Για μένα minimalist ηχογραφήσεις αναφοράς είναι εκείνες του συμπατριώτη Metaxas και φυσικά οι θρυλικές της...Mapleshade!
Δεύτερον, ο δίσκος του Al Di Meola που προτείνεις παραπάνω είναι μεν πολύ ωραίος μουσικά, πλην όμως κολακεύει τα συστήματα αναπαραγωγής, σ' αυτό συμφωνώ με το φίλο μας Supersonic.
Είναι εμφανές ακόμα και στο Youtube.
Έχει γίνει εκτεταμένη χρήση τεχνητού reverb και ο compressor έχει επίσης χρησιμοποιηθεί με το παραπάνω, θα έλεγα. Εύκολα γίνεται αντιληπτό, αν διαθέτει κάποιος στοιχειώδη εμπειρία. Καθόλου κακό καλλιτεχνικά, το αντίθετο. Τεχνικά όμως, για να θεωρηθεί δίσκος που αναδεικνύει τις δυνατότητες και τις αδυναμίες ενός συστήματος απέχει πολύ.
Τρίτον, ένας δίσκος που θα συνιστούσα ιδιαιτέρως ως αναφοράς, κορυφαίο καλλιτεχνικά και τεχνικά στη συγκεκριμένη έκδοση είναι ο παρακάτω:
View attachment 115893
View attachment 115892
Πρόκειται για εκπληκτική ηχογράφηση, μίξη και Mastering. Περιέχει σχεδόν οτιδήποτε μπορεί κανείς να θελήσει ή χρειαστεί για να εκτιμήσει ένα σύστημα αναπαραγωγής. Ήχους και χώρους φυσικούς, σε συνδυασμό με τεχνητούς. Τον πλούτο και την πολυπλοκότητα μίας συμφωνικής ορχήστρας σε συνδυασμό με την ηλεκτρική δύναμη μίας ροκ μπάντας.
αυτό είναι το cd όμως...
Εννοώ ότι ο Sonus πρότεινε το sacd. Το βινύλιο το έχω (και το iso)...
αυτό είναι cd ή sacd ; έτσι πληροφοριακά ρωτάω,
ωραίος δίσκος πάντως, αν το προλάβω στο public, θα το πάρω το cd
Για να ακριβολογούμε αναφέρθηκα στο CD Stereo Layer της συγκεκριμένης έκδοσης.Τωρα μπερδευτηκα. Ο sonus στο sacd δεν αναφερθηκε?
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.