγής και των μέσων που διατίθενται γι’αυτήν.
Συμφωνώ ότι το CD είναι ένα παρωχημένο ψηφιακό μέσο, που δεν τιμά πλέον αυτήν την τεχνολογία. αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η ψηφιακή τεχνολογία έχει μείνει στο επίπεδο του CD . Το DVD Audio είναι πολύ κοντύτερα στην αρχική μήτρα απ’ότι είναι το βινύλιο ή το CD. Το γιατί δεν έπιασε σαν φορμά έιναι πλέον ιστορία. Προσωπικά, αναμένω με αγωνία την εποχή που θα έχουμε εμπορική πρόσβαση σε αρχεία 24/96 η και 24/192 που θα μπορούμε να τα ακούμε στον υπολογιστή μας και που θα αλλάξουν πιστεύω την έννοια της υψηλής πιστότητας όπως την έχουμε στο μυαλό μας. Όποιος έχει ακούσει τέτοια αρχεία πιστεύω ότι μπορεί να με καταλάβει.
