Christine, the strawberry girl

[Stergito]

Γιατί, γέρασαν άσχημα οι Cure και οι Echo;

Τους είδα πρόσφατα live και μου φάνηκαν μια χαρά και οι μεν και οι δε για την ηλικία τους.

Εκτός κι αν εννοείς τα τελευταία άλμπουμς που είναι λίγο... λίγα.

 

[PanMan]

Αλλος ακουει με το μυαλο, αλλος με τα αυτια, αλλος με την καρδια...

 

[Stergito]

Κατά τη γνώμη μου, ο καθένας ακούει άλλες μουσικές με το μυαλό, άλλες με τ' αυτιά, άλλες με την καρδιά.

Με την καρδιά ακούμε τις μουσικές-βιώματα.
Ένας έρωτας, μια μεγάλη χαρά, μια μεγάλη θλίψη, μια πετυχημένη (με όλη τη σημασία) έξοδος με την παρέα, κλπ...

Με το μυαλό ακούμε τις μουσικές που είτε είναι άρτιες τεχνικά και καλλιτεχνικά, είτε είναι στρατευμένες-πολιτικοποιημένες.

Τέλος, με τ' αυτιά ακούμε τις καλές ηχογραφήσεις που αναδεικνύουν το σύστημά μας.



Ερώτημα: Γιατί το 90% των μουσικών που ακούω με την καρδιά, είναι πανάθλιες ηχογραφήσεις;

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Απάντηση: Re: Christine, the strawberry girl

Ερώτημα: Γιατί το 90% των μουσικών που ακούω με την καρδιά, είναι πανάθλιες ηχογραφήσεις;

Moυ ενέπνευσες τίτλο με το ερώτημά σου Στέργιε: wow and milk

 

[Stergito]

Wow and Milk?

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

wow: ο θαυμασμός που πιάνουν οι εξωτερικές αισθήσεις, το θάμπωμα από το "περιτύλιγμα"

milk: η ουσία από μέσα, το μεδούλι


p.s. αποστέλλω πίνακες σε όποιον ενδιαφέρεται, σήμερα ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ!

 

[Stergito]

Ενδιαφέρομαι, αλλά ως γνήσιος κριτικός θα σε θάψω!

Θα αναγνωριστείς μετά θάνατον...

 

[Stellios papa]

Απάντηση: Re: Christine, the strawberry girl

Tώρα να το πω?
Στο seven year inch, η Siouxsie είναι πολύυυυ out of tune, μα πολύ!
Ελπίζω στο προσωπικό άλμπουμ που έκανε φέτος να την έχουν διορθώσει. Είναι γερασμένη πλέον..

για κοιτα εδω


η Επιστροφη της κυριας [ μουσικα dvd ]



.

 

[Δημήτρης Ν.]

Απάντηση: Re: Christine, the strawberry girl

Γιατί, γέρασαν άσχημα οι Cure και οι Echo;

Υποθέτω ότι εννοεί πως σήμερα πιά ακούγονται παρωχημένοι , όπως και τόσοι άλλοι των οποίων η μουσική έχει έντονη την σφραγίδα του ήχου της εποχής τους , χωρίς εκείνο το "κάτι" που διαχωρίζει τους μεγάλους καλλιτέχνες από τους καλούς , τους πρωτοπόρους από τους κοινότυπους , αυτούς που σχηματοποιούν την φόρμα κι αυτούς που ακολουθούν την φόρμα . [Βεβαίως πολλοί δημιούργησαν την φόρμα , αλλά μετά πνίγηκαν μέσα της και έμειναν εκεί ( πχ Van der Graaf )]

Εάν εννοεί αυτό , τότε έχει δίκιο . Περισσότερο για τους Echo and the bunnymen και λιγότερο για τους Cure , αλλά έχει δίκιο .

 

[Δημήτρης Ν.]

Ο Κ.Λ. δινει και εγγυηση σε αυτα που βαζει μεγαλη βαθμολογια. Εκει που δεν τον "πιανω" ειναι σε αρκετα που θαβει!

προσοχή μόνον στον Cecil Taylor και τις λοιπές φρηίζουσες δυνάμεις . Αξιόλογοι ( ; ) μεν , δεν ακούγονται δε . :ernaehrung004:

 

[petros_m]

προσοχή μόνον στον Cecil Taylor και τις λοιπές φρηίζουσες δυνάμεις . Αξιόλογοι ( ; ) μεν , δεν ακούγονται δε . :ernaehrung004:

Χεχε, σκοπιμως ξεχασα κατι The Drift, ΜΜΜ κ.α. Ομως αυτα ανήκουν στις εξαιρεσεις...

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: Christine, the strawberry girl

προσοχή μόνον στον Cecil Taylor και τις λοιπές φρηίζουσες δυνάμεις . Αξιόλογοι ( ; ) μεν , δεν ακούγονται δε . :ernaehrung004:

Ακούγονται! αλλά ακούγονται με το μυαλό. Εννοώ ο Cecil Taylor, ο Andrew Hill, είναι music for the head, κι όχι ότι αυτοί που τους ακούν "έχουν μυαλό" - το αντίθετο μάλιστα. Είναι λίγο δύσκολο να το εξηγήσω και δεν μπορώ να θυμηθώ Πως ακριβώς μου συνέβη. Θυμάμαι όμως πως, το 1994, είχα κολλήσει με το Time Will Tell του Paul Bley (ECM) και δεν μπορούσα να ακούσω τίποτε άλλο για πολλούς μήνες. Eίχε κολλήσει το μυαλό μου στις αρμονικές αναλογίες και σ ένα σωρό άλλα πράγματα, που σε πρώτη ματιά δείχνουν εξω-μουσικά αλλά Δεν είναι καθόλου τέτοια.

Από την άλλη, το ΜΜΜ ή ο Scott είναι διαφορετική κατηγορία: μου κάνουν πράγματα στο μυαλό μου - τους ακούω και μέσα μου γίνονται διάφορα. Αυτό, μπορώ σίγουρα να πώ πότε και πως άρχισε: ήταν το 1975, όταν άκουσα για πρώτη φορά το "Trout Mask Replica" του Captain Beefheart.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Αλλος ακουει με το μυαλο, αλλος με τα αυτια, αλλος με την καρδια...

O Παναγιώτης το λέει πιο σωστά απ όλους μας. Το μόνο που θα συμπλήρωνα εγώ είναι πως υπάρχουν και ακροατές που είναι αυτά τα 3 σε συσκευασία ενός.
Οπως επίσης και άλλοι που είναι τεμπέληδες - και πολύ καλά κάνουν, δεν θέλω εδώ να προσβάλλω κανέναν. Απλά, αν ακούς πάρα πολύ μουσική για χρόνια, το είναι σου μπορεί σε μιά στιγμή ν αρχίσει να βλέπει πράγματα που δεν είναι ορατά, με μιά πρώτη ματιά, στους πολλούς. Υπάρχει και αυτή η καλλιτεχνία που η μορφική περιπλοκότητά της φαίνεται, αρχικά, κουφή. Δεν είναι πάντα έτσι όμως.
Θα μου πείτε, ποιός δίνει έστω και μιά δεκάρα για τέτοιες μουσικές ,επιμελημένα εμβριθείς και δύσκολες που θέλουν προσπάθεια για να καταδυθείς μέσα τους. Ο Πλάτων πίστευε πως ο Ομηρος δεν εχει καμμία θέση στην ιδανική Πολιτεία του. Ισως να είναι έτσι. Αλλά η πολλή μουσική σε χαλάει : σε διαφθείρει - με τον τρόπο της πάντα.
Ας μην το κουράσω άλλο: θεωρώ πως το πιο σημαντικό για μένα, είναι να μπορώ να ακούσω και Schoenberg και Iggy Pop - και να πάρω απ τον καθένα τους ακέραιο αυτό που έχει να μου δώσει.

 

[Δημήτρης Ν.]

Απάντηση: Re: Christine, the strawberry girl

O Παναγιώτης το λέει πιο σωστά απ όλους μας. Το μόνο που θα συμπλήρωνα εγώ είναι πως υπάρχουν και ακροατές που είναι αυτά τα 3 σε συσκευασία ενός.
Οπως επίσης και άλλοι που είναι τεμπέληδες - και πολύ καλά κάνουν, δεν θέλω εδώ να προσβάλλω κανέναν. Απλά, αν ακούς πάρα πολύ μουσική για χρόνια, το είναι σου μπορεί σε μιά στιγμή ν αρχίσει να βλέπει πράγματα που δεν είναι ορατά, με μιά πρώτη ματιά, στους πολλούς. Υπάρχει και αυτή η καλλιτεχνία που η μορφική περιπλοκότητά της φαίνεται, αρχικά, κουφή. Δεν είναι πάντα έτσι όμως.
Θα μου πείτε, ποιός δίνει έστω και μιά δεκάρα για τέτοιες μουσικές ,επιμελημένα εμβριθείς και δύσκολες που θέλουν προσπάθεια για να καταδυθείς μέσα τους. Ο Πλάτων πίστευε πως ο Ομηρος δεν εχει καμμία θέση στην ιδανική Πολιτεία του. Ισως να είναι έτσι. Αλλά η πολλή μουσική σε χαλάει : σε διαφθείρει - με τον τρόπο της πάντα.
Ας μην το κουράσω άλλο: θεωρώ πως το πιο σημαντικό για μένα, είναι να μπορώ να ακούσω και Schoenberg και Iggy Pop - και να πάρω απ τον καθένα τους ακέραιο αυτό που έχει να μου δώσει.

Δεν διαφωνούμε καθόλου στο γενικότερο πλαίσιο που θέτεις . Οι επί μέρους αντιρρήσεις μου είναι αυστηρά προσωπικές , εδράζονται δε στην αντιληψη που έχω γενικότερα για την μουσική και τον ρόλο που αυτή καλείται να επιτελέσει στην ζωή μας . Συγχρόνως όμως οι εν γένει αντιλήψεις , ως ρευστό παρακολούθημα της προσωπικότητας ενός εκάστου ,υπόκεινται σε διακυμάνσεις , αλλαγές , τροποποιήσεις και αναθεωρήσεις , ευθέως ανάλογες τόσον του αστάθμητου παράγοντος του γούστου όσο και της καθόλου αισθητικής και φιλοσοφικής ( βαρειά κουβέντα ) θεώρησης μας για την ίδια την τέχνη .
Οθεν η υποχρέωση για διαρκή μάχη ώστε να ξεσκεπασθεί ο απατεών και ατάλαντος "δήθεν" Scott Walker , αλλά και η υποχώρηση , ή τουλάχιστον , η γιά τα μάτια αντίδραση για θέματα που αφορούν κάποια είδη συλλήβδην ( "πισινή" )

 

[Stergito]

Ας μην το κουράσω άλλο: θεωρώ πως το πιο σημαντικό για μένα, είναι να μπορώ να ακούσω και Schoenberg και Iggy Pop - και να πάρω απ τον καθένα τους ακέραιο αυτό που έχει να μου δώσει.

Exactly my point!:2thumb22sup:

 

[Γιώργος Κουν.]

Απάντηση: Re: Christine, the strawberry girl

O Παναγιώτης το λέει πιο σωστά απ όλους μας. Το μόνο που θα συμπλήρωνα εγώ είναι πως υπάρχουν και ακροατές που είναι αυτά τα 3 σε συσκευασία ενός.
.... Απλά, αν ακούς πάρα πολύ μουσική για χρόνια, το είναι σου μπορεί σε μιά στιγμή ν αρχίσει να βλέπει πράγματα που δεν είναι ορατά, με μιά πρώτη ματιά, στους πολλούς. Υπάρχει και αυτή η καλλιτεχνία που η μορφική περιπλοκότητά της φαίνεται, αρχικά, κουφή[/I.

..

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Απάντηση: Re: Christine, the strawberry girl

η υποχρέωση για διαρκή μάχη ώστε να ξεσκεπασθεί ο απατεών και ατάλαντος "δήθεν" Scott Walker

Αυτό ισχύει όταν όλοι πιστεύουν πως ο βασιληάς είναι ντυμένος.
Εδώ δεν ισχύει, γιατί ο ...βασιληάς, είναι όντως ξεβράκωτος, ποτέ του δεν υποκρίθηκε το αντίθετο και, το κυριότερο, κανείς δεν δίνει μιά δεκάρα. "Βρωμιάρης και ξυπόλυτος/Να βασιληάς απόλυτος..." που καγχάζει πικρά κι ο ποιητής. Εγώ τον αγαπώ ακριβώς γιατί είναι μεταιχμιακός, σνομπαρία του κερατά, ξετσίπωτα εξεζητημένος και κλούβιος.

Αλλά κάτι τέτοιες απέλπιδες μάχες, ξεσκεπάζουν πρώτους και καλύτερους εμάς τους ίδιους : όσο και να μην σου αρέσει, είσαι αδιόρθωτα ρομαντικός τελικά.
Ι was right about you

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Απάντηση: Re: Christine, the strawberry girl

O Παναγιώτης το λέει πιο σωστά απ όλους μας. Το μόνο που θα συμπλήρωνα εγώ είναι πως υπάρχουν και ακροατές που είναι αυτά τα 3 σε συσκευασία ενός.
Οπως επίσης και άλλοι που είναι τεμπέληδες - και πολύ καλά κάνουν, δεν θέλω εδώ να προσβάλλω κανέναν. Απλά, αν ακούς πάρα πολύ μουσική για χρόνια, το είναι σου μπορεί σε μιά στιγμή ν αρχίσει να βλέπει πράγματα που δεν είναι ορατά, με μιά πρώτη ματιά, στους πολλούς. Υπάρχει και αυτή η καλλιτεχνία που η μορφική περιπλοκότητά της φαίνεται, αρχικά, κουφή. Δεν είναι πάντα έτσι όμως.
Θα μου πείτε, ποιός δίνει έστω και μιά δεκάρα για τέτοιες μουσικές ,επιμελημένα εμβριθείς και δύσκολες που θέλουν προσπάθεια για να καταδυθείς μέσα τους. Ο Πλάτων πίστευε πως ο Ομηρος δεν εχει καμμία θέση στην ιδανική Πολιτεία του. Ισως να είναι έτσι. Αλλά η πολλή μουσική σε χαλάει : σε διαφθείρει - με τον τρόπο της πάντα.
Ας μην το κουράσω άλλο: θεωρώ πως το πιο σημαντικό για μένα, είναι να μπορώ να ακούσω και Schoenberg και Iggy Pop - και να πάρω απ τον καθένα τους ακέραιο αυτό που έχει να μου δώσει.

Με εκφράζεις στο ακέραιο με τα παραπάνω.
Η αποκάλυψη είναι αργή διαδικασία αλλά σε πληρώνει καλά.

 

[Γιώργος Κουν.]

Απόσπασμα:
Αρχική Δημοσίευση από Πέτρος Μακρής
Δεν ξερω. Δεν εχω πουλήσει ποτε δισκο, ουτε καν το εχω σκεφτει και ας ειναι απολυτως βεβαιο πως δε θα τον ξανακουσω. Ισως να ειμαι φετιχιστης ή ψυχακιας!...

Aρχική Δημοσίευση απο Δημήτρης Ν.
Μεγαλώνεις Πέτρο και τότε ακόμη και το φετίχ χάνει την γοητεία του . Στα 33 μου ούτε εγώ θα σκεφτόμουν να πουλήσω δίσκους ( Αν και είχα πουλήσει τους Doors όλους γιατί μου την έσπαγε η ιδεολογική πλευρά του Μορισον - μετά τους ξαναπήρα )

..

Ειναι γεγονός πως οχι μόνο δεν πουλούσα, αλλά επειδή μου είχε βγει ξυνό όποτε το έπραξα, ουτε καν δάνειζα δίσκους (βινύλια).
Τώρα έχω αρχίσει να το σκέφτομαι σοβαρά το ξεσκαρτάρισμα.. :chinscratch:
Υπάρχουν δίσκοι που πράγματι δεν μου κάνει κέφι να ακούσω ξανά ούτε ένα τους κομμάτι :HTEHETH63: