CD Vs LP

Απλά οι ηχογραφήσεις της Chesky,δεν είναι πουσαρισμένες.Υπάρχουν πραγματικά δυναμικά.Πολλούς αυτό τους ξενίζει,χώρια που ζορίζεται απο πολύ-πάρα πολύ το σύστημα(πιθανότατα πολλά δεν τα βγάζουν πέρα) για ν' αποδώσει σ' ικανές εντάσεις,όλο το δισκάκι.

Σε αντίθεση με την πλειοψηφία των τωρινών ηχογραφήσεων που έχουν το RMS level ανεβασμένο ακόμα και στο -10dB οπότε καταλαβαίνετε ότι δεν περισσεύει τίποτα από την δυναμική περιοχή γιατί όλες οι κορυφές είναι χιλιοclipαρισμένες με αποτέλεσμα όλη η μουσική να ακούγεται flat στην ίδια περίπου ένταση με άπειρη παραμόρφωση.

Χαρακτηριστικές περιπτώσεις καινούργιων δίσκων πού ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ είναι:
Madonna Hard Candy
Amy Whinelhouse Back to Black
Frankie Valli & The Four Season Beggin'
Bruce Springsteen Magic (μεγάλο δράμα η εγγραφή του)

Μήν κάνετε τον κόπο να αγοράσετε κανέναν από τους παραπάνω δίσκους. Απλά δεν ακούγονται.
Θα πετάξετε τα λεφτά σας.
Οταν οι ηχολήπτες σήμερα δεν ξέρουν ή δεν θέλουν να κάνουν την δουλειά τους σωστά μάς φταίει το CD;
 
Ενδιαφέρον, προτείνω να ανοιχτεί ένα Thread (αν δεν υπάρχει ήδη) γιά να
γράφουμε όλοι τις εντυπώσεις μας και τις διαπιστώσεις μας όσων αφορά την
ποιότητα των ηχογραφήσεων από άλμπουμ που έχουμε ή αγοράζουμε εκτός
από το καλλιτεχνικό μέρος, κάτι σαν δισκοκριτική δηλαδή, μόνο που θα
αναφέρεται και στην ποιότητα της ηχογράφησης, τι λέτε?
 
Re: Απάντηση: CD Vs LP

Amy Whinelhouse Back to Black

Αυτό το είχα πάρει όταν κυκλοφόρησε σε special edition...
Συμφορουμίτης, όταν ήρθε σπίτι μου λέει "Α! Πήρες το special edition? Αυτό έχει καλύτερη παραγωγή από το απλό!"

Ρε παιδιά, έλεος, πως ακούγεται το απλό; Ή μάλλον... Ακούγεται;
Λϊγος σεβασμός δεν υπάρχει για τον ηλίθιο που θα αγοράσει το κωλοδισκάκι τους; :violent-smiley-030:
 
Δυστυχώς το πρόβλημα έχει πάρει δραματικές διαστάσεις, ειδικά στις περισσότερο pop κυκλοφορίες. Προσωπικά με έχει αποτρέψει πολλές φορές από να αγοράσω κάποιο CD. Ευτυχώς που υπάρχει το "preview" από το net για να αποφεύγουμε τις κακοτοπιές.
 
Re: Απάντηση: CD Vs LP

Αυτό το είχα πάρει όταν κυκλοφόρησε σε special edition...
Συμφορουμίτης, όταν ήρθε σπίτι μου λέει "Α! Πήρες το special edition? Αυτό έχει καλύτερη παραγωγή από το απλό!"

Ρε παιδιά, έλεος, πως ακούγεται το απλό; Ή μάλλον... Ακούγεται;
Λϊγος σεβασμός δεν υπάρχει για τον ηλίθιο που θα αγοράσει το κωλοδισκάκι τους; :violent-smiley-030:

εχεις ακούσει το απλό ?
:flipout:
 
Τόσο χάλια ρε παιδιά; :bigcry:

Αυτό με βάζει σε σκέψεις!

1) Μήπως δεν έχει πρόβλημα με τα ναρκωτικά μόνο η Ami αλλά και ο παραγωγός;
2) Η Ami άκουσε τον δίσκο της και το έριξε στα ναρκωτικά;

Κάνουμε μία σύγκριση CD VS LP με αυτό το CD σαν αναφορά; :flipout:
 
και τα δυό είναι πολύ σοβαρά ενδεχόμενα.

Δεν διαθέτουμε το λπ αλλά τίποτα δεν οδηγεί σε πιθανό θετικό αποτέλεσμα.
Αν θυμάστε είχα βάλει δυό screenshots.
Απλά το se ήταν 6 db πιό κάτω.
Και όμως αυτό σου περιόριζε εκείνο το "στη μούρη"
 
Η μήτρα από το cd των Headquake γράφτηκε σε δύο διαφορετικά cd.
Και εννοώ διαφορετικής ποιότητας.
Η διαφορά τεράστια. Μείναμε άφωνοι. Το χρυσό της Apogee υπερύσχισε χαρακτηριστικά.
Ακόμη και το υλικό των cd παίζει το ρόλο του.
Νομίζετε ότι οι πολυεθνικές ενδιαφέρονται για τέτοιες λεπτομέρειες;
 
Από το παραπάνω λίνκ:

"Μια κεφαλή μπορεί να έχει σημαντικά ποσοστά παραμόρφωσης. Ας πούμε, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες και 10%. Κατά την γνώμη μου, ο ψηφιακός ήχος με βάση τις αρχές του, έχει παραμόρφωση 100%, από την στιγμή που διακόπτεται η συνέχεια του χρόνου. Η διακριτή μορφή του ψηφιακού σήματος είναι πολύ σοβαρό πρόβλημα το οποίο δεν μπορεί να λυθεί. Ο ψηφιακός ήχος θα είναι πάντα τεχνητός ήχος. Σκεφτείτε μόνο τους υπολογισμούς που γίνονται από τα συστήματα διόρθωσης των διάφορων players καθώς και την διαδικασία που απαιτείται για να “ενωθούν'” τα διακριτά δείγματα κατά την μετατροπή του ψηφιακού σήματος σε αναλογικό."


Μάλιστα.. 100%.. οκ..
 
δεν νομίζω μπορούμε να μιλάμε γιά διακοπή του χρόνου αλλά ίσως γιά την ικανότητα αντίληψης του εγκεφάλου να διαχωρίσει δυό διακριτούς ήχους ως συνεχόμενους.

Πχ είναι γνωστό ότι το μάτι δεν μπορεί να διακρίνει διαφορά σε κίνηση κάτω του 1/10 δλ.
Εδώ το αυτό δεν μπορεί να διαχωρίσει το 1 ms σε καθυστέρηση ήχου και θα πιάσει τον δειγματισμό ?
 
που είναι το πρόβλημα?
Η συχνότητα δειγματοληψίας είναι 44.1 khz.
Αρα 1 sec το κόβεις σε 44.100 κομμάτια.
Μπορεί το αυτί να καταλάβει διαφορά από το 1/44100 στο επόμενο ?
Μεταξύ δυό δειγμάτων μπορεί να έχει παρεμβληθεί το χάος. Θεωρητικά.
Τι είναι όμως αυτό που διαρκεί λιγότερο από 1/44100 και μπορεί να είναι τόσο σημαντικό ?
 
Βάσει του sampling rate των 44.1KHz, το κάθε sample έχει διάρκεια περίπου 22,67μsec.

Ο Ιάπωνας φίλος μας ισχυρίζεται ότι ακούει την ασυνέχεια των samples.
Και δεν τον πειράζει η 10% παραμόρφωση του βινυλίου..

γράφαμε μαζί...

μάλλον εννοεί την αίσθηση που σου δίνει το 10%

ακόμα και ένα φυσικό όργανο μπορεί να παραμορφώσει ή να το ακούσουμε παραμορφωμένο.
πχ μιά χορδή κανονικά χτυπημένη ακούγεται "απαραμόρφωτη"
Αν χτυπηθεί δυνατά θα βρεί στο τάστο ή το μανίκι οπότε θεωρητικά είναι παραμορφωμένη, αν και τέτοια παραμόρφωση είναι πλέον αποδεκτή ως "στυλ"
Μπορεί όμως να ακουστεί παραμορφωμένη αν πάμε πολύ κοντά.

Η ουσία είναι και μάλλον αυτό λέει ο Ζυξ, ότι ναι μεν έχει 10% παραμόρφωση, αλλά ακούγεται πιό φυσικό.

Αν ακούσουμε από μακρυά ένα βινύλιο ή ένα cd θα καταλάβουμε την παραμόρφωση ?
Αυτή είναι κάτι που ακούγεται σχεδόν σε μικρόκοσμο.
Κοντά στο ηχείο, σε κλειστό χώρο.

Εκει παίζει και η τέχνη ενός dac.
Στο πόσο καλά θα καλύψει το κενό μεταξύ των δειγμάτων.