Βυνιλιάκηδες και Cdάκηδες σημειώσατε:

[Theodore]

Αχ βρε Θόδωρε, πέρασε καιρός και τα ξέχασες... :smileJap:

Καλα, αυτα ηταν για την Αμερικη, οχι για δω.
Και μετα, δεν στελνανε στη φυλακη τους ιδιους τους πελατες τους. Οπως κανουν τωρα. Ασε εχουν λυσσαξει κυριολεκτικα. Αλλα δε βαριεσαι. Τα χασανε το παιχνιδι. Ακομα και ο μεγαλος Billie, τους το ειπε, αλλα αυτοι δεν καταλαβαινουν τιποτα. Στελνουν στη φυλακη 16αρηδες. Και πιστευουν οτι ο κοσμος, ειναι μαζι τους.
Ε, ΔΕ σφα-ξα-νε..
Ευτυχως που εδω ειναι Ελλαδα.Και μια φορα που το αερα πατερα, κανει καλο.
Παντως σας ξαναλεω. Βρειτε σταθμους απο το Ιντερνετ, και θα με θυμηθειτε.
Ειναι και πολλοι, και καλοι, και νομιμοι, ΚΑΙ ΤΣΑΜΠΑ.
Και ας τους να κλαινε.

Θοδωρος.

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

Το ερώτημα νομίζω δεν είναι αν επιλέγουμε να δίνουμε βάση στη δήλωση του Α που ακούει με hiend tuner και καμία σημασία στον Β επειδή η γνώμη του ακούστηκε σε τρατζιστοράκι? Μήπως είναι Βυνιλιάκηδες και Cdάκηδες ? Ναι όλες πλέον οι ηχογραφήσεις είναι ψηφιακές. Και ναι και οι παλιές επεξεργάζονται ψηφιακά ακόμα και στα βυνίλια. Και γω στη δουλειά ψηφιακά γράφω. Δεν υπάρχει πλέον άλλος τρόπος. Βλ. χρόνος, χρήμα, ευκολία. Το master από το σκληρό όμως που στέλνω για κόπιες στην Αθήνα δεν έχει καμία σχέση με την κόπια του εμπορίου. Το αληθές το ανθρώπινο. Δεν θεοποιούμε απλά ακούμε. Και οι καινούργιες μουσικές που δεν βγαίνουν σε βυνίλιο, ε τι να κάνουμε, επιθημιτό θα ήταν να τις έχουμε στο φορμά που μας αγγίζει περισσότερο. Σιγά μην μπούμε στη λούμπα αν και ποιό και πότε cdplayer θα εμφανιστεί σε τιμές κοντά στην τσέπη μας. Μέχρι τότε βλέπουμε. Και πολύ ευχαρίστως να πετάξουμε πλατό και βινύλια, και να ξεκουράσουμε και τη μέση και τα μάτια μας, αλλά μέχρι τότε Θα υπάρχει η διαφορά του να περνάμε δίπλα από ένα δάσος με το να είμαστε μέσα σ αυτό. Να το νιώθουμε. Οπότε μάλλον δεν συμφωνούμε...Η ποιότητα λοιπόν του "ψηφιακού" ήχου είναι de facto χειρότερη (και λιγότερο ανθρώπινη) από αυτή του "αναλογικού". Και αν το 90% γουστάρει να ακούει κάπως, είναι απλά το 90%. Μην γινόμαστε ολοκληρωτιστές. Μαγκιά σας και γούστο μας.

 

[Costas Coyias]

Re: Απάντηση: Βυνιλιάκηδες και Cdάκηδες σημειώσατε:

(...) Το master από το σκληρό όμως που στέλνω για κόπιες στην Αθήνα δεν έχει καμία σχέση με την κόπια του εμπορίου. Το αληθές το ανθρώπινο. (...)

Εννοείς από ηχητικής πλευράς; Αν ναι, γιατί;

 

[Theodore]

Re: Απάντηση: Βυνιλιάκηδες και Cdάκηδες σημειώσατε:

Το ερώτημα νομίζω δεν είναι αν επιλέγουμε να δίνουμε βάση στη δήλωση του Α που ακούει με hiend tuner και καμία σημασία στον Β επειδή η γνώμη του ακούστηκε σε τρατζιστοράκι? Μήπως είναι Βυνιλιάκηδες και Cdάκηδες ? Ναι όλες πλέον οι ηχογραφήσεις είναι ψηφιακές. Και ναι και οι παλιές επεξεργάζονται ψηφιακά ακόμα και στα βυνίλια. Και γω στη δουλειά ψηφιακά γράφω. Δεν υπάρχει πλέον άλλος τρόπος. Βλ. χρόνος, χρήμα, ευκολία. Το master από το σκληρό όμως που στέλνω για κόπιες στην Αθήνα δεν έχει καμία σχέση με την κόπια του εμπορίου. Το αληθές το ανθρώπινο. Δεν θεοποιούμε απλά ακούμε. Και οι καινούργιες μουσικές που δεν βγαίνουν σε βυνίλιο, ε τι να κάνουμε, επιθημιτό θα ήταν να τις έχουμε στο φορμά που μας αγγίζει περισσότερο. Σιγά μην μπούμε στη λούμπα αν και ποιό και πότε cdplayer θα εμφανιστεί σε τιμές κοντά στην τσέπη μας. Μέχρι τότε βλέπουμε. Και πολύ ευχαρίστως να πετάξουμε πλατό και βινύλια, και να ξεκουράσουμε και τη μέση και τα μάτια μας, αλλά μέχρι τότε Θα υπάρχει η διαφορά του να περνάμε δίπλα από ένα δάσος με το να είμαστε μέσα σ αυτό. Να το νιώθουμε. Οπότε μάλλον δεν συμφωνούμε...Η ποιότητα λοιπόν του "ψηφιακού" ήχου είναι de facto χειρότερη (και λιγότερο ανθρώπινη) από αυτή του "αναλογικού". Και αν το 90% γουστάρει να ακούει κάπως, είναι απλά το 90%. Μην γινόμαστε ολοκληρωτιστές. Μαγκιά σας και γούστο μας.

Επειδη σου αρεσουν τα βινυλια, θα σου πω και κατι που ισως και να μην ξερεις.
Υπαρχει ενα πικαπ Γιαπωνεζικο, μαρκας ELP, που παιζει τα βινυλια σα CD,με δεσμες λειζερ,(5 τον αριθμο),ΑΝΑΛΟΓΙΚΑ. Μπορεις να μπεις στο Ιντερνετ και να διαβασεις σχετικα, καθως και να διαβασεις τεστ που εχουν γινει γι αυτο.
Απ ο,τι ειδα, υποτιθεται οτι καποιος το φερνει και εδω.
Πηγα να ρωτησω, αλλα δεν ειχε ουτε ενα εστω να το δω.
Υπ οψιν οτι η τιμη του ειναι πολυ τσουχτερη. Στην Αμερικη πουλιεται 14 χιλιαδες δολλαρια νομιζω.
Καθως καταλαβαινεις, αφου δεν υπαρχουν βελονες κλπ, δεν υπαρχει φθορα.
Το μονο μειονεκτημα του, ειναι οτι επειδη διαβαζει ο,τι ¨βλεπει¨, διαβαζει και τις σκονες σαν σημα. Γι αυτο, θελει σχολαστικο καθαρισμα πριν παιχτει ο δισκος.Δινει δε και μια καθαριστικη συσκευη, σαν "ηλεκτρικη σκουπα", για να τους καθαριζει ρουφωντας τις σκονες.
Αμα εχεις τα λεφτα και αρκετους δισκους ωστα να αξιζει η επενδυση, περτο να καθαρισεις μια και καλη.
Και κατι σχετικο με την ποιοτητα του ψηφιακου ηχου. Οταν η Φιλιπς, εβγαλε το δισκακι, στη δεκαετια του 70, το εκανε για την κονομα και μονο. Ηξεραν οτι δεν επαιζε, αλλα δεν τους ενοιαζε. Εβαλαν ομως τα παπαγαλακια τους, δηλ τους δημοσιογραφους και ξεσηκωσαν τον κοσμο, για το τι καλα που παιζει, και τελικα, (γιατι ο κοσμος αντιδρουσε στην αρχη και δεν τσιμπαγε), τα καταφεραν.
Πριν απο λιγα χρονια, βγαλανε ψηφιακους, με μεγαλυτερη αναλυση (24/96), δηλ τους SACD και DVD Audio, που παιζουν σαφως καλυτερα. Το θεμα ειναι ομως, οτι επειδη βγηκαν δυο συστηματα, και ηταν και ακριβοι, ο ενας "εφαγε" τον αλλο, και ετσι το συστημα ταφτησε.
Υπαρχει τωρα μια σκεψη, να βγαλουν ακομα καλυτερα ψηφιακα συστηματα, με τη χρηση Blue Ray δισκων, που, επειδη εχουν πολυ μεγακυτερς χωρητικοτητες, μπορουν να δωσουν ψηφιακο πολυκαναλο ηχο με ακομα μεγαλυτερη ποιοτητα, δηλ 24/192, αν θυμαμαι καλα. Τοτε, νομιζω οτι δεν χρειαζεται, να τρεχει κανεις στα βινυλια, για πρακτικους λογους πιο πολυ, αλλα και για αλους, πχ πολυκαναλος ηχος, εκτος και εχει το ELP, οποτε βαζει το δισκο στο πικαπ, και τον παιζει οπως τα δισκακια. Δηλ με τηλεκοντρολ κανει ολους τους χειρισμους.
Και βεβαια τους παλιους του δισκους, τους ακουει κανονικα και τωρα, (αμα δεν εχει μπει στο τραινο της βαρεμαρας).

Θοδωρος.

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

Μοναδική ψυχική ηρεμία, σωστή ανάπτυξη της κάθε νότας, τη συγκεκριμένη χροιά του κάθε οργάνου και τον αέρα του στον χώρο και έλειψη κατακερματισμένου ήχου που προκαλεί συναισθηματική απόσταση από το έργο. Σαν να βρίσκεσαι σε ένα διπλανό χώρο και όχι ακριβώς εκεί. Έχοντας ένα adat alesis στην κατοχή μου, με κόπια απ’ ευθείας από το προτώτυπο με ζωντάνια και αμεσότητα, κάτι που μόνο στα σωστά βυνίλια συναντώ και ποτέ μέχρι τώρα δεν πήρα από το cd του εμπορίου.

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

Για το ELP έχω τοποθετηθεί σε παρακείμενο thread. Αν και δεν το έχω ακούσει.

 

[McZab]

Re: Απάντηση: Βυνιλιάκηδες και Cdάκηδες σημειώσατε:

Το ερώτημα νομίζω δεν είναι αν επιλέγουμε να δίνουμε βάση στη δήλωση του Α που ακούει με hiend tuner και καμία σημασία στον Β επειδή η γνώμη του ακούστηκε σε τρατζιστοράκι? Μήπως είναι Βυνιλιάκηδες και Cdάκηδες ? Ναι όλες πλέον οι ηχογραφήσεις είναι ψηφιακές. Και ναι και οι παλιές επεξεργάζονται ψηφιακά ακόμα και στα βυνίλια. Και γω στη δουλειά ψηφιακά γράφω. Δεν υπάρχει πλέον άλλος τρόπος. Βλ. χρόνος, χρήμα, ευκολία. Το master από το σκληρό όμως που στέλνω για κόπιες στην Αθήνα δεν έχει καμία σχέση με την κόπια του εμπορίου. Το αληθές το ανθρώπινο. Δεν θεοποιούμε απλά ακούμε. Και οι καινούργιες μουσικές που δεν βγαίνουν σε βυνίλιο, ε τι να κάνουμε, επιθημιτό θα ήταν να τις έχουμε στο φορμά που μας αγγίζει περισσότερο. Σιγά μην μπούμε στη λούμπα αν και ποιό και πότε cdplayer θα εμφανιστεί σε τιμές κοντά στην τσέπη μας. Μέχρι τότε βλέπουμε. Και πολύ ευχαρίστως να πετάξουμε πλατό και βινύλια, και να ξεκουράσουμε και τη μέση και τα μάτια μας, αλλά μέχρι τότε Θα υπάρχει η διαφορά του να περνάμε δίπλα από ένα δάσος με το να είμαστε μέσα σ αυτό. Να το νιώθουμε. Οπότε μάλλον δεν συμφωνούμε...Η ποιότητα λοιπόν του "ψηφιακού" ήχου είναι de facto χειρότερη (και λιγότερο ανθρώπινη) από αυτή του "αναλογικού". Και αν το 90% γουστάρει να ακούει κάπως, είναι απλά το 90%. Μην γινόμαστε ολοκληρωτιστές. Μαγκιά σας και γούστο μας.

Λυπάμαι, αλλά εκτός από πολύ συναίσθημα το οποίο σέβομαι απείρως (γιατί η μουσική είναι συναίσθημα) δεν διακρίνω κανένα επιχείρημα. Όταν είσαι τόσο απόλυτος θα πρέπει να πατάς κάπου στέρεα. Ολοκληρωτισμός είναι το να αντιμετωπίζεις ένα CDP των 1000 με την ίδια λογική που αντιμετωπίζεις και ένα φορητό mini...Σαφώς και γούστο σας και σεβαστό (βλ. υπογραφή μου).Η λέξη κλεδί είναι "αγγίζει", έχετε δίκιο. Θα αναφέρω ένα παράδειγμα για να δείς ότι τελικά συμφωνούμε...
Την Κυριακή που πέρασε έτρεξα σε ένα ράλι ιστορικού αυτοκινήτου με ένα Citroen του '73 μαζί με Triumph, Porsche, Bristol και άλλα οχήματα από το '50 ως τα τέλη του '70. Όλους μας "αγγίζουν" αυτά και είμαστε μισότρελοι με τα παλιά αυτοκίνητα. Στη δουλειά μας όμως δεν πηγαίνουμε με αυτά ούτε τα χρησιμοποιούμε για όλων των ειδών τις μετακινήσεις. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

 

[Costas Coyias]

Re: Απάντηση: Βυνιλιάκηδες και Cdάκηδες σημειώσατε:

...
Και κατι σχετικο με την ποιοτητα του ψηφιακου ηχου. Οταν η Φιλιπς, εβγαλε το δισκακι, στη δεκαετια του 70, το εκανε για την κονομα και μονο. Ηξεραν οτι δεν επαιζε, αλλα δεν τους ενοιαζε. Εβαλαν ομως τα παπαγαλακια τους, δηλ τους δημοσιογραφους και ξεσηκωσαν τον κοσμο, για το τι καλα που παιζει, και τελικα, (γιατι ο κοσμος αντιδρουσε στην αρχη και δεν τσιμπαγε), τα καταφεραν.
Πριν απο λιγα χρονια, βγαλανε ψηφιακους, με μεγαλυτερη αναλυση (24/96), δηλ τους SACD και DVD Audio, που παιζουν σαφως καλυτερα. Το θεμα ειναι ομως, οτι επειδη βγηκαν δυο συστηματα, και ηταν και ακριβοι, ο ενας "εφαγε" τον αλλο, και ετσι το συστημα ταφτησε.
...

Θοδωρος.

Ο φωνογραφικός δίσκος χρειάστηκε κάπου 60 χρόνια για να εξελιχθεί τόσο, ώστε να παίξει σωστά (με την παράλληλη εξέλιξη και άλλων τεχνολογιών όμως, πρέπει να ομολογήσω), ενώ το CD μόλις καμιά 10ριά, άντε 15. Τα φορμά υψηλής ανάλυσης έπαιξαν με τη μία. Διόλου άσχημα, νομίζω...

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

Κι εμείς στο λεξικό της δουλειάς δεν βρίσκουμε το βυνίλιο αλλά... Και δεν πρόκειται για φετίχ, απλά ακούς και δεν μπορείς να παραβλέπεις τέτοιες διαφορές. Το έγραψα και άλλη φορά οτι μέχρι να βρεθεί κάτι αντίστοιχο ψηφιακό, κοντά στην τσέπη μας, επιφυλάσομαι.

 

[ΚΥΡΙΤΣΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ]

Κώστα δεν έχεις άδικο για τα χρόνια εξέλιξης, αλλά μην ξεχνάμαι ότι το κάθε μέσο ξεκινούσε απο εκεί που τελείωνε το άλλο σε συσωρευμένη εμπειρία. Δεν πέρασε το cd τα στάδια που πέρασε το βινύλιο. Το βινύλιο κουβαλάει επάνω του όλη την ιστορία του ήχου μετά τα τύμπανα του 19ου αιώνα, μέχρι να γίνει στερεοφωνικό, RIAA, 33,5 kai 45 στροφές. Το cd βγήκε κατευθείαν στερεο, με γνωστούς διαχωρισμούς, δυναμικές περιοχές κλπ.
Αγαπητέ Mczab, αν εννοείς ότι το βινύλιο ότι είναι σαν τα ιστορικά αυτοκίνητα, θα μου επιτρέψεις να σου πώ ότι είναι ένα είδος που ακόμα εξελίσσεται και δεν σταμάτησε.

 

[supersonic]

Re: Απάντηση: Βυνιλιάκηδες και Cdάκηδες σημειώσατε:

Μοναδική ψυχική ηρεμία, σωστή ανάπτυξη της κάθε νότας, τη συγκεκριμένη χροιά του κάθε οργάνου και τον αέρα του στον χώρο και έλειψη κατακερματισμένου ήχου που προκαλεί συναισθηματική απόσταση από το έργο. Σαν να βρίσκεσαι σε ένα διπλανό χώρο και όχι ακριβώς εκεί. Έχοντας ένα adat alesis στην κατοχή μου, με κόπια απ’ ευθείας από το προτώτυπο με ζωντάνια και αμεσότητα, κάτι που μόνο στα σωστά βυνίλια συναντώ και ποτέ μέχρι τώρα δεν πήρα από το cd του εμπορίου.

Τι εννοείς Βασίλη?
έχεις το ίδιο πρωτότυπο υλικό σε dat και σε cd γιά να κρινεις?
Μόνο έτσι μιλάμε...
Και εγώ έχω ένα dat και παίζει φανταστικά.
Αλλά δεν μπορώ να το κρίνω έτσι αβίαστα.
Κόπιες από βινύλιο τις παίζει καταπληκτικά...

 

[Theodore]

Re: Απάντηση: Βυνιλιάκηδες και Cdάκηδες σημειώσατε:

Ο φωνογραφικός δίσκος χρειάστηκε κάπου 60 χρόνια για να εξελιχθεί τόσο, ώστε να παίξει σωστά (με την παράλληλη εξέλιξη και άλλων τεχνολογιών όμως, πρέπει να ομολογήσω), ενώ το CD μόλις καμιά 10ριά, άντε 15. Τα φορμά υψηλής ανάλυσης έπαιξαν με τη μία. Διόλου άσχημα, νομίζω...

Ναι, αλλα δεν "επιασαν", οπως ειδες, γιατι ο κοσμος μπερδευτηκε, οπως εγινε και με τον πολεμο, μεταξυ VHS και BETA.
Εκει ομως, επικρατησε το VHS.Εδω, κανενα.

Θοδωρος.

 

[supersonic]

Και η ιστορία που αναφέρει ο theodore είναι γνωστη τοις πάσι.
Και το βινύλιο και η στερεοφωνία πολυδιαφημίστηκαν με τα παπαγαλάκια όσο τίποτα.
Έχω από τους πρώτους στέρεο δίσκους demo που βάζαν τα τραίνα να περνάνε από δεξιά αριστερά, και αυτό ήταν στερεοφωνία.
Μύθοι υπήρξαν πολλοί και τότε.

Πάρτε το απλά.
Παίζει ο μουσικός.
Ακούει ο ακροατής. Αλλιώς ακούει ο δεξιά, αλλιώς ο πίσω αλλιώς ο ίδιος ο μουσικό.
Ηχογραφεί ο ηχολήπτης.
Ηχογραφεί πχ με το κινητό του ή με την παντόφλα του που νομίζει ότι είναι το καλύτερο μικρόφωνο του κόσμου ή με ένα neumann...
Την ώρα της ηχογράφησης χώνει το μικρόφωνο μέσα στο ηχείο της κιθάρας γιατί έτσι του αρέσει να ακούγεται, ή μέσα στο σαξόφωνο ή μέσα στη μπότα των drums γιατί έτσι "ακούγεται σαν έκρηξη" και αυτουνού του αρέσει αυτό.
Επίσης την ώρα της ηχογράφησης αυτός μπορεί να ξύνει τη μύτη του ή να κοιτάζει την τραγουδίστρια αντί γιά την κονσόλα ενώ τέλος μπορεί και οι γνώσεις του να είναι περιορισμένες σε σχέση με τις απαιτήσεις του μουσικού έργου.
Άρα μιλάμε σαφώς γιά κάτι που έστω το λέμε Α και θεωρητικά θα ακουγόταν από τους ακροατές κατά τη στιγμή της εκτέλεσης ως Β, Γ, ή Δ ενώ μετά την επέμβαση του ηχολήπτη, μικροφώνου, θέσης μικροφώνου, ποιότητα εξοπλισμού Ε, Ζ, Η ή Θ.
Στη συνέχεια κάποια εποχή αυτά γινόντουσαν ταινίες μήτρες, μετά αντίγραφα, μετά πρεσσαριστά αντίγραφα RIAA....κλπ, ΔΙΣΚΟΙ.
Είμαστε κάπου στο Ι, Κ, Λ ή Μ αν δεν κάνω λάθος.

Αν τώρα δεν είχαμε δίσκο και είχαμε cd.
Από υλικό προ του 82 λέμε τώρα...
Στα τελευταία στάδια θα πρεσσάραμε cd...

Μετά καθόμαστε στον καναπέ.
Αναπαράγουμε αυτό που έχουμε.
Σύμφωνα με την θεωρία αλλιώς ακούμε με το ενα μηχάνημα αλλιώς με το άλλο.
Μιλάμε δηλαδή γιά πχ Ν,Ξ, Ο...
Επίσης μπορεί να έχουμε το ένα μεγάφωνο στο πάτωμα και το άλλο επάνω στην τηλεόραση, στη μιά μεριά ένα τζάκι (όπως εγώ στο σαλόνι μου) ενώ από την άλλη το χάος, μπροστά στο ένα ηχείο ένα χαλί και μπροστά στο άλλο μιά πολυθρόνα.
Έτσι με δεδομένο ότι από το σύστημά μας που άλλος ξόδεψε 1000 και άλλος 10000 είμασταν κάπου στο Ν, Ξ, Ο μπορεί και να φτάσουμε στο Π, Ρ,Σ ή Τ...
Όταν ακούμε μουσική πρέπει να καθόμαστε στο sweet spot... γιά να έχουμε σωστή εικόνα. Λίγο να στρέψουμε το κεφάλι μας (3-5 μοίρες) έχετε υπόψη πόσο αλλοιώνονται συχνότητες άνω των 10000 κύκλων τουλάχιστον?
Πολύ εύκολα θα έλεγα μπορούμε να πάμε στο Υ,Φ,Χ, Υ, Ω

Γιά να μην πολυλογώ, με το υπερβολικό αυτό παράδειγμα, που έχει πολλές αλήθειες, θέλουμε εμείς να συγκρίνουμε το Α που σε τελευταία ανάλυση ΚΑΝΕΙΣ δεν το γνώρισε πως ήταν ή πως έπρεπε να ήταν, με το Μ ή με το Ο ενώ στην πραγματικότητα ακούμε το Ψ ή το Ω...

Και η άποψή μου: το βινύλιο Π Ε Θ Α Ν Ε.
Έχω βινύλια, έχω δυό πλατώ τα ακούω σπάνια, όπως έχω και κασετόφωνο, μαγνητόφωνο, και dat, και mini disk με μπόλικο υλικό σε όλα. Όπως έχω επίσης και sacd και dvd audio και mp3.) Μόνο το dcc μου ξέφυγε, ή Lcassette και τα αντίγραφα σε VHS
Την ευκολία που μου έδωσε το cd δεν την πήρα από άλλο μέσο.
Επίσης το cd γιά μένα πλέον ακούγεται - έστω γίνεται αποδεκτό από μένα όσο κανένα άλλο.
Με αντίπαλο γιά το μέλλον τα mp3 και γενικά τη μουσική από σκληρό.
Μένει να λυθεί και το θέμα εξωφύλλων, γιατί δωρίς εξώφυλλο μουσική δεν μπορώ να ακούσω.... (εννοώ να την καταλάβω)

 

[supacoopa]

Αψογα τα λεει ο κ Παναγιωτιδης...

Οσο για τα εξωφυλλα και τα φυλλαδιακια, ενα HTPC με συνδεση DSL ειναι αρκετο, οχι μονο για τα εξωφυλλα αλλα και για στιχους, βιογραφικα, εικονες και οποιαδηποτε αλλη απιθανη πληροφορια με το μουσικο κομματι/εργο και τον καλλιτεχνη που ακουμε την δεδομενη στιγμη. Ζουμε στην εποχη του internet και της απεριοριστης πληροφοριας, ειναι λιγο περιεργο να καθομαστε ακομα και να χαζευουμε με τις ωρες ενα εξωφυλλο βινυλιου.

 

[Theodore]

Και κατι ακομα.Δισκους direct cut, ειχατε ακουσει?
Αυτους που κανανε τα διπλα απο τους αλλους, και ειχανε και το μισο χρονο μουσικης?
Τους αγοραζα απο τον Κακαδελη,(Lyric Hi Fi), με το αιμα της καρδιας μου τοτε.
Εκει ν ακουσετε βινυλιο, στα ηχεια του Σπινουλα (stacked Quad), να παθατε την πλακα σας.

Θοδωρος.

 

[send]

δεν πρέπει να είναι ακριβώς έτσι, αν και δεν έχω τέτοιο δέσιμο με το εξώφυλλο, εντούτοις το κατανοώ.
Είναι όπως το e-book δεν μπορεί ποτέ να αντικαταστήσει το βιβλίο, επειδή μου αρέσει η αίσθηση και η μυρωδιά του χαρτιού.

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

Μόνο για τα παραπάνω μηνύματα θα μιλήσω και όχι για το thread πλέον όπου μάλλον δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο, και προτιμώ να αποφεύγω τα αναμασήματα. 1) Δεν μίλησα για dat αλλά για το Alesis ADAT/FST HD24. 2) Ο Δ.Παναγιωτίδης έχει άπειρο δίκιο για αυτά που συμβαίνουν σε ηχογραφήσεις όπου «χώνει το μικρόφωνο μέσα στο ηχείο της κιθάρας γιατί έτσι του αρέσει να ακούγεται, ή μέσα στο σαξόφωνο ή μέσα στη μπότα των drums γιατί έτσι "ακούγεται σαν έκρηξη"», μιάς και όταν καθόμαστε εμπρός σε π.χ ένα όρθιο μπάσο στα ενάμιση δύο μέτρα δεν ακούμε τα δακτυλικά του αποτυπώματα, ενώ αντίθετα σε κόπιες του εμπορίου ένα τέτοιο μπορεί έστω και στιγμιαία να γεμίζει ολόκληρη τη σκηνή. Αρκετές φορές γίνονται αίσχη προς εντυπωσιασμό.

 

[supersonic]

Και κατι ακομα.Δισκους direct cut, ειχατε ακουσει?
Αυτους που κανανε τα διπλα απο τους αλλους, και ειχανε και το μισο χρονο μουσικης?
Τους αγοραζα απο τον Κακαδελη,(Lyric Hi Fi), με το αιμα της καρδιας μου τοτε.
Εκει ν ακουσετε βινυλιο, στα ηχεια του Σπινουλα (stacked Quad), να παθατε την πλακα σας.

Θοδωρος.

ναι έχω ακούσει και έχω. Και παίζουν φανταστικά. (όμως έχω και cd ανάλογα)
Δεν είναι η λύση ή το ζητούμενο.
Δεν μπορεί η μουσική δισκογραφία να κινηθεί με το 0.000001% της σε direct cut. Ούτε μπορώ να πω εγώ ότι με τους 3 direct στους 500 που έχω κάνε κάτι.
Ούτε μπορώ να δεχτώ κατ αναλογία να έχω cd που κρατάνε 30 λεπτά που θα παίζουν καλύτερα.
Υποτίθεται το μέσον είναι (βινύλιο) γιά 20 min /πλευρά και (cd) 75-80.
Υπάρχουν και cd με διαφορετικό encoding που παίζουν παπάδες.
Τα δευτερόλεπτα όμως τρέχουν σαν δέκατα...
Το θέμα είναι τι πουλιέται κάθε μέρα. Το βινύλιο του συρμού που λένε.
Στο καθημερινό cd αυτό που παίζεται με συσκευή των 20 ευρώ σε σχέση με τα ηλεκτρόφωνα που είχαμε το 60 το cd κερδίζει ΑΠΟΛΥΤΑ. Ο κοσμάκης πήρε ποιότητα φτηνά. Στα συστήματα των 10000 και 100000 υπάρχουν υλοποιήσεις και από δω και από εκεί.
Το θέμα είπα είναι πως ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΠΑΙΧΤΗΚΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ στην ηχογράφηση γιά να συγκρίνει.

Και όπως υπάρχουν καλά βινύλια - υπάρχουν και καλά cd
Γιά κάθε direct cut μπορώ να σας φέρω ένα αντίστοιχο cd ανάλογης ποιότητας.

 

[supersonic]

Το εξώφυλλο μου κρατάει παρέα απαραίτητα στην πρώτη ακρόαση.
Και μετά.

Υπάρχουν ώρες που μπορώ να ακούσω τη μουσική χωρίς συνοδευτικό υλικό.
Ιδίως αν την ξέρω καλά.

Αλλά στην γνωριμία με τη μουσική είναι απαραίτητα.

 

[Kostas P.]

Η αποψη μου

Αν και προσπαθησα να κρατηθω, δεν μπορω αλλο, οποτε παμε παλι.

* Προσωπικα θα συνεχισω να ακουω μουσικη απο οποιοδηποτε μεσο ειναι διαθεσιμο. Η μουσικη, σαν συνθεση & στιχος, ειναι σημαντικοτερη απο οποιοδηποτε format. Eφοσον εχω τη δυνατοτητα να διαλεξω, εχω βινυλια, CD's & κασσετες στο σπιτι. Επισης καποια ελαχιστα MP3's. Με μεγαλη διαφορα εχω επιλεξει το βινυλιο, και ακουστικα αλλα και σαν συνηθεια/φετιχ. Με αυτο εννοω οτι: Μεγαλωσα με δισκους, μου αρεσει το σχημα τους, τα εξωφυλλα, τα χρωματιστα & picture discs και η συλλογη μου σε δισκους ειναι διπλασια απο τα CD μου. Μου αρεσει η διαδικασια, να βλεπω τον δισκο να γυριζει, μου αρεσουν οπτικα τα πικαπ, οι βραχιονες, οι κεφαλες. Αυτος ειναι ο λογος που δεν θα αγοραζα το ELP ακομα κι αν κοστιζε 500 ευρω.

* Φυσικα και δεν θα κατσω να συγκρινω ανομοια πραγματα. Δεν υπαρχει καλυτερο ή χειροτερο, ουτε με ενδιαφερουν οι τεχνικες μετρησεις. Οπως σωστα αναφερθηκε, ο ηχοληπτης/παραγωγος επηρεαζει ολη την ηχογραφηση. Καμμια φορα τοσο πολυ, που ουτε ο συνθετης δε συμφωνει! Μη ψαχνουμε για την αληθεια, απλα δεν υπαρχει. Υπαρχει μονο η προσωπικη αποψη του συνθετη, των μουσικων, του ηχοληπτη, του χαρακτη, κο. Μετα την παραγωγη/κοπη, το πως θα παιξει ενας δισκος & ενα CD ειναι system & room dependant.

* Οντως, αν μιλαμε για πολυ χαμηλα ποσα, δηλαδη mini συστηματα των 250 ευρω, το CD συνηθως θα ακουστει πιο καθαρα. Αν παμε ομως σε ποσα που εμεις θεωρουμε χαμηλα, συστημα δηλαδη γυρω στα 1000 ευρω, και τα δυο μεσα ειναι system & room dependant. Ειναι στο χερι μας να τα κανουμε να παιξουν με σωστες επιλογες και ρυθμισεις.

* Το μεγαλο ζητημα του software. Oποιος ακουει μουσικη μονο του 2006, να μην αγορασει πικαπ. Υπαρχει τετοιος ανθρωπος??? Τις δικαιολογιες τυπου "δε βρισκω δισκους", εχω βαρεθει να τις διαβαζω. Τουλαχιστον απο Αθηναιους, αλλα και για Θεσσαλονικη ειχα διαβασει αρθρο προ διετειας που ανεφερε δεκα δισκαδικα στην πολη σας. Υπαρχουν ΧΙΛΙΑΔΕΣ δισκοι στην Ελλαδα. Αναφερομαι σε μαγαζια, οχι σε προσωπικες συλλογες. 15χρονος μπορει να ξεκινησει σημερα να αγοραζει βινυλιο, και να εχει ΠΟΛΛΕΣ επιλογες. Απο ΟΛΑ τα ειδη της μουσικης. Οποιος θεωρει οτι η πλειοψηφεια των βινυλιων ειναι του συρμου, ειναι ασχετος ή High Endας! Εκτος απο τις παραδοσιακες audiophile εταιρειες, υπαρχουν και αλλες εταιρειες που εκαναν και κανουν ΕΞΑΙΡΕΤΕΣ κοπες. Οχι μονο σε κλασικη & jazz. Το ιδιο ισχυει και για τα CD. Καποια παιζουν καλα, καποια δεν ακουγονται.

Μεγαλυτερος αριθμος βινυλιων υπαρχει στο εξωτερικο. Μεσω internet & ταχυδρομειου. ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ βινυλια, σε ολες τις τιμες. Αν πραγματικα καποιον τον ενδιαφερει, μπορει να βρει ΑΡΚΕΤΕΣ καινουργιες κυκλοφοριες σε βινυλιο. Μιλαω εκ πειρας, οχι με λογια του αερα. Αγοραζω συνεχεια δισκους, καινουργιες και παλιες κυκλοφοριες. Αν βεβαια, αγοραζουμε μονο απο το κεντρικο δισκαδικο της πολης μας, τοτε λυπαμαι. Θελει ψαξιμο το θεμα, δεν ειναι για ολους. Οταν κατι σε ενδιαφερει το ψαχνεις. Τις παραγγελιες τις κανω απο 15 χρονων, οταν τα δισκαδικα ειχαν μονο βινυλια, αλλα δεν εβρισκα αυτα που ηθελα. Ενα τευχος του record collector να αγορασει καποιος, μπορει να βρει εκατονταδες δισκαδικα και ιδιωτες που πουλανε βινυλια. Επαναλαμβανω, σε ολες τις τιμες. Επι τρια χρονια, πριν 11-13 χρονια, αγοραζα δισκους απο Ουαλλια με πενες-1 λιρα. Την εποχη που η λυρα ειχε 340δρχ!!!

Δισκοι θα υπαρχουν για καποιες δεκαετιες ακομα. Οταν εχω μια συλλογη 800 βινυλιων που αυξανεται συνεχεια, μονο πεθαμενο δεν ειναι το format για μενα. Το βινυλιο δεν θα ξαναγινει ποτε πρωτο μεσο σε πωλησεις. Και τι εγινε; Το εχω αποδεχθει. Θα ηθελα να βγαινουν δυο καινουργια format/χρονο. Θελω να δω ποσο ακομα ο κοσμος θα ψαρωνει με τις προτασεις των πολυεθνικων για τη δικη τους κονομα. Να δω σε ποσα format θα αγορασει τους Beatles. Αντι να απολαμβανει την μουσικη, καθεται και κανει ηχητικες δοκιμες παιζοντας το παιχνιδι των πολυεθνικων. Να δω ποσα μηχανηματα θα χωρεσει αυτο το ταλαιπωρο rack...

Προτεινω να απολαμβανετε την μουσικη πρωτα και πανω απ' ολα ολα. Η επιλογη format να γινεται με προσωπικους λογους και οχι λογω hype ή προτασεων "ειδικων" απο περιοδικα & net sites/forums. Kαι να θυμαστε οτι εδω και καποιες δεκατιες, ο ανθρωπος ειχε παραλληλα πανω απο ενα format. Οτι δεν βρισκουμε στο ενα, το βρισκουμε στο αλλο. Δεν ειναι ολα μαυρο-ασπρο...