Επειδη μου αρεσε η αναφορα στο αυτοκινητο ακου εναν συλογισμο μου. Στα σημερινα αυτοκινητα τα ηλεκτρονικα εχουν εισχωρησει για τα καλα. Εχουμε λοιπον συστηματα "drive by wire" και "fly by wire" για την πεταλουδα και την κρεμαγιερα αντιστοιχα. Αυτα σιγουρα προσφερουν στην καταναλωση καυσιμου στην αξιοπιστια αν θελετε κτλ. Τι γινεται ομως με την αισθηση στον δρομο? Αυτη εχει παει περιπατο και εκει αναζηταμε την παλια καλη ντιζα και το υδραυλικο τιμονι. Αρα στα χαρτια τα πρωτα ειναι σαφως καλυτερα αλλα στην πραξη κουραφεξαλα. Θελω να καταληξω οτι για εμενα μετραει η αισθηση. Αν λοιπον αυριο μεθαυριο ή σημερα ακομη το ψηφιακο μεσο ειτε μιλαμε για cd blue ray - hard disc- ή οτιδηποτε ειναι αυτο, μου κανει αυτο το κλικ που μου κανει το πικαπακι τοτε φυσικα και αυτο θα διαλεξω σαν κυρια πηγη. Σιγουρα εχουμε να περιμενουμε πολλα απο την τεχνολογια και ολα ειναι δεκτα. Εγω απλα περιμενω...
α. Αναμφίβολα το πικάπ των 30 χιλιάδων πολύ δύσκολα θα βρεί σαμαράκι μπροστά του ένα CD των 30 χιλιάδων και εγώ πράγματι αυτό πιστεύω . Aλλοι δρόμοι - σχολές, άλλοι/ίδιοι ακροατές. ( Πολύ μυστήριο...)
β. Είναι πολύ εύκολο να καταστέψεις τον ήχο ενός πικάπ μη δίνοντας βάση σε πολύ μικρές λεπτομέρειες.
γ. Είναι πιθανόν να βρείς CD που να σε πηγαίνει από διαφορετικό δρόμο στην κορυφή του βουνού. Εαν χονδρικά ό ήχος περιγράφεται με 15 λέξεις που συναντάμε συχνά σε reviews (διαφάνεια, stage, σώμα, λεπτομέρεια, ροή, ησυχία, ομοιογένεια, μουσικότητα, ηρεμία ,ανάλυση, micro-macro δυναμικά κτλ. κτλ.) και η πηγή σου χαρακτηρίζεται από 6-7 τέτοιες λέξεις και άνω σίγουρα το αποτέλεσμα θα είναι ικανοποιητικό. Στο βινύλιο 5-6 λέξεις από αυτές είναι δεδομένες εξ αρχής, οι υπόλοιπες όμως είναι αρκετά ακριβές και απαιτούν πολύετή πείρα. Στο CD τα πράγματα αρχίζουν ανάποδα , αλλά 6-7 λέξεις που χαρακτηρίζουν την αναπαραγωγή μπορεί να περιληφθούν σε μια αναλόγων ψηφίων τιμή.
δ. Είχα πριν από 9 χρόνια μια Lotus Elise . Η αίσθηση της οδήγησης είναι ανάλογη σαν μπομπινόφωνο (δεν έχει υδραυλικό! ούτε σερβομηχανισμό στα φρένα! και είχε φούσκα πιεσόμετρου για την μέση στο κάθισμα του οδηγού) και ....αναλογική ομοίως και ορθώς παράλληλα σε σχέση με αυτή ενός πικάπ και ενός ενισχυτή single ended. Απλά , το αυτοκίνητο σου έδεινε την 'αναλογική' πληροφορία που λείπει από τα σημερινά αυτοκίνητα. Βέβαια , τα "μείων στην καθημερινή χρήση εν Αθήναι" ήταν ανάλογα με κάποια μέιων που μπορεί σε καθημερινή βάση να μην αντέξει ένας οδηγός "πικάπ & single ended" και στο τέλος να παραδωθεί στα ακριβά ψηφιακά.... Οποιος αντέξει. Εγω πάντως λατρεύω και τις δύο σχολές απλά υπάρχουν στην αγορά εξαιρετικά CDs τα οποία σε πηγαίνουν σε άλλη υψηλή βουνοκορφή.
*** Σίγουρα θα ήθελα να μην είχα μπλέξει σε αυτό το πανηγύρι των ψηφιακών εαν κυκλοφορούσαν παντού δίσκοι και οι τιμές στα καλά πλατώ και στις κεφαλές ήταν χαμηλότερες μετά από 20+ χρόνια αν και βλέπω ότι επιτέλους υπάρχει ενας νέος ψηφιακός ήλιος κάπου στο βάθος χρόνου. Δεν βλέπω να γυρνάμε σύντομα στα αναλογικά με την μανία που γυρίσαμε μετα το 95 σε λυχνίες...! Αλλό το ένα άλλο το άλλο. Τώρα στα περιοδικά καθε 2 σελίδες βλέπεις διαφήμιση ενός νέου ολοκαίνουργιου ενισχυτή with tubes.! Στην πηγή σκούρα τα πράγματα....
