Διαστημικά - Αστρονομικά Νέα

Όσο δεν έχουμε ιδέα τι είναι η σκοτεινή ενέργεια είναι παρακινδυνευμένο να λέμε ότι η διαστολή θα είναι συνεχώς επιταχυνόμενη. Και ο πληθωρισμός σταμάτησε κάποια στιγμή!
 
Απάντηση: Re: Διαστημικά - Αστρονομικά Νέα

1. Το φως επιβραδύνεται όταν πάει να ξεφύγει από βαρυτικά πεδία.
2. Το φως επιβραδύνεται όταν κινείται σε πυκνότερο μέσο.
Άρα σε ένα μικρότερο σύμπαν με μεγαλύτερη πυκνότητα και ισχυρότερα βαρυτικά πεδία όπως ήταν στο παρελθόν η ταχύτητα του φωτός θα μπορουσε να είναι διαφορετική.

Επίσης υπάρχει πάντα η ξεχασμένη θεωρία της αλληλεπίδρασης των σταθερών (οι σταθερές που ορίζουν τις βασικές αλληλεπιδράσης δεν είνα ισταθερές αλλά ο συνδυασμός τους είναι) που σημαίνει ότι μπορεί η διαφορετική ταχύτητα του φωτός να σημαίνει και διαφορετική σταθερά πλανκ και διαφορετική βαρυτική σταθερά.

Κυκλοφορούν δεκάδες αν όχι εκατοντάδες pet theories με διορθώσεις στην Γενική Σχετικότητα που ξεκίνησαν για να "στρώσουν" την επιταχυνόμενη διαστολή του σύμπαντος. Ο συγκεκριμένος γαλαξίας είναι ακόμα ένα πρόβλημα. Η θέση μου σε όλα αυτά -χωρίς να είμαι σε θέση να το αποδείξω- είναι είναι ότι δεν υπάρχει στην πραγματικότητα επιτάχυνση της διαστολής, αλλά ότι οι συνθήκες στο σύμπαν από τότε έχουν μεταβληθεί.

Λοιπον (sorry που αργησα απο την εκλετη ομυγηρη :rolleyes:)

Βασικα ειμαι με το μερος σου (ως γνησιος μπουρλοτιερης).
Δηλαδη, οτι το C δεν ηταν παντα 299.792.458 μετρα το δευτερολεπτο.

Ομως το 99% της επιστημονικης κοινοτητας ΔΕΝ πειραζει την σταθερα της ταχυτητας C
γιατι αυτο σημαινει αλλαγη της σταθερας της λεπτης υφης α. Δηλαδη της ΗΜ δυναμης.
Eπισης ενα μεταβαλλομενο C θα σημανει καταρρευση των μοριακων δεσμων (στο πλεγμα)
αλλα ακομα και μεσα στον πυρηνα των ατομων. Οποτε ειναι πολυ ΤΖΙΖ ιστορια το να πειραξεις το C.

Εαν το C ηταν μεγαλυτερο στην φαση πληθωρισμου, αυτο σημαινει οτι προεκυψαν παραλληλα συμπαντα
που απομακρυνθηκαν με ταχυτητα μεγαλυτερη του C (και γιαυτο δεν προκειται να τα δουμε ποτε ξανα).
Εξαιρετικα σαγηνευτικη ιδεα. Επισης αν το C ηταν μεγαλυτερο (ΟΧΙ μικραινοντας το tick) εχει καπου
να πατησει το warp drive ... τζανουμ :rolleyes:

Οποτε, μονο και μονο γιαυτο .... ειμαι μαζι σου !

Ομως, στην συντριπτικη πυκνοτητα λιγο πριν την φαση πληθωρισμου ... το tick ηταν εξαιρετικα μεγαλυτερο
(συγκρινομενο με το δικο μας tick). Δεν ξερω ποσο μεγαλυτερο. Οποτε, αλλο να διαιρεις τα 1 δις χιλιομετρα με το 1
και αλλο .... με 100000 (πχ, υποθεσουμε οτι 1 tick εκεινης της περιοδου αντιστοιχουσε σε 100000 σημερινα ticks,
στην τυχη η αντιστοιχηση)
 
Οι μετρήσεις του Λ δείχνουν ότι η σκοτεινή ενέργεια αντιπροσωπεύει περίπου το 70% του συνολικού ενεργειακού περιεχομένου του σύμπαντος. Το υπόλοιπο βρίσκεται σε σκοτεινή ύλη και σε συνηθισμένη ύλη, και περίπου τα 5/6 είναι με τη μορφή σκοτεινής ύλης.

Εναλλακτικά μοντέλα βαρύτητας, με επιπλέον βαρύτητα σε πολύ χαμηλά επίπεδα επιτάχυνσης, μπορεί να αντικαταστήσουν την φαινομενική σκοτεινή ύλη με αυτήν την επιπλέον βαρύτητα, ίσως λόγω αλληλεπίδρασης μεταξύ σκοτεινής ενέργειας και συνηθισμένης ύλης.

Το βασικό σημείο για τη σκοτεινή ενέργεια είναι ότι ενώ έχει θετική ενέργεια, έχει αρνητική πίεση. Στις εξισώσεις τάσης της γενικής σχετικότητας οι όροι πίεσης δρουν ως αρνητική βαρύτητα, οδηγώντας σε επιταχυνόμενη επέκταση του σύμπαντος.


Στην πραγματικότητα το σύμπαν μας κατευθύνεται προς διπλασιασμό σε κλίμακα σε κάθε διάσταση κάθε 11 ή 12 δισεκατομμύρια χρόνια. Τα επόμενα τρισεκατομμύρια χρόνια θα γίνουν 80 ή 90 τέτοιοι επαναλαμβανόμενοι διπλασιασμοί.

Αυτό προϋποθέτει ότι η σκοτεινή ενέργεια είναι σταθερή ανά όγκο με την πάροδο του χρόνου, με τιμή ισοδύναμη με δύο εκμηδενίσεις ζευγών πρωτονίων - αντιπρωτονίων ανά κυβικό μέτρο (4 GeV / m³).


Η σχέση πίεσης - ενεργειακής πυκνότητας είναι:

P = w * ρ * c ^ 2

Το w δείχνει τη σχέση μεταξύ της ενεργειακής πυκνότητας που δίνεται από το ρ και της πίεσης P. Η ύλη και η ακτινοβολία έχουν w> = 0. Για να έχει σκοτεινή ενέργεια με αρνητική πίεση που να κυριαρχεί, τότε το w πρέπει να είναι <-1/3. Και το w = -1 μας δίνει σταθερή κοσμολογική μορφή.


Εξετάζοντας 26 εκατομμύρια γαλαξίες για τα σχήματα ομαδοποίησης τους και λαμβάνοντας υπόψη τον βαρυτικό φακό, τα πειραματικά αποτελέσματα δείχνουν ότι το w = -1 όντως συμφωνεί με την σταθερή κοσμολογική μορφή




Τα μοντέλα με ποικίλο w , με χρονικά μεταβαλλόμενα πεδία κλίμακας.

Για λόγους ευκολίας οι κοσμολόγοι εισάγουν μια δεύτερη παράμετρο για πιθανή μεταβολή (στο χρόνο) σε w, γράφοντας ως:

w = w0 + wa * (1-a), όπου a, ο συντελεστής κλίμακας ισούται με 1 / (1 + z) και a = 1 για τη σημερινή ημέρα.

Οι Risaliti και Lusso εξετάζοντας 1600 κουάζαρ με υψηλό red shift ( >5) παίρνουν τα σωστότερα αποτελέσματα με w0 = -1.4 και wa ~ 1.

Αυτά είναι ενδιαφέροντα αποτελέσματα που απαιτούν περαιτέρω διερεύνηση, αφού είναι αντιθετικά στα μοντέλα Quintessence, και προφανώς σε "ένταση" με μια απλή κοσμολογική σταθερά.


Αλλά αυτά τα αποτελέσματα έχουν εγγενώς* μεγάλα σφάλματα και οι καμπύλες σφάλματος 3σ αγγίζουν σχεδόν το σημείο σταθερής κοσμολογικής μορφής (w0 = -1 και wa = 0).


https://arxiv.org/abs/1811.02590




* Οι ερευνητές χρησιμοποιούν ακτίνες X και υπεριώδεις ροές κβάζαρ για να προεκτείνουν το διάγραμμα σε υψηλές ερυθρές μετατοπίσεις.
 
Ευχαριστώ, θα το διαβάσω.

Αν και "assuming the validity of general relativity at all scales and epochs" είναι εκ προοιμίου λάθος. Ή η κβαντική θεωρία είναι σωστή ή η γενική σχετικότητα -ή το πιθανότερο και τα δύο είναι λάθος. Αλλά για την ώρα μας κάνουν!
 
Πάντως η σταθερά λεπτής υφής ελέγχεται τακτικά ως προς τη σταθερότητά της από παρατηρήσεις σε αστέρες και κβάζαρ. Και η βαρυτική σταθερά από παρατηρήσεις της Σελήνης. Αλλά πάντα κάποιος "στριμώχνει" στο σφάλμα κάποια θεωρία! Και μου κάνει εντύπωση ότι υπάρχουν και φυσικοί υψηλών ενεργειών που φλερτάρουν με τέτοιες ιδέες, όχι μόνο κοσμολόγοι. Πχ, είδα μελέτες για την χωρική διαφοροποίηση της σταθεράς λεπτής υφής.
 
Εννοείται ότι τα πάντα μπορεί να αναθεωρηθούν.

Έβλεπα ένα doc σήμερα όπου ένας φυσικός πρώτης γραμμής έρευνας υποστήριζε ότι το σύμπαν είναι ντετερμινιστικό (όπως έλεγε ο Νεύτωνας) και ότι οι "ασυνέχειες"/παράξενα που βλέπουμε στην κβαντική θεωρία είναι αποτέλεσμα πολλών πραγμάτων που μας διαφεύγουν εντελώς και συμβαίνουν σε χαμηλότερη κλίμακα (Πλάννκ).

Ότι δεν υπάρχουν τα μυστήρια/παράλογα της κβαντομηχανικής, απλά τα "γυαλιά που φοράμε είναι ακόμη πού θολά για να δούμε αυτό που πραγματικά συμβαίνει (και είναι λογικό).
 
Πρεπει οπωσδηποτε να βρουμε ποσα tick της σημερινης περιοδου του συμπαντος
αντιστοιχουν σε 1 tick της φασης του πληθωρισμου (10^-36 με 10^-33 sec).

Ας πουμε, 10^-44 sec (Planck time) ... ειχαν την ιδια διαρκεια και τοτε και σημερα ?
Εικαζω πως οχι. Ποια ειναι η αντιστοιχια ?
 
Ο Δανεζης παντως, οταν ηρθε πριν 8 χρονια εδω πανω, μας ειπε οτι ...
"το συμπαν μας ειναι 13.74 δις ετη παλιο ... μονο μεχρι τα 3 sec μετα το BB,
απο κει και μεχρι το t0 δεν ξερουμε ποσο παλιο ειναι ... γιατι δεν υπολογιζουμε
την χρονικη διαστολη μεσα στην θηριωδη του πυκνοτητα" ...

Αυτο που πρακτικα ειπε ειναι .... οτι μπορει να ειναι απειρο (σε ηλικια) η εκει κοντα.

Βλεποντας φωτο απο πρωτογαλαξιες στα 400 εκατομμυρια χρονια μετα το BB ...
ουτε η συμβατικη ηλικια (ανευ διαστολης χρονου) ενδεχεται να ειναι σωστη.
Μια εκτιμηση ειναι οτι ειναι ακομα παλιοτερο (μεγαλυτερο απο 14+ δις ετη).
Και αυτο γιατι ο υπολογισμος της ηλικιας εγινε βαση του Λ (διαστολης)
της ψυχρης σκοτεινης υλης. Μια υφη (dark matter) στην οποια αγνοουμε
το 99% των ιδιοτητων της (σε κβαντικο επιπεδο). Μονο σε μακροσκοπικο
κατι ξερουμε (gravitational lensing) .... ομως αρκει ? .....
 
Παντα υπαρχει αυτη η πιθανοτητα.
Ομως εικαζουμε οτι ο χωρος τροχιων τους ... ειναι επεικως τεραστιος ... ΑΧΑΝΗΣ.
Οποτε και οι πιθανοτητες ελαχιστες (ομως οχι μηδενικες).
 
Τασο δεν κανουν σινεμα οι ανθρωποι τραβουν ενα αντικειμενο. Δεν επιλεγουν και γωνια ληψης για να ειναι πιο μαματη η καψουλα στην εισοδο της. Αυτα με τον Κλουνει μονον
 
kvazar.jpg




Σε απόσταση 13 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη, ανακαλύφθηκε το πιο μακρινό κβάζαρ στο σύμπαν, έχοντας με μία απρόσμενα θηριώδη μαύρη τρύπα στο κέντρο του.


Μία διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε το πιο μακρινό και άρα πιο πρώιμο κβάζαρ (λαμπρό ενεργό γαλαξιακό πυρήνα) στο σύμπαν, σε απόσταση 13,03 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη, μόνο 670 εκατομμύρια χρόνια μετά τη «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ), όταν το σύμπαν είχε μόλις το 5% της σημερινής ηλικίας του.

Το κβάζαρ, που βρίσκεται στον γαλαξία J0313-1803 και είναι τουλάχιστον 1.000 φορές πιο λαμπρό από όλον τον δικό μας γαλαξία, φιλοξενεί και τροφοδοτείται ενεργειακά από μία τεράστια μαύρη τρύπα, ισοδύναμη με τη μάζα άνω των 1,6 δισεκατομμυρίων ήλιων, η οποία είναι η πιο πρώιμη αυτού του μεγέθους που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα.

Το απρόσμενα μεγάλο μέγεθός της για τόσο πρώιμη μαύρη τρύπα εξέπληξε τους επιστήμονες, οι οποίοι δυσκολεύονται να εξηγήσουν την ύπαρξή της σε μία τόσο νεαρή φάση του σύμπαντος, καθώς θεωρητικά δεν υπήρχε αρκετός χρόνος για να γίνει τόσο μεγάλη, π.χ. μέσω συγχώνευσης μικρότερων μελανών οπών.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον κινεζικής καταγωγής Φάιγκε Γουάνγκ του Αστεροσκοπείου Στιούαρντ του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Αστροφυσικής «Astrophysical Journal Letters», καθώς και σχετική παρουσίαση σε συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας. Ο προηγούμενος κάτοχος του ρεκόρ μακρινότερου κβάζαρ είχε ανακαλυφθεί πριν τρία χρόνια και ήταν 20 εκατομμύρια έτη φωτός πιο κοντά στη Γη και είχε μόνο τη μισή μάζα.


Η υπερμεγέθης μαύρη τρύπα στο κέντρο του νέου κβάζαρ υπολογίστηκε ότι «καταπίνει» κάθε χρόνο μία μάζα ισοδύναμη με 25 ήλιους. Αντίθετα, η μαύρη τρύπα στο κέντρο του δικού μας γαλαξία βρίσκεται σχεδόν σε ύπνωση. Η ενέργεια που απελευθερώνεται από το κβάζαρ τροφοδοτεί ένα ισχυρό ρεύμα ιονισμένου αερίου που εκτινάσσεται με ταχύτητα περίπου του ενός πέμπτου της ταχύτητας του φωτός.

Τα κβάζαρ πιστεύεται ότι προκύπτουν από τεράστιες μαύρες τρύπες που καταβροχθίζουν την πέριξ ύλη, όπως αέρα ή και ολόκληρα άστρα, δημιουργώντας έτσι έναν περιστρεφόμενο δίσκο καυτών υλικών γύρω από τη μαύρη τρύπα. Λόγω της τεράστιας παραγόμενης ενέργειας, τα κβάζαρ, που παρομοιάζονται με πυρσούς κοσμικών διαστάσεων, είναι ανάμεσα στις πιο φωτεινές πηγές στο σύμπαν, συχνά ξεπερνώντας σε λάμψη και τους ίδιους τους γαλαξίες τους.

Όταν οι μαύρες τρύπες των κβάζαρ δεν έχουν τίποτε άλλο πια να «φάνε» στον γαλαξία τους, σταματούν να μεγαλώνουν.
 
Ο μονος τροπος να εξηγηθει ΤΕΤΟΙΑ μαζα (1μισυ δισεκατομμυριο ηλιακες μαζες) ΤΟΣΟ νωρις (στην ηλικια του συμπαντος)
ειναι αν υπολογισουμε ΚΑΙ την Σκοτεινη Υλη. H oποια ηταν πολυ περισσοτερη απ'οτι σημερα (63% εναντι 26.8%).
Kαι ως γνωστον, οι Μαυρες Τρυπες καταπινουν τα παντα ! Hence ... ΚΑΙ Σκοτεινη Υλη (οχι μονο αστρα).

640px-080998_Universe_Content_240_after_Planck.jpg


Oμως επειδη ειμαι χαρουμενο παιδακι :rolleyes: ... εικαζω οτι κατι ΑΚΟΜΑ πιο συναρπαστικο μας διαφευγει !
Και αυτο ισως εχει να κανει με την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ (κανονικοποιημενη, ανευ συστολης/διαστολης χρονου)
ηλικια του συμπαντος. Το οποιο ειναι κομματακι ανεφικτο (με τη σημερινη επιστημονικη μας εποπτεια).
Οπου μπει ο χρονος ... ΟΛΑ τα αλλαζει (ως δυναμικες). Το Big Bang μπορει να ηταν ενα απλο Start.
Και ολα τα φοβερα (με επιταχυνσεις και επιβραδυνσεις) του συμπαντος μας ... μαζι με τις υφες του ...
γινονται ΠΟΛΥ λιγοτερα φοβερα και ανερμηνευτα.