Ο Garland έχει μανία με τον μεταποκαλυπτικό κόσμο,
και την αναρχία που δημιουργείται και
από ένοπλες ομάδες.
Το σενάριο του για το 28 days later
αυτό δείχνει.
Οι ταινίες του είναι καυστικές.
Στην προηγουμένη του (Men) μας έδειξε
την κακή πλευρά των κακοποιητικών
ανδρών, μέχρι και παπάδες στηλίτευσε.
με αλληγορικό τρόπο.
Στην περίπτωση του Civil War
μας βάζει σε ένα εμφύλιο,
χωρίς να μας λέει περισσότερα.
Εδώ ίσως να ήταν συγκρατημένος
λόγω των Αμερικανικών εκλογών.
Και σωστά έπραξε όπως το βλέπω.
Άφησε τον θεατή να πάρει θέση και
απέφυγε να μας πει ποιος φταίει,
αλλά εστίασε στο χάος που προκαλείται από ανεύθυνους της κάθε εξουσίας.
Και στο χάος αναδύονται τα χαμηλά
ένστικτα του κάθε "πικραμένου".
Η σκηνή με τις ερωτήσεις τι είδους Αμερικανός είσαι, και οι λακούβες με
τα πτώματα, μου θύμισε ταινία ζόμπι του Ρομέρο.
Μπορεί να μην παίρνει θέση πολιτική,
αλλά παίρνει θέση εναντίον της φρίκης
του πολέμου, ακόμα και οι νικητές
εμφανίζονται σαν ωμοί εκτελεστές.
Για τα όλα τα παραπάνω, ψήφισα πολύ καλή..