Denon DL-A110 -103 anniversary

Γιάννη.
Η Dl 103 αν διαβάσεις ορθά την ιστορία της από πίσω βρισκόταν επώνυμες δισκογραφικές εταιρίες που στόχο είχαν να αναπαράγουν δίσκους με όλα τα είδη της μουσικής στο ραδιόφωνο δηλαδή να μην είναι απαιτητική όσον αφορά την ρύθμιση (ο λόγος για σφαιρική βελόνα )antiskating mono δίσκους κτλ κτλ και φυσικά το θέμα αξιοπιστίας .
Φυσικά βρέθηκαν στην πορεία διάφοροι οίκοι να την μετατρέψουν https://sound-smith.com/testimonials/denon-dl-103r-re-tipping η zu κτλ κτλ .
Αν δεν είχα ακούσει την Zu δεν θα είχα κάνει αναφορά .
Όμως μιλάμε για το σήμερα (Dl a 110 ),μιλάμε για μια κεφαλή που συνοδεύεται με ένα Headshell που φαίνεται ότι κάνει εξαιρετική δουλειά .

Και ξέρεις το γιατί ;
Γιατί απλούστατα ακόμη και ένας θεόστραβος δίσκος καταφέρνει η κεφαλή (maxi single) να τα φέρει με λεπτομέρεια που δεν χάνεται στο τέλος εις πέρας .
Φυσικά με τον κακό βραχίονα του mk2:)

Όσο και αν κρινιάζουμε για την σημερινή κατάσταση των πικαπ που δεν υπάρχει εξέλιξη σε σύγκριση με τις παλιότερες γενιές υπάρχει απλόχερα η εξέλιξη των εξωτερικών phono που μας δίνει το συμαντικότερο εφόδιο να τερματίσουμε τις κεφαλές εκεί που ακούει το σύστημα μας .
Αυτό παλιότερα δεν μπορούσαμε να το κάνουμε .

Υ.Σ φυσικά και θα ανεβάσω video όταν θα βρεθεί ο χρόνος για αυτό που ανέφερα .
Υ.Σ Γιάννη υπάρχει η λεγόμενη σχολή των Άγγλων αλλά μην ξεχνάς ότι τα υλικά (τουλάχιστον τα περισσότερα είναι των Γιαπωνέζων αλλά και πολλά Hardware είναι των Γερμανών .







AB667047-22C4-4C8B-BF65-48F466F90D5E.jpeg
 
ΣΕ σχέση με τα ηχεία, υπενθυμίζω πως τα τελευταία 32 χρόνια ακούω απο ΚEF με Β110Β στα μεσαία και Τ52 στα tweeter, οπότε έχω κάποια σχέση με τη "σχολή". Αν και ξέρω καλά τις αδυναμίες τους, θα λυπηθώ όταν τα αποχωριστώ εξαιτίας του εθισμού μου στον τρόπο απόδοσης των φωνών.
Για την DL 103 διαβάζω απο την πρώτη μέρα μου εδώ μέσα. Την έχω ακούσει στην παραλλαγή R για κάποιες ώρες πάνω σε κατάλληλο βραχίονα και πλατώ, με κορυφαίο phono, ενισχυτικά και μόνιτορ ηχεία. Εκείνα που δεν ήξερα απο το πρόγραμμα ακρόασης, τα έπαιξε άψογα. Για εκείνα που "ήξερα" θα ζητούσα κάτι περισσότερο.
Εσύ τι πιστεύεις τελικά για την 103; Αποδίδει αυτό που διαβάζει στο έπακρο, ή φτιάχτηκε για να έχει συγκεκριμένο "χαρακτήρα" ;
Το δεύτερο ...
Και φυσικά δεν συμφωνούμε όλοι μκε την άποψη του άλλου
Κοίτα για παράδειγμα την άποψη για το sibilance,που για μένα σε σύγχρονα είδη είναι περισσότερο παρήχηση.
Διάβασε τον Νο 1 retipper στον κόσμο,το Soundsmith,που μάλλον αγνοεί το είδος Spoken words,το hip hop ,το σύγχρονο ραπ που κάθε ενημερωμένο στούντιο επίδειξης διαθέτει,επειδή οι νεότεροι δεν ακούν από ESL 57 billt holiday,αλλά ξέρουν και τη. Alicia hot
 
Γιάννη μην ανησυχείς ,θα ανέβουν όλα τα είδη της μουσικής .
Ώστε να καταρριφθεί και αυτό το επιχείρημα .
Γιατί όπως έγραψα κάποια πράγματα στην αλυσίδα θα πρέπει να είναι ουδέτερα .
 
Μάκη τα χειρίζονται καλύτερα,αν κάνουμε υπόψη το ποσοστό του ΑΕΠ
μην ανησυχείς ,θα ανέβουν όλα τα είδη της μουσικής .
Ώστε να καταρριφθεί και αυτό το επιχείρημα .
Γιατί όπως έγραψα κάποια πράγματα στην αλυσίδα θα πρέπει να είναι ουδέτερα .
Η Dl 103 αν διαβάσεις ορθά την ιστορία της από πίσω βρισκόταν επώνυμες δισκογραφικές εταιρίες που στόχο είχαν να αναπαράγουν δίσκους με όλα τα είδη της μουσικής στο ραδιόφωνο δηλαδή να μην είναι απαιτητική όσον αφορά την ρύθμιση (ο λόγος για σφαιρική βελόνα )antiskating mono δίσκους κτλ κτλ και φυσικά το θέμα αξιοπιστίας

Και ο συγχωρεμένος J Walker,έτσι έλεγε για τα ηχεία του.
Πιστεύεις ότι ένα ESL 57/63 θα παίξει Funkadelic?George Clinton?(δε τους είδα live,αλλά συγκρότημα που έπαιζαν την μουσική ,όπως η μπάντα που παίζει ο γιος).
Βέβαια είναι δικοί του οι λόγοι του κάθε South-Smith να τιουνάρει τις ακίδες του επικλέγοντας απ την δισκογραφία της χώρας του τον Σινάτρα και όχι ΚΑΙ μουσικά ρεύματα που ξεκίνησαν από εκεί κα κατέκλισαν τον κόσμο.
Στα φόρουμ και παλιότερα στα Queries των περιοδικών, γι αυτό το λόγο ακριβώς βγαίνουμε και ρωτάμε ο ένας τον άλλο αν αυτός ο συνδυασμός,το τάδε ηχείο κ.λ.π. θα παίζει και αυτό και το άλλο .Είναι μεγάλο βήμα μπροστά,πόσο μάλλον τώρα που έκλεισαν οι στρόφιγγες.
Ρωτάμε να μάθουμε για εμπειρίες του άλλου..χωρίς δογματισμούς και κολλήματα.

Κλείνω με την αξέχαστη https://www.dw.com/el/θεματα/s-10507
Αναρωτιέμαι πως θα ακουγόταν η Φαραντούρη μέσω βραχέων την επταετία..μεσω λαμπάτων ραδιοφώνων και ουδεροτερότερων κεφαλών??...έτσι όπως ακούγαμε στα κρυφά με κλειστά φώτα.
Θα βάλω τις ταινίες ,έχω περιέργεια.
 
ΣΕ σχέση με τα ηχεία, υπενθυμίζω πως τα τελευταία 32 χρόνια ακούω απο ΚEF με Β110Β στα μεσαία και Τ52 στα tweeter, οπότε έχω κάποια σχέση με τη "σχολή". Αν και ξέρω καλά τις αδυναμίες τους, θα λυπηθώ όταν τα αποχωριστώ εξαιτίας του εθισμού μου στον τρόπο απόδοσης των φωνών.
Για την DL 103 διαβάζω απο την πρώτη μέρα μου εδώ μέσα. Την έχω ακούσει στην παραλλαγή R για κάποιες ώρες πάνω σε κατάλληλο βραχίονα και πλατώ, με κορυφαίο phono, ενισχυτικά και μόνιτορ ηχεία. Εκείνα που δεν ήξερα απο το πρόγραμμα ακρόασης, τα έπαιξε άψογα. Για εκείνα που "ήξερα" θα ζητούσα κάτι περισσότερο.
Εσύ τι πιστεύεις τελικά για την 103; Αποδίδει αυτό που διαβάζει στο έπακρο, ή φτιάχτηκε για να έχει συγκεκριμένο "χαρακτήρα" ;

Να συμπληρώσω-διευκρινίσω για να μην παρεξηγηθώ: Τό σύστημα ακούγαμε, αυτό είναι το σωστό.
Με αλλαγή τριών διαφορετικών κεφαλών με τις κατάλληλες ρυθμίσεις στο phono.
Λέει κάτι αυτό; κάτι θα λέει.
Αλλά και πάλι επειδή είπαμε "κάτσε να ακούσουμε και την 103" δε συνεπάγεται ότι ακούσαμε μόνο την 103. Τη συνέργεια-συνεισφορά της στο σύστημα ακούσαμε.
Που σε άλλο σύστημα θα ήταν διαφορετική.
Σε Long Lp tracks το ίδιο sample με το 45άρι,πιστεύω το παίζει διαφορετικά
 
Οι κεφαλές, όπως όλες οι πηγές, οφείλουν να αναπαράγουν πιστά το υλικό που τους δίνουμε.
Τα περί χαρακτήρα, προτίμησης σε συγκεκριμένα είδη μουσικής κλπ είναι φτηνές δικαιολογίες για την αδυναμία τους να το κάνουν.
Και από τη στιγμή που θέτουμε εμείς όριο με το budget μας, οι κατασκευαστές βάζουν με τη σειρά τους όριο στην πιστότητα που μπορούν να αναπαράγουν με αυτό το budget.
 
Οι κεφαλές, όπως όλες οι πηγές, οφείλουν να αναπαράγουν πιστά το υλικό που τους δίνουμε.
Τα περί χαρακτήρα, προτίμησης σε συγκεκριμένα είδη μουσικής κλπ είναι φτηνές δικαιολογίες για την αδυναμία τους να το κάνουν.
Και από τη στιγμή που θέτουμε εμείς όριο με το budget μας, οι κατασκευαστές βάζουν με τη σειρά τους όριο στην πιστότητα που μπορούν να αναπαράγουν με αυτό το budget.
Από το οφείλουν μέχρι το εν τω πράττεσθαι έχει απόσταση.
Πολλά απ τα προιόντα του Hi-Fi,έχουν περιορισμούς και 'προτιμήσεις'.
Είπα ένα ηχείο πιο πάνω που διάβαζα απίστευτα άρθρα σε πριοδικά.Τα ESL ,που έπαιζαν συγκεκριμένα είδη,σε συγκεκριμένες εντάσεις.
 
The text books on recording technique recommend using microphones off axis to reduce essing. Getting the close mic sound without any nasties requires a bit of thought. Bottom line is that intelligible speech includes S's and T's, along with the pops and plosives, and singing expresses them even more violently.
Back to the record/stylus, and I think that like condenser mics, moving coil cartridges tend to be worse for sibilance, and generally for edginess in the treble. I think part of the problem is having an arm that's mechanically able to deal with the energy from the cartridge, and I get a sense that the possibility of bearing chatter in some arms particularly exacerbates these problems with some MCs.
Απ το Lenco heaven...
 
Τα ηχεία είναι άλλη ιστορία και όντως πολλά ηχεία έχουν φτιαχτεί για συγκεκριμένη χρήση.
Εγώ μιλάω για τις πηγές και όπως έγραψα, από τη στιγμή που βάζουμε εμείς όριο στο budget, περιμένουμε και όριο στην πιστότητα που θα λάβουμε.
Τα συγκεκριμένα ήδη τα ορίζουμε εμείς, δεν νομίζω να βγαίνει κάποιος κατασκευαστής και να λέει "έφτιαξα αυτή την κεφαλή για να ακούει ο κόσμος rap".
 
This is a great conversation once again. I do have the chime in when I see Peter Gabriel "So" mentioned, though. The issue with that album and a host of others is that the sibilance one hears on that record is distortion from an overdriven microphone or overdriven recording head that was captured onto the master tape. Your cartridge can be tracking absolutely faithfully and still produce sibilants if the sibilants are recorded and pressed into the modulated groove.

Μια άλλη άποψη.
 
Τα ηχεία είναι άλλη ιστορία και όντως πολλά ηχεία έχουν φτιαχτεί για συγκεκριμένη χρήση.
Εγώ μιλάω για τις πηγές και όπως έγραψα, από τη στιγμή που βάζουμε εμείς όριο στο budget, περιμένουμε και όριο στην πιστότητα που θα λάβουμε.
Τα συγκεκριμένα ήδη τα ορίζουμε εμείς, δεν νομίζω να βγαίνει κάποιος κατασκευαστής και να λέει "έφτιαξα αυτή την κεφαλή για να ακούει ο κόσμος rap".
Στα σύγγχρονα είδη δεν είναι μόνο η rap ,αλλά πολλά είδη που έχουν σε πρώτο ακουστικό πλάνο την ομιλία ,τον στίχο κ.λ.π. ,εκεί παρατηρείται ένα τέτοιο φαινόμενο,αλλά όπως λέει και ο Πετρίδης στις εκπομπές του κάθε βδομάδα ,αυτά ακούει η Παγκόσμια Κοινότητα πια,'πρέπει να το καταλάβουν όλοι' με δικά του λόγια,βάλτε στο Ερτ on demand.
Oι παραγωγές που βγαίνουν στο παγκόσμιο στερέωμα είναι απίστευτες και πολλές.Τουλάχιστον εγώ προσωπικά δεν μένω σ αυτά που έμαθα και άκουγα.
Έχει φοβερό υλικό ,που βγαίνει και σε βινύλιο.
Αν η κεφαλή αυτή του τάδε κατασκευαστή ,μπει σε deck σε ραδιοσταθμό ,γιατί να μην παίξει τα πάντα?

Έχει ενδιαφέροντα θέματα που μπορεί ν ακούσει κάποιος από εκπομπές στο Cosmos , enlefko.fm.gr ,που ακούω συχνά,πολύ ωραία θέματα πραγματικά,γι αυτό και έχω άλλο μέσο αναπαραγωγής σαν πρώτο.
Όταν δίνεις ένα χιλιάρικο για μια καινούρα κεφαλή πρέπει να παίζει κ αυτά τα είδη και να υπάρχουν στους χώρους επίδειξης.
Το λέω επειδή γνωρίζω στούντιο που αποφεύγουν.
 
Εμείς όλοι δεν είμαστε που μετά από κάθε Έκθεση γράφουμε για συγκεκριμένα samples,που τα βαρέθηκαν και ίδια τα μηχανήματα?
Barber,κανονάκια,τα ίδια σαξόφωνα,τα ίδια φωνητικά ,take 5 ,οι 50 Παναγίες,όλα αν τα μαζέψεις είναι 3-4 cds.
O ρυθμός που βγαίνει καινούρια και ποιοτική μουσική τώρα είναι ταχύτερος από πριν.
Σε όλα τα είδη και δη τα υβρίδια.
Μια ματιά στο Spotify,μια έξοδος σε μικρά club σε διάφορες πόλεις με νέα σχήματα,συνεργασίες,live και εδώ και έξω.
 
Μην κολλάς στην rap, όπου rap βάλε όποιο είδος μουσικής θες.
Τώρα το τι λέει ο κάθε παραγωγός, δεν με απασχολεί καθόλου, ο κάθε ένας μπορεί να έχει τη δική του γνώμη περί μουσικής, ας την κρατήσει για αυτόν.
Αυτό που λέω είναι νομίζω πολύ απλό.
Μία πηγή πρέπει να αναπαραγάγει σωστά το υλικό που της δίνεται.
Το να είναι καλή σε ένα είδος μουσικής δεν είναι υπέρ της, είναι κακή για πολλά άλλα είδη μουσικής.
Όπως για ένα μαχαίρι δεν θα πεις "αυτό είναι καλό μόνο για φρούτα" αλλά "αυτό είναι άχρηστο, κάνει μόνο για φρούτα", έτσι και εδώ.
Απλά, αν τρως μόνο φρούτα, θα γλυτώσεις λεφτά αγοράζοντας αυτό το κατά τα άλλα άχρηστο μαχαίρι.
 
Συνεπώς κατά τη γνώμη σας το remake ενός classic οφείλει.

α. Να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του σήμερα που η ίδια η εξέλιξη της αναπαραγωγής στη μουσική έχει φέρει;

β. Να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στο original που σημαίνει ότι θα διατηρήσει τον χαρακτήρα του original πιστότερα έστω κι αν αυτό σημαίνει συμβιβασμό στην απόδοση;

Πρόσφατα έβλεπα μια συνέντευξη του αρχισχεδιαστη των ηχείων του IAG, του Peter Comeau, όπου αναφερόμενος στις αλλαγές που όφειλαν να κάνουν στην επανέκδοση του Mission 770, εξηγούσε γιατί αυτές έπρεπε να γίνουν προκειμένου να μπορεί το ηχείο να παίξει σύμφωνα με τα τωρινά απαιτούμενα
Στη δεκαετία του '70 που με αναφορά το βινύλιο, μπορούσες να ξεφύγεις χωρίς να δίνεις πολύ σημασία στο πιο χαλαρό μπάσο που κυριαρχούσε στα ηχεία τοτε, ή στο καθόλου μπάσο της μουσικής του τότε.
Σήμερα και μόνο να σκεφτεί κανείς π.χ. την EDM μουσική και το πόσο πιο defined είναι ο ήχος που προκύπτει από τις σημερινες πηγές, για να είναι relevant με την εποχή του ένα ηχείο, δεν μπορεί να αγνοήσει τις εξελίξεις αυτές, γιατί καλό το vintage look και όλο το νοητικό ταξίδι, αλλά κατά βάση για ηχείο πρόκειται και θα πρέπει να ανταποκρίνεται στο ρόλο αυτό.

Άρα, στην περίπτωση της DL-A110, συν προφανώς την Ιαπωνική κουλτούρα που έχει τα δικά της κολλήματα και είναι σαφώς πιο συντηρητική σε αλλαγές, η κρίση για τη συγκεκριμένη κεφαλή θα πρέπει να τα λαμβάνει όλα αυτά υπ οψη.
 
Είναι γεγονός ότι υπάρχουν κάποιες ιδιαιτερότητες στις παραγωγές .
Αυτό φυσικά συνάδει ακόμη και με τις ιδιαιτερότητες της φωνής του κάθε κάθε ερμηνευτή .
Πχ Άκουγα σήμερα κάποιες κόπιες της Janis Joplin.
Τι να της πω …Μην φωνάζεις :)αφού έτσι είναι η φωνή της .
Κατά τα άλλα φωνάρα και λεπτές δόσεις που πήρα διαφάνειας που άκουσα από τις συγκεκριμένες παραγωγές .
.
View attachment 192178View attachment 192179


Αμάν πως μου ξέφυγε αυτός ο αδάμας!

Ωστε φωνάζανε οι...κόπιες έ;
Ρε την ανιβέρσαρι.... τηνε ζόρισε η Τεξανή!
Κρίμα τέτοια φωνάρα πάντως, χαραμίστηκε κι αυτή στα νταμάρια, πού΄λεγε κι ο Χάρρυ Κλυν
Τα Ευαγγέλια, ίσα κι όμοια με τα διαφημιστικά φυλλάδια του Lidl. Για "πλουραλισμό" στα "τεστ ".
Ρε τι διαβάζουμε.
Μαρία Κάλας πάντως μη βάλετε, εκείνη φώναζε περισσότερο.
 
Your cartridge can be tracking absolutely faithfully and still produce sibilants if the sibilants are recorded and pressed into the modulated groove.

Μια άλλη άποψη.
Post # 259 "Ετσι δουλευουν οι κεφαλες. Οτι βρουν στο δρομο τους διαβαζουν.Αλλες μετρια, αλλες καλα,αλλες καλυτερα."

Και ειναι γεγονος , οχι αποψη.
 
Your cartridge can be tracking absolutely faithfully and still produce sibilants if the sibilants are recorded and pressed into the modulated groove.
Στέκομαι σ αυτό μιας κα ο δίσκος που αναφέρει μου είναι γνωστός και υποφέρει απο τα γνωστά θέματα.
 
Τέλος πάντως είμαι ανοικτός στα πάντα,μουσική να είναι..
αλλά στέκομαι σε κατι που δάβαζα χρόνια πριν και δεν κατάλαβα γρι
Το άκουσα βέβαια πολύ,αλλά δεν θεώρησα ότι έχει τόση σημασία στο sibilance.
Πρόκειται για το polishing της ακίδας.

I agree it takes more than a few sides to really get a polish, but there is a real change in sound as the polish develops. Here's an electron micrograph of a used stylus showing how rough the unworn surfaces are compared to the contact patches (borrowed from another site).