Ως προς το θέμα του ντακ έχω να πω τα εξής: κάθε εξέλιξη είναι και μια απώλεια. Μπορεί να είναι ευκολία, μπορεί να είναι οικονομία, δεν παύει όμως να είναι έκπτωση. Από το βινύλιο στο cd φάγαμε την πρώτη σφαλιάρα- από τα εξώφυλλα-κοσμήματα (ένας κόσμος να χάνεσαι μέσα τους, μια ολοκληρωμένη εικαστική πρόταση με τη συνοδεία ευανάγνωστων στίχων και πληροφοριών) πέσαμε στο πλάστικ φαντάστικ του cd. Ακόμα όμως και σ' αυτό το κουτσουρεμένο δισκάκι, υπήρχε κάποια (εικαστική) ανάμνηση του παρελθόντος, μπορούσες ακόμα να ονειρευτείς ότι πίσω από τη σκληρή επιφάνεια αυτής της ασημί σμίκρυνσης υπήρξαν μουσικοί και μουσική.
Και από εκεί τσουπ! στο άυλο μέσο, στα χιλιάδες στοιβαγμένα αρχεία, λίγο συμπιεσμένα, πολύ συμπιεσμένα, άχρωμα, άγευστα, αλλά πάντως δωρεάν. Ουδείς γνωρίζει τι έχει ο σκληρός του... υποθέσεις κάνει μόνο. Θα χρειαστεί δυο-τρεις ζωές για να περάσει πάνω από τα τραγούδια αυτά μία και μόνο φορά.
Γι' αυτό βλέπω με μισό μάτι και τον ενθουσιασμό διαφόρων ως προς το τέλος των εφημερίδων και περιοδικών. Μια μανία να τελειώνουμε με το παρελθόν, να κλείσουμε τις εκκρεμότητες, τι μας χρειάζονται όλα αυτά. Να συγκεντρωθεί όλη η ανθρώπινη δράση σε μια οθόνη. Τι κι αν αυτή τη στιγμή υπάρχουν αριστουργήματα στα περίπτερα, εξαιρετικές προτάσεις από όλους τους χώρους... πρέπει όλοι να κλείσουν, να πάνε σπίτι τους.
Να πω και τη μικρή μου εμπειρία με τα players. Ένα marantz 63se δεν πήδηξε ποτέ, δεν υπήρξε δισκάκι που να μην διαβάσει. Της φίλης μου το ίδιο μηχάνημα, μετά τα 2 χρόνια άρχισε να είναι απολύτως επιλεκτικό και να διαβάζει ό,τι ήθελε, όταν το ήθελε.
Περνώντας στο Advance 203 το πρώτο (το δεύτερο έχει κάποια ζητήματα) είχα αμέσως πρόβλημα με την ανάγνωση. Το πήγα στον Πετρόπουλο, μου αντικατέστησε τον μηχανισμό και από τότε (δυο χρόνια τώρα +) δεν έχει υπάρξει αντίγραφο, πρωτότυπο που να μην διαβάζει. Είναι εντυπωσιακό.
Δύο-τρία άλλα ακριβά έως πολύ ακριβά πλέιερ που σύγκρινα δεν διάβαζαν τα αντίγραφα. (μπορώ να στα στείλω με p.m ώστε να μην παίρνουμε ανθρώπους στο λαιμό μας). Και επίσης δεν είχαν απόδοση ικανοποιητική που να δικαιολογεί την αλλαγή του advance. Επαναλαμβάνω του πρώτου MCD 203.
Συμπέρασμα: βρες το υποψήφιο πλέιερ και κάνε προσωπικές ερωτήσεις στους κατόχους τους...
(Προσωπικά σε δύο μπάτζετ πλέιερ έχω καταλήξει: στο 840 και στο Yamaha s2000.)