Death of Photography

Δηλαδη με τον καιρο οσο ασχολουμαι,βλεπω καποια πραματα και μου αρεσουν χωρις να το πιεζω,τα οποια παλιοτερα δε θα μου εκαναν εντυπωση.

Ενδεχομένως να είναι που σε κάποια καταλαβαίνεις πως δεν είναι τυχαία ούτε και εύκολα.
 
Ναι,και αυτο μου εχει τυχει,αλλα βεβαια εννουσα περισσοτερο σαν καλλιτεχνικο αποτελεσμα και την αισθηση,τα συναισθηματα που σου αφηνει στην ψυχη μια φωτογραφια(πολυ φιλοσοφικο το εγραψα:p)
 
Υπάρχουν περιπτώσεις που μόνη η φωτογραφία σου φωνάζει να τη γυρίσεις στο ασπρόμαυρο. Αλλά το επιβεβλημένο α/μ σε κάθε περίπτωση, δεν το δέχομαι.


Στη φωτογραφια δρομου ειναι must.

Τυχαια πατηματα του κουμπιου, γυρισμενα με το pc σε Α/Μ, φουλ κοντραστ και σκοτεινες, γινονται "εργα τεχνης" και ανθρωποι συζητουν για αυτα και εμβαθυνουν.

:rifle:


Η ακομα αλλες σαν αυτη....
 
Last edited:
Προσφέρεται, σίγουρα, τώρα για must δεν θα έλεγα...

Απλώς μερικές φορές το χρώμα είναι περιττό σε αυτό που δείχνει η φωτογραφία, και ως περιττό το να αφαιρεθεί οφελεί.

Μη ξεχνάμε βέβαια ότι το γύρισμα σε α/μ δίνει στο ψηφιακό πολλά, μα πάρα πολλά, περιθώρια επεξεργασίας. Δεν μας νοιάζει ο θόρυβος, το κάψιμο και το μαύρισμα περιοχών από το κόντραστ, μας παρέχεται εν ολίγοις μια ελευθερία που δεν την έχουμε με το χρώμα, γιατί στο τελευταίο δεν μπορούμε να είμαστε αφύσικοι.
 
Εννοουσα κατι σαν αυτο εδω http://www.dpgr.gr/forum/index.php?topic=37555.0 .


Για τον τροπο που το Α/Μ θεωρειται de facto "καλλιτεχνικο".

(Ξερω κι εγω λατινικα)


Και για το οτι οι "καλλιτεχνες" φωτογραφοι φωτογραφιζουν στο δρομο.
Η για το οτι οι φωτογραφιες που επιλεγονται στο σχετικο κομματι του συγκεκριμενου φορουμ, ειναι 19/20 δρομου η πορτρετα και 8/10 Ασπρομαυρες.
 
Εννοουσα κατι σαν αυτο εδω http://www.dpgr.gr/forum/index.php?topic=37555.0 .


Ουτε οι σκυλοι τωρα δε γουσταρουν να βλεπουν τους αστυνομικους:flipout:
Παντως δεν ειναι ασχημη η φωτογραφια,ετσι που τη βλεπω εγω τουλαχιστον.


Κατα τη γνωμη μου βεβαια vasada αν δε συμφωνουσες με κατι,καλητερα να το ελεγες εκει και οχι εδω σε αλλο φορουμ.
 
Last edited:
Και για το οτι οι "καλλιτεχνες" φωτογραφοι φωτογραφιζουν στο δρομο.
Η για το οτι οι φωτογραφιες που επιλεγονται στο σχετικο κομματι του συγκεκριμενου φορουμ, ειναι 19/20 δρομου η πορτρετα και 8/10 Ασπρομαυρες.

Εδω θα με βρεις συμφωνο.
 
Εννοουσα κατι σαν αυτο εδω http://www.dpgr.gr/forum/index.php?topic=37555.0 .


Για τον τροπο που το Α/Μ θεωρειται de facto "καλλιτεχνικο".

(Ξερω κι εγω λατινικα)


Και για το οτι οι "καλλιτεχνες" φωτογραφοι φωτογραφιζουν στο δρομο.
Η για το οτι οι φωτογραφιες που επιλεγονται στο σχετικο κομματι του συγκεκριμενου φορουμ, ειναι 19/20 δρομου η πορτρετα και 8/10 Ασπρομαυρες.

Κι όμως, στη συγκεκριμένη δεν θεωρώ ότι θα πρόσφερε κάτι το χρώμα. Ίσα ίσα, θεωρώ ότι τελικώς θα αφαιρούσε. Καλώς το γύρισε στο α/μ, κατ' εμέ.
 
Κι όμως, στη συγκεκριμένη δεν θεωρώ ότι θα πρόσφερε κάτι το χρώμα. Ίσα ίσα, θεωρώ ότι τελικώς θα αφαιρούσε. Καλώς το γύρισε στο α/μ, κατ' εμέ.


Συμφωνω, απλως επειδη η συγκεκριμενη (αλλα και αλλες) δε μου λεει κατι ιδιαιτερο σαν φωτογραφια, απορω με το πως η μετατροπη σε α/μ κανει μια οποιαδηποτε μετρια φωτογραφια, "καλλιτεχνικη" και αξια συζητησης.
 
Γιάννη με παρεξήγησες. Δεν υποστηρίζω οτι η τεχνική αρτιότητα είναι απο μόνη της βαρετή (αν και υπάρχει και αυτή η άποψη με πολύ γενικότερη θεώρηση).

Αυτό που λέω είναι οτι η τεχνική αρτιότητα δεν συμβάλλει παρα σε ελάχιστο βαθμό στην καλλιτεχνική αξία μιας φωτογραφίας. Οι φωτογραφίες που μας αρέσουν, δεν μας αρέσουν διότι είναι τεχνικά τέλειες, μας αρέσουν διότι ώς εικόνες μας ευχαριστούν. Το αν θα έχει η όχι και "ελατώματα" σε καμια γωνία δεν είναι καθοριστικής σημασίας.

Κανένας δεν είπε οτι οι φωτογραφίες τοπίου είναι βαρετές και οτι καλιτεχνική αξία έχουν μόνο οι καταθλιπτικές ασπρόμαυρες φωτογραφίες δρόμου. Το αν η εγχώρια (και όχι μόνο) φωτογραφική σκηνή κατεφεύγει σε αυτές διότι είναι αρκετά "εύκολο" να καλύψεις με έναν καλιτεχνικό μανδύα κατα τα άλλα αδιάφορες φωτογραφίες, δεν σημαίνει οτι αυτές είναι η επιτομή της καλλιτεχνικής φωτογραφίας. Έχεις συνδιάσει την τεχνική αρτιότητα με το είδος της φωτογραφίας και αυτό είναι λάθος. Συνήθως αυτή προδίδεί τον εξοπλισμό που χρησιμοποιήθηκε, και δεν λέει τίποτα για την ίδια φωτογραφία κα το θέμα της.

Αν κοιτάξεις σε μια φωτογραφία που σου αρέσει, αναλυτικά τα στοιχεία της που την κάνουν ελκυστική σε σένα, είμαι σίγουρος οτι δεν θα πείς οτι είναι η πλήρης απουσία χρωματικών εκτροπών στο 100% κροπ στα κλαδιά στην πάνω αριστερή γωνία. Θα δείς πιθανον τα εντονα χρώματα, το απέραντο βάθος πεδίου κτλ.

Όποιος θυμάται, πριν απο 2 χρόνια είχαμε μείνει όλοι με το στόμα ανοικτό με την δουλεία του Ian Cameron που ενέπνευσε και το νήμα μας Magic Light. Οι φωτογραφίες του είναι μαγικές πραγματικά και είναι αυτό που μας ενδιαφέρει. Το αν έχουν "ελαττώματα" ούτε που το κοιτάμε.
Όπως είχε πει ο Χιτσκοκ, αν το κοινό αρχίσει να προσέχει τα σκηνοθετικά λάθη, δεν είναι και πολύ καλή η ταινία...
 
Το αν η εγχώρια (και όχι μόνο) φωτογραφική σκηνή κατεφεύγει σε αυτές διότι είναι αρκετά "εύκολο" να καλύψεις με έναν καλιτεχνικό μανδύα κατα τα άλλα αδιάφορες φωτογραφίες, δεν σημαίνει οτι αυτές είναι η επιτομή της καλλιτεχνικής φωτογραφίας. Έχεις συνδιάσει την τεχνική αρτιότητα με το είδος της φωτογραφίας και αυτό είναι λάθος. Συνήθως αυτή προδίδεί τον εξοπλισμό που χρησιμοποιήθηκε, και δεν λέει τίποτα για την ίδια φωτογραφία κα το θέμα της.

..


Ακριβως εκει ηθελα να εστιασω κι εγω, στο δηθεν "καλλιτεχνικο μανδυα".

Οσο για τον τεχνικο εξοπλισμο, η συνεχης βελτιωση του ποτε δεν θα παρακαμψει το γεγονος οτι τη φωτογραφια την βγαζει ο φωτογραφος.
 
Εγω θα επιμεινω καπως στην αποψη μου οτι,οχι ακριβως η τελειοτητα,αλλα η οσο καλητερη ποιοτητα εικονας ειναι ενας σημαντικος παραγοντας στις φωτογραφιες τοπιου και φυσης γενικοτερα,ανεξαρτητα αν ακολουθησεις ρεαλιστικη η μη αντιμετωπιση στη φωτογραφηση ενος θεματος.

Φυσικα και στους πιο ακριβους εξοπλισμους θα εχουμε σφαλματα φακων κτλ,και φυσικα παρα πολλες καλες φωτογραφιες θα εχουν και τετοια ελλατωματα,αφου ακριβως δεν υπαρχουν τελειοι εξοπλισμοι.

Αλλα παντα σε τετοιου ειδους φωτογραφησεις πρεπει πιστευω να προσπαθουμε να μειωσουμε οσο το δυνατον πιο πολυ αυτα τα σφαλματα,ειτε χειριζοντας προσεκτικα και γνωριζοντας καλα τον εξοπλισμο μας,ειτε μεσω επεξεργασιας κτλ.

Τωρα βεβαια και τον τελειο εξοπλισμο να ειχαμε,δε σημαινει εννοειται οτι οι φωτογραφιες θα ηταν καλες,αν εμεις δε ξερουμε να φωτογραφιζουμε καλα.
Η αν καποια φωτογραφια εχει εμφανεις αδυναμιες στην ποιοτητα εικονας δεν παει να πει οτι δε θα ειναι καλη γι'αυτο το λογο,αλλα αν η ποιοτητα εικονας ηταν καλητερη,θα ηταν και καλητερα τα πραματα.Αναλογα παντα το μεγεθος των ατελειων λογω των προβληματων του εξοπλισμου μας.
 
Last edited:
Παιδιά και το ασπρόμαυρο ή χρώμα, άποψη είναι κι ο καθένας μπορεί να έχει την δική του. Για τους παλιούς το α/μ ήταν υποχρεωτικό αν θέλετε , γιατί το έγχρωμο αρχικά απλά ΔΕΝ υπήρχε. Στην συνέχεια δεν το "γνωρίζαν", είχε τεχνικά προβλήματα και δεν μπορούσαν να το εμφανίσουν (εύκολα) μόνοι τους... Ε! μετά ο Warhol (μεταξύ άλλων) τράβαγε ότι ήθελε όπως ήθελε, και έκανε (κι αυτός) επιχρωματισμούς... Όσο για τον εξοπλισμό, αν σκεφθήτε με τι έχουν γίνει μερικά από τα διασημότερα κλικ...

Οπότε ΠΡΩΤΑ είναι ο Φωτογράφος, το μάτι του και η στιγμή - όπου όπως σε ΟΛΕΣ ανεξαιρέτως τις ανθρώπινες δραστηριότητες χρειάζεται και λίγη κολοφαρδία που και που - και μετά τα "εργαλεία" τα οποία βεβαίως κάνουν τον μάστορα, αλλά καμιά φορά δεν βιδώσατε κάτι με μαχαίρι αντί για κατσαβίδι?

;)
 
νομιζω οτι εχουμε μπερδεψει στην πορεια την τεχνη με την τεχνικη... μπορει μια αρτια τεχνικα φωτογραφια να μην εξιταρει... να ειναι αδιαφορη εως και κακη... να μην ειναι τελικα ενα αποτελεσμα της ιδιαιτερης ματιας και αποψης της καθε ιδιαιτερης προσωπικοτητας αλλα ενα συνολο βασικων κανονων επιτυχως εφαρμοσμενων στην πραξη...

αλλιμονο δηλαδη αν ο Bresson ή ο Picasso πηγαιναν σε σχολη φωτογραφιας ή ζωγραφικης και ακολουθουσαν πιστα τους κονονες... η τεχνικη δεν ειναι απο μονη της τεχνη... αλλα τελικα τι ειναι τεχνη??? ελα μου ντε... για μενα ειναι αυτο το κατι που κανει ο αλλος και μου αρεσει... μερικες φορες μπορω να εξηγησω γιατι... και μερικες οχι...

μπορει να ειναι εγχρωμη, ασπρομαυρη, μαυρη, ασπρη, με κορεσμενα χρωματα, αποχρωματισμενη... ο,τι να´ναι... δεν υπαρχει κανονας στο τι ειναι ωραιο και τι οχι... αρκει η εικονα να εχει κατι να σε αιχμαλωτισει... να εχει κατι διαφορετικο... να εχει κατι να μπορει το μυαλο σου να παιξει αν θελει με τις ωρες... ασχετα αν ειναι δρομου... ή οχι... αν και ερωτευμενος με αυτο το στυλ φωτογραφιας - και μαλιστα απο αυτους που τους αρεσουν οι μαυρες, με βινιετα, με προβληματα τεχνικα, σχεδον ανεστιαστες, με υψηλο κοντραστ φωτογραφιες... δεν θα ελεγα οχι σε μια αρτια τεχνικα εγχρωμη φωτογραφια δρομου που θα ειχε το χαρακτηριστικο που ζητησα παραπανω... την ιδιαιτεροτητα... την μοναδικοτητα της στιγμης... το κατι παραπερα... την ξεχωριστη ματια...

σημερα ετυχε να βρισκομαι σε ενα σπιτι μιας μεγαλης Ελληνιδας ζωγραφου... ενω δεν εχω και πολυ μεγαλη σχεση με την ζωγραφικη... (αν και θα ηθελα...) με εντυπωσιασαν καποια εργα της αλλα μου ηταν φυση αδυνατον να εξηγησω γιατι... ακομα και τωρα δεν μπορω... εχω μεινει με τη γλυκια γευση του ωραιου... του κατι που μου κεντρισε το ενδιαφερον... του κατι που αιχμαλωτισε με την μια το βλεμμα μου...

φυσικα δεν τολμησα να ρωτησω με τι πινελο ζωγραφισε...

στην φωτογραφια η πρωτη ερωτηση που κανουμε οταν πρωτοβλεπουμε μια ενδιαφερουσα φωτογραφια ειναι με τι μηχανη ειναι τραβηγμενη...

το μεσο εχει γινει ο σκοπος... και η φωτογραφια το αποτελεσμα τυχαιων πατηματων του δεξιου δεικτη πανω σε ασημενια κουμπακια...

καμια βολτα για φωτογραφια θα παμε κυριοι???
 
Δικιο εχεις,δε διαφωνω.Οπως ειπα και πιο πριν,και εμενα μπορει να μου αρεσει το οτιδηποτε,αυτα που σου περναει καποια φωτογραφια,και το πως σε κανει να νιωθεις συναισθηματικα ειναι το θεμα.Μπορει μια φωτογραφια να ειναι τεχνικα αρτια και με αριστη ποιοτητα εικονας,και τελικα να ειναι παντελως αδιαφορη,συμφωνω εννοειται.


Αυτο που θελω βασικα να πω,ειναι οτι πολλες φορες η ποιοτητα εικονας μπορει να υποβαθμισει την καλλιτεχνικη αξια μιας φωτογραφιας πχ τοπιου,με τον εξης τροπο:

Μπορει να εχεις τραβηξει μια υπεροχη φωτογραφια τοπιου,με πολυ ωραιο θεμα,καδραρισμα,χρωμα με αποψη και ας μην ειναι και κοντα στην πραγματικοτητα,και μετα να πα να την εκτυπωσεις,και να δεις οτι η ποιοτητα εικονας πασχει,να υπαρχουν αισθητα περιγραμματα κοκκινα/μπλε στις ακρες του καδρου,να σοφταρει αισθητα ο φακος στα ακρα της φωτο,να υπαρχει προβλημα στην εφαρμογη οξυτητας και να δειχνουν περιεργες οι φωτο και αλλα.

Το ιδιο θα ειναι αν τη φωτογραφια την κανεις μια μεγαλη εκτυπωση και εχει ευκρινεια καλη σε ολο το καδρο,χωρις χρωματικες εκτροπες,και η οξυτητα να ειναι smooth αναγλυφη καλλιτεχνικης υφης,ειναι αλλο πραμα.Εγω ακομα ψαχνω να δω φωτογραφιες τοπιου και φυσης,οι οποιες πραγματικα να εχουν εξαιρετικης ποιοτητας εκτυπωσεις(να ειναι εννοειται και οι φωτογραφιες ωραιες και να σου κινουν τα συναισθηματα με το θεμα τους και την αποψη τους,να ειναι καλλιτεχνικες και συγκινητικες,να τις βλεπεις και να αισθανεσαι αυτο το εντονο που λες και εσυ που σε μαγευει).

Επειδη ειπες οτι εχουμε μπερδεψει την τεχνη με την τεχνικη,πιστευω για μενα κυριως το ειπες(δε παρεξηγω-bye-)αλλα πρεπει να σου πω οτι ξερω καλα τι λεω και τι νιωθω,απλα ετσι που τα γραφω μπορει να παρερμηνευτουν.
Εχω δει παμπολες φορες φωτογραφιες με ποιοτητα εικονας που δε μου αρεσει καθολου,και παρολα αυτα ειναι εξαιρετικες και μου αρεσαν πολυ.Αλλες ηταν κουνημενες,αλλες πιξελιασμενες,αλλες δε ξερω και εγω τι,αλλα μου αρεσαν.
Πιστευω να καταλαβαινετε περιπου τι θελω να πω-bye-